Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt II 1 C 9/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 czerwca 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi- Widzewa w Łodzi II Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: S. S.R. Anna Braczkowska

po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2018 roku w Łodzi

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa R. O.

przeciwko U. 3 Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu z siedzibą w W.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

1.  oddala powództwo;

2.  nie obciąża D. P. obowiązkiem zwrotu na U. 3 Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W. kosztów postępowania w postaci zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

sygnatura akt II 1 C 9/18

UZASADNIENIE

W pozwie z 13 lutego 2018 roku, skierowanym przeciwko U. 3 Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu z siedzibą w W., powód R. O. wniósł o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanego przez Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, II Wydział Cywilny w sprawie II Nc 969/16, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności w dniu 20 grudnia 2016 roku. Powód wniósł również o zabezpieczenie powództwa poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi K. P. w sprawie Km 3245/17. Jako podstawę faktyczną swojego roszczenia powód wskazał, że nakaz zapłaty będący podstawą prowadzonego przeciwko niemu postępowania egzekucyjnego nigdy nie został mu prawidłowo doręczony, a został wysłany na jego nieaktualny adres. Dodatkowo, wskazał, że w czasie doręczenia mu nakazu zapłaty przebywał on na stałe w wielkiej Brytanii. Na uzasadnienie swojego stanowiska powód wskazał również, że roszczenie objęte nakazem zapłaty wynika z umowy kredytu bankowego, którego okres przedawnienia wynosi 3 lata, więc roszczenie objęte spornym nakazem zapłaty jest przedawnione ( pozew k. 3-4).

Postanowieniem z dnia 19 marca 2018 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi oddalił wniosek powoda o udzielenie zabezpieczenia poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego jako nieuprawdopodobniony, zwolnił powoda od kosztów sądowych w całości oraz oddalił jego wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu (postanowienie k. 24).

W odpowiedzi na pozew z dnia 23 kwietnia 2018 roku pozwany, reprezentowany przez pełnomocnika profesjonalnego w osobie radcy prawnego, wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie na jego rzecz od powoda zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych. Pozwany podniósł, iż podniesiony przez powoda zarzut przedawnienia nie jest zasadny, a podnoszone przez powoda argumenty jakoby odpis pozwu wraz z odpisem nakazu zapłaty zostały mu doręczone na nieprawidłowy adres nie stanowią przesłanki powództwa przeciwegzekucyjnego opisanego w treści przepisu art. 840 k.p.c. ( odpowiedź na pozew k. 34-35, pełnomocnictwo k. 36).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 3 sierpnia 2016 roku referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, II Wydziale Cywilny wydał w sprawie II Nc 969/16 nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym nakazał pozwanym R. O. i R. S. aby zapłacili solidarnie na rzecz U. 3 Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W. kwotę 22.075,37 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 19 lipca 2016 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 3.893,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. Postanowieniem z dnia 20 grudnia 2016 roku w/w nakazowi zapłaty została nadana klauzula wykonalności. Należności objęte spornym nakazem zapłaty wynikały z nieuregulowania miedzy innymi przez powoda należności wynikających z dnia 8 września 2009 roku numer (...) (kopia nakazu zapłaty k. 8, kopia umowy k. 9-14, tytuł wykonawczy w załączonych katach Km 3245/17).

W dniu 26 kwietnia 2017 roku Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi K. P. zawiadomił między innymi powoda o wszczęciu przeciwko niemu, na wniosek wierzyciela postępowania egzekucyjnego w sprawie Km 3245/17 na podstawie tytułu wykonawczego w postaci powyżej opisanego nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym. W toku przedmiotowego postępowania nie została wyegzekwowana żadna kwota. P. to obecnie jest w toku (wniosek egzekucyjny k. 1, tytuł wykonawczy k. 7, zawiadomienie k. 11-12, karta rozliczeniowa w załączonych katach Km 3245/17).

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie powołanych powyżej dokumentów.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W oparciu o treść przepisu art. 148 1 k.p.c. w sprawie doszło do wydania wyroku na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 czerwca 2018 roku.

Powództwo w przedmiotowej sprawie podlegało oddaleniu, jako nieoparte na przesłance ustawowej pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności. Jak wynika bowiem z treści przepisu art. 840 § 1 punkt 2 k.p.c., dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli: po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może oprzeć powództwo także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także na zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zgłoszenie tego zarzutu w sprawie było z mocy ustawy niedopuszczalne.

Powołana powyżej przesłanka pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności nie została spełniona. Powód na uzasadnienie żądania pozwu powołuje się bowiem na fakt nieprawidłowego doręczenia mu odpisu pozwu wraz z odpisem nakazu zapłaty w sprawie II Nc 969/16. Zarzut ten winien on jednak podnosić nie w sprawie o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności a w sprzeciwie od nakazu zapłaty złożonego ewentualnie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia. W przedmiotowej sprawie podnoszenie takiego zarzutu jest niedopuszczalne.

Jako niezasadny Sąd uznał również podniesiony przez powoda zarzut przedawnienia roszczenia. Powód nie ma bowiem racji, że w przedmiotowej sprawie będzie miał zastosowanie 3-letni termin przedawnienia. Jak bowiem wynika z treści art. 125 § 1 k.c., roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo przed sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd, przedawnia się z upływem lat dziesięciu, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenia okresowe należne w przyszłości ulega przedawnieniu trzyletniemu. Wskazać przy tym należy, iż w chwili obecnej żaden z terminów opisanych w powołanym powyżej przepisie ustawy nie upłynął.

Powództwo podlegało więc oddaleniu w całości jako niezasadne.

Na potrzeby rozstrzygnięcia o kosztach postępowania Sąd w oparciu o art. 102 k.p.c. postanowił nie obciążać powoda obowiązkiem zwrotu na rzecz pozwanego poniesionych przez niego kosztów postępowania w postaci kosztów zastępstwa procesowego z uwagi na charakter sprawy. Po pierwsze, strona pozwana jest profesjonalistą, trudniącym się zawodowo obrotem wierzytelnościami i ich dochodzeniem. Na co dzień korzysta ona z fachowej obsługi prawnej w zakresie całokształtu swojej działalności, a udział pełnomocnika strony pozwanej w przedmiotowej sprawie ograniczył się jedynie do złożenia odpowiedzi na pozew i zakwestionowania stanowiska powoda. W sprawie nie doszło do wyznaczenia żadnego terminu rozprawy. Po drugie, powód występując samodzielnie (bez pomocy fachowego pełnomocnika) - choć błędnie - był jednak przekonany o zasadności swojego stanowiska. Po trzecie, sytuacja materialna powoda jest bardzo trudna. Utrzymuje się on z minimalnego wynagrodzenia za pracę, które jest zajęte do wysokości przewidzianej ustawą przez komornika sądowego w sprawie Km 3245/17 prowadzonej z wniosku pozwanego. Co więcej, powoda obciąża obowiązek alimentacyjny na rzecz małoletniej córki J. O. w kwocie 500 zł. Pozostała część jego wynagrodzenia za pracę nie wystarcza na pokrycie podstawowych potrzeb życiowych.

Z/ wyrok wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego.