Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 501/18

POSTANOWIENIE

Dnia 26 czerwca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Jerzy Dydo

Sędziowie: SO Maria Kołcz

SO Małgorzata Mróz

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2018 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi K. H. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 15 marca 2018 r., sygn. akt II Ca 14/18, w sprawie przeciwko C. C. o zapłatę

p o s t a n a w i a:

odrzucić skargę.

(...)

UZASADNIENIE

Skarżąc K. H. wniosła o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 15 marca 2018 r., sygn. akt II Ca 14/18. W uzasadnieniu, jako podstawę skargi, wskazała art. 401 pkt 2 k.p.c. albowiem Sąd nie był uprawniony do orzekania, ponieważ nie miał podstawy prawnej do orzekania.

Sąd Okręgowy zważył:

Skarga podlegała odrzuceniu.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że przed przystąpieniem do merytorycznego rozpoznania skargi o wznowienie postępowania, obowiązkiem Sądu jest zbadanie, czy zostały spełnione określone w art. 410 § 1 kpc konieczne warunki umożliwiające jej rozpoznanie. Zgodnie z treścią powołanego przepisu, Sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie przepisanego terminu, niedopuszczalną lub nieopartą na ustawowej podstawie. Postanowienie w tym przedmiocie może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Na tym wstępnym etapie postępowania sąd dokonuje więc oceny wskazanych przez skarżącego podstaw wznowienia postępowania pod kątem ustawowej ich dopuszczalności, a więc czy są to podstawy wymienione w art. 401 kpc – 403 kpc. Przy czym oparcie skargi przez stronę na ustawowych podstawach nie oznacza tylko wskazania określonej podstawy prawnej, ale także wymaga przytoczenia takich okoliczności, które uzasadniałyby jej powołanie, a ocena przez Sąd, już na tym etapie postępowania, czy skarga opiera się na ustawowej podstawie wznowienia nie ogranicza się do badania, czy okoliczności wskazane przez skarżącego podpadają pod wskazaną podstawę wznowienia, lecz obejmuje także badanie, czy podstawa wznowienia rzeczywiście istnieje (zob. m. in. postanowienie Sądu Najwyższego z 9 października 2015r., IV CZ 24/15, Wyd. Lex nr 1936739, a także uzasadnienie postanowienia Sądu Najwyższego z 25 maja 2016r., V CZ 19/16, Wyd. Lex nr 2056892). W ocenie Sądu Okręgowego skarżąca nie sprostała powyższym wymogom. Powołując się na przepis art. 401 pkt 2 k.p.c. skarżąca nie wykazała w jaki sposób była pozbawiona możności działania. Natomiast z treści skargi wynika, iż skarżąca oparła swoją skargę o przepis art. 401 pkt. 1 k.p.c. niemniej jednak w żaden sposób nie wyjaśniła dlaczego Sąd Rejonowy w Świdnicy oraz Sąd Okręgowy w Świdnicy nie był uprawniony do orzekania w niniejszym postępowaniu.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 410 § 1 k.p.c., orzekł jak w postanowieniu.

(...)