Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 czerwca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2018 roku w Człuchowie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą we W.

przeciwko Z. D.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego Z. D. na rzecz powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą we W. kwotę 2.151,92 zł (dwa tysiące sto pięćdziesiąt jeden złotych dziewięćdziesiąt dwa groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 2.087,25 zł (dwa tysiące osiemdziesiąt siedem złotych dwadzieścia pięć groszy) w wysokości 7% od dnia 27 września 2017 roku do dnia zapłaty, a w razie zmiany odsetek ustawowych za opóźnienie z tymi odsetkami,

2.  nie obciąża pozwanego Z. D. kosztami procesu.

Sygn. akt I C 324/18 upr.

UZASADNIENIE

Powód (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Funduszu Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. wniósł w dniu 7 lutego 2018 roku do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie pozew przeciwko Z. D. o zapłatę kwoty 2.151,92 zł, a w związku z opóźnienie również z odsetkami ustawowymi od kwoty 2.087,25 zł od dnia 27 września 2017 do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu, do rozpoznania w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

Wobec stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty Sąd Rejonowy L. postanowieniem z dnia16 marca 2018 roku wydanym w sprawie VI Nc-e (...) przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w C.

W uzasadnieniu pozwu i pisma z dnia 17 kwietnia 2018 roku powód wskazał, iż dochodzona wierzytelność wynika z umowy pożyczki numer (...) zawartej przez pozwanego w dniu 22 grudnia 2016 roku z S. we W.. Powód wywodził, że pożyczkodawca wypłacił pozwanemu umówioną w umowie kwotę pożyczki, a pozwany zobowiązał się do zwrotu pożyczki wraz z kosztami w 12 miesięcznych ratach. Strony zastrzegły też odsetki. Wierzytelność z tego tytułu była przedmiotem obrotu - w dniu 22 grudnia 2016 roku pożyczkodawca dokonał przelewu przysługującej mu wobec pozwanego z tytułu tej umowy wierzytelności na rzecz powoda. O cesji wierzytelności – zgodnie z twierdzeniem powoda- pozwany został poinformowany. Wobec nie zaspokojenia wszystkich roszczeń z umowy pożyczki wierzyciel wypowiedział pozwanemu umowę. Powód wywodził, iż na dochodzoną pozwem należność składa się kwota 1.355,01 zł z tytułu kapitału pożyczki, kwota 43,68zł. z tytułu odsetek umownych za okres trwania umowy, kwota 20,99zł. z tytułu odsetek za opóźnienie w zapłacie naliczanych od dnia wymagalności kwoty raty do dnia rozwiania umowy pożyczki oraz kwota 732,24zł tytułu opłaty operacyjnej naliczanej za okres obowiązywania umowy, przy czym od kwoty 2.087,25zł (suma kapitału i opłaty operacyjnej) domagał się dalszych odsetek od dnia skutecznego wypowiedzenie umowy tj. 27 września 2017 roku.

Pozwany na rozprawie w dniu 28 czerwca 2018 roku nie kwestionował obowiązku zapłaty na rzecz powoda kwoty dochodzonej pozwem. Stwierdził, że nie jest w stanie regulować swoich zobowiązań – również dochodzonego przez powoda pozwem w niniejszej sprawie – z uwagi i na jego aktualną sytuację osobistą, rodzinną i finansową. Ma bowiem oprócz dziecka na utrzymaniu chorującą na stwardnienie rozsiane żonę. Regulowanie większych zobowiązań – zaciągniętych w banku – w zasadzie przejęli za niego rodzice, a sam – w związku z zajęciem komorniczym nie jest w stanie regulować innych swoich zobowiązań i nie byłby w stanie płacić na rzecz powoda dobrowolnie należności – nawet gdyby jego zobowiązanie zostało rozłożone na raty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 22 grudnia 2016 roku SMS Kredyt spółka z.o.o. z siedzibą we W. zawarł z Z. D. umowę pożyczki numer (...), na mocy której pozwany zobowiązał się zwrócić pożyczkodawcy łącznie kwotę 3.209,55 zł, przy czym na kwotę tę składały się: 2.000 zł. z tytułu kwoty pożyczki, 109,55 zł z tytułu odsetek umownych oraz 1100 zł. z tytułu opłaty operacyjnej. Spłatę zobowiązania rozłożono na 12 miesięcznych równych rat w wysokości 267,48 zł każda z rat, począwszy od 22 stycznia 2017 roku do 22 dnia każdego miesiąca. W wykonaniu zobowiązania pożyczkodawca przekazał na rzecz pozwanego umówioną kwotę pożyczki.

(bezsporne, nadto dowód: poświadczona za zgodność przez działającego w sprawie radcę prawnego kopia umowy pożyczki nr (...) z dnia 22 grudnia 2016 roku k. 26-28, potwierdzenie przelewu k. 29, poświadczona za zgodność przez działającego w sprawie radcę prawnego kopia harmonogramu spłaty k. 30)

Pożyczkodawca w dniu 22 grudnia 2016 roku zbył przysługującą mu wobec pozwanego należność z tytułu zwrotu pożyczki na rzecz powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą we W. na podstawię ramowej umowy sekurytyzacyjnej.

(bezsporne, nadto dowód : poświadczone za zgodność przez działającego w sprawie radcę prawnego kopie ramowej umowy sekurytyzacyjnej oraz załącznika nr 1 - przelewu cząstkowego karta 18-24)

Pismem z dnia 30 grudnia 2017 roku pozwany zawiadomiony został przez pożyczkodawcę o cesji wierzytelności na rzecz powoda.

(bezsporne, nadto dowód poświadczone za zgodność przez działającego w sprawie radcę prawnego kopia pisma k 32)

Pozwany uregulował z tytułu zobowiązania wynikającego za zawartej umowy pożyczki łącznie kwotę 1.069,92 zł.

(bezsporne)

Pozwany w trakcie trwania umowy zaczął zalegać z płatnością i mimo wezwania do zapłaty należności nie uregulował wymagalnej części zobowiązania. Pismem z dnia 8 sierpnia 2017 roku kolejny raz wezwany został do zapłaty należności z zastrzeżeniem rozwiązania umowy po upływie 30 dni od doręczenia wezwania w razie nie uiszczenia należności.

(bezsporne , nadto dowód poświadczone za zgodność przez działającego w sprawie radcę prawnego kopie wezwania do zapłaty, ostatecznego wezwania do zapłaty i warunkowego wypowiedzenie umowy k 33- 35)

Umowa uległa rozwiązaniu z dniem 27 września 2017 roku. Do zapłaty pozostało należność w wysokości 2.151,9 zł, w tym kwota 1.355,01zł z tytułu kapitału pożyczki, kwota 43,68zł. z tytułu odsetek umownych za okres trwania umowy, kwota 20,99zł z tytułu odsetek za opóźnienie w zapłacie naliczanych od dnia wymagalności raty do dnia rozwiania umowy pożyczki oraz kwota 732,24 z tytułu opłaty operacyjnej.

( bezsporne)

Pozwany zamieszkuje wspólnie z żoną oraz dzieckiem w części domu należącego do rodziców. Pracuje jako kierowca z wynagrodzeniem odpowiadającej najniższemu wynagrodzeniu. Wcześnie zarabiał ok. 3000zł miesięcznie ponieważ podejmował dodatkowe prace. Aktualnie nie ma możliwości wykonywania dodatkowych prac. Żona pozwanego nie pracuje, nie ma żadnych źródeł utrzymania – zachorowała na stwardnienie rozsiane. W związku z chorobą żony oraz sytuacją rodzinną pozwany zaciągnął szereg zobowiązań, w tym trzy kredyty bankowe na łączną kwotę ok. 95 000zł, których spłatę realizują jego rodzice. Zaciągał również pożyczki w instytucja kredytowych – aktualnie jego wynagrodzenie za pracę obciążone jest zajęciem komorniczym w związku z prowadzoną egzekucją z tytułu tych zobowiązań.

(okoliczności bezsporne wynikające ze stanowiska pozwanego na rozprawie w dniu 28 czerwca 2018 roku w okresie od 00:01:03 do 00:02:57 oraz od 00:07:55 do 00:17:02 – porównaj protokół k. 41 )

Sąd zważył, co następuje:

W niniejszej sprawie powód dochodził roszczenia z tytułu niespłaconej pożyczki wraz z odsetkami i kosztami, wynikającego z umowy zawartej z pozwanym przez pierwotnego wierzyciela, określonej w przepisach art. 720 k.c. i następne. Natomiast swoją legitymację czynną powód wywodził z przejęcia wierzytelności na podstawie umowy cesji zawartej w oparciu o art. 509 k.c. i następne.

Stan faktyczny sprawy był bezsporny. Pozwany nie kwestionowała faktu, iż zawarł z pierwotnym wierzycielem przedmiotową umowę pożyczki i nie kwestionował postanowień umowy. Przyznał również, iż nie wywiązał się z całego zaciągniętego zobowiązania. Nie zakwestionował też legitymacji powoda do dochodzenia należności.

Powód z kolei nie odnosił się do wskazywanej przez pozwanego sytuacji rodzinnej i majątkowej.

Zgodnie z treścią art. 213 § 2 k.p.c. Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

Z treści art. 229 k.p.c. wynika, że nie wymagają dowodu fakty przyznane w toku postępowania przez stronę przeciwną, jeżeli przyznanie nie budzi wątpliwości. Z kolei art. 230 k.p.c. stanowi, że gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, sąd, mają na uwadze wyniki całej rozprawy, może fakty te uznać za przyznane.

Wobec powyższego sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.151,92 zł wraz z odsetkami od kwoty 2.087,25 zł od 27 września 2017 roku do dnia zapłaty.

O kosztach orzeczono na mocy art. 102 k.p.c., zgodnie z którym w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Podkreślić przy tym należy, że zastosowanie art. 102 k.p.c. powinno być oceniane w całokształcie okoliczności, które by uzasadniały odstępstwo od podstawowych zasad decydujących o rozstrzygnięciu w przedmiocie kosztów procesu. Do kręgu tych okoliczności należy zaliczyć zarówno fakty związane z samym przebiegiem procesu, jak i fakty leżące na zewnątrz procesu, zwłaszcza dotyczące stanu majątkowego i sytuacji życiowej .

Ponadto o tym, czy w konkretnej sprawie zachodzi szczególnie uzasadniony przypadek w rozumieniu art. 102 k.p.c. decyduje m.in. sposób prowadzenia procesu przez stronę przegrywającą sprawę.

W przedmiotowej sprawie Sąd nie obciążył pozwanego kosztami procesu, uwzględniając przede wszystkim charakter sprawy oraz sytuację materialną i rodzinną poznanego. Podkreślenia wymaga zwłaszcza postawa procesowa pozwanego, który nie kwestionował roszczenia ani co do zasady ani co do wysokości (zauważyć należy, że postawa taka może stanowić pozytywną przesłankę do rozłożenie zasądzonego świecczenie na raty gdy zobowiązany podnosi, iż nieuregulowanie długu jest spowodowane wyłącznie jego złą sytuacją majątkową – tak Sąd Najwyższy w uchwale z 9 kwietnia 2015 roku – III CSK 409/14). Natomiast jego trudna sytuacja finansowa spowodowana nawarstwieniem wielu zobowiązań zaciąganych też w związku z zachorowaniem żony. Zauważyć należy, że pozwany mimo trudnej sytuacji początkowo – w okresie gdy miał możliwość podejmowania dodatkowych obowiązków - realizował swoje zobowiązania, starając się wywiązać z warunków umowy pożyczki. Pożyczkodawca przed udzieleniem pożyczki niewątpliwie oceniał szczegółowo zdolność pozwanego do zwrotu świadczenia, o czym świadczyć mogą znacząca koszty związane z udzieleniem pożyczki w wysokości 1100zł. Aktualnie sytuacja rodziny pozwanego jest wyjątkowo trudna (jego żona choruje na stwardnienie rozsiane, rodzina utrzymuje się wyłącznie z niskiego wynagrodzenia pozwanego, zajętej przez komornika pozwanej) i uzasadnia odstąpienie od obciążania pozwanego kosztami procesu.