Pełny tekst orzeczenia

Sygn.akt IIK 13/18

PR 2Ds.359.2017

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 czerwca 2018r.

Sąd Rejonowy w Lubaniu Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Dariusz Kliś

Protokolant Tomasz Kilarski

przy udziale Prokuratora - Asesora PR Agnieszki Jurzec-Jasieckiej

po rozpoznaniu w dniach 20.02.2018r. , 05.04.2018r. , 18.04.2018r. , 14.05.2018r. oraz 06.06.2018r. sprawy karnej

M. (...)

urodz. (...) w L.

syna R. i B. zd. B.

oskarżonego o to, że :

1.  w dniu 20 października 2017r. w O. woj. (...) groził A. N. pozbawieniem jej życia i uszkodzeniem ciała, przy czym groźby te wzbudziły u pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, iż zostaną spełnione,

tj. o czyn z art. 190§1 k.k.

2.  w dniu 21 października 2017r. w O. woj. (...), wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał przy sobie środki odurzające w postaci 0,35 grama suszu ziela konopi innych niż włókniste, przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi,

tj. o czyn z art. 62 ust.3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii

3.  w dniu 21 października 2017r. w O. woj. (...) groził A. N. pozbawieniem jej życia i uszkodzeniem ciała, przy czym groźby te wzbudziły u pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, iż zostaną spełnione,

tj. o czyn z art. 190§1 k.k.

I.  uznaje oskarżonego M. N. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w pkt 1 i 3 części wstępnej wyroku z tą zmianą, iż przyjmuje, że pomiędzy tymi czynami zachodzi ciąg przestępstw opisany w treści art. 91§1 k.k. tj. występku z art. 190§1 k.k. w zw z art. 91§1 k.k. i za to na podstawie art. 190§1 k.k. wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  uznaje oskarżonego M. N. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt 2 części wstępnej wyroku tj. występku z art. 62 ust.3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na podstawie art. 62 ust.3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii wymierza mu karę 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności,

III.  na podstawie art. 85§1 k.k., art. 85a k.k., art. 86§1 k.k. w zw z art. 91§2 k.k. łączy oskarżonemu M. N. kary pozbawienia wolności orzeczone w pkt I i II wyroku i wymierza mu karę łączną 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

IV.  na podstawie art. 69§1 i 2 k.k. i art. 70§1 k.k. warunkowo zawiesza oskarżonemu M. N. wykonanie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 1 (jeden) rok,

V.  na podstawie art. 73§1 k.k. oddaje oskarżonego M. N. w okresie próby pod dozór kuratora sądowego,

VI.  na podstawie art. 72§1 pkt 1 k.k. zobowiązuje oskarżonego M. N. w okresie próby do informowania kuratora o przebiegu okresu próby,

VII.  na podstawie art. 29 ust.1 ustawy Prawo o Adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. Jana Raczyńskiego koszty nieopłaconej obrony z urzędu w kwocie 929,88 zł (dziewięćset dwadzieścia dziewięć złotych 88/100), w tym podatek VAT,

VIII.  na podstawie art. 70 ust.2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa przez zniszczenie dowodów rzeczowych w postaci:

- metaamfetaminy w ilości 0,23 grama, opisanego w wykazie dowodów rzeczowych nr Drz.603/17,

- suszu ziela konopi innych niż włókniste w ilości 0,32 grama, opisanego w wykazie dowodów rzeczowych nr Drz.604/17,

IX.  na podstawie art. 624§1 k.p.k. i art. 17 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w niniejszej sprawie i nie wymierza mu opłaty.

UZASADNIENIE

M. N. i A. N. pozostają w związku małżeńskim. Na utrzymaniu posiadają czworo dzieci. Małżonkowie nie pracują i utrzymują się z renty chorobowej oskarżonego i zasiłków socjalnych, a także alimentów. M. N. jest uzależniony od alkoholu i narkotyków. Nadto posiada nieuregulowane zadłużenia z tytułu zaciągniętych kredytów oraz pożyczek w różnych instytucjach parabankowych.

Dowód : wyjaśnienia oskarżonego M. N. k.48-50, 51-53, 123-125, 163v-164, zeznania świadka A. N. k. 2-4, 8-12, 62-64, 120-122, 164v-165v, B. N. k. 39-41, 176v-177, W. B. k. 177v.

W dniu 17 października 2017r. małżonkowie za obopólną zgodą udali się do Urzędu Miejskiego w O., gdzie M. N. wymeldował się ze wspólnie zajmowanego lokalu. Powodem tej decyzji była obawa stron dotycząca ewentualnej egzekucji w związku z zaciągniętymi i nieuregulowanymi przez oskarżonego zobowiązaniami finansowymi. Po powrocie do domu A. N. udała się do mieszkania, zaś oskarżony pozostał na dworze, gdzie remontował samochód. Po pewnym czasie M. N. wrócił do mieszkania. Pomiędzy małżonkami wywiązała się kłótnia. W celu uspokojenia emocji oskarżony opuścił wspólny lokal, po czym wsiadł do samochodu i udał się nim w kierunku centrum miasta. Po drodze spotkał świadka M. D., którą odwiózł do jej miejsca zamieszkania. Następnie w/w wrócił do mieszkania, jednak nie został do niego wpuszczony przez pokrzywdzoną. Między małżonkami ponownie wywiązała się kłótnia, skutkiem której A. N. telefonicznie poinformowała o powyższym funkcjonariuszy policji w Posterunku Policji w O.. Słysząc rozmowę pokrzywdzonej z funkcjonariuszami policji M. N. udał się do miejsca zamieszkania swoich rodziców i wspólnie z nimi ponownie powrócił na miejsce zdarzenia. Tam zastał interweniujących już policjantów. Po rozmowie z funkcjonariuszami oskarżony wraz z rodzicami wrócił do domu rodzinnego. W mieszkaniu małżonków zamieszkała, zaś świadek M. D..

Dowód : wyjaśnienia oskarżonego M. N. k.48-50, 51-53, 123-125, 163v-164, zeznania świadka A. N. k. 2-4, 8-12, 62-64, 120-122, 164v-165v, B. N. k. 39-41, 176v-177, M. D. k. 5-6, 64-66, 165v-166v, M. Ł. k.185, k.186, L. M. k. 185, k. 186, C. G. k. 177, protokół zatrzymania k.17, protokół przeszukania osoby k.19-21, zapis rozmów telefonicznych prowadzonych przez strony k.70-106, materiał fotograficzny k.107-113.

W dniu 17 października 2017r. oraz podczas kolejnych dni oskarżony wielokrotnie telefonicznie rozmawiał z A. N., prosząc o spotkanie i wyjawienie powodów podjętej przez nią decyzji. Ponadto przychodził pod dom pokrzywdzonej, zaczepiał ją na ulicach miasta O.. A. N. nie reagowała jednak na wezwania w/w. Co istotne o zachowaniach małżonka informowała funkcjonariuszy policji.

Dowód : wyjaśnienia oskarżonego M. N. k.48-50, 51-53, 123-125, 163v-164, zeznania świadka A. N. k. 2-4, 8-12, 62-64, 120-122, 164v-165v, B. N. k. 39-41, 176v-177, M. D. k. 5-6, 64-66, 165v-166v, M. Ł. k.185, k.186, L. M. k. 185, k. 186, C. G. k. 177, B. B. (2) k. 210v-211, P. S. k. 211, M. Z. k. 211-211v, protokół zatrzymania k.17, protokół przeszukania osoby k.19-21, zapis rozmów telefonicznych prowadzonych przez strony k.70-106, materiał fotograficzny k.107-113.

W dniu 20 października 2017r. A. N. wspólnie z dziećmi i M. D. udawała się na zakupy do L.. Przechodząc ulicą (...) w O. została zaczepiona przez przejeżdżającego w tym miejscu samochodem - oskarżonego. Gdy nie reagowała na zaczepki ze strony M. N., ten wysiadł z pojazdu i po podejściu do w/w zaczął jej grozić wypowiadając słowa „…ja Cię kurwo zabiję”. M. D. stanęła w obronie pokrzywdzonej. Pomiędzy nią, a oskarżonym doszło do szarpaniny. W tym czasie córka pokrzywdzonej L. M. o zdarzeniu poinformowała policję. Po chwili oskarżony wsiadł do pojazdu i odjechał w kierunku centrum miasta O.. Pokrzywdzona obawiała się wypowiadanych pod jej adresem gróźb karalnych.

Dowód : wyjaśnienia oskarżonego M. N. k.48-50, 51-53, 123-125, 163v-164, zeznania świadka A. N. k. 2-4, 8-12, 62-64, 120-122, 164v-165v, B. N. k. 39-41, 176v-177, M. D. k. 5-6, 64-66, 165v-166v, M. Ł. k.185, k.186, L. M. k. 185, k. 186, C. G. k. 177, B. B. (2) k. 210v-211, P. S. k. 211, M. Z. k. 211-211v, protokół zatrzymania k.17, protokół przeszukania osoby k.19-21, zapis rozmów telefonicznych prowadzonych przez strony k.70-106, materiał fotograficzny k.107-113.

W dniu 21 października 2017r. oskarżony ponownie przyszedł pod dom zamieszkały przez pokrzywdzoną. Usiłując wejść do lokalu kopał w zamknięte drzwi. Ponownie wypowiadał groźby pod adresem A. N. „obleję Cię kwasem i nikt Cię nie będzie miał”. Na miejsce zdarzenia pokrzywdzona wezwała patrol policji, który po przyjeździe na miejsce zatrzymał oskarżonego. Podczas przeszukania oskarżonego funkcjonariusze policji zabezpieczyli u niego środki odurzające w postaci 0,35 grama suszu konopi innych niż włókniste. Pokrzywdzona A. N. obawiała się zrealizowania wypowiadanych przez oskarżonego gróźb karalnych.

Dowód : wyjaśnienia oskarżonego M. N. k.48-50, 51-53, 123-125, 163v-164, zeznania świadka A. N. k. 2-4, 8-12, 62-64, 120-122, 164v-165v, B. N. k. 39-41, 176v-177, M. D. k. 5-6, 64-66, 165v-166v, M. Ł. k.185, k.186, L. M. k. 185, k. 186, C. G. k. 177, B. B. (2) k. 210v-211, P. S. k. 211, M. Z. k. 211-211v, A. W. k. 41-43, 211v-212, protokół zatrzymania k.17, protokół przeszukania osoby k.19-21, zapis rozmów telefonicznych prowadzonych przez strony k.70-106, materiał fotograficzny k.107-113.

Pomiędzy małżonkami toczy się postępowanie rozwodowe w Sądzie Okręgowym w Jeleniej Górze. Od dnia 21 października 2017r. pozostają w faktycznej separacji. Od nieustalonego dnia miesiąca lutego 2018r. A. N. pozostaje w nieformalnym związku z nieustalonym mężczyzną.

Dowód : wyjaśnienia oskarżonego M. N. k.48-50, 51-53, 123-125, 163v-164, zeznania świadka A. N. k. 177-178.

Tempore criminis M. N. nie miał zniesionej, ani ograniczonej w stopniu znacznym poczytalności. Jest uzależniony od alkoholu i narkotyków.

Dowód : opinia sądowo-psychiatryczna k. 159-162.

W przeszłości oskarżony nie był karany sądownie.

Dowód : wyjaśnienia oskarżonego M. N. k.48-50, 51-53, 123-125, 163v-164, karta karna k. 33-35.

Słuchany zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak również przed Sądem oskarżony przyznał się do posiadania narkotyków. Nie przyznał się do zarzutów wypowiadania gróźb karalnych pod adresem pokrzywdzonej. W tym zakresie wyjaśnił, że nigdy nie groził A. N., a jedynie – nie rozumiejąc decyzji pokrzywdzonej o rozstaniu – prosił ją o spotkanie, rozmowę, próbę reaktywowania związku. Oświadczył, iż darzy uczuciem pokrzywdzoną i nigdy nie zrobiłby jej krzywdy.

Sąd zważył co następuje :

Tylko wyjaśnienia oskarżonego, w których przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w treści art. 62 ust.3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w całości zasługiwały na wiarę. Były one bowiem szczere, logiczne, pełne, a nadto potwierdzone nie tylko zeznaniami A. N., ale w szczególności protokołem zatrzymania w/w (k.17) oraz protokołem przeszukania osoby (k.19-21). Dowody te Sąd orzekający uznał za bezsporne. Co też istotne zostały one potwierdzone i uzupełnione zeznaniami świadków C. G. (k.177) oraz A. W. (k.211).

Tylko częściowe wyjaśnienia M. N. co do pozostałych dwóch zarzucanych mu czynów Sąd Rejonowy uznał za wiarygodne i to tylko w tym zakresie, w którym odzwierciedlały ustalony przez Sąd stan faktyczny. Niewątpliwie bowiem, a to wynika z zeznań bezpośrednich świadków zdarzenia A. N., M. D., L. M. i M. Ł. – oskarżony czując się odrzuconym po wcześniejszych prośbach o spotkanie i wyjawienie przyczyn rozpadu związku, kierował pod adresem pokrzywdzonej w obecności wskazanych wyżej świadków groźby pozbawienia życia i uszkodzenia ciała. Tak przedstawioną tezę potwierdzał ponadto dowód z zapisu rozmów telefonicznych prowadzonych przez strony (k.70-106) oraz materiał fotograficzny (k.107-113).

Również relacja przedstawiona przez funkcjonariuszy policji w osobach B. B. (2) (k.210-211), P. S. (k.211) oraz M. Z. (k.211) co do zachowania się oskarżonego wobec pokrzywdzonej uzupełniają i tak – zdaniem Sądu – pełny oraz kompletny materiał dowodowy.

Za istotne dla oceny wiarygodności zeznań małoletnich L. M. i M. Ł., Sąd uznał także opinie sądowo-psychologiczne sporządzone przez biegłego psychologa M. B.. W sporządzonych opiniach biegła w sposób kategoryczny i jednoznaczny stwierdziła, iż oceniane przez nią dowody mogą stanowić wartościowy materiał dla podejmowanego rozstrzygnięcia, zaś zeznania małoletnich należało uznać za wiarygodne.

W świetle tak zaprezentowanego materiału dowodowego, dokonanej oceny i poczynionych ustaleń faktycznych wina i sprawstwo M. N. nie może budzić najmniejszych wątpliwości.

M. N. w dniu 20 października 2017r. w O. woj. (...), działając z zamiarem bezpośrednim, groził A. N. pozbawieniem jej życia i uszkodzeniem ciała, przy czym groźby te wzbudziły u pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, iż zostaną spełnione. Swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona czynu zabronionego opisanego w treści art. 190§1 k.k.

Nadto M. N. w dniu 21 października 2017r. w O. woj. (...), działając z zamiarem bezpośrednim, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, posiadał przy sobie środki odurzające w postaci 0,35 grama suszu ziela konopi innych niż włókniste, przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi. Swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona czynu zabronionego opisanego w treści art. 62 ust.3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Ponadto M. N. w dniu 21 października 2017r. w O. woj. (...) groził A. N. pozbawieniem jej życia i uszkodzeniem ciała, przy czym groźby te wzbudziły u pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, iż zostaną spełnione. Swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona czynu zabronionego opisanego w treści art. 190§1 k.k.

Oskarżony nie był w przeszłości karany sądownie. W dacie zarzucanych czynów był poczytalny, chociaż pewne poczynania w/w – zdaniem Sądu – należało potraktować za nienaturalne oraz nieadekwatne do okoliczności sprawy. Sąd Rejonowy uznał jednak, iż działania w/w mogły wynikać z zaburzeń osobowości w/w oraz uzależnienia mieszanego.

Wspomniany wyżej fakt uprzedniej niekaralności M. N. – zdaniem Sądu – musiał wpływać na wymierzaną sankcję karną. Również motywy w/w oraz pobudki, którymi kierował się oskarżony, w świetle pewnych zachowań pokrzywdzonej, która pierwotnie wpłynęła na decyzje o wymeldowaniu się M. N. ze wspólnie zajmowanego lokalu, po czym podjęła decyzję o rozstaniu, a w konsekwencji o rozwodzie – należało potraktować z perspektywy oskarżonego za nieposiadające szczególnie dużego i negatywnego ładunku zasługującego na potępienie. Oskarżony bowiem darzył uczuciem A. N. – jak to wynika chociażby z zapisu rozmów telefonicznych – nie rozumiał powodów oraz decyzji o rozstaniu.

W tym kontekście należało stwierdzić, iż wina i sprawstwo oskarżonego były znaczne i dawały podstawy do wymierzenia oskarżonemu kar jednostkowych pozbawienia wolności:

- za czyny opisane w pkt 1 i 3 przy przyjęciu, iż sprawca działał w ramach ciągu przestępstw z art. 91§1 k.k. – kary 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyn opisany w pkt 2 – kary 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności. W tym zakresie Sąd orzekający uwzględnił ilość oraz jakość posiadanego środka odurzającego.

Nadto na podstawie art. 85 k.k. , art. 85a k.k. i art. 86§1 k.k. w zw z art. 91§2 k.k. wobec zaistnienia między czynami realnego zbiegu przestępstw orzeczono na zasadzie absorpcji karę łączną 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności.

Wobec uprzedniej niekaralności sprawcy, Sąd Rejonowy – na podstawie art. 69§1 i 2 k.k. i art. 70§1 k.k. – warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 1 (jeden) rok.

Z uwagi na zachowanie M. N., w świetle zarzucanych mu występków z art. 190§1 k.k., a także faktu posiadania narkotyków oraz – jak wynika z opinii sądowo-psychiatrycznej – uzależnienia od alkoholu i środków odurzających i dla zabezpieczenia pokrzywdzonej na przyszłość przed ewentualnymi dalszymi działaniami oskarżonego naruszającymi jej dobra osobiste, Sąd Rejonowy w Lubaniu na podstawie art. 73§1 k.k. oddał w/w pod dozór kuratora sądowego w okresie próby, zobowiązując go jednocześnie do informowania o przebiegu okresu próby.

Na podstawie art. 70 ust.2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci:

- metaamfetaminy w ilości 0,23 grama, opisanego w wykazie dowodów rzeczowych nr Drz.603/17,

- suszu ziela konopi innych niż włókniste w ilości 0,32 grama, opisanego w wykazie dowodów rzeczowych nr Drz.604/17.

Na podstawie art. 29 ust.1 ustawy Prawo o Adwokaturze zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. Jana Raczyńskiego koszty nieopłaconej obrony z urzędu w kwocie 929,88 zł (dziewięćset dwadzieścia dziewięć złotych 88/100), w tym podatek VAT.

Oskarżony nie pracuje. Nie posiada majątku większej wartości. Utrzymuje się z renty chorobowej w wysokości 740 zł. Wobec powyższego Sąd Rejonowy w Lubaniu na podstawie art. 624§1 k.p.k. i art. 17 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w niniejszej sprawie i nie wymierzył mu opłaty.