Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 maja 2018 r.

Sąd Okręgowy w Częstochowie VII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Sławomir Brzózka (spr.)

Protokolant: sekr. sądowy Aleksandra Błachowicz - Dróżdż

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Myszkowie Joanny Szotowskiej - Siwek

po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2018r.

sprawy J. K. s. T. i H. ur. (...) w W.

oskarżonego o czyn z art. 209 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Myszkowie

z dnia 11 stycznia 2018 r. , sygn. akt II K 270/17

orzeka:

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Myszkowie.

Sygn. akt VII Ka 313/18

UZASADNIENIE

J. K. został oskarżony o to, że, w okresie od lipca 2010 r. do 9 lipca 2015 r. w M. woj. (...), uporczywie uchylał się od wykonywania ciążącego na nim z mocy ustawy obowiązku łożenia na utrzymanie swoje syna S. K., przez co naraził go na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, tj. o przestępstwo z art. 209 § 1 k.k.

Wyrokiem z dnia 11 stycznia 2018 r. w sprawie o sygn. akt II K 270/17 Sąd Rejonowy w Myszkowie orzekł w sposób następujący:

1.  uznał oskarżonego J. K. za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, wypełniającego znamiona art. 209 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 209 § 1 k.k. skazał oskarżonego na karę 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności

2.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 70 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wyżej kary warunkowo zawiesił oskarżonemu na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata;

3.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 3 k.k. zobowiązał oskarżonego J. K. do systematycznego łożenia na utrzymanie syna S. K.;

4.  na podstawie art. 627 k.p.k. oraz art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych w zw. z art. 617 k.p.k. zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180,00 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu wydatków postępowania oraz kwotę 180,00 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem opłaty.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł prokurator, zaskarżając go w części dotyczącej orzeczenia o karze na korzyść oskarżonego, zarzucając mu obrazę przepisów prawa materialnego, a to art. 4 § 1 k.k., polegającą na niezastosowaniu tego przepisu w podstawie wymiaru kary. Mając powyższe na uwadze skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez dodanie do podstawy wymiaru kary art. 4 § 1 k.k.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Wniesiona apelacja spowodowała uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Myszkowie. Sprawa została bowiem rozpoznana bez prawidłowego zawiadomienia J. K. o terminie rozprawy 13 listopada 2017 r. i 11 stycznia 2018 r .

J. K. od kilkunastu lat przebywa na stałe w Wielkiej Brytanii . W czasie kontroli granicznej dnia 8 lutego 2017 r. złożył oświadczenie ,że stawi się Prokuraturze w M. w dniu 18 kwietnia 2017 r. i wskazał adres w S. G., pod którym odbierać będzie wezwania. Podał również numer telefonu kontaktowego k.75 akt. W dniu 18 kwietnia 2017r. J. K. został przedstawiony zarzut. Tego dnia został też przesłuchany. Do protokołu wskazał adres miejsca zamieszkania w L.. Ten sam adres wskazał jako adres dla doręczeń w kraju ( art.138 k.p.k.). Podał numer telefonu. Dla ,,ulepszenia” kontaktu wskazał również adres mailowy, którego używa i oświadczył ,że będzie odbierał kierowaną do niego korespondencję k.76-79 akt. Następnie został pouczony o uprawnieniach i obowiązkach podejrzanego k.80 akt.

Pierwszy termin rozprawy dnia 5 października 2017 r. odroczono z uwagi na brak dowodu doręczenia zawiadomienia dla J. K.. Na termin rozprawy 13 listopada 2017 r. nakazano zawiadomić go na adres w S. G. oraz poinformować telefonicznie o terminie rozprawy na podany numer kontaktowy. Zawiadomienie o terminie rozprawy wróciło niedoręczone, awizowane. W aktach sprawy brak jest informacji o telefonicznym zawiadomieniu J. K. o terminie rozprawy. Na termin rozprawy 11 stycznia 2018 r. nakazano zawiadomić J. K.. Zawiadomienie o terminie rozprawy wysłane na adres w S. G. wróciło niedoręczone, awizowane.

Zdaniem Sądu Okręgowego J. K. nie został prawidłowo zawiadomiony czy wezwany na terminy rozprawy, na których rozpoznano sprawę . Wskazanie przez niego dnia 8 lutego 2017 r. adresu w S. G. nie mogło być uznane za wskazanie adresata w kraju, w myśl przepisu art. 138 k.p.k., a zawiadomienia przesłane na ten adres za doręczone mu prawidłowo. Wskazanie adresu nastąpiło bowiem jedynie w ramach ustalenia miejsca pobytu osoby, zanim J. K. przesłuchano w charakterze podejrzanego. W toku przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym przyjęto od niego adres (...) jako adres dla doręczeń w kraju w rozumieniu art.138 k.p.k. Nie wytłumaczono mu znaczenia tej czynności, przez co J. K. ma prawo pozostawać w przekonaniu o spełnieniu wszystkich powinności w toku toczącego się postępowania.

W konsekwencji w sprawie mogło dojść do ograniczenia prawa do obrony J. K. przez niezawiadomienie go o terminach rozprawy, na których rozpoznano sprawę. Skutkowało to uchyleniem zaskarżonego wyroku.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy wobec posiadania adresu zamieszkania J. K. , jego adresu mailowego i numeru telefonu powinno nastąpić nawiązanie z nim kontaktu tak aby został on w sposób nie budzący wątpliwości zawiadomiony o terminie rozprawy a termin rozprawy wyznaczony tak aby mógł wziąć w nim udział.

Orzeczono na podstawie art. 437 § 2k.p.k.