Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 kwietnia 2018r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2018r. w Rybniku

sprawy z odwołania E. D. (D.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o ponowne ustalenie wysokości emerytury

na skutek odwołania E. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 19 lipca 2016r. Znak (...)

oddala odwołanie.

Sędzia

Sygn. akt IX U 1590/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19.7.2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu E. D. przeliczenia podstawy wymiaru emerytury na podstawie art.110a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z uwagi na fakt, iż wskaźnik wysokości podstawy wymiaru ustalony z 20 najkorzystniejszych lat wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu wyniósł 189,23 % i jest niższy niż 250%.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany poprzez przeliczenie emerytury z uwzględnieniem pełnych zarobków uzyskiwanych z tytułu zatrudnienia w KWK (...) w latach 1965-1977 podnosząc jednocześnie, iż w zakładzie pracy nie zachowała się dokumentacja dotycząca wynagrodzeń za powyższe lata.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak

w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

Od dnia (...). jest uprawniony do emerytury górniczej, a pozostawał w ubezpieczeniu do 26.10.1990r.

Podstawa wymiaru emerytury została ustalona z okresu od 1/1985-12/1987.

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 330,58% i został ograniczony do 250%.

W dniu (...) ubezpieczony złożył wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru, powołując się na przepisy ustawy emerytalnej w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 05.03.2015r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS, załączając zaświadczenie RP-7 o zarobkach za lata 1978-1990 wydane przez Zakład (...).

W rozpoznaniu powyższego wniosku organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję opisaną na wstępie.

Obliczony przez organ rentowy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru z 20 lat wybranych z całego okresu ubezpieczenia z uwzględnieniem minimalnych wynagrodzeń w okresach na które nie przedłożono dowodów zarobkowych tj. za okres 1.01.1969r – 31.12.1977 wyniósł 189,23 %.

W toku niniejszego postępowania w oparciu o opinię biegłego z zakresu rent, emerytur, dopuszczoną w sprawie dla ustalenia w sposób najbardziej korzystny wskaźnika wysokość podstawy wymiaru z 20 najkorzystniejszych tal kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu z uwzględnieniem podstawy wymiaru składek po nabyciu prawa do emerytury przy odtworzeniu wynagrodzeń ubezpieczonego za okres od 31.07.1965r do 31.12.1977r w oparciu o obowiązujące w tym okresie przepisy płacowe Sąd ustalił, iż najkorzystniejszy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyliczony z lat 1970-79, 1973-1990 jest niższy niż 250% i wynosi 247,65%.

Powyższe Sąd ustalił w oparciu o dokumentację akt emerytalnych, akta osobowe ubezpieczonego z okresu jego zatrudnienia w KWK (...) oraz opinię biegłego z zakresu rent wyrównawczych mgr K. S. z dnia 12.7.2017r (k. 22-29) akt.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje :

W ocenie Sądu odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 110 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz.U. 2016r., poz. 1842 ze zm.) wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego (ust.1).

W ocenie Sądu opinia biegłego jest rzetelna, wydana w oparciu o fachową wiedzę na podstawie szczegółowej analizy przedłożonej dokumentacji oraz obowiązujących w tych okresach przepisów.

Sąd pominął zastrzeżenia do opinii złożone przez organ rentowy, ponieważ ewentualne uwzględnienie zastrzeżeń nie spowodowałoby zwiększenia wskaźnika podstawy wymiaru świadczenia, a tym samym uwzględnienia odwołania.

Sąd pominął również zastrzeżenia do opinii złożone przez ubezpieczonego uznając je za bezzasadne. Całkowicie bezpodstawny jest wniosek dowodowy o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego z zakresu emerytur na okoliczność wyliczenia wysokości wynagrodzenia za okres od 1 stycznia 1978r do 26 października 1990r. Jak wynika z pisma Spółki (...) z 12.1.2018r – druk RP-7 dotyczący okresu jak wyżej został sporządzony w oparciu o dokumenty płacowe oraz paski zarobkowe. Ubezpieczony oprócz swoich subiektywnych wątpliwości nie przedstawił żadnych dowodów podważających wiarygodność tych dokumentów.

Ustalenie wysokości podstawy wymiaru emerytury wymaga podania zarobków w sposób indywidualny, konkretny i precyzyjny, zaś ciężar dowodu spoczywa na osobie ubezpieczającej się o te świadczenia. W przypadku takiego składnika wynagrodzenia jakim jest premia, konieczne jest istnienie dowodów potwierdzających bez wątpliwości fakt wypłacania premii oraz jej wysokość. Wysokość premii nie wynika z akt osobowych, a tym bardziej nagrody za wdrażanie projektów racjonalizatorskich. Pomimo faktu, że akta osobowe ubezpieczonego są bogate w dokumenty, brak jest jakiejkolwiek wzmianki o nagrodach ubezpieczonego.

Mając powyższe na uwadze Sąd kierując się powołanymi przepisami, z mocy art.477 ¹⁴ § 2 kpc oddalił odwołanie jako bezzasadne.

Sędzia