Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 03 października 2016 roku

Sąd Rejonowy w Gliwicach Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Barbara Glenc – Poślednik

Protokolant: Olga Szymczyk

po rozpoznaniu w dniu 03 października 2016 roku w Gliwicach

na rozprawie sprawy z powództwa Miasta G.

przeciwko A. O. i B. O.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanych A. O. i B. O. solidarnie na rzecz powoda Miasta G. kwotę 2 483,88 zł (dwa tysiące czterysta osiemdziesiąt trzy złote i osiemdziesiąt osiem groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 2 262,86 zł (dwa tysiące dwieście sześćdziesiąt dwa złote i osiemdziesiąt sześć groszy) od dnia 01 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty;

2.  kosztami postępowania obciąża strony po połowie i z tego tytułu zasądza od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 691,50 zł (sześćset dziewięćdziesiąt jeden złotych i pięćdziesiąt groszy).

SSR Barbara Glenc – Poślednik

Sygn. akt I C 702/16

UZASADNIENIE

Powód Gmina G. pozwem z dnia 4 lutego 2016 roku wniósł o zasądzenie od pozwanych A. O. i B. O. solidarnie kwoty 4.223,18 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 3.643,04 zł od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty. Nadto powód domagał się zasądzenia od pozwanych na jego rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że pozwani zajmowali lokal mieszkalny położony w G. przy ul. (...) bez tytułu prawnego. Pozwani zobowiązani byli do uiszczania odszkodowania i opłat eksploatacyjnych za korzystanie z lokalu, jednakże z tego obowiązku się nie wywiązywali. Zaległości z tego tytułu na dzień 31 grudnia 2015 roku wynosiły 4.223,18 zł, w tym 3.643,04 zł tytułem należności głównej i 508,14 zł tytułem odsetek. Wskazał, że podstawą prawną powództwa są art. 18 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego oraz art. 222 – 225 k.c.

Jak wynika z kartoteki finansowej dołączonej do pozwu, powód domaga się od pozwanych wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z lokalu w okresie od 1 października 2013 roku do 31 grudnia 2015 roku.

W dniu 11 lutego 2016 roku Referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Gliwicach wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w sprawie I Nc 171/16, zasądzając w całości żądaną pozwem kwotę oraz obciążając pozwanych kosztami postępowania.

Pozwani zaskarżyli powyższy nakaz zapłaty w całości sprzeciwem. Wnieśli o oddalenie powództwa w całości i nieobciążanie pozwanych kosztami postępowania. W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazali, że powód nie wskazał, w jaki sposób wyliczył wysokość odszkodowania za bezumowne korzystanie i jakiego okresu to ma dotyczyć. Podnieśli, że umowa najmu przedmiotowego lokalu została pozwanym wypowiedziana pismem dnia 8 kwietnia 2014 roku ze skutkiem na dzień 31 maja 2014 roku. Tym samym od 1 czerwca 2014 roku zajmują przedmiotowy lokal bez tytułu prawnego i od tego momentu powód może domagać się od nich odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu. Sąd w wyroku eksmisyjnym przyznał pozwanym prawo do lokalu socjalnego. Pozwani nie zakwestionowali naliczeń z tytułu wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z lokalu, przedstawionych przez powoda w kartotece finansowej dołączonej do pozwu, w okresie od 1 czerwca 2014 roku do 31 grudnia 2015 roku, podnosząc, że wynoszą one łącznie 4.675,95 zł. Wskazali, że w tym okresie wpłacili na rzecz powoda łącznie 2.202,72 zł. Tym samym ich zaległość w chwili wnoszenia pozwu wynosiła 2.403,23 zł, a nie 3.643,04 zł. Podnieśli, że również w tego powodu zawyżona jest wysokość odsetek dochodzonych przez powoda w tym postępowaniu. Wskazali przy tym również na swoją trudną sytuację finansową.

W piśmie procesowym z dnia 21 czerwca 2016 roku powód wskazał, iż pozwani zajmują sporny lokal bez tytułu prawnego. Wobec tego są zobowiązani do uiszczenia odszkodowania z tytułu bezumownego korzystania z tego lokalu, a skoro z tego obowiązku nie wywiązywali się, żądanie pozwu jest w pełni uzasadnione. Pozwani uznali roszczenie powoda co do zasady i wysokości w zakresie należności głównej od czerwca 2014 roku do grudnia 2015 roku. W kartotece finansowej uwzględniono wpłaty pozwanych w kwocie 2.202,72 zł, jednakże były one zarachowane na poczet długu najdawniej wymagalnego, strona pozwana nie złożyła bowiem odmiennego oświadczenia. Na wysokość roszczenia nie wpływa okoliczność, iż w okresie do maja 2015 roku strony łączył umowny stosunek najmu lokalu mieszkalnego. Roszczenie powoda w zakresie należności zarówno czynszowych jak i odszkodowawczych pozostaje wymagalne oraz jest równe dochodzonej należności. Prawidłowo też wyliczono odsetki.

Na rozprawie w dniu 25 lipca 2016 roku pozwani wskazali, że w dowodach wpłat na rzecz powoda kwot, składających się na kwotę 2.202,72 zł, zawsze wskazywali, za jaki miesiąc płacą i był to miesiąc, w którym dokonywano wpłaty. W jedynym miesiącu pozwani zapłacili za dwa miesiące i to również zostało wskazane w dowodzie wpłaty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód Gmina G. jest właścicielem lokalu mieszkalnego położonego w G. przy ul. (...). Lokal ten pozwani zajmowali na podstawie umowy najmu. Umowa najmu została pozwanym skutecznie wypowiedziana pismem z dnia 8 kwietnia 2014 roku z dniem 31 maja 2014 roku.

W okresie od 1 czerwca 2014 roku do 31 grudnia 2015 roku pozwani zamieszkiwali w przedmiotowym lokalu bez tytułu prawnego, nie regulując opłat z tytułu bezumownego korzystania z lokalu.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 3 marca 2015 roku w sprawie o sygn. akt I C 2083/14 nakazano pozwanym opuszczenie, opróżnienie i wydanie przedmiotowego lokalu i przyznano im prawo do lokalu socjalnego.

(okoliczności bezsporne - pismo z dnia 8 kwietnia 2014 roku z potwierdzeniem odbioru – k. 23-24, wyrok – k. 25)

Należności za bezumowne korzystanie z przedmiotowego lokalu wynosiły:

- za czerwiec 2014 roku – 224,57 zł,

- za lipiec 2014 roku – 224,57 zł,

- za sierpień 2014 roku – 224,57 zł,

- za wrzesień 2014 roku – 224,57 zł,

- za październik 2014 roku – 224,57 zł,

- za listopad 2014 roku – 224,57 zł,

- za grudzień 2014 roku – 224,57 zł,

- za styczeń 2015 roku – 227,81 zł,

- za luty 2015 roku – 227,81 zł,

- za marzec 2015 roku – 227,81 zł,

- za kwiecień 2015 roku – 227,81 zł,

- za maj 2015 roku – 273,43 zł,

- za czerwiec 2015 roku – 273,43 zł,

- za lipiec 2015 roku – 273,43 zł,

- za sierpień 2015 roku – 273,43 zł,

- za wrzesień 2015 roku – 273,43 zł,

- za październik 2015 roku – 275,19 zł,

- za listopad 2015 roku – 275,19 zł,

- za grudzień 2015 roku – 275,19 zł.

W marcu 2015 roku dokonano rozliczenia za 2014 roku, na podstawie którego do zwrotu pozwanym przysługiwała kwota 497,84 zł. Kwotę tę w części zaliczono na należność za marzec 2015 roku, a w pozostałej części na inną należność dochodzoną pozwem w tej sprawie (od kwoty dochodzonej pozwem odjęto kwotę 270,03 zł).

(bezsporne – kartoteka – k. 6-7, k. 67-68 w zakresie naliczeń i rozliczenia kwoty 270,03 zł)

W dniu 17 czerwca 2015 roku pozwani dokonali wpłaty w kwocie 121,42 zł, wskazując w tytule wpłaty, że uiszczają ją tytułem należności za maj - czerwiec 2015 roku.

W dniu 7 sierpnia 2015 roku pozwani dokonali wpłaty w kwocie 222,84 zł, wskazując w tytule wpłaty, że uiszczają ją tytułem należności za czerwiec - lipiec 2015 roku.

W dniu 19 sierpnia 2015 roku pozwani dokonali wpłaty w kwocie 111,42 zł, wskazując w tytule wpłaty, że uiszczają ją tytułem należności za sierpień 2015 roku.

W dniu 9 września 2015 roku pozwani dokonali wpłaty w kwocie 111,42 zł, wskazując w tytule wpłaty, że uiszczają ją tytułem należności za wrzesień 2015 roku.

W dniu 16 października 2015 roku pozwani dokonali wpłaty w kwocie 113,18 zł, wskazując w tytule wpłaty, że uiszczają ją tytułem należności za październik 2015 roku.

W dniu 10 listopada 2015 roku pozwani dokonali wpłaty w kwocie 44,75 zł, wskazując w tytule wpłaty, że uiszczają ją tytułem należności za listopad 2015 roku.

W dniu 7 grudnia 2015 roku pozwani dokonali wpłaty w kwocie 44,75 zł, wskazując w tytule wpłaty, że uiszczają ją tytułem należności za grudzień 2015 roku.

Od 1 maja 2015 roku pozwanym przyznano dodatek mieszkaniowy w kwocie po 162,01 zł miesięcznie od maja 2015 roku do października 2015 roku i w kwocie po 230,44 zł od listopada 2015 roku do kwietnia 2016 roku.

(dowód: dowody wpłat – k. 66, zaświadczenie – k. 69)

Powyższy stan faktyczny był między stronami w części bezsporny, a w pozostałym zakresie ustalono go na podstawie wskazanych powyżej dowodów z dokumentów.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo podlega uwzględnieniu jedynie w części.

Na wstępie wskazać należy, iż strona powodowa, reprezentowana przez fachowego pełnomocnika, konsekwentnie podnosiła, że należność dochodzona pozwem, stanowi należność za bezumowne korzystanie przez pozwanych z przedmiotowego lokalu. Wskazała przy tym na przepis art. 18 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego oraz art. 222-224 k.c. dotyczące bezumownego korzystania z lokalu mieszkalnego. Sąd nie miał więc podstaw, by domniemywać, że powód zmienił swoje roszczenie w zakresie należności dotyczących okresu sprzed rozwiązania umowy najmu tego lokalu. Tym bardziej, iż oznaczałoby to zmianę podstawy faktycznej żądania pozwu (nie tylko prawnej), co wymaga złożenia przez powoda jednoznacznego oświadczenia. Takiego oświadczenia powoda brak, a tym samym Sąd nie miał podstaw do uznania, że podstawa ta uległa zmianie w stosunku do pierwotnej, jasno wskazanej przez powoda w pozwie. Stąd w części powództwo podlegało oddaleniu, wobec faktu, iż powodowi nie przysługuje uprawnienie do domagania się od pozwanych wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z przedmiotowego lokalu w okresie od 1 października 2013 roku do 31 maja 2014 roku. Bezspornym było bowiem, że w tym okresie strony łączyła umowa najmu przedmiotowego lokalu. Stąd, na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego a contrario, powództwo oddalono w zakresie żądania zasądzenia kwot żądanych pozwem za okres od 1 października 2013 roku do 31 maja 2014 roku.

W pozostałym zakresie – żądania wynagrodzenia za bezumowne korzystanie za miesiące od czerwca 2014 roku do grudnia 2015 roku - powództwo okazało się być w części zasadne.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego są obowiązane do dnia opróżnienia lokalu co miesiąc uiszczać odszkodowanie. Ust. 3 stanowi, iż osoby uprawnione do lokalu zamiennego albo socjalnego, jeżeli sąd orzekł o wstrzymaniu wykonania opróżnienia lokalu do czasu dostarczenia im takiego lokalu, opłacają odszkodowanie w wysokości czynszu albo innych opłat za używanie lokalu, jakie byłyby obowiązane opłacać, gdyby stosunek prawny nie wygasł.

W niniejszej sprawie niespornym było, iż pozwani zajmowali lokal stanowiący własność powoda bez tytułu prawnego w okresie od 1 czerwca 2014 roku do 31 grudnia 2015 roku, a Sąd orzekł eksmisję pozwanych z tego lokalu, przyznając im uprawnienie do lokalu socjalnego. Bezsporne były również kwoty, których powód domagał się od pozwanych tytułem wynagrodzenia za poszczególne miesiące, których łączna kwota, po odjęciu kwoty 270,03 zł (zgodnie z kartoteką finansową powoda), wynosiła 4.455,58 zł. Sporne pozostawało jedynie, na jakie należności należało zaliczyć wpłaty pozwanych, dokonane w okresie od czerwca 2014 roku do grudnia 2015 roku oraz wysokość odsetek ustawowych za opóźnienie należnych od pozwanych, wobec nieuregulowania należności w terminie.

Zgodnie z art. 451 § 1 k.c. dłużnik mający względem tego samego wierzyciela kilka długów tego samego rodzaju może przy spełnieniu świadczenia wskazać, który dług chce zaspokoić.

Jak wynika z dowodów wpłat złożonych przez pozwanych, pozwani dokonując tych wpłat, za każdym razem szczegółowo wskazywali, na zaspokojenie jakiego długu owych wpłat dokonują. Stąd obowiązkiem powoda było zaliczenie ich właśnie na należność za miesiąc, który wskazano. Pozwanym przysługiwał również dodatek mieszkaniowy przyznawany na poszczególne miesiące. Oznacza to, że dodatek ten również winien był być zaliczany przez powoda na należności za te miesiące, na które go przyznano. Nielogicznym byłoby bowiem uznawanie, że można je zaliczyć na inne należności, skoro ich celem była pomoc pozwanym w pokryciu kosztów korzystania z lokalu mieszkalnego właśnie w tym konkretnym miesiącu. Stąd Sąd zaliczył kwoty przyznane tytułem dodatku mieszkaniowego na należności za te miesiące, na które dodatek został przyznany. Sąd przyjął przy tym, iż w zakresie wpłaty dokonanej w dniu 7 sierpnia 2015 roku, kwota 10 zł mogła być zaliczona przez powoda na należność wcześniejszą, bowiem wpłata ta była wyższa o 10 zł niż łączna należność za czerwiec i lipiec 2015 roku, pomniejszona o kwoty dodatku mieszkaniowego przyznane za te miesiące i wpłaty dokonane przez pozwanych ze wskazaniem, że dotyczą czerwca i lipca 2015 roku.

Z uwagi na powyższe, Sąd uznał, że wszystkie wpłaty pozwanych dokonane w okresie od czerwca 2015 roku do grudnia 2015 roku (poza kwotą 10 zł z wpłaty w dniu 7 sierpnia 2015 roku) i dodatek mieszkaniowym przyznany pozwanym na te miesiące, należy zaliczyć na należności tytułem wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z przedmiotowego lokalu w okresie od czerwca 2015 roku do grudnia 2015 roku. Łączna kwota tychże wpłat i dodatku wynosi 2.192,72 zł (1.432,94 zł tytułem dodatku mieszkaniowego + 769,78 zł tytułem wpłat pozwanych – 10 zł). Po odjęciu tejże kwoty od łącznej kwoty naliczeń za miesiące od czerwca 2015 roku do grudnia 2015 roku – 4.455,58 zł, Sąd ustalił, że pozwani winni uiścić brakującą kwotę 2.262,86 zł tytułem wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z przedmiotowego lokalu w okresie od czerwca 2015 roku do grudnia 2015 roku. Taką też kwotę, na podstawie art. 18 ust. 1 i 3 ustawy o ochronie praw lokatorów, zasądzono od pozwanych solidarnie na rzecz powoda, oddalając powództwo w pozostałym zakresie należności za miesiące od czerwca 2015 roku do grudnia 2015 roku.

Odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty 2.262,86 zł zasądzono zgodnie z żądaniem pozwu (od dnia 1 stycznia 2016 roku), na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c., jako że wszystkie należności wchodzące w skład tejże kwoty były już w dacie 1 stycznia 2016 roku z pewnością wymagalne, o czym mowa w dalszej części uzasadnienia.

Wobec nieprawidłowego rozliczenia przez powoda wpłat pozwanych, powód nieprawidłowo wyliczył też odsetki ustawowe żądane od pozwanych w kwocie 580,14 zł. Wobec braku wskazania w ustawie dnia miesiąca, w którym osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego winny uiszczać wynagrodzenie za korzystanie z tego lokalu i przy wskazaniu, że winny to czynić co miesiąc, Sąd uznał, że obowiązek pozwanych powstawał w ostatnim dniu każdego miesiąca, za który powodowi przysługiwało wynagrodzenie za bezumowne korzystanie. I tak:

- za czerwiec 2014 roku należne od pozwanych wynagrodzenie wynosiło 224,57 zł, stąd od tej kwoty za okres od 1 lipca 2014 roku do 31 grudnia 2015 roku (data końcowa zgodnie ze stanowiskiem powoda) odsetki ustawowe wynoszą 32,33 zł,

- za lipiec 2014 roku należne od pozwanych wynagrodzenie wynosiło 224,57 zł, stąd od tej kwoty za okres od 1 sierpnia 2014 roku do 31 grudnia 2015 roku odsetki ustawowe wynoszą 29,85 zł,

- za sierpień 2014 roku należne od pozwanych wynagrodzenie wynosiło 224,57 zł, stąd od tej kwoty za okres od 1 września 2014 roku do 31 grudnia 2015 roku odsetki ustawowe wynoszą 27,45 zł,

- za wrzesień 2014 roku należne od pozwanych wynagrodzenie wynosiło 224,57 zł, stąd od tej kwoty za okres od 1 października 2014 roku do 31 grudnia 2015 roku odsetki ustawowe wynoszą 25,05 zł,

- za październik 2014 roku należne od pozwanych wynagrodzenie wynosiło 224,57 zł, stąd od tej kwoty za okres od 1 listopada 2014 roku do 31 grudnia 2015 roku odsetki ustawowe wynoszą 22,57 zł,

- za listopad 2014 roku należne od pozwanych wynagrodzenie wynosiło 224,57 zł, stąd od tej kwoty za okres od 1 grudnia 2014 roku do 31 grudnia 2015 roku odsetki ustawowe wynoszą 20,17 zł,

- za grudzień 2014 roku należne od pozwanych wynagrodzenie wynosiło 224,57 zł, stąd od tej kwoty za okres od 1 stycznia 2015 roku do 31 grudnia 2015 roku odsetki ustawowe wynoszą 17,97 zł,

- za styczeń 2015 roku należne od pozwanych wynagrodzenie wynosiło 227,81 zł, stąd od tej kwoty za okres od 1 lutego 2015 roku do 31 grudnia 2015 roku odsetki ustawowe wynoszą 16,68 zł,

- za luty 2015 roku należne od pozwanych wynagrodzenie wynosiło 227,81 zł, stąd od tej kwoty za okres od 1 marca 2015 roku do 31 grudnia 2015 roku odsetki ustawowe wynoszą 15,28 zł,

- za kwiecień 2015 roku należne od pozwanych wynagrodzenie wynosiło 227,81 zł, stąd od tej kwoty za okres od 1 maja 2015 roku do 31 grudnia 2015 roku odsetki ustawowe wynoszą 12,23 zł,

- za maj 2015 roku należne od pozwanych wynagrodzenie wynosiło 273,43 zł, kwotę tę pomniejszono o dodatek mieszkaniowy w kwocie 162,01 zł, skoro więc wpłata brakującej za ten miesiąc kwoty 111,42 zł nastąpiła w dniu 17 czerwca 2015 roku, dokonano jej po terminie i odsetki ustawowe od kwoty 111,42 zł od dnia 1 czerwca 2015 roku do dnia 17 czerwca 2015 roku wynoszą 0,42 zł,

- za czerwiec 2015 roku należne od pozwanych wynagrodzenie wynosiło 273,43 zł, kwotę tę pomniejszono o dodatek mieszkaniowy w kwocie 162,01 zł, kwota 10 zł została zapłacona w dniu 17 czerwca 2015 roku (w dowodzie wpłaty oznaczenie maj – czerwiec 2015 roku), a wpłata brakującej za ten miesiąc kwoty 101,42 zł nastąpiła w dniu 7 sierpnia 2015 roku, dokonano jej po terminie i odsetki ustawowe od kwoty 101,42 zł od dnia 1 lipca 2015 roku do dnia 7 sierpnia 2015 roku wynoszą 0,84 zł,

- za lipiec 2015 roku należne od pozwanych wynagrodzenie wynosiło 273,43 zł, kwotę tę pomniejszono o dodatek mieszkaniowy w kwocie 162,01 zł, skoro więc wpłata brakującej za ten miesiąc kwoty 111,42 zł nastąpiła w dniu 7 sierpnia 2015 roku, dokonano jej po terminie i odsetki ustawowe od kwoty 111,42 zł od dnia 1 sierpnia 2015 roku do dnia 7 sierpnia 2015 roku wynoszą 0,17 zł,

- za sierpień 2015 roku należne od pozwanych wynagrodzenie wynosiło 273,43 zł, kwotę tę pomniejszono o dodatek mieszkaniowy w kwocie 162,01 zł, skoro więc wpłata brakującej za ten miesiąc kwoty 111,42 zł nastąpiła w dniu 19 sierpnia 2015 roku, dokonano jej przed terminem płatności i brak jest podstaw do naliczania odsetek za opóźnienie w płatności,

- za wrzesień 2015 roku należne od pozwanych wynagrodzenie wynosiło 273,43 zł, kwotę tę pomniejszono o dodatek mieszkaniowy w kwocie 162,01 zł, skoro więc wpłata brakującej za ten miesiąc kwoty 111,42 zł nastąpiła w dniu 9 września 2015 roku, dokonano jej przed terminem płatności i brak jest podstaw do naliczania odsetek za opóźnienie w płatności,

- za październik 2015 roku należne od pozwanych wynagrodzenie wynosiło 275,76 zł, kwotę tę pomniejszono o dodatek mieszkaniowy w kwocie 162,01 zł, a wpłata kwoty 113,18 zł nastąpiła w dniu 16 października 2015 roku (przed terminem płatności), do zapłaty pozostała więc kwota 0,57 zł i stąd odsetki ustawowe od tej kwoty od dnia 1 listopada 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku wynoszą 0,01 zł,

- za listopad 2015 roku należne od pozwanych wynagrodzenie wynosiło 275,76 zł, kwotę tę pomniejszono o dodatek mieszkaniowy w kwocie 230,44 zł, a wpłata kwoty 44,75 zł nastąpiła w dniu 10 listopada 2015 roku (przed terminem płatności), do zapłaty pozostała więc kwota 0,57 zł i stąd odsetki ustawowe od tej kwoty od dnia 1 grudnia 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku wynoszą 0,00 zł,

- termin płatności należności za grudzień upływał w dniu 31 grudnia 2015 roku, stąd odsetki ustawowe od kwoty 0,57 zł (podobna sytuacja jak w listopadzie – brak w terminie wpłaty jedynie co do kwoty 0,57 zł) mogłyby być naliczane od 1 stycznia 2016 roku i tak też je zasądzono, jako odsetki od łącznej kwoty 2.262,86 zł, zgodnie z żądaniem pozwu.

Z uwagi na powyższe, Sąd zasądził od pozwanych na rzecz powoda również wyliczone powyżej odsetki ustawowe w łącznej kwocie 221,02 zł, na podstawie art. 481 §1 i 2 k.c.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. Pozwani przegrali proces mniej więcej w połowie, stąd obciążono ich połową kosztów poniesionych przez powoda, na które składała się opłata od pozwu w kwocie 183 zł i wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 1.200 zł

SSR Barbara Glenc - Poślednik