Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 czerwca 2018r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 czerwca 2018r. w S.

odwołania A. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 21 lipca 2017 r. Nr (...)

w sprawie A. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o prawo do emerytury

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje A. K. prawo do emerytury od 01 czerwca 2017r.;

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz A. K. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 666/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 lipca 2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy A. K. przyznania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 2016 r. poz. 887) w związku z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze (Dz. U. 1989 r. Nr 8 poz. 43) ponieważ wnioskodawca nie udowodnił 15-letniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach na dzień 1 stycznia 1999r.

Odwołanie od tej decyzji złożył wnioskodawca A. K., który domagał się jej zmiany i przyznania prawa do wnioskowanego świadczenia. W uzasadnieniu odwołania ubezpieczony stwierdził, że powinien być mu zaliczony okres zatrudnienia w Państwowym Gospodarstwie Rolnym „C.w D.” od dnia 27 sierpnia 1981r. do dnia 31 grudnia 1985r. oraz od dnia 21 stycznia 1986r. do dnia 14 lutego 1989r. Wnioskodawca argumentował, że w okresach tych wykonywał pracę palacza, jako pracownik gorzelni. Ponadto, odwołujący się wnosił o zaliczenie do tej samej kategorii zatrudnienia następny okres, tj. od dnia 15 lutego1989r. do dnia 11 czerwca 1997r. W okresie tym również był palaczem w gorzelni, ale zatrudnionym w Rolniczym Zakładzie (...) w M., tam także wykonywał prace palacza.

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik pozwanego organu rentowego wnosiła o jego oddalenie argumentując, że wnioskodawca nie przedłożył świadectw pracy wykonywanych w warunkach szczególnych z żadnego ze wskazanych przez niego zakładów. W myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. okresy zatrudnienia w warunkach szczególnych są wykazywane poprzez wydanie odpowiednich świadectw pracy przez pracodawców.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony A. K. ur. (...) złożył dnia 27 czerwca 2017r. wniosek do pozwanego Oddziału ZUS o przyznanie mu prawa do emerytury. Na podstawie dokumentów zawartych w aktach o ustalenie kapitału początkowego oraz dokumentów złożonych do wniosku emerytalnego, pozwany Oddział ZUS przyjął, że ubezpieczony wykazał 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych na dzień 1 stycznia 1999r. Żadnego okresu nie zaliczył do kategorii pracy w warunkach szczególnych w związku z tym organ rentowy zaskarżoną decyzją z dnia 21 lipca 2017r. odmówił A. K. przyznania prawa do emerytury w wieku obniżonym (k. 27 a. e.)

W toku postępowania odwoławczego Sąd ustalił, iż wnioskodawca A. K. zawarł umowę o pracę w dniu 27 sierpnia 1981r. z Państwowym Gospodarstwem Rolnym „C. w D.”: na stanowisku pracownika produkcji roślinnej (akta osobowe). Po podjęciu zatrudnienia ubezpieczony został skierowany na przyuczenie do zawodu palacza i po ukończonym kursie w październiku 1981r. wykonywał pracę palacza w gorzelni, obsługiwał piec parowy wysokociśnieniowy, dwupaleniskowy. Do jego zadań należało podkładanie miału do pieca, czyszczenie taśmociągu, czyszczenie kanałów kominowych i zaworów, a także wykonywanie innych prac związanych z jego obsługą. Prace te wykonywał sam, nie miał zmiennika. W okresie letnim prowadził prace remontowe obsługiwanego pieca (zeznania ubezpieczonego k. 17v, 56-57 a. s. oraz zeznania świadka R. R. k. 47). W dniu 5 grudnia 1985r. na wniosek ubezpieczonego została rozwiązana umowa o pracę. Ubezpieczony nie miał mieszkania, dlatego też zdecydował o rozwiązaniu umowy. W krótce jednak podjął decyzję, aby w dalszym ciągu pracować w tym samym zakładzie. Zawarł wiec nową umowę o pracę w dniu 21 stycznia 1985r., tym razem pracodawca wpisał w umowie stanowisko palacza. Ubezpieczony kontynuował zatrudnienie, tak jak dotychczas. W lutym 1999r. postanowił zmienić miejsce zamieszkania i uzyskał zgodę nowego pracodawcy, tj. Rolniczego Zakładu (...) w M. na zatrudnienie go na stanowisku palacza w gorzelni. Obydwa zakłady porozumiały się ze sobą i z dniem 15 lutego 1999r. ubezpieczony zaczął wykonywać pracę na stanowisku palacza w pełnym wymiarze czasu pracy. Obsługiwał ten sam rodzaj pieca i kotła (zeznania świadka G. K. k. 18 a.s.). Pracę na tym stanowisku ubezpieczony wykonywał do dnia 11 czerwca 1997r.

W ocenie Sądu Okręgowego zebrane dowody pozwalają przyjąć, że we wszystkich spornych okresach A. K. wykonywał pracę palacza kotłów parowych typu przemysłowego w rozumieniu regulacji zawartej w załączniku A do cyt. wyż rozporządzenia Rady Ministrów z 1983r. Dział XIV poz. 1. Najwięcej wątpliwości budził pierwszy okres zatrudnienia wnioskodawcy w PGR „C.w D., tj. od dnia 17 sierpnia 1981 do dnia 31 grudnia 1985r. Wątpliwości te powodowały dokumenty takie jak: umowa o pracę i świadectwo pracy, w których to dokumentach określono, że A. K. był pracownikiem produkcji roślinnej. Sąd po analizie akt osobowych stwierdził, iż znajdują się tam inne dokumenty, które przeczą zapisom w powołanych wyżej dokumentach. Mianowicie w aktach osobowych znajduje się angaż płacowy z dnia 16 lutego 1982r., w którym wymienione jest stanowisko pracy ubezpieczonego, tj. palacza, zaś w innym dokumencie, tj. opinii kierownika zakładu pracy wystawione w dniu 20 stycznia 1987r. zawarta jest informacja, że ubezpieczony od początku zatrudnienia pracował, jako palacz. Te dwa wymienione dokumenty korelują z zeznania mi ubezpieczonego oraz świadka R. R., która była zatrudniona w PGR (...) w D. od 1979r., jako specjalista ds. gorzelni, a w późniejszej fazie była kierownikiem gorzelni (k. 47 a.s.). Jej zatrudnienie ustało 1992r. lub 1993r. Świadek ta stanowczo zeznała, iż A. K. był przez cały czas wykonywał pracę, jako palacz. Sąd dał wiarę zeznaniom tego świadka i zeznania te uzupełnią zeznania ubezpieczonego. Odnośnie pozostałych okresów zatrudnienia ubezpieczonego w obydwu zakładach wszystkie dokumenty zawarte w aktach osobowych jednoznacznie wskazują, że ubezpieczony od dnia 11 czerwca 1997r. wykonywał pracę palacza. Suma tych okresów zatrudnienia wynosi 15 lat i 11 miesięcy.

W tej sytuacji ubezpieczony, zdaniem Sądu, spełnił przesłankę określoną w § 4 ust. 1 pkt 3 cyt. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r., tj. wykazał na dzień 1 stycznia 1999r. 15-letni okres pracy w warunkach szczególnych. Co do pozostałych przesłanek nie budzi wątpliwości, że A. K. spełnił wymagania określone w 184 ust. 1 i 2 ustawy o FUS w zw. z § 3 rozporządzenia. Do nabycia prawa do emerytury w wieku obniżonym od daty złożenia wniosku o prawo do tego świadczenia.

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał prawo do emerytury od dnia 1 czerwca 2017r. Jednocześnie na podstawie art. 98 § 1 kpc w zw. z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie zasądził od pozwanego Oddziału ZUS na rzecz ubezpieczonego kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego