Sygn. akt I C 1192/17
Dnia 24 kwietnia 2018 r.
Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:
Przewodniczący: |
SSR Magdalena Łukaszewicz |
Protokolant: |
starszy sekretarz sądowy Anita Topa |
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2018 r. w P.
sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w P.
przeciwko E. K.
o zapłatę
o r z e k a :
I. Zasądza od pozwanego E. K. na rzecz powoda Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w P. kwotę 1471,57 zł (jeden tysiąc czterysta siedemdziesiąt jeden złotych 57/100) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 06.09.2017 r. do dnia zapłaty.
II. Zasądza od pozwanego E. K. na rzecz powoda Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) w P. kwotę 74 zł (siedemdziesiąt cztery złote) tytułem zwrotu kosztów procesu.
W dniu 6 września 2017 roku Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości przy ulicy (...) w P. wytoczyła powództwo przeciwko E. K. o zapłatę kwoty 1 471,57 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.
W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że pozwany jest właścicielem lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w budynku nr (...) przy ulicy (...) w P.. Pozwany zalega z opłatami związanymi z utrzymaniem swojego lokalu, jak i z opłatami na utrzymanie części wspólnych nieruchomości. Pomimo upływu terminów zapłaty zakreślonych przez powódkę w wezwaniach do zapłaty, pozwany nie uiścił należności. Powódka wskazała, że na kwotę dochodzoną pozwem składa się:
- 1 301,67 złotych z tytułu zaległości w zapłacie czynszu za okres od 1 sierpnia 2016 roku do 31 sierpnia 2017 roku,
- 169,90 złotych z tytułu zaległości w zapłacie zaliczek na fundusz remontowy.
Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z 27 października 2017 roku, wydanym w niniejszej sprawie, Sąd Rejonowy w Piszu nakazał pozwanemu zapłacić na rzecz powódki całość dochodzonego roszczenia wraz z kosztami postępowania. (k. 16)
Pozwany E. K. w terminie ustawowym wniósł sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty. W uzasadnieniu podniósł, że obecnie odbywa karę pozbawienia wolności, w zakładzie karnym zatrudniony jest nieodpłatnie, w związku z czym nie posiada środków finansowych na spłatę przedmiotowego zadłużenia.
Sąd ustalił, co następuje:
E. K. jest właścicielem lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w budynku nr (...) przy ulicy (...) w P..
Za okres od 1 sierpnia 2016 roku do 31 sierpnia 2017 roku E. K. zalega z zapłatą na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ulicy (...) w P. następujących należności:
- 1 301,67 złotych z tytułu czynszu,
- 169,90 złotych z tytułu zaliczek na fundusz remontowy.
(okoliczności bezsporne, dowód: umowa sprzedaży k. 7-8v; karty kontowe k. 4-6; wezwanie do zapłaty k. 10)
Sąd zważył, co następuje:
Właściciele lokali posiadają nie tylko liczne prawa, ale także i obowiązki, szczególnie gdy dotyczy to wspólnoty mieszkaniowej.
Zgodnie z zapisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali (tj. Dz.U. z 2015r., poz. 1892), każdy z właścicieli lokali położonych w obrębie jednej nieruchomości ma odpowiedni udział w części wspólnej budynku. To z kolei rodzi obowiązki, jak na przykład dbanie o należyte utrzymanie porządku na klatce czy w piwnicy budynku.
Zgodnie z treścią art. 12 wymienionej wyżej ustawy, właściciel lokalu ma prawo do współkorzystania z nieruchomości wspólnej zgodnie z jej przeznaczeniem. Pożytki i inne przychody z nieruchomości wspólnej służą pokrywaniu wydatków związanych z jej utrzymaniem, a w części przekraczającej te potrzeby przypadają właścicielom lokali w stosunku do ich udziałów. W takim samym stosunku właściciele lokali ponoszą wydatki i ciężary związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej w części nie znajdującej pokrycia w pożytkach i innych przychodach.
Podstawowym obowiązkiem każdego właściciela lokalu jest oczywiście ponoszenie opłat eksploatacyjnych, a także utrzymywanie lokalu w należytym stanie, przestrzeganie porządku domowego, uczestniczenie w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystanie z niej w sposób nie utrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałanie z nimi w ochronie wspólnego dobra (art. 13 cytowanej wyżej ustawy).
Zgodnie z art. 14 cyt. ustawy, na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:
1) wydatki na remonty i bieżącą konserwację,
2) opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,
3) ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,
4) wydatki na utrzymanie porządku i czystości,
5) wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.
Na pokrycie powyższych kosztów właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca. Należności z tytułu kosztów zarządu mogą być dochodzone w postępowaniu sądowym, bez względu na ich wysokość. (art. 15 cyt. ustawy).
Pozwany nie kwestionował zasadności przedmiotowego roszczenia, ani jego wysokości. Bezspornie ustalone zostało, że za okres od 1 sierpnia 2016 roku do 31 sierpnia 2017 roku pozwany zalega z zapłatą na rzecz powódki:
- kwoty 1 301,67 złotych z tytułu czynszu,
- kwoty 169,90 złotych z tytułu zaliczek na fundusz remontowy.
W związku ze stanowiskiem pozwanego, Sąd nie miał wątpliwości aby uznać zasadność roszczenia pozwu. Wysokość zobowiązania pozwanego została należycie przez powódkę udokumentowana i nie była kwestionowana przez pozwanego.
Faktem jest, co wynika z załączonego do akt sprawy zaświadczenia (k. 21), że pozwany obecnie odbywa karę pozbawienia wolności i zatrudniony jest w zakładzie karnym nieodpłatnie. Okoliczność ta jednak w żadnej mierze nie wpływa na zasadność roszczenia powódki i nie zwalnia pozwanego z obowiązku zapłaty przedmiotowych zaległości.
Mając na uwadze powyższe Sąd, na podstawie powołanych wyżej przepisów ustawy o własności lokali, zasądził od pozwanego na rzecz powódki łącznie kwotę 1 471,57 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu, to jest od dnia 6 września 2017 roku do dnia zapłaty.
O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął w oparciu o przepis art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W tym przypadku jest to kwota 74,00 złotych tytułem zwrotu uiszczonej przez powódkę opłaty sądowej od pozwu.