Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 369/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lutego 2018 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w następującym składzie:

Przewodniczący: Dorota Hańczyc-Górska

Protokolant: Mateusz Goślicki

po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2018 r. w Legionowie na rozprawie

sprawy z powództwa A. W.

przeciwko małoletniej B. O. (1)

o zmianę orzeczenia w zakresie alimentów

powództwo oddala;

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2017 roku A. W. złożyła pozew o obniżenie alimentów ustalonych wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie z dnia 19 maja 2017 roku w sprawie o rozwód o sygnaturze akt III C 179/17 na rzecz małoletniej córki B. O. (1) z kwoty 1000 złotych na kwotę 350 złotych. W uzasadnieniu pozwu wskazała, iż jest osobą bezrobotną i nie osiąga dochodów. Ponadto podała, że do czasu kiedy małoletnia córka zamieszkiwała z nią uczęszczała na prywatne lekcje języka francuskiego oraz języka angielskiego. Odkąd zamieszkuje z ojcem nie uczęszcza na prywatne lekcje tych języków, a zatem powódka bezzasadnie ponosi koszty nauki tych języków. Ponadto wniosła o zwrot od pozwanego kwoty 2 460 złotych dotyczących bezzasadnego ponoszenia przez powódkę tych kosztów. (dowód: pozew k. 2 – 3) Na rozprawie w dniu powódka poparła swoje powództwo. (k. 73 – verte)

Żądanie zwrotu wymienionej powyżej kwoty zostało mocą postanowienia Sądu Rejonowego w Legionowie wydanego na rozprawie w dniu 28 lutego 2018 roku w sprawie o sygnaturze akt III RC 369/17 wyłączone do odrębnego rozpoznania i rozstrzygnięcia. (dowód: k. 71)

W odpowiedzi na pozew złożonej przez przedstawiciela ustawowego małoletniej pozwanej B. O. (2) w dniu 3 stycznia 2018 roku wniósł on o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki na jego rzecz kwoty 1800 złotych wypłaconej pomyłkowo w grudniu 2016 roku do rąk powódki. (dowód: odpowiedź na pozew k. 29 – 31) Żądanie o zwrot wypłaconej kwoty zostało postanowieniem tutejszego Sądu z dnia 5 stycznia 2018 roku wyłączone do odrębnego rozpoznania i rozstrzygnięcia. (k. 61)

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia B. O. (1) urodzona dnia (...) w W. pochodzi ze związku (...). Małżeństwo jej rodziców zostało zawarte w dniu 12 grudnia 2003 roku w J., (dowód: odpis skrócony aktu urodzenia B. O. (1) k. 7, odpis zupełny aktu małżeństwa k. 4) a następnie rozwiązane wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie z dnia 19 maja 2017 roku, który uprawomocnił się w dniu 5 czerwca 2017 roku. W punkcie II wyroku Sąd Okręgowy wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi stron B. O. (1) urodzoną dnia (...) w W. oraz K. O. urodzoną dnia (...) w O. powierzył obojgu rodzicom i ustalił, że miejscem zamieszkania małoletniej B. O. (1) będzie każdorazowe miejsce zamieszkania jej ojca, zaś miejscem zamieszkania małoletniej K. O. będzie każdorazowe miejsce zamieszkania jej matki. Natomiast w punkcie III wyroku kosztami utrzymania małoletnich B. O. (1) i K. O. obciążył oboje rodziców ustalając udział ojca B. O. (2) w tych kosztach na kwotę po 1000 złotych miesięcznie na rzecz K. O. płatną do rąk matki dziecka A. O. do dnia 8 każdego miesiąca z góry wraz z odsetkami za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktu procentowego oraz ustalając udział matki A. O. w tych kosztach na kwotę po 1000 złotych miesięcznie na rzecz B. O. (1) płatną do rąk ojca dziecka B. O. (2) do dnia 5 – tego każdego miesiąca wraz z odsetkami za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktu procentowego zmieniając tym samym wyrok Sądu Rejonowego w Otwocku w sprawie III RC 74/13 oraz nie zmieniając wyroku Sądu Rejonowego w Otwocku w sprawie III RC 205/16. (dowód: wyrok Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie z dnia 19 maja 2017 roku wydany w sprawie o rozwód o sygnaturze akt III C 179/17 k. 55 akt Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie o sygnaturze III C 179/17)

W tym czasie powódka A. O. miała 45 lat, podejmowała prace dorywcze w charakterze księgowej, z których uzyskiwała miesięczne dochody w kwocie 2000 złotych. Miała wyższe, ekonomiczne wykształcenie. Zamieszkiwała wraz z młodszą córką K. O. we własnym mieszkaniu położonym w J. o powierzchni 82 m 2 . Nie była właścicielką samochodu.

Pozwana B. O. (1) miała wówczas 14 lat. Zamieszkiwała wraz z ojcem w domu położonym w S.. Uczęszczała do drugiej klasy gimnazjum w S.. Sprawiała problemy wychowawcze. Była hospitalizowana w (...) Sp. z o. o. w Z. na Oddziale Psychiatrycznym dla Dzieci w J. w okresie od dnia 20 stycznia 2017 roku do dnia 14 lutego 2017 roku z rozpoznaniem: epizod depresji umiarkowany i zaburzenia adaptacyjne. Otrzymała zalecenie leczenia farmakologicznego, terapii indywidualnej oraz spotkań rodzinnych z psychologiem w diadzie ojciec – córka. (dowód: kopia Karty Informacyjnej k. 25 – 26 akt Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie o sygnaturze III C 179/17, k. 34 - 35) Od czasu zamieszkania z ojcem nie uczęszczała na prywatne lekcje języka angielskiego i języka francuskiego.

Ojciec małoletniej B. O. (2) miał 66 lat. Posiadał wyższe wykształcenie, inżynier mechanik. Utrzymywał się z emerytury wojskowej w wysokości 5300 złotych. Był właścicielem spółki, która zajmowała się zakupem i sprzedażą samochodów, lecz z powodów finansowych nie otrzymywał wynagrodzenia.

A. O. oraz B. O. (2) zgodnie ustalili wysokość alimentów na rzecz swoich małoletnich córek.

(dowód: akta Sądu Okręgowego Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie o sygnaturze III RC 179/17)

Obecnie powódka A. W. ma 46 lat. Posiada wyższe wykształcenie ekonomiczne oraz podyplomowe z rachunkowości. Jako swój zawód wykonywany wskazała „księgowa”. Od siedmiu lat nie pracuje na stałe, podejmuje prace dorywcze. Od dnia 15 grudnia 2015 roku jest zarejestrowana jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. Jak podała, do miesiąca września 2017 roku utrzymywała się z pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży wspólnego jej i pozwanego domu. A. W., jak podała, intensywnie poszukuje pracy. Obecnie utrzymuje się z prac dorywczych, a nadto wspomagają ją finansowo jej rodzice kwotą 1000 złotych miesięcznie. Rodzice powódki przebywają na emeryturach. Powódka otrzymuje też zasiłek w kwocie 124 złotych miesięcznie. Korzysta z zasiłków celowych z (...) w J.. (dowód: kopia decyzji k. 57, k. 58) Do miesiąca września 2017 roku pobierała zasiłek 500 +, lecz wszczęto wobec niej postępowanie administracyjne w przedmiocie żądania zwrotu nienależnie pobranego zasiłku w okresie od 1 czerwca 2017 roku do 30 września 2017 roku. (dowód: kopia Zawiadomienia k. 56) Nie złożyła zeznania podatkowego za 2016 rok. (dowód: zaświadczenie k. 59) Powódka choruje na kamicę nerkową i przyjmuje leki w czasie ataku. Są to leki przeciwbólowe, a ostatni atak miała w miesiącu maju 2017 roku. Matka małoletniej pozwanej zamieszkuje wraz z K. O. we własnym mieszkaniu położonym w J. o powierzchni 82 m 2 . Jako miesięczne koszty utrzymania mieszkania podała kwotę 830 złotych. Młodsza córka powódki uczęszcza do IV klasy szkoły podstawowej. Chodzi też na dodatkowe, odpłatne zajęcia nauki języka angielskiego oraz języka francuskiego, a nadto tańca i lekkoatletyki. (dowód: kopia przelewu z rachunku k. 9) Miesięczny koszt tych zajęć wynosi 800 złotych. A. W., poza mieszkaniem, w którym zamieszkuje, jest właścicielką nieruchomości położonej w miejscowości W. o powierzchni 6 000 m 2 . Ponadto jest właścicielką nieruchomości w B. w gminie S.. Powódka podała, że na jednej z działek jest zagłębienie po stawie. Jedna działka ma powierzchnię 1 000 m 2 , a druga 1350 m 2 . Wartość tych działek oszacowała na kwotę 65 złotych za m 2 , a działki te nie mają dojazdu, jedynie dojazd zapewniony jest polną drogą z prawem dojazdu. Powódka nie ma samochodu. (dowód: przesłuchanie A. W. k. 71 – verte – 72)

Ojciec małoletniej pozwanej B. O. (2) ma obecnie 66 lat. Jest emerytem. Ma wykształcenie wyższe, posiada tytuł magistra inżyniera mechanika. Posiada biegłą znajomość języka francuskiego. Aktualnie leczy się z powodu nadciśnienia, ma problemy z kręgosłupem, przez co drętwieją mu ręce. Przyjmuje na stałe leki, na które wydaje około 200 złotych miesięcznie. Utrzymuje się z emerytury wojskowej w kwocie 5300 złotych miesięcznie. B. O. (2) podał, że jest właścicielem spółek (...) spółka komandytowa i (...) Sp. z o. o., ale spółki te nie wykazały żadnego obrotu, zamierza je sprzedać. Spółki miały zajmować się obrotem samochodami. Spółkę (...) zajmowała się zakupem i sprzedażą samochodów. Spółka ta działała do miesiąca kwietnia 2017 roku. Z tej spółki (...) wypłacał sobie wynagrodzenie w kwocie 2400 złotych miesięcznie. Nie otrzymywał z niej dywidend. Następnie spółka (...) to spółka założona z kolegą. Obecnie ojciec małoletniej, jak podał, nie jest już w zarządzie spółki, a jest jej współwłaścicielem. Posiada w stosunku do spółki wierzytelność z tytułu niewypłaconego wynagrodzenia za 2016 rok. Nie otrzymywał z tej spółki dywidend, a jedynie do września 2015 roku wypłacał z niej kwotę 3000 złotych miesięcznie. B. O. (2) jest też współwłaścicielem spółki o nazwie (...) Sp. z o. o. , jednak spółka ta nie przyniosła żadnych dochodów. Ojciec małoletniej Pozwanej prowadzi też działalność, gospodarczą zajmującą się pośrednictwem w sprzedaży stolarki budowlanej. Wykorzystując biegłą znajomość języka francuskiego sporządził katalogi produktów na rynek francuski i z tego tytułu osiągnął w 2017 roku dochód w kwocie 6000 złotych. Od dnia 1 lutego 2018 roku zawiesił prowadzenie działalności gospodarczej. B. O. (2), jak podał, poza emeryturą, nie osiąga innych dochodów. Ojciec małoletniej pozwanej zamieszkuje wraz z pozwaną córką w domu położonym w S.. Dom ten ma powierzchnię 100 m 2 oraz pomieszczenia piwniczne, został wybudowany w 1972 roku. W tych pomieszczeniach jest salonik z kominkiem. Na zakup domu ojciec małoletniej zaciągnął kredyt w kwocie 120 000 złotych oraz w kwocie 50 000 złotych na jego remont. Miesięczne raty kredytów wynoszą kwotę 2300 złotych. (dowód: kopie dokonanych wpłat k. 51 – 54) W 2016 roku B. O. (2) osiągnął przychód w kwocie 127 027,56 złotych, zaś dochód w kwocie 126 223,81 złotych. (dowód: kopia PIT 36 k. 48 – 50) Miesięczny koszt utrzymania tego domu ojciec małoletniej pozwanej oszacował na kwotę 1000 złotych. Wartość tego domu przedstawiciel ustawowy małoletniej pozwanej oszacował na kwotę 400 000 złotych. Jest też właścicielem niezabudowanej nieruchomości położonej w miejscowości B. o obszarze 1359 m 2, która obciążona jest kredytem hipotecznym spółki. Korzysta z leasingowanego samochodu marki S. (...) z 2012 roku. B. O. (2) wyjaśnił, że nie ma oszczędności, a posiada wiele długów u rodziny i znajomych, jednak nie złożył do akt umów pożyczki. Opłaca wysokie rachunki za telefony i internet, ponieważ zakupił sobie i córce najnowsze IPhony. Ma zadłużenie na karcie debetowej i kredytowej. Do jednej ze spółek ma wierzytelność w kwocie 80 000 złotych. B. O. (2) był dyrektorem spółki Agencji Mienia Wojskowego. Toczy się przeciwko niemu postępowanie karne przed Sądem w Krakowie. (dowód: przesłuchanie B. O. (2) k. 72 – 73 – verte)

Pozwana B. O. (1) ma obecnie 15 lat i uczęszcza do trzeciej klasy publicznego gimnazjum w S.. Ma problemy z nauką i na pierwsze półrocze otrzymała 6 ocen niedostatecznych. Zaczyna jednak poprawiać swoje oceny, uczęszcza na dodatkowe zajęcia prowadzone w szkole i ma wyznaczone terminy popraw ocen. Odkąd zamieszkała z ojcem, nie uczęszcza na prywatne lekcje języka francuskiego i angielskiego, a w szkole uczy się języka angielskiego i niemieckiego. Nadal jednak ma problemy związane z zachowaniem. Zdarzały się sytuacje, kiedy spożywała alkohol, paliła papierosy. W ocenie ojca nie ma już problemu z narkotykami. Pozostaje pod nadzorem kuratora sądowego. Była hospitalizowana w (...) Centrum (...) z Z. w okresie od dnia 4 kwietnia 2017 roku do dnia 26 kwietnia 2017 roku z rozpoznaniem: zaburzenia adaptacyjne, zamierzone samookaleczenie przy użyciu narzędzia ostrego. (dowód: Karta Informacyjna k. 36) Od miesiąca marca 2017 roku uczęszczała na prywatną terapię rodzinną wraz z ojcem, a od miesiąca listopada 2017 roku uczęszcza na terapie indywidualną w L.. Miesięczny koszt terapii wynosi 250 złotych. (dowód: kopie umów k. 37 – 38, k. 39 – 40) Otrzymuje od ojca kwotę 10 złotych dziennie na zakup obiadu w szkole lub kanapek. Ojciec zakupił jej książki do testów gimnazjalnych. B. O. (2) zawozi córkę do szkoły i ją odbiera. Ponadto zawozi ją także na kontakty z matką oraz ją odbiera po odbytym kontakcie. B. O. (1) ma wadę wzroku i nosi okulary. Koszt zakupu okularów to kwota 500 złotych oraz koszt wizyty – 100 złotych. Ma też problemy z układem moczowym i przechodzi stosowne badania lekarskie. Małoletnia pozwana leczy się prywatnie dermatologicznie z powodu trądziku. Odbywała wizyty prywatne u dermatologa i przechodziła antybiotykoterapię. Na stałe małoletnia pozwana przyjmuje M.. (dowód: przesłuchanie B. O. (2) k k. 72 – 73 – verte, przesłuchanie A. W. k. k. 71 – verte – 72)

Sąd dał wiarę dowodowi z przesłuchania A. W. oraz B. O. (2) uznając je za wiarygodne, bowiem potwierdzone zostały dokumentami złożonymi do akt sprawy. Ponadto zeznania stron korespondują ze sobą w istotnych momentach w sprawie, a nadto są zgodne z zasadami doświadczenia życiowego. Poza sporem pozostawała okoliczność, iż od chwili zamieszkania małoletniej pozwanej w dniu 3 grudnia 2016 roku z ojcem, nie uczęszcza na prywatne zajęcia z języka angielskiego i języka francuskiego. Jednakże Sąd Rejonowy odmówił wiarygodności twierdzeniom powódki o braku możliwości zarobkowych i majątkowych. Powódka bowiem posiada wyższe wykształcenie, jest ekonomistą i ukończyła podyplomowe studia z rachunkowości, a zatem posiada znaczne możliwości zarobkowe. Poza tym jest właścicielką kilku nieruchomości.

W ocenie Sądu uznać należy za wiarygodne dowody z dokumentów złożone do akt, bowiem ich wiarygodności i autentyczności nikt nie kwestionował. Sąd Rejonowy pominął jako dowody w sprawie kopie aktów notarialnych zawartych przez rodziców B. O. (1) w dniu 11 grudnia 2012 roku, bowiem dotyczą rozliczeń majątkowych pomiędzy małżonkami dokonanych na długo przed złożeniem pozwu w niniejszej sprawie.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 96 § 1 k. r. o. rodzice wychowują dziecko pozostające pod ich władzą rodzicielską i kierują nim. Obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotowywać je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień. Stosownie do tej dyrektywy rodzice, w zależność od swych możliwości, są zobowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienie, mieszkanie, odzież, środki higieny osobistej, leczenie w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), a także środków wychowania (edukacji) według uzdolnień, dostarczania rozrywek i wypoczynku. Przy ocenie, które z tych potrzeb powinny być uznane za potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Zawsze jednak każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosownej do wieku odzieży, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanego modelu konsumpcji. Z treści art. 128 k. r. o. wynika, iż obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania ( obowiązek alimentacyjny ) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Stosownie do art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Po myśli zaś artykułu 135 § 1 i 2 k. r. o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, a wykonanie tegoż obowiązku może polegać na osobistych staraniach o jego utrzymanie i wychowanie.

Z kolei artykuł 138 k. r. o. statuuje zasadę, według której w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Podstawą powództwa z art. 138 k. r. o. może być tylko zmiana stosunków, która nastąpiła nie wcześniej niż po uprawomocnieniu się wyroku zasądzającego alimenty ( Tak : wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 maja 1999 r., I CKN 274/99, nie publ. ). Przez zmianę stosunków rozumie się istotne zwiększenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub istotne zmniejszenie się możliwości zaspakajania potrzeb własnymi siłami. Wynika z tego, że rozstrzygnięcie wymaga porównania stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się wyroku zasądzającego alimenty ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich obniżeniu lub podwyższeniu. Na stronie ciąży obowiązek wykazania, że zmiany takie nastąpiły. Należy przy tym zauważyć, że podstawę takiego powództwa może stanowić tylko taka zmiana stosunków, która nastąpiła nie wcześniej, niż po uprawomocnieniu się wyroku zasądzającego alimenty, albowiem powództwo nie może zmierzać do weryfikacji prawomocnego orzeczenia sądu dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 maja 1999 r. sygn. akt I CKN 274/99; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 lipca 1999 r., sygn. akt I CKN 687/98, Tak: Kodeks Rodzinny Opiekuńczy z komentarzem pod redakcją Kazimierza Piaseckiego, Wydanie 2 zmienione, „Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis ”, Warszawa 2002, s. 833, podobnie: Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Praktyczny komentarz Magdalena Lech – Chełmińska, Violetta Przybyła, Wydawnictwo Zrzeszenia Prawników Polskich, Warszawa 2001, s. 328 ).

W ocenie Sądu Rejonowego w niniejszej sprawie nie doszło do zmiany stosunków po stronie powódki jak i małoletniej pozwanej oraz jej ojca uzasadniającej zmianę orzeczenia w zakresie alimentów. Po raz ostatni alimenty od powoda na rzecz pozwanej były ustalone wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie z dnia 19 maja 2017 roku wydanym w sprawie o sygnaturze akt III C 179/17, który uprawomocnił się w dniu 5 czerwca 2017 roku. Wysokość ustalonych alimentów uzgodniona została przez strony postępowania w sprawie o sygnaturze akt III C 179/17. A. W. złożyła pozew w niniejszej sprawie w dniu 7 listopada 2017 roku, a zatem zaledwie pięć miesięcy od uprawomocnienia się wyroku wydanego w sprawie o rozwód. Powódka, jako podstawę do zmiany orzeczenia o wysokości alimentów, wskazała okoliczność, iż małoletnia B. nie uczęszcza już na prywatne lekcje języka angielskiego i języka francuskiego oraz okoliczność, iż powódka aktualnie nie pracuje.

W ocenie Sądu Rejonowego wszystkie te okoliczność istniały już w chwili wyrokowania przez Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie w dniu 19 maja 2017 roku, a zatem podlegały ocenie Sądu Okręgowego. Poza sporem pozostaje bowiem okoliczność, iż małoletnia B. O. (1) nie uczęszcza na prywatne lekcje języków obcych od czasu zamieszkania z ojcem, a mianowicie od dnia 3 grudnia 2016 roku, a zatem na długo przed wydaniem wyroku ustalającego między innymi wysokość alimentów na rzecz małoletniej pozwanej. Ponadto z zaświadczenia Powiatowego Urzędu Pracy w O. wynika, iż powódka została zarejestrowana jako osoba bezrobotna w dniu 15 grudnia 2015 roku, a zatem taki status miała też w chwili ustalenia alimentów na rzecz małoletniej córki. W toku postępowania w sprawie o rozwód podała, że podejmuje prace dorywcze z wynagrodzeniem w wysokości 2 000 złotych miesięcznie. W toku postępowania w niniejszej sprawie zeznawała w sposób nieprzekonywujący twierdząc, że od dwóch lat nie podejmuje prac dorywczych, a dopiero po skonfrontowaniu tych zeznań z protokołem jej przesłuchania w sprawie o rozwód powiedziała, że teraz nie podejmuje prac dorywczych. Niejako na marginesie wskazać należy, że możliwości zarobkowe zobowiązanych do alimentacji nie zawsze mogą być utożsamiane z faktycznie osiąganymi zarobkami; obejmują one, bowiem, także wysokość zarobków lub dochodów, które zobowiązany jest w stanie uzyskać. ( Tak: OSNCP 1988, nr 4, poz. 42 ). W ocenie Sądu Rejonowego powódka nie wykorzystuje swoich możliwości zarobkowych. A. W. jest ekonomistą i ukończyła dodatkowo rachunkowość. Jest osobą zdrową i w wieku, który nie wyklucza jej z rynku pracy. Posiadany przez powódkę zawód jest atrakcyjny na rynku pracy i umożliwiający osiąganie znacznych dochodów. Ma odpowiednie kwalifikacje do podjęcia dochodowej pracy lub prowadzenia w działalności gospodarczej. Zgodnie zaś z poglądem piśmiennictwa, trudna sytuacja materialna rodziców nie zwalnia ich od obowiązku świadczenia na potrzeby dzieci. Zmuszeni są, zatem, dzielić się z dziećmi nawet bardzo szczupłymi dochodami, a w sytuacjach skrajnych, zwłaszcza o charakterze przejściowym, sprostanie obowiązkowi alimentacyjnemu wymagać będzie poświęcenia części składników majątkowych. ( Tak : Kodeks rodzinny i opiekuńczy z komentarzem pod redakcją Kazimierza Piaseckiego, wydanie II zmienione, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2002, s. 803). A. W. jest właścicielką dwóch nieruchomości poza mieszkaniem, w którym zamieszkuje wraz z małoletnią K. O., a zatem może nimi swobodnie dysponować.

Nie sposób też stwierdzić, aby doszło do istotnej zmiany w sytuacji małoletniej pozwanej B. O. (1). Pozwana nadal zamieszkuje z ojcem w S.. Uczy się w kolejnej klasie gimnazjum, posiada zaległości w nauce, w związku z zaburzeniami zachowania uczęszcza obecnie na płatną terapię indywidualną. Nadal sprawia trudności wychowawcze. Dodatkowo leczy się dermatologicznie oraz przechodzi badania związane z dolegliwościami układu moczowego.

Przedstawiciel ustawowy małoletniej pozwanej B. O. (2) zarówno w toku postępowania w sprawie o rozwód jak i obecnie utrzymuje się z emerytury w kwocie 5300 złotych miesięcznie. Jego sytuacja majątkowa i zdrowotna od dnia wydania wyroku przez Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie nie uległa istotnej zmianie.

W ocenie Sądu Rejonowego już tylko te okoliczności prowadzą do wniosku, iż wobec braku zmiany w zakresie istotnego zwiększenia możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, istotnego zwiększenia się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub istotnego zmniejszenie się możliwości zaspakajania potrzeb własnymi siłami, powództwo nie jest zasadne. Podkreślić jeszcze raz należy, że do zamiany okoliczności uzasadniającej zmianę ustalonych alimentów musi dojść po uprawomocnieniu się wyroku ustalającego wysokość alimentów. W niniejszej sprawie wszystkie okoliczności, na które powoływała się powódka, istniały już przed uprawomocnieniem się wyroku w sprawie o rozwód, a więc przed dniem 5 czerwca 2017 roku. Jakakolwiek zmiana wysokości alimentów ustalonych wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie z dnia 19 maja 2017 roku doprowadziłaby do niedopuszczalnej jego weryfikacji.

Wobec powyższego Sąd orzekł jak w punkcie I wyroku z mocy artykułu 138 kro w związku z art. 128, 133§ 1 i 135 § 1 i 2 k.r.o.

Sąd Rejonowy nie orzekał o kosztach procesu, ponieważ żadna ze stron postępowania o to nie wnosiła.