Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Dnia 20 lutego 2016 roku około godziny 12.40 w T. na ulicy (...) kierując pojazdem marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w wyniku nie zachowania należytej ostrożności, niedostosowania prędkości do warunków drogowych doprowadził do kolizji drogowej z samochodem marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...)

Dowód: wyjaśnienia obwinionego karta 53-54, 138-139 akt i zapis rozprawy z dnia 27 kwietnia 2017 roku, opinia biegłego karta 151-165 akt.

Obwiniony zarówno przesłuchiwany przez policję, jak i przed sądem nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Przesłuchany przez policję nie przyznał się do zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień. Przed Sądem złożył on wyjaśnienia, w których ponownie stwierdził, że nie przyznaje się do popełnienia zarzucanego mu czynu i przedstawił swoją wersję przebiegu zdarzenia.

Sąd oceniając wyjaśnienia obwinionego w zasadniczej ich części to jest tej, w której obwiniony opisuje przebieg zdarzenia odmówił im waloru wiarygodności. Wyjaśnienia te pozostają bowiem w sprzeczności z pozostałymi dowodami, które tworzą spójną i logiczna całość, i które zostały uznane przez sąd za wiarygodne. Przede wszystkim w opozycji do wyjaśnień obwinionego pozostaje opinia biegłego uznana przez sąd za wiarygodną, która w jasny, spójny i wiarygodny sposób odtwarza przebieg zdarzenia i pozwala na wskazanie osoby odpowiedzialnej jego zaistnienia.

Zeznania świadków przesłuchanych w toku rozprawy nie wniosły istotnych okoliczności dla jej rozstrzygnięcia.

W toku postępowania przed sądem została dopuszczona opinia z opinii biegłego sądowego dziedziny techniki samochodowej i ruchu drogowego mgr inż. M. A.. Biegły stwierdził, iż sytuację niebezpieczną w miejscu zdarzenia wytworzył kierujący pojazdem marki S.. On też przyczynił się do zaistnienia zdarzenia. Błąd kierującego tym

pojazdem polegał na tym, że nie zachował należytej ostrożności podczas jazdy i nie reagował na znajdujący się na jego torze jazdy pojazd marki S. (...).

Sąd uznał za wiarygodną opinię sporządzoną przez biegłego z dziedziny techniki samochodowej i ruchu drogowego mgr inż. M. A., Opinia ta w ocenie sądu była pełna, jasna, w precyzyjny sposób przedstawiała rekonstrukcję przebiegu kolizji i pozwalała na wybudowanie wiarygodnego stanu faktycznego.

Wykroczenie z art. 86 § 1 kw popełnia ten, kto nie zachowując należytej ostrożności, powoduje zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Sąd przyjął, iż działanie obwinionego wyczerpało znamiona wykroczenia określonego w art. 86 § 1 kw, ponieważ kierując pojazdem marki S. (...) jechał bez zachowania należytej ostrożności i nie podjął manewru hamowania mimo, iż widział samochód znajdujący się na jego torze jazdy a podjęcie manewru hamowania umożliwiło by mu uniknięcie kolizji. W ocenie Sądu wina i sprawstwo obwinionego nie budzą wątpliwości.

Obwinionemu Sąd wymierzył karę grzywny w wysokości 500 złotych. Sąd wymierzając obwinionemu karę we wspomnianym wyżej wymiarze miał na uwadze fakt, iż obwiniony swoim działaniem doprowadził do zaistnienia realnego niebezpieczeństwa w ruchu drogowym. Sąd przy wymiarze kary wziął pod uwagę również sytuację materialną, rodzinną i zdrowotną obwinionego.

W ocenie Sądu kara wymierzona obwinionemu jest adekwatna do stopnia winy obwinionego, stopnia społecznej szkodliwości czynu, właściwości i warunków osobistych sprawcy. Sąd uznał również, iż kara ta jest wystarczająca do osiągnięcia wobec obwinionego celów zapobiegawczych i wychowawczych, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 118 § 1 - 3 kpw.