Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt III K 23/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 marca 2018 r

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu, III Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący: SSR. Fryderyk Kwiatek

Protokolant: Anna Mendelska

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2018 r

sprawy przeciwko R. W.

synowi B., J. z domu P.

urodzonemu (...) w W.

oskarżonemu o to, że:

I.  w dniu 9 października 2017 r. w B. woj. (...) dokonał kradzieży poprzez włamanie, gdzie przy użyciu oryginalnego kluczyka pojazdu dokonał zaboru w celu przywłaszczenia samochodu osobowego marki M. o nr rej. (...), nr VIN (...) powodując tym straty o wartości 10300 złotych na szkodę D. D. (1)

tj. o czyn z art. 279§1 kk

II.  w dniu 10 października 2017 r. w B., woj. (...) wbrew przepisom ustawy posiadał środki odurzające w postaci marihuany w ilości 45,93 grama netto, substancję psychotropową w postaci amfetaminy w ilości 0,019 grama netto, substancję psychotropową w postaci metaamfetaminy w ilości 9,34 grama netto

tj. o czyn z art. 62 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

III.  w okresie między 29 lipca 2017 r. a 30 lipca 2017 r. w B.w woj. (...), po uprzednim wyłamaniu wkładki zamka drzwi pojazdu marki V. (...)o nr rej. (...)dostał się do jego wnętrza skąd następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia gitary elektrycznej marki E., gitary basowej marki (...)wraz z pokrowcem, keyboardu marki Y. (...)napisem (...), radiostacji marki S., radiostacji marki (...), systemu z mikrofonem, dowodu rejestracyjnego od pojazdu marki V. (...) nr rej. (...), kluczy, plecaka z zawartością tachografów, telefonu komórkowego marki S., maszyny do wytwarzania dymu marki A. (...)koloru srebrno-czarnego wartości 2000 złotych powodując łączne straty w wartości 5200 złotych na szkodę S. B., ponadto z wnętrza pojazdu dokonał zaboru w celu przywłaszczenia portfela skórzanego z zawartością pieniędzy w kwocie 320 złotych, dokumentów w postaci dowodu osobistego, prawa jazdy na dane M. M., dowodu rejestracyjnego od pojazdu marki V. (...) nr rej. (...), karty płatniczej banku (...)powodując łączne straty wartości 410 złotych na szkodę M. M.

tj. o czyn z art. 279§1 kk i art. 278§5 kk i 275§1 kki art. 276 kk w zw. z art. 11 §2 kk

IV.  w dniu 9 sierpnia 2017 r. w B. w woj. (...), wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci jednej tabletki ekstazy

tj. o czyn z art. 62 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

V.  w okresie między 5 sierpnia 2017 r. a 7 sierpnia 2017 r. w B. w woj. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia 15 sztuk rolek papy termozgrzewalnej powodując straty wartości 690 złotych na szkodę P. D.

tj. o czyn z art. 278§1 kk

VI.  w okresie od 8 do 9 października 2017 r. w P., woj. (...)po uprzednim wyważeniu drzwi wejściowych do mieszkania przy ul. (...), zabrał w celu przywłaszczenia kluczyk do samochodu osobowego marki M., telewizor marki S.bdb 42 cale, głośnik bluetooth (...), playstation 3 z dwoma padami, laptopa marki L., karcher (...), szlifierkę kątową, zestaw kluczy francuskich oczkowych, walizkę narzędziową, wiertarko-wkrętarkę, pieniądze w kwocie 2800 złotych, walizka narzędziowa marki S.z zawartością narzędzi, dokumenty firmowe banku, fundacji, umowy, wsparcia pomostowego, powodując straty o łącznej wartości 7480 złotych działając na szkodę D. D. (1)

tj. o czyn z art. 279§1 kk i art. 276 kk w zw. z art. 11 §2 kk

I.  oskarżonego R. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt I części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 279 § 1 k.k., i za to na podstawie art. 279 § 1 k.k. wymierza mu karę roku i 2(dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  oskarżonego R. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt II i IV części wstępnej wyroku, po przyjęciu że czynów tych dopuścił się w warunkach art. 91 § 1 kk, tj. występków z art. 62 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw z art. 91 § 1 kk i za to na podstawie art. 62 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii wymierza mu karę 5(pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  oskarżonego R. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt III części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 279§1 kk i art. 278§5 kk i 275§1 kk i art. 276 kk w zw. z art. 11 §2 kk i za to na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę roku i 4(czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  oskarżonego R. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt V części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 278 § 1 k.k., i za to na podstawie art. 278 § 1 k.k. wymierza mu karę 7(siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

V.  oskarżonego R. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt VI części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 279§1 kk i art. 276 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, i za to na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw z art. 11 § 3 kk wymierza mu karę roku i 2(dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

VI.  na podstawie art. 91 § 2 kk łączy oskarżonemu kary pozbawienia wolności orzeczone w pkt od I do V części dyspozytywnej wyroku i wymierza mu karę łączną 2(dwóch) lat i 6(sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

VII.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka obowiązek naprawienia szkody zobowiązując oskarżonego by zapłacił na rzecz:

- D. D. (1) kwotę 7480 zł,

- M. M. kwotę 410 zł,

- P. D. kwotę 690 zł,

VIII.  na podstawie art. 70 ust 2 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek poprzez zniszczenie suszu roślinnego barwy zielonej o wadze 45,96 gram netto ( po odjęciu próbki waga 45,91 grama netto) zapakowanego do koperty bezpiecznej nr (...),białego proszku o wadze 0,019 grama netto (po odjęciu próbki waga 0,017 grama netto) zapakowanego do koperty bezpiecznej o nr (...), bezbarwnych kryształków o wadze 9,34 grama netto (po odjęciu próbki waga 9,32 grama netto) zapakowanych do koperty bezpiecznej nr (...) oraz tabletki koloru różowego z logiem M. zabezpieczona w kopercie o nr (...), wpisanych do wykazu DRZ od nr (...).2017 do nr (...).2017,

IX.  na podstawie art. 63 § 1 kk okres tymczasowego aresztowania oskarżonego od 11.10.2017 r do 22.12.2017 r zalicza na poczet kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w pkt VI części dyspozytywnej wyroku; przyjmując że jeden dzień tymczasowego aresztowania odpowiada jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

X.  zwalnia oskarżonego od uiszczenia opłaty oraz od poniesienia wydatków powstałych od chwili wszczęcia postępowania, zaliczając te wydatki na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt III K 23/18

UZASADNIENIE

Po przeprowadzeniu postępowania Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżony R. W.i P. W.pozostali w związku konkubenckim. Pożycie nie satysfakcjonowało partnerki oskarżonego. Kiedy P. W.nawiązała intymną relację z pokrzywdzonym D. D. (1), oskarżony nie pogodził się z decyzją o rozstaniu. Oskarżony oczekiwał wyjaśnień i podjął starania o kontakt z byłą partnerką. Uznawszy, że P. W.go unika, zdecydował, że zrewanżuje się w sposób dokuczliwy dla niej i jej partnera. Okazja nadarzyła się 8 października 2017 roku, kiedy pokrzywdzony, mieszkający w budynku wielorodzinnym w P., razem z P. W., jej córką i swoim znajomym wyjechał do B. G.. Pokrzywdzony zamknął drzwi mieszkania na klucz. Nikomu nie powierzał klucza od mieszkania ani zapasowego kluczyka do samochodu marki M. (...) nr rej. (...), nr VIN (...), który nabył kilka miesięcy wcześniej i którym wyruszył we wspomnianą podróż.

W nowy z 8 na 9 października 2017 roku oskarżony wykorzystał nieobecność pokrzywdzonego, wyważył drzwi jego mieszkania w P.i wszedł do środka. Powodowany potrzebę rewanżu zabrał te przedmioty, których utrata wydawała mu się najdotkliwsza, tj. należące do pokrzywdzonego kluczyk do samochodu M. (...), telewizor marki S.z ekranem o przekątnej 42 cale, głośnik bluetooth (...), konsolę P. (...)z dwoma kontrolerami („padami”), notebook marki L., karcher (...), szlifierkę kątową, zestaw kluczy francuskich oczkowych, walizkę narzędziową, wiertarko-wkrętarkę, pieniądze w kwocie 2800 zł, walizkę narzędziową marki S.z narzędziami oraz dokumenty firmowe banku, dokumenty fundacji i umowę wsparcia pomostowego. Mienie zabrane pokrzywdzonemu miało wartość 7800 zł. Część rzeczy oskarżony porzucił w nieustalonym miejscu. Wkrótce po dokonaniu włamania oskarżony wrócił do B. G..

W dniu 9 października 2017 roku pokrzywdzony odwiedził wujka mieszkającego w B.. Samochód M. (...) pozostawił przy sklepie spożywczym na ul. (...), niedaleko mieszkania wujka. Oskarżony wiedział, że samochód pozostawiony na ul. (...) należy do pokrzywdzonego i że tym pojazdem pokrzywdzony przyjechał z P. W.. Powodowany tą samą potrzebę co przy wcześniejszym włamaniu otworzył samochód pokrzywdzonego kluczykiem zabranym z mieszkania w P., wsiadł i ruszył z miejsca postoju, przejeżdżając niefortunnie przed oknami mieszkania wujka D. D. (1). W czasie wizyty P. W. wyjrzała przez okno i powiedziała, że ulicą przejeżdża samochód podobny do pojazdu pokrzywdzonego. Uwaga partnerki zaniepokoiła D. D. (1) na tyle, że wyjrzał przez okno, by sprawdzić, czy samochód stał w miejscu, w którym go pozostawił. Kiedy zobaczył, że w pobliżu sklepu nie było samochodu, wybiegł z mieszkania, upewnił się, że pojazd został skradziony i telefonicznie zawiadomił Policję o przestępstwie. Po przejechaniu krótkiego odcinka oskarżony pozostawił samochód przy ul. (...) w B..

Następnego dnia, 10 października 2017 roku, Policjanci ustalili, że sprawcą zaboru samochodu może być oskarżony i znaleźli pojazd pozostawiony przez tego ostatniego przy ul. (...). Funkcjonariusze podejrzewali, że oskarżony może posiadać inne rzeczy pochodzące z przestępstwa, dlatego przeszukali należące do niego mieszkanie. W toku czynności ujawnili pozostające w lokalu oskarżonego, posiadane bezprawnie, substancje psychoaktywne, wśród których były: środek odurzający w postaci marihuany w ilości 45,93 zł, substancja psychotropowa w postaci amfetaminy w ilości 0,019 grama netto i substancja psychotropowa w postaci metaamfetaminy w ilości 9,34 grama netto.

Dowód: - wyjaśnienia oskarżonego R. W. częściowo k. 53-60, 154-159, 169-170, 201-209, 321-327

- zeznania świadka D. D. (1) k. 3-8, 293-297

- zeznania świadka P. W. k. 62-64, 70, 138-140

- protokół przeszukania k. 24 – 31

- protokół użycia testera k. 43, 45, 47, 141.

W tym samym czasie toczyło się już przeciwko oskarżonemu inne postępowanie o czyn z art. 279 § 1 k.k. prowadzone przez Prokuraturę Rejonową w Wałbrzychu sygn.. akt Pr 1 Ds. 1434.2017.D. W toku tego postępowania Prokurator postanowił w dniu 11 sierpnia 2017 roku o oddaniu oskarżonego pod dozór Policji i zastosowaniu poręczenia majątkowego. Mimo że zastosowanie wolnościowego środka zapobiegawczego było warunkowane wniesieniem poręczenia w wysokości 1500 zł oskarżony nie wpłacił wskazanej sumy. Przedmiotowe postępowanie dotyczyło czynu popełnionego przez oskarżonego nocą z 29 lipca 2017 roku na 30 lipca 2017 roku. W dniu 29 lipca 2017 roku pokrzywdzeni S. B.i M. M.przyjechali do B.-Gorców samochodem marki V. (...) nr rej. (...), należącym do S. B.. Pokrzywdzeni zajmują się prowadzeniem imprez okolicznościowych i tym razem mieli zadbać o należytą oprawę uroczystości weselnej w restauracji (...)w B.. S. B.pozostawił samochód w pobliżu restauracji, przy ul (...). Około godziny 23:00 pokrzywdzeni zaczęli przenosić instrumenty i resztę sprzętu estradowego z restauracji do samochodu.. W tym czasie uwagę S. B.zwrócili dwaj mężczyźni i kobieta siedzący w zaparkowanym niedaleko samochodzie. Po przeniesieniu sprzętu S. B.zamknął samochód na klucz i razem z M. M.wrócił do restauracji. Oskarżony R. W.był jednym z mężczyzn przyglądających się zajęciu pokrzywdzonych. Wykorzystując nieobecność muzyków wyłamał wkładkę w zamku drzwi pojazdu S. B.i wszedł do samochodu. Tym razem oskarżony zabrał należące do S. B.gitarę elektryczną marki E., gitarę basową marki S.z pokrowcem, keybord marki Y. (...)z napisem B., radiostację marki S., radiostację marki (...), system z mikrofonem, dowód rejestracyjny przedmiotowego samochodu , klucze, plecak z zawartością w postaci tachografów, telefonu komórkowego marki S., maszyny do wytwarzania dymu marki A. (...)koloru srebrnego, wartości 2500 zł. Nadto, oskarżony sięgnął do kurtki M. M.pozostawionej na siedzeniu pojazdu i zabrał należące do tego pokrzywdzonego portfel skórzany z zawartością w postaci pieniędzy w kwocie 320 zł, dowodu osobistego, prawa jazdy, dowodu rejestracyjnego samochodu marki V. (...) nr rej. (...)oraz kartę płatniczą banku (...). Mienie zabrane S. B.przedstawiało łączną wartość 5200 zł, a mienie zabrane M. M.było warte 410 zł.

Około godziny 5:00 S. B. wrócił do samochodu. M. M. pozostał w restauracji. Kiedy S. B. włożył kluczyk do zamku stwierdził, że mechanizm nie stawia oporu, tak jakby wkładka wypadła. Pokrzywdzony nie podejrzewał, że doszło do włamania, dlatego że już wcześniej zdarzało się, że wkładka wypadała. Chcąc mieć pewność, że nic nie zginęło przejechał samochodem na ul. (...) i tam, po zatrzymaniu pojazdu, sprawdził, czy nie brakuje żadnej rzeczy pozostawionej w samochodzie. Pokrzywdzony ujawnił brak instrumentów muzycznych, pozostałego sprzętu, dokumentów i portfela z pieniędzmi, po czym bezzwłocznie zawiadomił Policję o włamaniu do samochodu.

Czynności operacyjne Policji pozwoliły na ustalenie, że sprawcę włamania może być oskarżony R. W.. W dniu 9 sierpnia 2017 roku, w trakcie czynności przeszukania pomieszczenia mieszkalnego i gospodarczego użytkowanego przez oskarżonego Policjanci ujawnili posiadaną przez oskarżonego bezprawnie substancję psychoaktywną w postaci 1 tabletki ekstazy.

Dowód: - wyjaśnienia oskarżonego R. W. częściowo k. 53-60, 154-159, 169-170, 201-209, 321-327

- zeznania świadka S. B. k 95-102, 114-116, 192-193

- zeznania świadka M. M. k. 103-109, 185-191

- zeznania świadka P. W. k. 138-139

- protokół oględzin k. 110-113

- protokół przeszukania k. 128-130

- postanowienie o oddaniu pod dozór Policji i poręczeniu majątkowym k. 171-172.

Kilka dni wcześniej, w okresie pomiędzy 5 sierpnia 2017 roku i 7 sierpnia 2017 roku, oskarżony dopuścił się kolejnego czynu zabronionego. W tamtym czasie oskarżony pozostawał jeszcze w związku partnerskim z P. W.. Pewnej nocy przypadającej we wspomnianym wyżej okresie, P. W. przyjechała ze znajomą , D. K., w pobliże szkoły przy ul. (...) w B., gdzie spodziewała się zastać oskarżonego R. W.. Oskarżony, który czekał tam na nią, poprosił konkubinę, by kupiła mu papierosy w sklepie na stacji paliw i przywiozła je do domu. Kiedy kobiety wróciły do domu P. W., oskarżony czekał na nie. P. W. weszła do mieszkania. Oskarżony poprosił D. K. o kluczyki od należącego do niej samochodu S. (...). D. K. użyczyła mu swój pojazd. Oskarżony powiedział, że musi gdzieś pojechać i ruszył z powrotem na ul. (...). Oskarżony zamierzał użyć pojazdu do przewiezienia papy termozgrzewalnej, którą widział na dachu budynku Zespołu Szkół w B.. Przedmiotowa papa wykorzystywana była w trakcie prac remontowych wykonywanych przez pracowników zatrudnianych przez pokrzywdzonego P. D. w obrębie rzeczonej szkoły. Pracownicy pokrzywdzonego pozostawili rolki z papą na dachu budynku. Oskarżony zabrał 15 rolek papy i przewiózł je do miejsca zamieszkania samochodem użyczonym przez znajomą konkubiny. Wartość zabranej papy wyniosła 690 zł.

Dowód: - wyjaśnienia oskarżonego R. W. częściowo k. 53-60, 154-159, 169-170, 201-209, 321-327

- zeznania świadka P. D. k. 143-147

- zeznania świadka P. W. 138-140

- zeznania świadka D. K. k 176-179.

Oskarżony ma 35 lat. Wyuczył się zawodu blacharza lakiernika. Nikogo nie utrzymuje. Świadczy pracę dorywczą, która przynosi mu dochód w wysokości 1500 zł miesięcznie. Oskarżony nie zdołał zgromadzić żadnego majątku. W czasie popełnienia przypisanych mu czynów i w czasie postępowania miał zachowaną pełną poczytalność. Oskarżony jest uzależniony od środków psychoaktywnych i jest to zależność mieszana, od alkoholu i amfetaminy. Drażliwość oskarżonego, skłonność do zachowań impulsywnych, obniżenie kontroli emocji i spłycenie krytycyzmu wskazują na zaburzenia jego osobowości i zachowania.

Oskarżony był już karany za przestępstwa. Wyrokiem z dnia 5 lipca 2012 roku w sprawie o sygn. akt III K 476/12 Sąd Rejonowy w Wałbrzychu skazał oskarżonego za czyn z art. 178a § 1 k.k. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby. Blisko trzy lata później, w dniu 29 kwietnia 2015 roku, Sąd Rejonowy w Wałbrzychu skazał oskarżonego za czyn z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby.

W toku postępowania przygotowawczego oskarżony kwestionował sprawstwo, ale ostatecznie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, podkreślając, że włamanie do mieszkania i samochodu D. D. (1) dokonał „po złości”, chcąc odegrać się na przyjacielu byłej konkubiny. Oskarżony wniósł o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy. Starania oskarżonego znalazły zrozumienie u Prokuratora, który na podstawie art. 335 § 2 k.p.k. wniósł o skazanie oskarżonego bez przeprowadzenia rozprawy, i spotkały się z aprobatą Sądu, który uwzględnił wniosek Prokuratora na posiedzeniu w dniu 14 marca 2018 roku.

Dowód: - wyjaśnienia oskarżonego R. W. k. 53-60, 154-159, 169-170, 201-209, 321-327

- informacja o karalności k. 229-231

- opinia sądowo-psychiatryczna k. 276-277.

Sąd zważył nadto, co następuje:

Mając na względzie wyniki swobodnej oceny dowodów Sąd przypisał oskarżonemu sprawstwo i winę i przyjął, że wymierzenie kar i środków, o które zabiegał oskarżony i wnosił Prokurator, spełni swoje cele jako wyraz sprawiedliwej odpłaty i środek zdolny zniechęcić oskarżonego do naruszania prawa.

Sąd miał na względzie, że oskarżony początkowo, dość niekonsekwentnie przyznawał się tylko do włamania do mieszkania D. D. (1) i jego samochodu, by ostatecznie przyznać się do popełnienia wszystkich zarzucanych mu czynów, w tym do posiadania substancji psychoaktywnych, które miał zabrać z mieszkania pokrzywdzonego. Zmiana stanowiska oskarżonego dokonywała się w miarę postępów czynionych przez Policję ujawniającą kolejne występki. Wariant zaaprobowany przez Prokuratora i oceniony przez Sąd jako najbardziej wiarygodny miał oparcie w zeznaniach świadków relacjonujących okoliczności, w jakich dochodziło do kradzieży z włamaniem i wynikach czynności prowadzących do ujawnienia substancji i środków posiadanych wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Oskarżony przyznał, że czynów przeciwko D. D. (1) dopuścił się „po złości”, a pozostałe występki popełnił wykorzystując nadarzającą się sposobność. Motywacja oskarżonego nie zasługiwała na aprobatę Sądu ani nie usprawiedliwiała jego postąpienia. Już sam fakt, że oskarżony postanowił „odegrać się” na byłej konkubinie, popełniając przestępstwo na szkodę jej ówczesnego partnera, świadczył o wyjątkowej detereminacji i nacechowaniu złą wolą zamachów na mienie D. D. (1). Z relacji S. B. i M. M. wynikało, że oskarżony (najprawdopodobniej jeden z mężczyzn obserwujących pokrzywdzonych zajętych przenoszeniem instrumentów i sprzętu nagłośnieniowego) bez trudu sforsował zabezpieczenie przed kradzieżą, wyłamując uszkodzoną wkładkę. Podobnie przedstawiało się zachowanie oskarżonego zaangażowanego w zabór papy. Z zeznań P. D. wynikało, że pracownicy remontujący szkołę pozostawili papę na dachu budynku; zabranie kilkunastu rolek nie nastręczało żadnych trudności. Z zeznań P. W. i D. K. wynikało, że oskarżony pozostawał w nocy w pobliżu Zespołu Szkół w B. i że użył samochodu użyczonego przez D. K. do przewiezienie zabranej papy. Ujawnienie posiadania tabletki ekstazy w dniu 9 sierpnia 2017 roku oraz posiadania marihuany, amfetaminy i metaamfetaminy w dniu 10 października 2017 roku, niejako przy okazji przeszukania związanego z podejrzeniem popełnienia kradzieży, jako okoliczność stanowiąca konsekwencję czynności funkcjonariuszy Policji, uzasadniało przyjęcie, że przyznanie się oskarżonego w tej części również było zgodne ze stanem faktycznym.

Protokoły czynności wykonywanych przez Policjantów miały walor pomocniczy, obrazowały efekty czynności wykrywczych i dokumentowały zaangażowanie uprawnionych funkcjonariuszy w ujawnienie rzeczy pochodzących z przestępstwa.

Sąd miał na uwadze fachowość lekarzy dopuszczonych do udziału w postępowaniu jako biegli, niezależność ocen, jasność wywodu i logikę wniosków opinii i przyjął za własne ustalenia ekspertów co do stanu psychicznego oskarżonego, przyjmując, że oskarżony działał z pełną poczytalnością mimo uzależnienia od alkoholu i środków psychoaktywnych.

Czyny popełnione na szkodę D. D. (1), S. B.i M. M.wyczerpały znamiona występku z art. 279 § 1 k.k. Sprawca takiego kwalifikowanego występku kradnie z włamaniem, a więc tak jak oskarżony, posługuje się włamaniem jako środkiem prowadzącym do zaboru mienia w celu przywłaszczenia, wdzierając się do pomieszczenia (rozumianego także jako wnętrze samochodu) poprzez usunięcie przeszkody materialnej i przy użyciu siły fizycznej. Oskarżony wyważył drzwi w mieszkaniu D. D. (1), użył kluczyka zabranego z mieszkania pokrzywdzonego do otworzenia samochodu M. (...), zamkniętego przez pokrzywdzonego, i wreszcie, wyłamał wkładkę w zamku drzwi samochodu V. T.należącego do S. B.. Użycie siły fizycznej pozwoliło oskarżonemu dostać się (wedrzeć) do wnętrza pomieszczeń zabezpieczonych przed dostępem nieuprawnionych osób w sposób i stanowiło niejako przedpole dla zaboru przedmiotów stanowiących wyposażenie mieszkania, zaboru samochodu czy instrumentów muzycznych i sprzętu estradowego. Oskarżony, dysponujący co najmniej przeciętnym rozeznaniem, musiał mieć świadomość, że zamach na mienie dokonany z użyciem siły będzie stanowił przestępstwo i z całą pewnością chciał popełnić czyn zabroniony, motywowany dodatkowo negatywnymi emocjami związanymi z ustaniem pożycia z P. W.. Sforsowanie drzwi samochodu S. B.umożliwiło oskarżonemu dokonanie zaboru karty płatniczej mBanku, dowodu osobistego, prawa jazdy i dowodu rejestracyjnego należących do M. M., co uzasadniało dodatkowo zakwalifikowanie tego samego czynu oskarżonego jako występku z art. 278 § 5 k.k. (zabór karty) i art. 275 § 1 k.k. (zabór dowodu tożsamości) i art. 276 k.k. (zabór pociągający za sobą ukrycie dowodu rejestracyjnego i prawa jazdy) i powołanie art. 11 § 2 k.k., wskazującego na kumulatywny zbieg przepisów ustawy karnej. Podobnie, włamanie do mieszkania D. D. (1)umożliwiło oskarżonemu zabór umowy, zakwalifikowany dodatkowo jako występek z art. 276 k.k.

Kradzież papy termozgrzewalnej wartości 690 zł (niekwestionowanej przez strony i niebudzącej wątpliwości Sądu) wyczerpała znamiona występku z art. 278 § 1 k.k. Oskarżony, tak jak w przypadku występków z art. 279 § 1 k.k., działał w celu uzyskania korzyści majątkowej, zamierzając uzyskać bezprawne przysporzenie majątkowe kosztem uszczerbku w mieniu P. D., tyle że odmiennie niż w kwalifikowanym typie przestępstwa nie musiał siłą forsować żadnego zabezpieczenia, korzystając ze sposobności, jaką dawał brak nadzoru ze strony właściciela.

Posiadanie środków odurzających i substancji psychotropowych, oddziaływujących destrukcyjnie na ośrodkowy układ nerwowy, zawierających toksyczne składniki wymienione w załączniku do ustawy, wyczerpało znamiona występku z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Oskarżony wszedł w posiadanie substancji psychoaktywnych powodowany chęcią zażycia narkotyków i wprawienia się w wywołany przez nie stan odurzenia. Oczywiste było zatem, że oskarżony działał wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii penalizującym nieuprawnione, inne niż zastrzeżone dla przemysłu farmaceutycznego, posiadanie rzeczonych substancji. Ilość i rodzaj substancji psychoaktywnych pozostających w posiadaniu oskarżonego uzasadniały ocenę inkryminowanego zachowania jako występków w typie podstawowym.

Czyny oskarżonego były zawinione. Oskarżony dysponował rozeznaniem wystarczającym do oceny charakteru prawnego swojego działania. Karany za inne przestępstwa musiał się liczyć z niedogodnościami powodowanymi izolacyjnymi środkami oddziaływania karnoprawnego. Oskarżony działał w stanie pełnej poczytalności. Żadne atypowe okoliczności życiowe nie zmusiły go do zamachu na mienie pokrzywdzonych ani nie usprawiedliwiały sięgania po zakazane substancje psychoaktywne. W tym świetle stopień winy jawił się jako wysoki.

Wymierzając oskarżonemu kary jednostkowe i karę łączną oraz orzekając środki karne wnioskowane przez Prokuratora Sąd miał na względzie, że potrzeba sprawiedliwiej odpłaty i konieczność trwałego zniechęcenia oskarżonego do przestępstwa wymagały wdrożenia rygorystycznego oddziaływania przeprowadzanego w warunkach izolacji więziennej. Oskarżony był już karany za przestępstwa, okazał się jednak nieczuły na wysiłek włożony w jego resocjalizację. Do tego części zarzuconych mu czynów dopuścił się ze świadomością, że potrzeba rewanżu stanowi wartość nadrzędną, usprawiedliwiająca popełnienie przestępstwa, co niezależnie od dotychczasowej karalności, świadczyło o postępie i zaawansowaniu procesu demoralizacji. Sąd miał na uwadze wysoki stopień winy i konsekwencję, z jaką oskarżony powracał do przestępstwa i przyjął, że tylko surowa kara bezwzględnego pozbawienia wolności będzie na tyle dolegliwa, by oskarżony porzucił dotychczasowe nawyki, choćby miał to uczynić wyłącznie z obawy przed poniesieniem jeszcze surowszej odpowiedzialności. Z drugiej strony Sąd nie tracił z pola widzenia, że oskarżony zapewniał o gotowości poddania się karze i manifestował swoją wolę poddając się rygorom wynikającym ze skazania bez przeprowadzenia rozprawy. Miarkując wysokość kar i dolegliwość środków karnych stosownie do potrzeb postępowania Sąd przyjął, że wniosek Prokuratora zasługuje na uwzględnienie i mając na względzie wartość mienia będącego przedmiotem zaboru, emocjonalne nacechowanie występków godzących w mienie D. D. (1) i stopień zagrożenia dla zdrowia powodowany zażyciem substancji psychoaktywnych wymierzył mu karę roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności za czyn opisany w pkt I części wstępnej wyroku, karę 5 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczoną zgodnie z art. 91 § 1 k.k., za oba występki z pkt II i IV części wstępnej wyroku, popełnione w krótkich odstępach czasu z wykorzystaniem tej samej sposobności, karę roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności za czyn opisany w pkt III części wstępnej wyroku, karę 7 miesięcy pozbawienia wolności za czyn opisany w pkt V części wstępnej wyroku i karę roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności za czyn opisany w pkt VI części wstępnej wyroku. Sąd wymierzył oskarżonemu kary pozbawienia wolności i kary te nie zostały jeszcze, z oczywistych powodów, wykonane, dlatego w myśl art. 91 § 2 k.k., połączył jednostkowe kary z kara orzeczoną za ciąg przestępstw z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i wymierzył oskarżonemu wnioskowaną karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd miał na względzie, że kary uzgodnione przez strony na etapie postępowania przygotowawczego odzwierciedlały całość przestępczej aktywności oskarżonego i jawiły się jako wystarczająco do tego, by przekonać oskarżonego i innych adresatów norm prawnych, że prawo obowiązuje, a odpowiedzialność za jego wielokrotne naruszenie jest dolegliwa i nieuchronna. Brak przesłanek uzasadniających pozytywną prognozę kryminologiczną uniemożliwiał zastosowanie warunkowego zawieszenia wykonania kary.

W myśl art. 46 § 1 k.k. Sąd obciążył oskarżonego obowiązkiem naprawienia szkody, przyjmując za właściwą wartość wyliczoną przez pokrzywdzonych i honorując prawo tych ostatnich do uzyskania jeszcze w toku postępowania karnego odpowiedniej kompensaty.

Przepis art. 70 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii obligował Sąd do orzeczenia przepadku substancji psychoaktywnych zatrzymanych w toku postępowania i włączonych w poczet dowodów. Z uwagi na treść przywołanego unormowania Sąd zdecydował o zniszczeniu przedmiotu przepadku.

Oskarżony był pozbawiony wolności w związku z zastosowaniem wobec niego tymczasowego aresztowania. Zgodnie z art. 63 § 1 k.k. Sąd zaliczył okres izolacji oskarżonego na poczet kary łącznej podlegającej efektywnemu wykonaniu.

Mając na względzie aktualną sytuację oskarżonego, w szczególności niski dochód i perspektywę pozbawienia wolności, wiążącego się z utratą źródła dochodu, Sąd ocenił, że obciążenie oskarżonego kosztami sądowymi byłoby dla niego zbyt uciążliwe, i w myśl art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił go od poniesienia tych należności, zaliczając wydatki na rachunek Skarbu Państwa.

Z tych przyczyn Sąd orzekł jak w sentencji.