Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 maja 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, Wydział II Cywilny w następującym składzie:

Przewodnicząca : SSR A. M.

Protokolant : sekr. sąd. W. Ł.

po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2018 roku w Łodzi na rozprawie

sprawy z powództwa M. W.

przeciwko (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

o zadośćuczynienie

1.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 4.143,58 zł (cztery tysiące sto czterdzieści trzy złote pięćdziesiąt osiem groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 15 września 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku oraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  nie obciąża powódki kosztami procesu;

4. nakazuje zwrócić na rzecz powódki ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi kwotę 248,45 zł (dwieście czterdzieści osiem złotych czterdzieści pięć groszy) tytułem nadpłaconej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłych, uiszczonej w dniu 29 czerwca 2016 roku zaksięgowanej pod pozycją 2411160701;

5. nakazuje zwrócić na rzecz pozwanej ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi kwotę 154,79 zł (sto pięćdziesiąt cztery złote siedemdziesiąt dziewięć groszy) tytułem niewykorzystanej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego, uiszczonej w dniu 27 lipa 2016 zaksięgowanej pod pozycją 2411160818.

Sygn. akt II C 61/16

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 28 stycznia 2016 roku M. W. wniosła o zasądzenie
od MetLife Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. kwoty 10.358,95 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 15 września 2015 roku do dnia zapłaty tytułem uzupełnienia świadczenia należnego powódce od pozwanego. Nadto powódka wniosła o zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Na uzasadnienie swego stanowiska powódka wskazała, iż w dniu 28 lutego 2015 roku miał miejsce wypadek komunikacyjny, w wyniku którego doznał obrażeń ciała. Strona pozwana uznała swoją odpowiedzialność za zaistniałe zdarzenie i przyznała na rzecz powódki kwotę 2.071,79 zł przy ustaleniu 1% uszczerbku na zdrowiu powódki. W ocenie powódki łączny trwały uszczerbek na jej zdrowiu wynosi co najmniej 6% (pozew k. 2-5).

W odpowiedzi na pozew z dnia 8 marca 2016 roku pełnomocnik pozwanego wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie zwrotu kosztów postepowania (odpowiedź na pozew k. 62-63v).

Na terminie rozprawy w dniu 30 kwietnia 2018 roku powódka poparła powództwo oraz wniosła o zwolnienie od kosztów postępowania na podstawie art. 102 k.p.c. (protokół rozprawy z dnia 30 kwietnia 2018 roku k. 219 – 220).

Do końca postepowania strony pozostały przy dotychczasowych stanowiskach
w sprawie.

Sąd Rejonowy dla Łodzi Widzewa w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 1 maja 2013 roku strony zawarły umowę ubezpieczenia, która została potwierdzona polisą o numerze (...), obejmującą świadczenia z tytułu śmierci ubezpieczonego z sumą ubezpieczenia 207.178,80 złotych, śmierci ubezpieczonego na skutek NW z sumą ubezpieczenia 207.178,80 złotych, całkowitego inwalidztwa lub uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego na skutek NW z sumą ubezpieczenia 207.178,80 złotych, groźnej choroby ubezpieczonego z sumą ubezpieczenia 77.692,05 złotych, operacji z sumą ubezpieczenia 3.500 złotych. Miesięczna składka wynosiła 47,60 złotych (okoliczność bezsporna, potwierdzenie ubezpieczenia k. 9, kserokopia umowy ubezpieczenia k. 73-76v).

W dniu 28 lutego 2015 roku w Ł., na ulicy (...) przy skrzyżowaniu
z ulicą (...), miał miejsce wypadek, w którym poszkodowana została M. W.. Sprawcą wypadku był kierujący samochodem osobowym marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...), który uderzył w tył pojazdu marki V. (...), kierowanym przez powódkę, która wykonywała manewr włączenia się do ruchu (okoliczność bezsporna, a nadto kserokopia oświadczenia k. 105, kserokopia zgłoszenia szkody k. 105v-106, kserokopia oświadczenia k. 112).

W chwili zderzenia powódka miała wrażenia „strzelenia” w szyi. Nie doznała urazu głowy ani nie czuła bólu. Po wypadku wróciła do domu, nie korzystała z pomocy medycznej. Następnego dnia podczas pochylenia pojawiły się zawroty głowy, wystąpiły bóle szyi, uczucie ograniczenia ruchomości szyi, bóle okolicy łopatki prawej i drętwienie prawej ręki. W dniu 2 marca 2015 roku powódka zgłosiła się do chirurga ortopedy, który skierował powódkę na zdjęcia RTG, zalecił miękki koł­nierz ortopedyczny i konsultację neurologa. Podczas konsultacji neurologicznej stwierdzono bólowe ograniczenie ruchomości kręgosłupa szyjnego we wszystkich kierun­kach. Dolegliwości bólowe głowy, kręgosłupa szyjnego, kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego, parestezje prawej kończyny górnej utrzymywały się. Zalecone przez ortopedę i neurologa zdjęcia RTG wykazały spłycenie fizjologicznej lordozy, esowate skrzywienie i obniżenie przestrzeni międzykręgowej C5/C6, zmiany zwyrodnieniowe na krawędziach trzonów. Powódka przez 3-4 tygodnie nosiła kołnierz ortopedyczny, następnie przez ok 7-8 miesięcy okresowo. Neurolog po zdiagnozowaniu choroby zwyrodnieniowej i zespołu bólowego odcinka szyjnego kręgosłupa, skierował powódkę do poradni rehabilitacyjnej. Powódka w poradni rehabilitacyjnej zgłaszała bóle kręgosłupa lędźwiowego, drętwienia i mrowienia palców prawej ręki. Do 18 maja 2015 roku powódka odbywała pierwszych cykl zabiegów fizjoterapeutycznych. W styczniu 2016 roku powódka przebywała w ośrodku dziennym rehabilitacji. Aktualnie powódka nadal wykonuje ćwiczenia usprawniające według otrzymanego instruktarzu (dokumentacja medyczna k. 26-54, k. 90v-91, koperta k. 196).

W dniu 4 września 2015 roku powódka zgłosiła pozwanemu szkodę żądając wypłaty świadczenia z grupowego ubezpieczenia pracowniczego (okoliczność bezsporna, kserokopia wniosku k. 85v-86).

Decyzją z dnia 14 września 2015 roku MetLife Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna w W. przyznało na rzecz M. W. świadczenie w kwocie 2.071,79 złotych stanowiące 1% sumy ubezpieczenia z tytułu umowy dodatkowej „ubezpieczenie na wypadek całkowitego trwałego inwalidztwa lub uszczerbku na zdrowiu na skutek nieszczęśliwego wypadku” ustalając uszczerbek na zdrowiu na podstawie punktu 87a tabeli. Powódka odwołała się od tej decyzji żądając wypłaty świadczenia w kwocie 10.358,95 zł (okoliczność bezsporna, decyzja k. 25, przelew k. 80, odwołanie k. 82v-83).

Powódka wskutek wypadku w dniu 28 lutego 2015 roku doznała długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w związku z powstaniem pourazowego zespołu bólowego korzeniowego kręgosłupa szyjnego w wysokości 2% wg pkt 94a rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 roku. Zgodnie zaś z tabelą norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu na skutek nieszczęśliwego wypadku w ubezpieczeniach grupowych (...) L. i ogólne warunki grupowego ubezpieczenia na wypadek całkowitego inwalidztwa lub uszczerbku na zdrowiu na skutek nieszczęśliwego wypadku (k.72-78) powódka doznała uszczerbku na zdrowiu na zdrowiu według &6 pkt 2 podpunkt 1 b w wysokości 2% wg pkt. 93a (opinia biegłego neurologa k. 162-169).

Powódka w wyniku wypadku komunikacyjnego z dnia 28 lutego 2015 roku w zakresie narządów ruchu doznała skręcenia kręgosłupa szyjnego. Ponadto, występują u niej zmiany zniekształceniowe kręgosłupa w postaci zmniejszenia fizjologicznych krzywizn i zmiany zwyrodnieniowe w postaci dyskopatii szyjnej i lędźwiowej. Uszczerbek na zdrowiu powódki na skutek obrażeń doznanych w czasie wypadku komunikacyjnego w zakresie narządów ruchu wynosi 1% przy zastosowaniu tabeli norm oceny procentowej (...) według poz. 87a (opinia biegłego ortopedy k. 193-195).

Zgodnie z § 3 OWU zdarzeniem ubezpieczeniowym jest całkowite i trwałe lub częściowe i trwałe inwalidztwo ubezpieczonego na skutek nieszczęśliwego wypadku, który wystąpił w czasie trwania odpowiedzialności Towarzystwa z tytułu Umowy Dodatkowej. Odpowiedzialność Towarzystwa w zakresie Umowy Dodatkowej rozpoczyna się od dnia objęcia Ubezpieczonego ochroną ubezpieczeniową z tytułu Umowy Dodatkowej i wygasa w dniu 65 urodzin ubezpieczonego (§ 4 ust. 1 i 2 OWU). W przypadku zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego Towarzystwo wypłaci Ubezpieczonemu świadczenie stanowiące część sumy ubezpieczenia określonej w Szczegółowej Umowie (...), pod warunkiem, że: a) Ubezpieczony odniósł fizyczne obrażenia ciała na skutek nieszczęśliwego wypadku i b) fizyczne obrażenia ciała powodujące uszczerbek na zdrowiu zostały stwierdzone w terminie 180 dni od daty nieszczęśliwego wypadku i c) bezpośrednią i wyłączną przyczyną uszczerbku na zdrowiu były wyżej wymienione obrażenia ciała. (§ 6 ust. 2 pkt 1a,b,c OWU). Wysokość świadczenia zostanie ustalona przez lekarza powołanego przez Towarzystwo na podstawie „Tabeli norm oceny procentowego trwałego uszczerbku na zdrowiu w ubezpieczeniach grupowych”, stanowiącej integralną część umowy (§ 6 ust. 2 pkt 3 OWU) (kserokopia OWU k. 72-72v)

Zgodnie z tabelą norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu na skutek nieszczęśliwego wypadku uraz głowy mieści się w granicach 1-10% uszczerbku (pkt 2A). Zmiany z trwałym ograniczeniem ruchomości szyi w zależności od stopnia uszkodzenia funkcji zgodnie z pkt 54b tabeli mieszczą się w granicach 6-30% uszczerbku. Uszkodzenie kręgosłupa w odcinku szyjnym bez ograniczenia ruchomości, bez trwałych zniekształceń kręgów (pkt 87a tabeli) mieści się w granicach 1-2% uszczerbku. Natomiast zgodnie z pkt 93a tabeli urazowe zespoły korzeniowe szyjne mieszczą się w granicach 2-25% uszczerbku (tabela norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu na skutek nieszczęśliwego wypadku w ubezpieczeniach grupowych k. 10-24).

Pozwany decyzją z dnia 23 października 2015 roku odmówił wypłaty dalszego świadczenia (okoliczność bezsporna, pismo k. 56-57, reklamacja k. 77-77v).

Powódka prowadzi gospodarstwo domowe z mężem, pełnoletnim synem i małoletnią córką. Miesięczny dochód rodziny wynosi 8.400 złotych. Powódka miesięcznie spłaca kredyty w łącznej kwocie 2.670,00 złotych, ponosi koszty ubezpieczenia na życie, domu i samochodów w łącznej kwocie 440 złotych, opłaty za prąd, woda, paliwo, basen, korepetycje, tv, Internet, telefony, opał, bilety, wyjazdy dziecka – 3.490 złotych oraz wyżywienie – 2.000 złotych (oświadczenie o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania k 134-138).

Stan faktyczny w niniejszej sprawie został ustalony na podstawie powołanych wyżej dowodów, wśród nich opinii powołanych w sprawie biegłych, dokumentów w postaci dokumentacji lekarskiej i kart historii leczenia, których ważność nie była kwestionowana przez strony w toku procesu. Ustaleń stanu faktycznego na podstawie kserokopii dokumentów dokonano na podstawie przepisu art. 308 k.p.c.

Pełnowartościowym materiałem dowodowym są również złożone do akt sprawy opinie biegłych neurologa i ortopedy. Przywołane opinie są logiczne, w sposób wyczerpujący odpowiadają na pytania Sądu, zaś wnioski z nich płynące są spójne. Niniejsze opinie nie były w toku postępowania kwestionowane przez strony.

Sąd Rejonowy dla Łodzi Widzewa w Łodzi zważył, co następuje:

Powództwo, podlegało uwzględnieniu w części.

Podstawą prawną odpowiedzialności ubezpieczyciela za skutki wypadku jest przepis
art. 805 k.c. w zw. z art. 829 k.c. Przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku,
a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Stosownie do art. 829 § 1 k.c., ubezpieczenie osobowe może w szczególności dotyczyć przy ubezpieczeniu na życie - śmierci osoby ubezpieczonej lub dożycia przez nią oznaczonego wieku, a przy ubezpieczeniu następstw nieszczęśliwych wypadków - uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia lub śmierci wskutek nieszczęśliwego wypadku.

Ogólne warunki ubezpieczenia ustala co do zasady zakład ubezpieczeń. Zgodnie z art.12a ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o działalności ubezpieczeniowej (tekst jednolity Dz.U. z 2013 roku, poz. 950), obowiązującej w chwili zawarcia umowy ubezpieczenia, określają one, w szczególności, rodzaj ubezpieczenia i jego przedmiot, warunki zmiany sumy ubezpieczenia lub sumy gwarancyjnej, jeżeli ogólne warunki ubezpieczenia taką zmianę przewidują, prawa i obowiązki każdej ze stron umowy ubezpieczenia, zakres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń, przy ubezpieczeniach majątkowych - sposób ustalania rozmiaru szkody, sposób określania sumy odszkodowania lub innego świadczenia, jeżeli ogólne warunki ubezpieczenia przewidują odstępstwa od zasad ogólnych, sposób ustalania i opłacania składki ubezpieczeniowej, metodę i sposób indeksacji składek, jeżeli ogólne warunki ubezpieczenia indeksację przewidują, tryb i warunki dokonania zmiany umowy ubezpieczenia zawartej na czas nieokreślony, przesłanki i terminy wypowiedzenia umowy przez każdą ze stron, a także tryb i warunki wypowiedzenia, jeżeli ogólne warunki ubezpieczenia przewidują taką możliwość.

Analogiczna regulacja została zawarta w przepisie art. 16 ustawy z dnia 11 września 2015 roku o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, uchylającej z dniem 1 stycznia 2016 roku, ustawę z 2003 roku (Dz.2015, poz. 1844), w którym dodano jeszcze wymóg określenia przez ogólne warunki ubezpieczenia terminu wystąpienia z umowy ubezpieczenia grupowego oraz terminu i sposobu odstąpienia od umowy ubezpieczenia.

Jak wynika z brzmienia przepisu art. 807 § 1 k.c., postanowienia ogólnych warunków ubezpieczenia sprzeczne z bezwzględnie obowiązującymi przepisami kodeksu cywilnego regulującymi umowę ubezpieczenia są nieważne, chyba, że przepisy szczególne stanowią inaczej. W pozostałych wypadkach wiążą strony umowy ubezpieczenia stając się immanentnym elementem jej treści.

Jak powszechnie przyjmuje się w judykaturze Sądu Najwyższego, w tym uchwale składu 7 sędziów z dnia 31 marca 1993 roku (III CZP 1/93, OSNCP 1993 rok, nr 10, poz.170), mającej walor zasady prawnej, oraz uchwale z dnia 8 lipca 1992 roku (III CZP 80/92, OSNCP 1993 rok, 1-2, poz.14) w razie niejasności, niedomówień, braku jednoznaczności sformułowań ogólnych warunków umów, wynikające z tego wątpliwości należy tłumaczyć na korzyść ubezpieczonego. Wskazana linia orzecznictwa jest kontynuowana w późniejszych orzeczeniach Sądu Najwyższego, w których podkreśla się, że przy wykładni postanowień ubezpieczenia, w tym ogólnych warunków ubezpieczenia, należy uwzględniać cel umowy i interesy ubezpieczającego, ubezpieczonego lub uprawnionego. Wykładnia ta nie może pomijać celu, w jakim umowa została zawarta, a także natury i funkcji zobowiązania. Celem umowy jest zaś niewątpliwie udzielenie ubezpieczonemu ochrony na wypadek określonego w umowie ryzyka, w zamian za zapłatę składki. Umowa ubezpieczenia pełni funkcję ochronną i z tej przyczyny miarodajny do wykładni jej postanowień jest punkt widzenia tego, kto jest chroniony.

(...) osobowe nie mają charakteru odszkodowawczego, natomiast osobie ubezpieczonej przysługuje świadczenie pieniężne w razie wystąpienia zdarzenia ubezpieczeniowego. Wpływ na wysokość świadczenia w związku z nieszczęśliwym wypadkiem (NW) mają wyłącznie: ustalony przez lekarzy orzekających stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu oraz suma ubezpieczenia. Nie mają natomiast dla odpowiedzialności pozwanego żadnego znaczenia: okres leczenia, rehabilitacji, doznana krzywda niemajątkowa, zakres cierpień, rodzaj pracy lub czynności wykonywanych przez ubezpieczonego, pogorszenie sytuacji życiowej poszkodowanego, wydatki związane z leczeniem
i rehabilitacją, gdyż ubezpieczenie to, co należy podkreślić - nie ma charakteru odszkodowawczego.

W niniejszej sprawie bezspornym jest, że w dniu zdarzenia komunikacyjnego, któremu uległa powódka, strony łączyła umowa ubezpieczenia, potwierdzona polisą nr (...). Ubezpieczenie to należy do kategorii ubezpieczeń osobowych i w razie wystąpienia wypadku przysługuje ubezpieczonemu umówiona suma ubezpieczenia. Niespornym było także i to, że w umowie strony ustaliły, iż odszkodowanie należne powódce wyniesie 2.071,79 zł za każdy 1 % trwałego uszczerbku na zdrowiu. Poza sporem był również fakt doznania przez powódkę nieszczęśliwego wypadku w okresie odpowiedzialności strony pozwanej. Sporną okolicznością było jedynie to jaka jest faktyczna wysokość trwałego uszczerbku na zdrowiu powódki, a co za tym idzie jaka jest należna powodowi kwota świadczenia z tego tytułu.

Ustalenie stopnia uszczerbku na zdrowiu odbywa się w oparciu o tabelę norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu na skutek nieszczęśliwego wypadku w ubezpieczeniach grupowych, stanowiącą załącznik do ogólnych warunków ubezpieczenia Nie ma więc charakteru uznaniowego, lecz jest wymierne i uzależnione od czynników określonych w tabeli.

W tym spornym zakresie, Sąd oparł się całkowicie na stanowisku biegłych, którzy ustalili, że powódka wskutek wypadku w dniu 28 lutego 2015 roku doznała długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w związku z powstaniem pourazowego zespołu bólowego korzeniowego kręgosłupa szyjnego w wysokości 2% wg pkt. 93a tabeli norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu na skutek nieszczęśliwego wypadku w ubezpieczeniach grupowych (...) L. oraz w zakresie narządów ruchu skręcenia kręgosłupa szyjnego, skutkującego 1% uszczerbkiem na zdrowiu według poz. 87a tabeli pozwanego. Pozostałe dolegliwości powódki są wynikiem choroby samoistnej.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd na mocy art. 805§1 kc zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 4.143,58 złotych, przy ustaleniu 3% uszczerbku, gdzie każdy 1% uszczerbku wyraża się kwotą 2.071,79 złotych, co następnie zostało pomniejszone o wypłaconą dotychczas kwotę 2.071,79 złotych. W pozostałym zakresie roszczenie podlegało oddaleniu jako nieudowodnione.

Zawiadomienie ubezpieczyciela o wypadku rodzi po jego stronie obowiązek spełnienia świadczenia w ustawowym terminie. Niespełnienie świadczenia w terminie powoduje po stronie dłużnika konsekwencje przewidziane w art. 481 § 1 k.c., zgodnie z którym, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe, a od dnia 1 stycznia 2016 roku odsetki ustawowe za opóźnienie (art. 481 § 2 zd. 1 k.c.).

W dniu 4 września 2015 roku powódka zgłosiła pozwanemu szkodę żądając wypłaty świadczenia z grupowego ubezpieczenia pracowniczego. Decyzją z dnia 14 września 2015 roku pozwany przyznał na rzecz M. W. świadczenie w kwocie 2.071,79 złotych stanowiące 1% sumy ubezpieczenia. Biorąc to pod uwagę należało uznać, że w zakresie zasądzonej kwoty odsetki ustawowe należne są powódce od dnia następnego po dniu wydania pierwszej decyzji przez ubezpieczyciela, bowiem w dniu wydania tejże decyzji strona pozwana winna ustalić w sposób prawidłowy wysokość doznanego przez powódkę uszczerbku na zdrowiu, czyli od dnia 15 września 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku
i odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty.

Powódka jedynie częściowo wygrała proces. Rozstrzygając o kosztach Sąd zastosował jednak przepis art. 102 k.p.c. w którym ustawodawca odwołuje się do pojęcia „wypadków szczególnie uzasadnionych”. Takie sformułowanie wprawdzie nie jest klauzulą generalną, jednak opiera się na zwrocie niedookreślonym, który może odsyłać również do argumentów natury aksjologicznej. Regulacja ta znajdzie zastosowanie w wyjątkowych sytuacjach, gdy z uwagi na okoliczności konkretnej sprawy, zastosowanie reguł ogólnych k.p.c. dotyczących zwrotu kosztu procesu byłoby nieuzasadnione. Podkreślić należy, że zastosowanie przez Sąd art. 102 k.p.c. powinno być bowiem oceniane w całokształcie okoliczności, które uzasadniałyby odstępstwo od podstawowych zasad decydujących o rozstrzygnięciu
w przedmiocie kosztów procesu. Do kręgu tych okoliczności należy zaliczyć zarówno fakty związane z samym przebiegiem procesu, jak i fakty leżące na zewnątrz procesu, zwłaszcza dotyczące stanu majątkowego (sytuacji życiowej) stron. Okoliczności te powinny być nadto oceniane przede wszystkim z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego ( vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 stycznia 1974 roku, II CZ 223/73, Lex nr 7379).

Sposób skorzystania z przepisu art. 102 k.p.c. jest suwerennym uprawnieniem jurysdykcyjnym sądu orzekającego i do jego oceny należy przesądzenie, czy wystąpił szczególnie uzasadniony wypadek, który uzasadnia odstąpienie, a jeśli tak to, w jakim zakresie, od generalnej zasady obciążenia kosztami procesu strony przegrywającej spór ( tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2006 r., III CK 221/05).

Powódka występując z niniejszym powództwem była przekonana o zasadności swoich racji. Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało i potwierdziło powództwo co do zasady, a mianowicie zostało wykazane, iż ustalony przez stronę pozwaną stopień uszczerbku na zdrowiu powódki został ustalony w nieprawidłowej wysokości. Natomiast powódka nie jest ekspertem w dziedzinie medycyny, a zatem nie mogła wiedzieć, iż nie wszystkie odczuwane przez nią dolegliwości wiążą się z przedmiotowym wypadkiem. W niniejszym procesie występowała ona przeciwko pozwanemu, który jest profesjonalista w swojej dziedzinie i który winien w sposób profesjonalny, a tym samym prawidłowy dokonać ustalenia wysokości uszczerbku na zdrowiu. Gdyby strona pozwana w sposób rzetelny
i prawidłowy dokonała weryfikacji stanu zdrowia powódki, prawdopodobnie nie doszłoby do wytoczenia przedmiotowego procesu, a tym samym nie zostałyby wygenerowane dodatkowe koszty. Sąd zastosował w stosunku do powódki art. 102 kpc również mając na uwadze wynik postępowania, gdzie powódka wygrała proces w 40%, tym samym gdyby Sąd rozstrzygał
o kosztach postępowania mając na względzie zasadę stosunkowego podziału kosztów, wygrana powódki byłaby jedynie iluzoryczna. Z uwagi na powyższe okoliczności Sąd nie obciążył powódki kosztami procesu.

W punkcie 4 i 5 wyroku, Sąd, na podstawie art. 84 ust 2 w zw. z art. 84 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 roku (Dz.U. z 2014 roku, poz. 1025), nakazał zwrócić: na rzecz powódki ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi kwotę 248,45 zł tytułem nadpłaconej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłych, uiszczonej w dniu 29 czerwca 2016 roku zaksięgowanej pod pozycją 2411160701 oraz na rzecz pozwanej ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi kwotę 154,79 zł tytułem niewykorzystanej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego, uiszczonej w dniu 27 lipa 2016 zaksięgowanej pod pozycją 2411160818.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.