Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: X C 3026/17 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 marca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Katarzyna Malinowska

Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Domańska

po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2018 r. w Toruniu

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w T.

przeciwko M. P.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 4900 zł (cztery tysiące dziewięćset złotych) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 19 grudnia 2016r. do dnia zapłaty;

II. zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1017 zł (tysiąc siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III. zasądza od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w T. kwotę 174,60 zł (sto siedemdziesiąt cztery złote sześćdziesiąt groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

SSR Katarzyna Malinowska

X C 3026/17

UZASADNIENIE

Powód (...) sp. z o.o. w T. złożyła pozew przeciwko M. P. o zapłatę kwoty 4900 zł z odsetkami i kosztami.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż pozwana nie zapłaciła za prace dentystyczne wykonane na jej rzecz w powodowej spółce.

W dniu 10 maja 2017 r. Sąd Rejonowy w T. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z zadaniem pozwu.

Pozwana wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty domagając się oddalenia powództwa. Wskazała, iż należność zapłaciła kartą w dniu 12 maja 2016 r., była to kwota, 4900 zł, która miała obejmować całość kosztów wykonanych prac. Nadto podniosła zarzut potrącenia wskazując, iż podczas leczenia stomatologicznego u powódki uszkodzono jej wcześniej wykonane korony i konieczne było zapłacenie za ich naprawę w klinice (...) sp. z o.o.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 12 maja 2016 r. lekarz stomatolog P. C. pracująca w (...) sp. z o.o. w T. wykonała pozwanej M. P. wyciski pod korony (...) i szlif pod koronę. Wartość wykonanych usług była określona na kwotę 4900 zł. Pozwana zaakceptowała fakturę i kwotę tę uiściła

Dowód: opis wizyty k. 36, faktura k. 83 akt, zeznania pozwanej k. 106 akt

W dniu 25 maja 2016 r. powódka wystawiła pozwanej fakturę na kwotę 4.900 zł, którą pozwana zaakceptowała. Zapłata za fakturę miała nastąpić przelewem. Wykonane procedury obejmowały założenie trzech koron na implantach (...) i licówki.

Faktura k. 8 akt, opis wizyty k. 9 akt

Prace protetyczne były wykonywane u pozwanej w dwóch etapach. Najpierw pobierano wyciski a następnie montowano korony na implantach (...). W takiej sytuacji przez przystąpieniem zabiegu końcowego pobiera się połowę wartości całych prac i to miało miejsce w przypadku pozwanej.

Dowód: zeznania świadka P. C. k. 84 v, zeznania członka zarządu powodowej spółki (...) k. 105v akt

Pozwana była wzywana do zapłaty telefonicznie w tym dwa razy w grudniu 2016 r. - jednak bezskutecznie

Dowód: zeznania świadka M. H. k. 105 akt

Mając powyższe na względzie podsumować należy, iż strony łączyła umowa o dzieło, której przedmiotem było założenie pozwanej M. P. koron pełnoceramicznych na implantach (...) i licówki.

Prace były prowadzone w dwóch etapach – początkowo wykonano szlif i wyciski, a następnie założono pozwanej korony i licówkę. Po każdym z etapów wystawiono fakturę, na łączną kwotę 9800 zł, które pozwana podpisała – a więc zaakceptowała. Za drugą część prac pozwana nie zapłaciła. W celu wyjaśnienia wątpliwości, których nabrała po wezwaniu jej do zapłaty nie zrobiła nic, nad to, ze wykonała telefon do P. C., która wówczas nie mogła jej pomóc.

Skoro pozwana nie zapłaciła w całości umówionego wynagrodzenia powództwo należało uwzględnić w całości na podstawie art. 629 kc.

W sprzeciwie wskazano, że pozwana zapłaciła całość umówionej kwoty w dniu 12 maja 2016 r. Okoliczność ta nie znajduje potwierdzenia w zgromadzonych dowodach, bowiem zapłata za leczenia miała nastąpić w dwóch częściach, na co wskazują wystawione i zaakceptowane przez pozwaną faktury. Fakt ten przeczy również twierdzeniom pozwanej, że nie miała wiedzy na temat kosztów zabiegów, na które się zdecydowała.

Odnosząc się do zarzutu potrącenia wskazać należy, iż zgodnie z art. 498 § 1 i 2 kc gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. Art. 499 kc stanowi, że potrącenia dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Oświadczenie ma moc wsteczną od chwili, kiedy potrącenie stało się możliwe.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż aby uznać, że wierzytelności się umorzyły a tym samym powództwo należy oddalić pozwana winna wykazać, że:

- złożyła oświadczenie materialnoprawne o potrąceniu powódce, bądź uczynił to jej pełnomocnik stosownie do tego umocowany (w niniejszej sprawie złożono pełnomocnictwo procesowe)

- z winy powódki doszło do uszkodzenia jej implantów;

- w związku z powyższym poniosła konkretne koszty.

Żadna z tych okoliczności nie została wykazana, nie przedstawiono nawet dokumentów księgowych, na które powoływano się w sprzeciwie, nadto żaden z dowodów nie świadczył o tym, że prace dentystyczne lub protetyczne wykonane u powódki spowodowały u pozwanej jakakolwiek szkodę.

Mając powyższe na względzie orzeczono jak w sentencji.

O odsetkach orzeczono na podstawie 481 kc wskazując początek ich biegu na dzień 19 grudnia 2016 r. Słusznie wskazywała strona pozwana, że pisma były wysyłane po pozwanej, na adres pod którym pozwana nie mieszkała, ale M. P. sama przyznała, iż była wzywana do zapłaty telefonicznie. Nadto w samej fakturze z dnia 25 maja 2016 r., którą pozwana podpisała, wskazano termin płatności na dzień 31 maja 2016 r.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 kpc kierując się zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania. Na zasądzone koszty składa się 900 zł wynagrodzenia pełnomocnika, 100 zł opłaty sądowej i 17 opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Zgodnie z art. 83 ust 2. ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 r. (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 300) w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie sąd orzeka o poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa wydatkach, stosując odpowiednio przepisy art. 113. Art. 113 tej ustawy natomiast odsyła do odpowiedniego zastosowania zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu. W związku z tym sąd obciążył pozwana dodatkowo kwotą 174,60 zł poniesionych w postępowaniu mediacyjnym.

SSR Katarzyna Malinowska