Sygnatura akt II K 202/18
PR 3 Ds 95.18
Dnia 15 maja 2018 roku
Sąd Rejonowy w Nysie, Wydział II Karny w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Bartłomiej Madejczyk
Protokolant: Olga Rychel
Prokurator ------
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 15 maja 2018 roku sprawy karnej
J. S. (1) (S.)
s. J. i M. z domu P.
ur. (...) w G.
oskarżonego o to, że:
w dniu 13 lutego 2018r. w miejscowości S. na ulicy (...), pow. N., woj. (...), prowadził samochód osobowy marki P. (...) o nr rej. (...) 3 AL7 będąc w stanie nietrzeźwości, wynik badania 0,30 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,
tj. o czyn z art. 178a §1 k.k.
1) na podstawie art. 66 § 1 i 2 k.k. oraz art. 67 § 1 k.k. postępowanie karne wobec oskarżonego J. S. (1) o czyn zabroniony z art. 178a § 1 k.k. – opisany w części wstępnej wyroku warunkowo umarza na okres próby 1 (jednego) roku,
2) na podstawie art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 43a § 1 k.k. orzeka od oskarżonego J. S. (1) na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości 2000 (dwóch tysięcy) złotych,
3) na podstawie art. 629 k.p.k. zasądza od oskarżonego J. S. (1) na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 210 (dwustu dziesięciu) złotych, w tym opłatę w wysokości 60 (sześćdziesięciu) złotych.
Sąd Rejonowy w Nysie stwierdza, że Na oryginale właściwe podpisy
orzeczenie niniejsze uprawomocniło się Z upoważnienia Kierownika S..
dnia 05/06/2018 i jest wykonalne. st. sekretarz sądowy R. M.
N., dnia 12 czerwca 2018
Sędzia Sądu Rejonowego
K. K.
W oparciu o dowody przeprowadzone w toku rozprawy głównej, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Oskarżony J. S. (1) w dniu 13 lutego 2018 r. spożywał alkohol w postaci nalewki. Popołudniu udał się on samochodem marki P. (...) do lekarza. Na ulicy (...) w S. został zatrzymany do kontroli drogowej. Poddano go badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. O godzinie 17:19 uzyskano wynik 0,30 mg/1 dm
3,
a o 17:34 wynik 0,28 mg/1 dm
3. Oskarżonemu zatrzymano za pokwitowaniem prawo jazdy.
/ dowód: wyjaśnienia oskarżonego – k.11; protokół badania stanu trzeźwości – k.2/
Oskarżony ma 60 lat, posiada wykształcenie zawodowe, z wykształcenia jest ślusarzem-mechanikiem, jest żonaty, na utrzymaniu nie ma nikogo, zatrudniony jest na stanowisku montera-spawacza. Oskarżony nie był karany sądownie.
/ dowód: dane osobowe k. 14, dane o karalności k.13/
Sąd ustalając stan faktyczny oparł się na dowodach z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, które nie były kwestionowane przez strony, a ich prawdziwość
i autentyczność nie budziły wątpliwości.
Sąd dał również wiarę wyjaśnieniom oskarżonego złożonym w postępowaniu przygotowawczy, gdzie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, wyraził skruchę i szczerze opisał przebieg zdarzenia.
Sąd zważył, co następuje:
J. S. został oskarżony o popełnienie czynu z art. 178a § 1 k.k.
Przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. popełnia ten, kto znajdując się w stanie nietrzeźwości
lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym. Można je popełnić umyślnie, zarówno w zamiarze bezpośrednim,
jak i ewentualnym.
W rozumieniu kodeksu stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu we krwi
lub 1 dm
3 wydychanego powietrza przekracza odpowiednio 0,5 ‰ lub 0,25 mg albo prowadzi
do stężenia przekraczającego tę wartość.
Prowadzącym pojazd jest zarówno osoba kierująca nim, jak również spełniająca jakiekolwiek czynności związane bezpośrednio z ruchem danego pojazdu.
Pojazdem mechanicznym jest pojazd wprawiany w ruch przez umieszczony na nim silnik. Do kategorii tej zalicza się m.in. samochód osobowy.
Przestępstwo to może być popełnione w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym.
Przy czym chodzi o ruch, w którym obowiązują określone reguły postępowania. W przypadku ruchu lądowego miejscem popełnienia tego przestępstwa mogą być przede wszystkim drogi publiczne, jak również drogi wewnętrzne, strefy zamieszkania i inne miejsca dostępne dla ruchu pojazdów.
Występek ten jest zagrożony grzywną, karą ograniczenia wolności lub karą pozbawienia wolności do lat 2.
Na podstawie art. 66 § 1 i 2 k.k. Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia
nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy nie karanego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Przy czym warunkowego umorzenia nie stosuje się do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą przekraczającą 5 lata pozbawienia wolności.
Warunkowe umorzenie następuje na okres próby, który wynosi od roku do 3 lat. Warunkowo umarzając postępowanie Sąd na podstawie art. 67 § 3 k.k. może m.in. orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 k.k. lub zakaz prowadzenia pojazdów do lat 2.
Mając na uwadze powyższe oraz poczynione w niniejszej sprawie ustalenia faktyczne, Sąd stwierdził, że oskarżony w dniu 13 lutego 2018 r., w S., na ul. (...), prowadził samochód osobowy marki P. (...) będąc w stanie nietrzeźwości, wynik badania 0,30 mg alkoholu w 1 dm 3 wydychanego powietrza, a tym samym swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czynu zabronionego z art. 178a § 1 k.k.
Jednocześnie w ocenie Sądu społeczna szkodliwość czynu oceniania całościowo
przez pryzmat art. 115 § 2 k.k., choć duża, nie była jednak znaczna, gdyż stwierdzone stężenie alkoholu nieznacznie przekraczało ustawowy próg stanu nietrzeźwości, oskarżony jechał do lekarza, nie stworzył realnego zagrożenia, a zatrzymany został do rutynowej kontroli drogowej. Oczywiście nie były to okoliczności ekskulpujące, rzutowały jednak na ocenę postaci zamiaru sprawcy i jego motywację, a w konsekwencji na stopień społecznej szkodliwości czynu. Również stopień zawinienia sprawcy, oceniany w kontekście powyższych okoliczności, nie był znaczny. Nadto zarówno właściwości i warunki osobiste oskarżonego, jak również jego dotychczasowy sposób życia, w szczególności to, iż nie miał konfliktów z prawem i nie był karany sądownie, uzasadniają przypuszczenie, że zarzucany mu czyn miał charakter epizodyczny i pomimo warunkowego umorzenia postępowania będzie on przestrzegał porządku prawnego.
Z powyższych względów mając na uwadze ustalony w sprawie stan faktyczny,
który w ocenie Sąd nie budził wątpliwości uznano, że wymierzenie oskarżonemu kary byłoby niecelowe i dlatego postępowanie karne przeciwko niemu warunkowo umorzono na okres próby wynoszący 1 rok.
Jednocześnie, mając na uwadze probacyjny charakter warunkowego umorzenia postępowania oraz możliwość orzekania innych środków dla wzmocnienia realizacji celów tejże instytucji, Sąd uznał iż zasadne będzie orzeczenie świadczenia pieniężnego w wysokości 2000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej. Natomiast mając na uwadze niskie stężenie alkoholu w organizmie oskarżonego, nieznacznie przekraczające ustawowy próg stanu nietrzeźwości Sąd uznał, iż nie zachodziła potrzeba orzekania zakazu prowadzenia pojazdów.
Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w wysokości 210 zł, w tym opłatę w wysokości 60 zł.