Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 maja 2018 roku

Sąd Rejonowy w Elblągu w III Wydziale Rodzinnym i Nieletnich

w następującym składzie :

Przewodniczący : SSR Anna Nowosielska

Protokolant : staż. Anna Zboch

po rozpoznaniu w dniu 07 maja 2018 roku w Elblągu , na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej M. P. (1) zastępowanej przez matkę E. P.

przeciwko M. K. (1)

o podwyższenie alimentów

I . umarza postępowanie co do żądania ponad kwoty po 1000 złotych miesięcznie ;

II . oddala powództwo w pozostałej części ;

III . nie obciąża powódki zwrotem kosztów procesu na rzecz pozwanego .

Sygn. akt III RC 562/17

UZASADNIENIE

W pozwie , złożonym dnia 30 sierpnia 2017 roku , E. P. , działając w imieniu małoletniej M. P. (1) , domagała się podwyższenia od pozwanego M. K. (1) na rzecz w/w małoletniej alimentów z kwot po 425 złotych miesięcznie do kwot po 1500 złotych miesięcznie , płatnych do 10 dnia każdego miesiąca do jej rąk , poczynając od dnia 01 września 2017 roku , wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat .

W uzasadnieniu podniosła , że po wydaniu rozstrzygnięcia dnia 26 listopada 2013 roku nastąpiła istotna zmiana w zakresie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki oraz wysokość kosztów jej utrzymania , nadto poprawiła się sytuacja materialna pozwanego poprzez wzrost jego dochodów z uwagi na wyjazdy za granicę oraz pracę w zakładzie (...) . M. P. (1) podniosła , że od dnia 01 stycznia 2017 roku została zwolniona z pracy w firmie (...) i przebywa na zasiłkach z Departamentu Świadczeń Rodzinnych w E. . Małoletnia powódka uczęszcza do przedszkola , zaś koszt jej miesięcznego utrzymania został określony na kwoty po 1250 – 1420 złotych , poza opłatami związanymi z utrzymaniem mieszkania .

Na rozprawie dnia 10 stycznia 2018 roku przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki rozszerzyła żądanie , domagając się alimentów w kwotach po 1500 złotych miesięcznie na rzecz powódki od pozwanego , poczynając od dnia 30 sierpnia 2017 roku .

Pozwany domagał się oddalenia powództwa .

Na rozprawie dnia 24 kwietnia 2018 roku przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki ograniczyła żądanie do kwot po 1000 złotych miesięcznie , w pozostałym zakresie cofając pozew .

Pełnomocnik pozwanego wyraziła zgodę na cofnięcie żądania , zaś w pozostałym zakresie domagała się jego oddalenia .

Sąd ustalił , co następuje :

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 06 lutego 2013 roku w sprawie o sygn. akt III RC 1122/12 zasądzono od pozwanego M. K. (1) na rzecz małoletniej powódki M. K. (2) , urodzonej dnia (...) w E. , alimenty w kwotach po 350 złotych miesięcznie , płatnych do 10 dnia każdego miesiąca do rąk matki małoletniej powódki E. G. , wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat .

W tamtym czasie strony nie mieszkały razem , rozstały się w grudniu 2012 roku . Małoletnia powódka liczyła sześć miesięcy , zamieszkiwała wraz z matką w mieszkaniu jej dziadków macierzystych – rolników . E. G. , po zakończeniu pobierania zasiłku macierzyńskiego w kwotach po 1100 złotych netto miesięcznie , pozostawała osobą bezrobotną z prawem do zasiłku , który pobierała w kwotach po 700 złotych a następnie po 600 złotych miesięcznie . Wcześniej pracowała jako nielicencjonowany pracownik ochrony z grupą niepełnosprawności , bowiem posiadała umiarkowany stopień niepełnosprawności z powodu epilepsji . Wraz z małoletnią córką była dowożona przez rodziców z A. do E. do lekarza (około 16 km w jedną stronę) , na rehabilitację średnio dwa razy w tygodniu (z uwagi na napięcie mięśniowe) , na ten cel było zużywanych 20 litrów paliwa tygodniowo . Pozostałe koszty utrzymania małoletniej powódki wynosiły : pampersy - 86 zł , mleko modyfikowane – 43 zł , do tego dochodziły koszty związane z zakupem deserków , odzieży . Ponadto przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki opłacała prywatne ubezpieczenie za siebie i córkę kwotami po 70 złotych miesięcznie . E. G. w 2012 roku zaciągnęła kredyt w kwocie 18 000 złotych , celem częściowej spłaty pozwanego za środki finansowe zainwestowane w dom jej rodziców , których M. K. (1) nie przyjął , w związku z czym kwotę 11 000 złotych wpłaciła na konto , zaś pozostałe środki z kredytu przeznaczyła na spłatę poprzedniego zobowiązania i inne wydatki . Rata miesięczna kredytu wynosiła kwoty po 300 złotych , termin spłaty ostatniej raty przypadał na 2016 rok .

Z kolei pozwany M. K. (1) był zatrudniony w zakładzie (...) w S. na stanowisku montażysty za miesięcznym wynagrodzeniem w kwotach po 982,42 złotych miesięcznie , w okresie około 4 miesięcy roku otrzymywał premie uznaniowe , które oscylowały w kwotach po 1000 – 2000 złotych miesięcznie . Posiadał zajęcie egzekucyjne z tytułu zaległości alimentacyjnych na starszego syna K. C. , który był umieszczony w rodzinie zastępczej , w kwotach po 590 złotych miesięcznie (należności alimentacyjne wynosiły kwoty po 350 złotych miesięcznie) . Pozwany zamieszkiwał wraz z matką w należącym do niej domu w S. . Przekazywał matce na utrzymanie kwoty po 500 złotych miesięcznie . W okresie letnim matka pozwanego wynajmowała pokoje w domu , za środki z tego tytułu dokonywała zakupu opału na zimę . Pozwany od października 2012 roku leczył się na kręgosłup , na leki przeciwbólowe wydatkował kwoty po 50 złotych miesięcznie . Spłacał kredyt zaciągnięty w 2012 roku na 30 lat na remont domu rodziców przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki (w A.) w wysokości 25 000 złotych ratami miesięcznymi po 650 złotych .

Na mocy ugody , zawartej przed Sądem Rejonowym w Elblągu z dnia 26 listopada 2013 roku w sprawie o sygn. akt III RC 650/13 , M. K. (1) zobowiązał się łożyć na rzecz małoletniej córki M. K. (2) alimenty w podwyższonej wysokości w kwotach po 425 złotych miesięcznie , poczynając od dnia 26 listopada 2013 roku , płatnych na dotychczasowych warunkach płatności do rąk matki małoletniej powódki E. G. , wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat , w miejsce dotychczasowych alimentów , zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 06 lutego 2013 roku w sprawie o sygn. akt III RC 1122/13 , w kwotach po 350 złotych miesięcznie .

W tamtym czasie małoletnia powódka liczyła 15 miesięcy , początkowo zamieszkiwała wraz z matką u zaprzyjaźnionych osób , bowiem wymeldowały się z mieszkania rodziców E. G. . Następnie od dnia 28 września 2013 roku zamieszkiwała w wynajmowanym przez konkubenta matki lokalu za kwoty po 500 złotych miesięcznie , do tego dochodziły opłaty za energię elektryczną po 45,32 – 75,01 złotych miesięcznie i gaz po 111,70 złotych miesięcznie . Posiadała orzeczenie o stopniu niepełnosprawności do dnia 30 czerwca 2014 roku , co wiązało się z otrzymywaniem przez jej matkę świadczeń w postaci : zasiłku i świadczenia pielęgnacyjnego , zasiłków rodzinnego i rehabilitacyjnego w łącznych kwotach po 910 złotych miesięcznie . E. G. nadal posiadała orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ze wskazaniem stanowiska pracy przystosowanego . Nie pracowała zawodowo , korzystała także z pomocy opieki społecznej .

Na utrzymanie małoletniej powódki podawała , że wydatkuje kwoty po 920 – 1020 złotych miesięcznie , w tym na : wyżywienie 500 – 550 zł , pampersy – 100 zł , chusteczki nawilżane – 20 zł , leki , maści , kremy – 100 – 150 zł , odzież 100 – 150 zł , inne – 100 zł .

Nadto czyniła opłaty za internet w kwotach po 84,90 złotych miesięcznie i telewizję w kwotach po 39,90 złotych miesięcznie .

Konkubent E. G. utrzymywał się z dorywczej pracy bez rejestracji z wynagrodzeniem w kwotach po 1000 złotych miesięcznie . Oboje dzielili się opłatami mieszkaniowymi .

Z kolei pozwany utrzymywał się z zasiłku dla bezrobotnych , który został zajęty na poczet zaległości alimentacyjnych (otrzymywał po około 220 złotych miesięcznie) , nadto z pracy świadczonej bez rejestracji u rolnika , który przekazywał mu kwoty po 350 złotych miesięcznie , celem uiszczenia alimentów na rzecz małoletniej powódki (które pozwany uiszczał) , oraz zapewniał mieszkanie i wyżywienie . Nie utrzymywał kontaktów z małoletnią powódką , nie łożył świadczeń na jej rzecz , co skutkowało wszczęciem postępowania egzekucyjnego wobec niego .

Mocą ugody , zawartej przed Sądem Rejonowym w Elblągu z dnia 10 lutego 2014 roku , w sprawie o sygn. akt III Nsm 1074/13 , E. G. i M. K. (1) ustalili miejsce zamieszkania małoletniej M. K. (2) przy matce oraz uregulowali kontakty ojca z małoletnią córką , zaś postanowieniem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 31 marca 2014 roku , wydanym w sprawie o sygn. akt III Nsm 1062/13 pozbawiono M. K. (1) władzy rodzicielskiej wobec małoletniej M. K. (2) .

Obecnie E. P. liczy 28 lat . W 2014 roku zawarła związek małżeński z M. P. (2) , z którego dnia (...) urodziła się K. P. . E. P. nadal choruje na epilepsję i w związku z tym posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ze wskazaniem stanowiska przystosowanego , wydane do dnia 30 września 2018 roku . Dnia 31 grudnia 2016 roku rozwiązano z E. P. na mocy porozumienia stron umowę o pracę w charakterze pracownika ochrony fizycznej . We wskazanej firmie została zatrudniona dnia 20 listopada 2014 roku , zaś od dnia 03 lutego 2015 roku pozostawała na zwolnieniach lekarskich i świadczeniu rehabilitacyjnym , a następnie , po urodzeniu drugiej córki – w okresie od 19 stycznia 2016 roku do 31 grudnia 2016 roku - na zasiłku macierzyńskim .

Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki do listopada 2017 roku pobierała kwoty po 2992 złote miesięcznie z tytułu zasiłków rodzinnych na obie córki , zasiłków pielęgnacyjnych na siebie i młodszą córkę (która miała zdiagnozowaną wadę serca) , zasiłków wychowawczych na obie córki , świadczenia pielęgnacyjnego i dodatku do zasiłku rodzinnego . W okresie od 01 maja 2017 roku do 31 lipca 2017 roku pobrała z Urzędu Miasta kwotę 10251 złotych z tytułu zasiłków rodzinnych na obie córki (M. W. i K.) w kwotach po 285 złotych , dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu kształcenia i rehabilitacji dziecka niepełnosprawnego do 5 roku życia na K. w kwocie 270 złotych , zasiłków pielęgnacyjnych na siebie i młodszą córkę w kwotach po 459 złotych na każdą z nich , świadczenia pielęgnacyjnego na młodszą córkę w kwocie 4218 zł , świadczenia wychowawczego na obie córki w kwotach po 1500 złotych na każdą z nich , nadto alimentów z funduszu alimentacyjnego na rzecz małoletniej powódki w kwocie 1275 złotych . W okresie od 01 listopada 2016 roku do 31 października 2017 roku pobrała łącznie kwotę 38483 złotych z tego tytułu .

Od listopada 2017 roku zaniechała pobierania świadczenia i zasiłku pielęgnacyjnego oraz dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu braku kolejnego orzeczenia o niepełnosprawności młodszej córki , od którego się odwołała i oczekuje na decyzję .

Jej mąż - M. P. (2) - od 2015 roku utrzymuje się z pracy w charakterze listonosza i miesięcznie uzyskuje dochody w kwotach po 2257 złotych brutto , w okresie od marca do lipca 2017 roku posiadał zajęcie egzekucyjne , łącznie potrącono mu z wynagrodzenia kwotę 1369,30 złotych w tym okresie .

Małoletnia powódka wraz z matką , jej mężem i przyrodnią siostrą zamieszkuje w dwupoziomowym wynajmowanym mieszkaniu . Opłaty związane z utrzymaniem rodziny małoletniej powódki wynoszą następujące kwoty : wynajem mieszkania (...) – 1362,89 zł , energia elektryczna 129 zł , kredyty (na zakup samochodu i jego naprawę , ślub , chrzciny K. P. , dwa dekodery i telewizor , rower dla powódki) (...) – 1639 zł (w grudniu 2017 roku został spłacony kredyt za rower dla małoletniej M.) , gaz 113,48 za okres od listopada 2016 roku do października 2017 roku , telefon w O. 193,40 – 290,47 zł , telewizor 204,65 - 205,26 zł , cyfrowy polsat 40,75 - 110,74 zł , przedszkole małoletniej powódki średnio 160 – 170 zł , żłobek K. P. 235 -305 zł .

Opłaty związane z utrzymaniem małoletniej powódki jej matka oceniła na kwoty po 545 – 1300 złotych miesięcznie , w tym : przedszkole (...),50 – 165 zł , do tego dochodzą opłaty składkowe w grupie , komitet rodzicielski 25 zł , zakup podręczników na początku roku szkolnego i stroju gimnastycznego 250 zł rocznie , wyżywienie 100 – 200 zł , odzież i obuwie 100 – 300 zł , wycieczki 50 – 300 zł , kosmetyki 50 – 80 zł , przybory 50 – 70 zł , zabawki 50 – 150 zł , spinki , gumki do włosów 15 – 30 zł , nadto dziecku został zakupiony rowerek , ochraniacze i kask za kwotę 660 zł , spłacaną ratalnie (po 60 złotych miesięcznie , ostatnia rata została zapłacona w grudniu 2017 roku) . Małoletnia M. W. do około półtorej roku życia miała orzeczenie o stopniu niepełnosprawności z racji astmy , alergii i wady wzroku . Obecnie ma nadal wadę wzroku , którą wiąże się z koniecznością wymiany okularów średnio wraz w roku za kwoty po 300 – 400 złotych . Z racji astmy ma aplikowane doraźnie leki , w sezonie zimowym 2 – 3 razy w miesiącu , w pozostałym czasie raz na dwa miesiące , którymi miesięczna kuracja (łącznie z inhalacjami) wynosi kwoty po 100 złotych .

Z kolei pozwany M. K. (1) zamieszkuje w dwupokojowym mieszkaniu konkubiny P. R. wraz z tą ostatnią , jej trojgiem dzieci w wieku 16 , 14 i 7 lat oraz wspólnym dzieckiem E. K. , urodzoną dnia (...) . M. K. (1) utrzymuje się z wynagrodzenia za pracę w charakterze kierowcy – pracownika fizycznego w zakładzie (...) w S. w kwotach po 1464,68 złotych netto miesięcznie , którą podjął od dnia 01 lipca 2017 roku . Posiada zobowiązanie alimentacyjne wobec K. C. liczącego 18 lat w kwotach po 500 złotych miesięcznie i zaległości z tego tytułu na kwoty po około 18 000 złotych (podobnie jak wobec powódki) . W okresie od listopada 2017 roku do stycznia 2018 roku dokonał wpłat na poczet zaległości kwoty 3800 złotych .

Pozwany liczy 31 lat , posiada wykształcenie zawodowe , z zawodu jest operatorem maszyn skrawających . Twierdził , że u obecnego pracodawcy był zatrudniony w latach 2001 – 2012 , kiedy został zwolniony z uwagi na przebywanie na długotrwałym zwolnieniu lekarskim z powodu problemów z kręgosłupem . Następnie pozostawał osobą bezrobotną i pracował bez rejestracji jako pracownik fizyczny po gospodarzach , uzyskując miesięcznie kwoty po 600 – 700 złotych . Natomiast z informacji z PUP w N. wynikało , że pozwany pozostawał zarejestrowany jako osoba bezrobotna w okresach od dnia 27 sierpnia 1996 roku do 08 maja 1997 roku , od dnia 04 września 1997 roku do dnia 30 czerwca 1998 roku , od dnia 29 września 1998 roku do dnia 01 lutego 1999 roku , od dnia 12 lipca 1999 roku do dnia 30 sierpnia 1999 roku , od dnia 12 stycznia 2000 roku do dnia 14 kwietnia 2004 roku , od dnia 01 grudnia 2004 roku do dnia 31 marca 2005 roku , od dnia 08 maja 2013 roku do dnia 19 stycznia 2016 roku , od dnia 09 listopada 2016 roku do dnia 17 listopada 2016 roku , od dnia 13 grudnia 2016 roku do dnia 09 lutego 2017 roku , od dnia 02 marca 2017 roku do dnia 30 czerwca 2017 roku . W okresie od 08 czerwca 2015 roku do dnia 09 października 2015 roku M. K. (1) odbywał staż jako robotnik gospodarczy . W lipcu 2017 roku został ponownie zatrudniony u poprzedniego pracodawcy w ramach refundacji kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy . W 2016 roku przez okres dwóch tygodni pracował w (...)na statku i wówczas otrzymał kwotę 6000 złotych . Pozwany został skazany za niealimentację i w związku z tym ma obowiązek wykonywania prac społecznie użytecznych .

Pozwany nadal nie utrzymuje żadnych kontaktów z powódką .

P. R. , do czasu urodzenia córki , utrzymywała się z wynagrodzenia za pracę w charakterze sprzedawcy w kwotach po (...) – 2465 złotych miesięcznie , obecnie otrzymuje świadczenie macierzyńskie w kwotach po 1375 złotych miesięcznie . Nadto pobiera alimenty na troje starszych dzieci w kwotach po 1000 złotych miesięcznie , świadczenia wychowawcze w kwotach po 2000 złotych miesięcznie (na 4 dzieci) zasiłek rodzinny w kwotach po 417 złotych miesięcznie .

Czynsz za mieszkanie wynosi kwoty po 242,60 złotych miesięcznie , opłaty za energię elektryczną kwoty po 360 złotych co dwa miesiące , po 270 – 450 złotych co trzy miesiące , telewizja 40 zł , internet 40 zł .

P. R. zakupiła w 2017 roku za kwotę 4000 złotych samochód marki O. (...) . Spłaca zobowiązania kredytowe na wykup i remont mieszkania w kwotach po 499 złotych miesięcznie , zakup mebli w kwotach po 120 złotych miesięcznie , spłaca kartę kredytową kwotami po 100 złotych miesięcznie . Nadto zakupuje bilety miesięczne dla córek za kwoty po 250 złotych miesięcznie oraz wykupuje im obiady za kwoty po 60 złotych miesięcznie .

Na małoletnią E. K. z tytułu zakupu mleka , pampersów , wydawana jest kwota po 300 złotych miesięcznie .

W ciągu ostatniego roku PUP w E. dysponował 142 ofertami pracy dla osób bez kwalifikacji zawodowych w tym 9 ofertami dla nielicencjonowanych ochroniarzy z orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności z proponowanym wynagrodzeniem w kwotach po 2000 – 2775 złotych miesięcznie . Także PUP w N. dysponował ofertami pracy m.in. dla operatorów maszyn do obróbki skrawaniem , tokarzy – frezerów , kierowców za miesięcznym wynagrodzeniem w kwotach 2000 – 4000 złotych brutto , 13 – 18 złotych brutto na godzinę .

(dowód : informacje , zaświadczenia , potwierdzenia przelewów i realizacje przelewów , spis kosztów utrzymania , karty wynagrodzeń pracownika , decyzje , powiadomienia o wysokości opłat , umowy o pracę , pokwitowania , wyciągi z konta bankowego , orzeczenia o stopniu niepełnosprawności k. 5 – 10 , 19 – 203 , 225 – 310 , 312 – 315 , 319- 323 , 331 , 358 – 359 , koperta k.327 , zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki E. P. : protokół z rozprawy z dnia 24 kwietnia 2018 roku , zapisany na płycie umieszczonej w kopercie na k.365 w czasie 00:12:37 – 00:16:01 , protokół skrócony k.362 – 363 , w zw. z protokołem rozprawy z dnia 10 stycznia 2018 roku , zapisanym na płycie umieszczonej w kopercie na k.215 , w czasie 00:04:33 – 00:27:02 protokół skrócony k.211 – 212 , częściowo zeznania pozwanego M. K. (1) : protokół z rozprawy z dnia 24 kwietnia 2018 roku , zapisany na płycie umieszczonej w kopercie na k.365 w czasie 00:16:01 – 00:18:50 , protokół skrócony k.363 w zw. z protokołem rozprawy z dnia 10 stycznia 2018 roku , zapisanym na płycie umieszczonej w kopercie na k.215 , w czasie 00:27:02 – 00:39:02 protokół skrócony k.212 – 213 , dokumenty zgromadzone w aktach spraw Sądu Rejonowego w Elblągu o sygn. III Nsm 1062/13 , I. N. (...) , III RC 1122/12 , III RC 650/13) .

Sąd zważył , co następuje :

Powyżej ustalony stan faktyczny Sąd oparł na dowodach w postaci dokumentów, także przedłożonych przez strony, które wzajemnie się pokrywały i uzupełniały oraz w większości nie były kwestionowane , nadto zeznań przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki E. P. i częściowo pozwanego M. K. (1) z uwagi na ich spójność, logikę i zbieżność w zakresie ustalonego stanu faktycznego z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie . Sąd nie uznał za wiarygodnych zeznań pozwanego co do kwot opłat za czynsz mieszkania konkubiny (po 300 złotych miesięcznie) z uwagi na przedstawienie decyzji opiewającej na kwoty po 242,60 złotych (k.227) , nadto w zakresie czasookresu wykonywania zatrudnienia u obecnego pracodawcy z uwagi na informacje o czasie pozostawania osobą bezrobotną (k.323) oraz kwot wpłacanych do komornika sądowego z tytułu zaległości , bowiem przedstawił dowody wpłat opiewające na wyższe niż 500 złotych kwoty (k.230) . Jednocześnie Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach spraw Sądu Rejonowego w Elblągu o sygn. III Nsm 1062/13 , I. N. (...) , III RC 1122/12 , III RC 650/13 .

Sąd oddalił wniosek dowodowy przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki o zwrócenie się do banku (...) SA o nadesłanie zaświadczenia o dochodach przedstawionego bankowi przez pozwanego a wystawionego przez ówczesnego jego pracodawcę (S. Z.) w 2012 roku , bowiem dochody osiągane przez M. K. (1) w tamtym czasie nie były kwestionowane przez strony , nie miały także znaczenia dla ustalenia jego obecnej sytuacji finansowej . Nadto od tego czasu toczyły się sprawy o alimenty i podwyższenie alimentów , zatem weryfikowanie sytuacji materialnej stron sprzed tych dat nie mogło mieć miejsca , gdyż stan faktyczny , ustalony przez sądy w toku poprzednich postępowań , jest wiążący (tak m.. in. w orzeczeniu Sądu Najwyższego z dnia 27 lutego 1981 roku w sprawie o sygn.. akt III CRN 21/81 , opublikowany w OSNCP z 1981 roku , nr 11 , poz. 217) . Dodatkowo zaznaczyć wypada , że podnoszenie argumentu dotyczącego wystawiania zaświadczenia niezgodnego z rzeczywistością przez obecnego pracodawcę pozwanego nie mogło prowadzić do uznania , że wskazany dokument został sfałszowany , bowiem powyższe nie zostało potwierdzone prawomocnym orzeczeniem skazującym , nie wynika również z innych dowodów zgromadzonych w sprawie (pozwany został skierowany do obecnego pracodawcy z urzędu pracy) .

Przedmiotem rozpoznania niniejszej sprawy była zasadność zmiany wysokości alimentów, na którą, zgodnie z art. 138 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ zmiana stosunków. Wskazać należy, iż zgodnie z przyjętą w orzecznictwie praktyką , taka zmiana musi mieć charakter istotny i dotyczyć okoliczności, od których zależy zakres obowiązku alimentacyjnego, a więc usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego . Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dzieci wynika z art. 133 § 1 k.r.o. Zgodnie z tym artykułem rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres obowiązku alimentacyjnego zależy z jednej strony usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej zaś - od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 k.r.o.). Pojęcia "usprawiedliwione potrzeby" oraz "możliwości zarobkowe i majątkowe" zostały szczegółowo omówione w uchwale Pełnego Składu Izby Cywilnej i Administracyjnej Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r. (M.P. z 1988 r. Nr 6, poz. 60). W uchwale tej stwierdzono między innymi: "Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować, ponieważ nie ma jednego stałego kryterium odniesienia. Rodzaj i rozmiar tych potrzeb jest uzależniony od cech osoby uprawnionej oraz od splotu okoliczności natury społecznej i gospodarczej, w których osoba uprawniona się znajduje. Nie jest możliwe ustalenie katalogu usprawiedliwionych potrzeb podlegających zaspokojeniu w ramach obowiązku alimentacyjnego i odróżnienie ich od tych, które jako objaw zbytku lub z innych przyczyn nie powinny być uwzględnione. W każdym razie zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczać będą poszczególne sytuacje uprawnionego i zobowiązanego, konkretne warunki społeczno-ekonomiczne oraz cele i funkcje obowiązku alimentacyjnego. Dopiero na tym tle będzie można określić potrzeby życiowe - materialne i intelektualne uprawnionego. Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokojone, wyznacza treść art. 96 k.r.o., według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie - odpowiednio do jego uzdolnień - do pracy dla dobra społeczeństwa. Stosownie do tej dyrektywy rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności, dostarczania rozrywek i wypoczynku.

Przechodząc na grunt przedmiotowej sprawy , wskazać wypada , że od czasu ustalenia poprzedniego zakresu obowiązku alimentacyjnego wobec małoletniej powódki do czasu, od którego domagano się jego korekty , minął okres czterech lat . Niewątpliwie w tym czasie zmieniła się sytuacja stron , bowiem matka małoletniej powódki wyszła za mąż , urodziła kolejne dziecko , natomiast pozwanemu również urodziła się córka . Jednakże powyższe zmiany nie doprowadziły do konkluzji o korekcie dotychczasowego obowiązku alimentacyjnego pozwanego względem małoletniej powódki .

Należy wskazać , że potrzeby małoletniej powódki zostały ocenione na kwoty po 545 – 1300 złotych miesięcznie . Do tego dochodzą opłaty za mieszkanie w kwotach po około (...),25 – 2107,81 złotych miesięcznie (wraz z opłatami za telefony , internet i telewizję) , średnio po 369 – 526 złotych miesięcznie . Zdaniem Sądu , kwoty związane z utrzymaniem powódki są nieco wyższe od ustalonych w toku poprzedniej sprawy . Natomiast wzrosły istotnie koszty związane z opłatami mieszkaniowymi , bowiem wówczas łącznie wynosiły około 660 złotych miesięcznie (około 220 złotych na powódkę) , zaś obecnie wynoszą kwoty po około (...) – 2107 złotych miesięcznie (około 369 – 526 złotych na powódkę) . Równocześnie zauważyć wypada , że nie zmieniła się istotnie sytuacja matki powódki , która obecnie pozostaje osobą bezrobotną , oczekuje na rozstrzygnięcie jej odwołania co do odmowy dalszego przyznawania jej świadczenia pielęgnacyjnego na młodszą córkę . Nie umknęło uwadze Sądu , że w rodzinie powódki pojawił się mąż matki , który zarobkuje i w związku z tym przyczynia się do utrzymania żony i jego dziecka .

Natomiast jeśli idzie o kredyty , zaciągane na zaspokojenie różnych dóbr konsumpcyjnych rodziny małoletniej M. W. , to – zdaniem Sądu – nie znajdują one w większości usprawiedliwienia – w kontekście domagania się od pozwanego wyższych świadczeń na utrzymanie powódki z uwagi na fakt , że matka wraz z mężem muszą spłacać raty tych zobowiązań . Należy podzielić ugruntowane już stanowisko judykatury , wyrażone m. in. w wyroku Sądu Najwyższego , z dnia 12 listopada 1976 roku w sprawie o sygn. akt III CRN 236/76 (opublikowanym na str. 767 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego z komentarzem , Wydawnictwo (...)) , zgodnie z którym osoba , na której ciąży obowiązek alimentacyjny musi się liczyć z tym , że przy podejmowaniu wydatków na zakup na przykład mebli , telewizora , lodówki , ich wysokość planować stosownie do posiadanych możliwości z uwzględnieniem wspomnianego obowiązku alimentacyjnego . Wypada podkreślić , że decydując się na zaciąganie kredytów , pożyczek , E. P. w pierwszej kolejności winna była liczyć się z koniecznością alimentowania osób , do której alimentacji jest zobowiązana – w tym powódki. Zatem konieczność spłat rat kredytów i innych zobowiązań (zaciągniętych m.in. na zakup telewizora, samochodu) nie może stanowić podstawy do przyjęcia , że z uwagi na spłacanie rat przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki nie może zaspokoić wyższych potrzeb powódki , które winien „przejąć” pozwany , którego sytuacja poprawiła się , bowiem w dacie poprzedniego rozstrzygania w przedmiocie alimentów pozostawał osobą bezrobotną , obecnie zaś wykonuje pracę zawodową , za którą otrzymuje wynagrodzenie . Natomiast nie umknęło uwadze Sądu , iż M. K. (1) urodziło się kolejne dziecko , w związku z czym jego obowiązek alimentacyjny winien również uwzględniać konieczność łożenia na małoletnią E. K. .

Należy zaakcentować , że nie wykazano , że zwiększyły się istotnie możliwości zarobkowe pozwanego , pozwalające na ustalenie , że przy obecnym obciążeniu alimentacyjnym jest w stanie w wyższych niż dotychczas ustalonych kwotach alimentować powódkę . Również czynności podjęte przez Sąd z urzędu nie doprowadziły do odmiennych ustaleń , bowiem z nadesłanej przez Urząd Pracy informacji wynika, iż w okresie ostatnich 12 miesięcy Powiatowy Urząd Pracy w N. dysponował ofertami pracy dla osób z jego kwalifikacjami , zaś w większości proponowane wynagrodzenie oscylowało na poziomie otrzymywanego przez M. K. (1) (informacja k. 319 – 322v) .

Podkreślić należy , że przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki , prawidłowo pouczona o możliwości złożenia przed Sądem dowodów potwierdzających wyższe niż ustalone możliwości zarobkowe pozwanego , następnie reprezentowana przez fachowego pełnomocnika , nie wykazała ich (na stronie powodowej spoczywał ciężar wykazania , że sytuacja materialna pozwanego poprawiła się , co winno skutkować korektą dotychczasowego obowiązku alimentacyjnego , przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki nie przedstawiła żadnych dowodów na poparcie swoich żądań) . Samo życzeniowe domaganie się wyższych kwot na utrzymanie dziecka nie jest wystarczającym argumentem do uwzględnienia żądania . Stopa życiowa dzieci powinna być zrównana ze stopą życiową rodziców , niezależnie od potrzeb , w związku z czym nie sposób było uznać , iż stopa życiowa pozwanego jest wyższa od powódki .

Biorąc pod uwagę dotychczasowe świadczenia , obciążające pozwanego na powódkę i starszego syna pozwanego (łącznie 925 złotych) , przy uwzględnieniu konieczności alimentacji choćby minimalnymi kwotami jego najmłodszej córki , należało dojść do wniosku , że materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie pozwalał na przyjęcie , aby pozwany był w stanie łożyć wyższe niż dotychczas świadczenia na rzecz małoletniej powódki , niezależnie od zadłużenia , które pozwany posiada (w związku z którym został skazany za niealimentację) . Nie można także zapominać o koniecznych kosztach związanych z utrzymaniem samego pozwanego .

Z uwagi zatem na to, że nie wykazano , aby pozwany mógł w większym niż dotychczas stopniu uczestniczyć w utrzymaniu małoletniej powódki , pozostałą kwotę niezbędną do zaspokojenia potrzeb małoletniej wyłoży jej matka , stąd Sąd , na podstawie przepisów art. 138 k.r.o. i art. 135 § 1 k.r.o. , oddalił powództwo (punkt II rozstrzygnięcia) .

Ponieważ przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki cofnęła żądanie ponad kwoty po 1000 złotych miesięcznie , zaś pełnomocnik pozwanego wyraziła zgodę na powyższą czynność procesową i wskazane czynności stron - w ocenie Sądu - nie były sprzeczne z prawem , zasadami współżycia społecznego ani nie zmierzały do obejścia prawa , na podstawie przepisu art. 203 k.p.c. w zw. z art. 355 k.p.c., w tym zakresie umorzono postępowanie (punkt I wyroku).

Biorąc pod uwagę aktualną sytuację finansową małoletniej powódki i jej rodziny , na podstawie przepisu art. 102 kpc , odstąpiono od obciążania jej kosztami procesu (punkt III orzeczenia) .