Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Dorota Kropiewnicka

Sędziowie SSO Aleksander Ostrowski (spr.)

(...) del. do SO Piotr Wylegalski

Protokolant Artur Łukiańczyk

przy udziale Czesława Twardowskiego Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2014 r.

sprawy J. K.

oskarżonego o przestępstwo z art. 291 § 1 kk w zw. z art. 293 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia

z dnia 9 października 2013 roku sygn. akt II K 583/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że obniża orzeczoną karę grzywny do 100 (stu) stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki na 50 (pięćdziesiąt) złotych;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze, w tym wymierza opłatę w kwocie 500 złotych za obie instancje.

Sygn.akt IV Ka 1360/13

UZASADNIENIE

J. K. został oskarżony o to,że w okresie od daty nieustalonej do dnia 18 października 2012r. we W., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, posiadał zainstalowane na dwóch dyskach twardych jednostki centralnej komputera, uzyskane bez zgody osoby uprawnionej oprogramowanie w postaci programów użytkowych i gier, powodując straty w kwocie nie mniejszej niż 5.205 złotych, a w tym:

- M. T. sztuk 1, powodując straty w wysokości nie mniejszej niż 80 złotych na szkodę firmy (...) (...)

- (...) sztuk 1, powodując straty w wysokości nie mniejszej niż 80 złotych na szkodę firmy (...),

czym działał na szkodę w/w firm reprezentowanych przez L. (...)

- M. (...) P. + (...) (...)) sztuk 1, powodując straty w wysokości nie mniejszej niż 1.200 złotych na szkodę firmy (...)

- M. (...) P. wraz z programem F. P. sztuk 1, powodując straty w wysokości nie mniejszej niż 2.800 złotych na szkodę firmy (...)

czym działał na szkodę w/w firm reprezentowanych przez Kancelarię (...), K. & S.

- A. W. 3.61 sztuk 1, powodując straty w wysokości nie mniejszej niż 155 złotych na szkodę firmy (...)

- C. W. sztuk 1, powodując straty w wysokości nie mniejszej niż 230 złotych na szkodę firmy (...)

- T. C. V. sztuk 1, powodując straty w wysokości nie mniejszej niż 155 złotych na szkodę firmy (...)

- A. P. 5.0 sztuk 1, powodując straty w wysokości nie mniejszej niż 175 złotych na szkodę firmy (...)

- (...) P. v 6.0, sztuk 2, powodując straty w wysokości nie mniejszej niż 330 złotych na szkodę firmy (...)

czym działał na szkodę nieustalonych osób prawnych,

tj. o czyn z art.278§2 kk w zw. z art.12 kk.

Wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia –Śródmieścia z dnia 9 października 2013r.sygn.akt II K. 583/13 uznano oskarżonego J. K. za winnego zarzucanego mu czynu z tym,że przyjęto,iż wyczerpuje on znamiona przestępstwa z art.291§1 kk w zw. z art.293§1 kk w zw. z art.12 kk i za to na podstawie art.291§1 kk przy zastosowaniu art.58§3 kk wymierzono karę 200 stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 50 zł.

Na mocy art.293§2 kk orzeczono o przepadku dowodu rzeczowego a nadto obciążono oskarżonego kosztami w sprawie,w tym opłatą w wysokości 1.000 zł.

Powyższy wyrok został zaskarżony przez obrońcę oskarżonego J. K.,który zarzucił:

1)błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia ,będący wynikiem mającej wpływ na treść orzeczenia obraz przepisów postępowania

(a to art.4,7 i 424 kpk) który wyraża się w :

- przyjęciu tezy,iż to oskarżony J. K. posiadał zainstalowane programy i gry uzyskane bez zgody osób uprawnionych i tym samym dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu;

- nieprawidłowym określeniu pokrzywdzonych;

- nieprawidłowym określeniu wartości gier i programów;

Z ostrożności procesowej,tj na wypadek nieuwzględnienia zarzutu I zmierzającego do uniewinnienia oskarżonego bądź uchylenia zaskarżonego wyroku,obrońca zarzucił także

2) rażącą niewspółmierność orzeczonej kary grzywny w stosunku do stopnia społecznej szkodliwości czynu i celów stawianych karze.

Stawiając te zarzuty obrońca wniósł o uniewinnienie oskarżonego J. K. ,ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji,lub znaczne złagodzenie kary grzywny.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Apelacja obrońcy oskarżonego J. K. zasługuje częściowo na uwzględnienia,a to w odniesieniu do zarzutu nadmiernej surowości orzeczonej kary grzywny,nie jest natomiast ona zasadna w pozostałym zakresie.

Analiza ustaleń faktycznych poczynionych przez Sąd I instancji wskazuje zdaniem Sądu Odwoławczego na ich trafność i zgodność z zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Za prawidłową oraz w pełni zgodną z treścią przepisu art.7 kpk uznaje Sąd Odwoławczy argumentację przytoczoną w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku ,a optującą za przypisaniem oskarżonemu J. K. przestępstwa z art.291§1 kk w zw. z art.293§1 kk w zw. z art.12 kk,aczkolwiek za błędną uznać należy praktykę orzeczniczą polegającą na zmianie kwalifikacji prawnej bez równoczesnej zmiany opisu czynu – co ma miejsce w niniejszej sprawie.Zważyć bowiem należy,iż wysoce dyskusyjne jest to czy faktycznie opis czynu zawarty w części wstępnej zaskarżonego wyroku odpowiada znamionom nowej kwalifikacji prawnej.

Brak apelacji Prokuratora jak i też granice wniesionego środka odwoławczego czynią to uchybienie bez znaczenia dla wyroku Sądu Okręgowego,nie mniej jednak zasygnalizowanie tej kwestii uznać należy za niezbędne dla przyszłości orzecznictwa Sądu Orzekającego.

Wywody apelującego dotyczące braku winy oskarżonego J. K. są zdaniem Sądu Okręgowego chybione i w niczym nie podważają ustaleń faktycznych przyjętych przez Sąd I instancji,stanowiąc w gruncie rzeczy li tylko polemikę z tymi ustaleniami,bez wpływu orzeczniczego wobec w/w sprawcy.

Natomiast,za zasługującą na uwzględnienie uznał Sąd Okręgowy tą część apelacji obrońcy ,która zarzuciła wyrokowi rażącą surowość wymierzonej kary grzywny .

Przede wszystkim należy podkreślić,iż oskarżony J. K. nigdy do tej pory nie był karany,zaś wbrew stanowisku Sądu Rejonowego,iż kara grzywny ma charakter „odstraszający” ,a równocześnie będzie najbardziej odczuwalna przez sprawcę, należy postawić tezę,iż kara ma być przede wszystkim adekwatna do czynu zabronionego.Nie może zatem być ani swoistym „straszakiem”względem innych potencjalnych sprawców,ani też tak surowa (albo zbyt łagodna) aby przekraczać wielokrotnie wysokość szkody ( lub ją minimalizować).
W każdym bowiem takim przypadku rozstrzygnięcie krańcowe od wymogów określonych w art.53 kk będzie budziło zastrzeżenia co do swego obiektywizmu.

W ślad za obrońcą powtórzyć w tym miejscu należy,iż oskarżony J. K. jest osobą wykształconą i po tym procesie niewątpliwie mającą już pełną świadomość naruszenia przez siebie prawa,w związku z czym nie ma potrzeby ani konieczności dodatkowo uwzględniać przy wymiarze kary jej prewencyjnego charakteru,tym bardziej,iż kara grzywny winna być przy tym adekwatna do sytuacji majątkowej sprawcy .W tym konkretnym przypadku przekracza ona kilkakrotnie jego wynagrodzenie,co nie jest bez znaczenia i nie może być traktowane jako okoliczność drugorzędna.To samo dotyczy celów ogólnoprewencyjnych podniesionych przez Sąd Rejonowy jako elementu surowej kary grzywny,gdyż i ta przesłanka jest w ocenie Sądu Okręgowego co najmniej dyskusyjna.

Reasumując powyższe rozważania,Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok i złagodził orzeczoną względem oskarżonego J. K. karę grzywny ograniczając jej wymiar do 100 (stu)stawek dziennych,przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 50(pięćdziesiąt ) złotych i uznając grzywnę w tej wysokości za adekwatną do całokształtu okoliczności przedmiotowych oraz podmiotowych.

Jednocześnie obciążono oskarżonego kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze,w tym opłatą za obie instancje w wymiarze 500 zł.