Sygn. akt II Cz 110/14
Dnia 15 lipca 2014 r.
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Piotr Starosta
Sędziowie: SO Maria Leszczyńska
SO Tomasz Adamski (spr.)
po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2014 roku w Bydgoszczy
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa: (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w I.
przeciwko: M. N. (1), D. N., M. N. (2),
M. N.
o zapłatę
na skutek zażalenia pozwanych: M. N. (1), M. N. (2),
M. N.
na postanowienie Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 16 września 2013
roku sygn. akt I Nc 3122/12
postanawia:
uchylić zaskarżone postanowienie.
II Cz 110/14
Postanowieniem z dnia 16 września 2013 roku Sąd Rejonowy w Inowrocławiu stwierdził, iż nakaz zapłaty z dnia 14 września 2012 roku jest prawomocny w stosunku do pozwanych M. N. (1), M. N. (2) i M. N. od dnia 18 listopada 2012 roku i nadał z urzędu klauzulę wykonalności temu nakazowi zapłaty (art. 777 kpc w zw. z art. 782 § 2 kpc).
Zażalenie na powyższe postanowienie wnieśli pozwani M. N. (1), M. N. (2) i M. N. (3) domagając się uchylenie zaskarżonego postanowienia. W uzasadnieniu wskazali, że korespondencja kierowana do pozwanych przez Sąd, na adres wskazany przez powoda, do nich nie dotarła. Pozwani bowiem mieszkają w B. przy ul. (...), zaś korespondencja z sądu była dla nich przesyłana na adres w B. przy ul. (...), pod którym to adresem pozwani nigdy nie mieszkali. Nie ziściły się zatem przesłanki doręczenia zastępczego przewidziane przepisem art. 139 kpc, nakaz zapłaty nie został im skutecznie doręczony, a tym samym nie rozpoczął się bieg terminu do wniesienia sprzeciwu, nakaz zatem nie jest prawomocny w stosunku do tych pozwanych.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie jest zasadne.
Jak wynika z akt sprawy przesyłki sądowe adresowane do pozwanych M. N. (1), M. N. (2) i M. N. przesyłane na były adres wskazany w pozwie, czyli w B. przy ul. (...). Z zaświadczeń z Biura Ewidencji Ludności przedłożonych przez pozwanych wynika, że najpóźniej od 27 stycznia 2012 roku wszyscy ci pozwani zameldowani są w B. przy ul. (...), a adres ten wskazują jako miejsce swego zamieszkania. Doręczeń zastępczych dokonanych dla nich pod adresem w B. przy ul. (...) w październiku 2012 roku nie można
2
uznać za prawidłowe, skoro pozwani wykazali, że nie mieszkali oni w tej dacie pod takich adresem. Tym samym nie doszło - jak dotąd - do skutecznego doręczenia tym pozwanym nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczynj, co obliguje z kolei do stwierdzenia, że nakaz ten nie jest w stosunku do nich prawomocny (art. 504 § 2 kpc).
Wobec powyższego błędne było stwierdzenie sądu I instancji, że nakaz zapłaty z dnia 14 września 2012 roku jest prawomocny w stosunku do pozwanych M. N. (1), M. N. (2) i M. N., a jeśli tak, to brak było podstaw do nadaniu mu klauzuli wykonalności (art. 777 § 1 pkt 1 kpc w zw. z art. 781 § 1 kpc).
Z uwagi na powyższe zażalenie okazało się zasadne i skutkowało zmianą zaskarżonego postanowienia poprzez jego uchylenie (art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc).