Sygn. akt: IV RC 454/17
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 2 marca 2018r.
Sąd Rejonowy w Rybniku Wydział IV Rodzinny i Nieletnich
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Grażyna Kursa
Protokolant: Aldona Maciończyk
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 marca 2018r. w R.
sprawy z powództwa A. K.
przeciwko małoletniemu B. K. działającemu przez matkę S. E.
o uchylenie obowiązku alimentacyjnego
oddala powództwo.
Sygn. akt IV RC 454/17
Powód A. K. domagał się uchylenia alimentów ustalonych na rzecz małoletniego pozwanego B. K. w wysokości po 500 zł miesięcznie, począwszy od 26 maja 2016 roku.
W uzasadnieniu żądania powód wskazał, że obecnie przebywa w areszcie śledczym, a tym samym został pozbawiony możliwości zarobkowych. Zobowiązany nadmienił, że w warunkach penitencjarnych nie jest w stanie podjąć zatrudnienia, nie posiada majątku, ani oszczędności, co jego zdaniem w pełni uzasadnia żądanie pozwu. (k. 2-3, 108)
Matka małoletniego pozwanego S. E. wniosła o oddalenie powództwa w całości. (k. 69, 111v)
Sąd ustalił następujący stan faktyczny.
Wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z 13 stycznia 2017 roku, sygn. akt IV RC 694/16, zasądzono od powoda na rzecz małoletniego pozwanego alimenty w wysokości po 500 zł miesięcznie, począwszy od 18 października 2016 roku.
Zobowiązany w dacie ustalenia ostatnich alimentów miał 22 lata, z zawodu był ślusarzem-spawaczem. Nie chorował przewlekle. Od 7 miesięcy przebywał w areszcie śledczym, oczekując na rozpoczęcie postępowania karnego, w którym został oskarżony o usiłowanie zabójstwa. Przed osadzeniem pracował jako operator maszyn, osiągając dochody rzędu 1600-2200 zł netto miesięcznie. Nie posiadał majątku, ani oszczędności. W banku miał zaciągnięty kredyt, którego wartość określił na 10 000 zł. Pomimo osadzenia, powód w grudniu 2016 roku uznał żądanie alimentacyjne syna, który był jego jedynym dzieckiem, do kwoty po 500 zł miesięcznie. Z uwagi na pobyt w jednostce penitencjarnej powód nie ponosił w tym czasie żadnych kosztów własnego utrzymania.
Małoletni pozwany miał wówczas rok i dwa miesiące. Jako wcześniak ze zdiagnozowaną astmą od urodzenia był zaliczony w poczet osób niepełnosprawnych. Uprawniony w tym czasie korzystał z nieodpłatnej rehabilitacji. Kilka razy w roku musiał być konsultowany w klinice w K.. W skład kosztów utrzymania uprawnionego wliczono m.in.: wyżywienie (w tym mleko) około 380 zł, leki 80-115 zł, pampersy około 120 zł, udział w opłatach mieszkaniowych około 120 zł.
Pozwany w 2017 roku mieszkał z matką oraz trojgiem przyrodniego rodzeństwa w lokalu spółdzielczym. Wydatki mieszkaniowe przedstawiały się wówczas następująco: czynsz 250 zł, woda 100 zł, energia elektryczna 200-250 zł oraz gaz 50 zł co dwa miesiące- łącznie około 600 zł.
Matka uprawnionego nie pracowała w tym czasie zarobkowo, zajmując się wychowaniem czworga dzieci. Wcześniej była zatrudniona jako sprzątaczka. Rodzina utrzymywała się z zasiłków pomocowych, które sięgały 4000 zł miesięcznie. Alimenty na rzecz przyrodniego rodzeństwa pozwanego wynosiły wówczas 1100 zł.
(dowód: akta Sądu Rejonowego w Rybniku sygn. akt IV RC 694/16 k. 88-81v)
Powód ma obecnie 23 lata, nadal przebywa w areszcie śledczym, oczekując na rozpoczęcie procesu karnego. Z tych też względów nie ponosi kosztów własnego utrzymania. Sytuacja majątkowa powoda nie uległa modyfikacji. W ostatnim roku nie poczynił on żadnych oszczędności, ani nie nabył majątku. W dalszym ciągu posiada kredyt w banku. Jego zadłużenie alimentacyjne sięga 7600 zł. Dodatkowo ma dług rzędu 8000 zł z tytułu grzywien i kosztów sądowych.
Powód nie utrzymuje z synem żadnego kontaktu.
Lokalne urzędy pracy dysponują ofertami zatrudnienia dla osób z zawodem i doświadczeniem powoda, a także dla osób bez wyuczonego zawodu. Proponowane wynagrodzenie niejednokrotnie przewyższa najniższą pensję w kraju.
(dowód: zeznania powoda k. 108-109, informacja Ośrodka Pomocy (...) w R. k. 6, informacja komornika k. 7, informacje powiatowych urzędów pracy k. 81-82, 84)
Małoletni pozwany ma obecnie 2 lata. Nadal choruje na astmę i średnio co dwa miesiące zapada na zapalenie oskrzeli. Nie otrzymuje już zasiłku pielęgnacyjnego i obecnie nie korzysta z rehabilitacji. Koszty utrzymania małoletniego przedstawiają się następująco: wyżywienie (w tym mleko) około 450 zł, pampersy i środki czystości około 220 zł, leki 50-100 zł, odzież i obuwie około 150 zł oraz udział w opłatach mieszkaniowych.
Uprawniony mieszka z matką i przyrodnim rodzeństwem w tym samym mieszkaniu. Wydatki lokalowe to obecnie: czynsz i spłata powstałego zadłużenia około 450 zł, energia elektryczna 200-300 zł, internet 50 zł, telewizja 100 zł, gaz 50 zł co dwa miesiące, woda 100 zł co trzy miesiące, a w sezonie zimowym dodatkowo opał 110 zł tygodniowo.
Matka pozwanego dotychczas nie podjęła zatrudnienia, w dalszym ciągu zajmując się wychowaniem dzieci. Rodzina, tak jak przed rokiem, w bieżącym utrzymaniu korzysta z zasiłków pomocowych.
(dowód: zeznania matki pozwanego k. 69-70v, wykaz kosztów utrzymania dziecka k. 49, decyzje Ośrodka Pomocy (...) w R. k. 50-58, rachunki, przelewy i faktury k. 59-68)
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów, szczegółowo powyżej opisanych. Zeznania stron znajdują potwierdzenie w zebranych w sprawie dokumentach, których strony nie kwestionowały. Strony nie wnosiły o uzupełnienie materiału dowodowego, a Sąd uznał sprawę za merytorycznie wyjaśnioną.
Sąd zważył co następuje.
Zgodnie z treścią art. 133 § 1 kro każdy z rodziców obowiązany jest do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Art. 138 kro stanowi z kolei, iż w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Ustalenie czy nastąpiła zmiana stosunków, o których mowa w art. 138 kro następuje poprzez porównanie stosunków obecnych z warunkami i okolicznościami istniejącymi wcześniej, podczas ustalania wysokości poprzednich alimentów.
Oceniając sytuację życiową i majątkową stron, stwierdzić należy, że upływ ponad roku od ostatniego orzeczenia kształtującego obowiązek alimentacyjny, nie warunkował istotną zmianą stosunków, uzasadniającą uchylenie tego obowiązku.
Analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego jednoznacznie wskazała, iż sytuacje życiowe i majątkowe stron są niezmienne.
Powód w uzasadnieniu swego żądania wskazał, iż obecnie przebywa w areszcie śledczym. Jest to jednak okoliczność, która istniała już w dacie wcześniejszego orzeczenia alimentacyjnego. Sytuacja dochodowa zobowiązanego także nie uległa zmianie, albowiem w dalszym ciągu, jako osoba osadzona, nie może podjąć pracy zarobkowej. Z uwagi na zawinioną utratę możliwości dochodowych, potencjał ekonomiczny powoda był oceniany, tak jak przed rokiem, przez pryzmat jego wcześniejszych wynagrodzeń i istniejących ofert pracy. Zdaniem Sądu, gdyby powód opuścił areszt śledczy byłby w stanie osiągnąć dochód rzędu 1600-2200 zł netto miesięcznie, czyli taki jak w dacie ustalenia poprzednich alimentów. Kwota ta pozwoliłaby powodowi partycypować w utrzymaniu syna ustalonymi na 500 zł alimentami. Ujawnione zadłużenia powoda, częściowo istniejące w styczniu 2017 roku, nie wyprzedzają jego obowiązku alimentacyjnego i nie mogły być jedyną podstawą uwzględnienia powództwa.
Koszty utrzymania pozwanego nie zmalały, a wręcz przeciwnie nieznacznie wzrosły. Jest to naturalną konsekwencją zwiększających się potrzeb dziecka oraz wzrostu cen towarów iusług. Sytuacja ekonomiczna matki uprawnionego jest przy tym niezmienna. Fakt, że rodzina otrzymuje zasiłki pomocowe, zgodnie z art. 135 § 3 kro nie mógł rzutować na zasadność zgłoszonego powództwa.
Wobec powyższego, stwierdzając brak podstaw do uchylenia obowiązku alimentacyjnego, orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 138 kro i art. 133 kro.