Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII Gz 120/18

POSTANOWIENIE

Dnia 27 kwietnia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Białymstoku VII Wydział Gospodarczy w składzie:

Przewodniczący: SO Leszek Ciulkin

Sędziowie: SO Alicja Dubij

del. SR Beata Gnatowska (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2018 r. w Białymstoku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy w postępowaniu upadłościowym dłużnika M. S.

na skutek zażalenia wierzyciela W. Z.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 27 lutego 2018 r. sygn. akt VIII GUp 151/17

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Białymstoku VIII Wydział Gospodarczy, oddalił wniosek wierzyciela W. Z. o umorzenie postępowania upadłościowego.

W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia Sąd Rejonowy wskazał, iż wcześniejszy wniosek tego samego wierzyciela został prawomocnie rozpoznany przez Sąd Okręgowy w Białymstoku. Sąd Rejonowy jest zatem związany wytycznymi sądu wyższej instancji, który stwierdził, iż w sprawie nie wystąpiły przesłanki do umorzenia postępowania upadłościowego i winno ono być prowadzone nadal z uwzględnieniem faktu zaistnienia bezskutecznych czynności prawnych upadłego dokonanych przed ogłoszeniem upadłości. W ocenie Sąd Rejonowego w ponownym wniosku o umorzenie postępowania upadłościowego wierzyciel nie przedstawił żadnych nowych okoliczności faktycznych ani zdarzeń prawnych, a jedynie polemizuje ze stanowiskiem sądu odwoławczego.

Na powyższe postanowienie zażalenie wniósł wierzyciel W. Z.. Postanowieniu zarzucił:

1)  brak dostatecznej wnikliwości w sprawie polegającej na stwierdzeniu, iż Sąd Rejonowy związany jest wytycznymi Sądu Okręgowego, podczas gdy ponowny wniosek wierzyciela z dnia 3 listopada 2017 r. o umorzeniu postępowania upadłościowego opiera się na innych podstawach faktycznych i prawnych, wskazujących działanie umyślne upadłego M. S., który doprowadził do swojej niewypłacalności poprzez swoje niedbalstwo, a wszelkie długi upadłego powstały w związku z prowadzoną przez upadłego działalnością gospodarczą,

2)  utracie z pola widzenia istotnego faktu mającego istotny wpływ na wynik postępowania w postaci prawomocnego orzeczenia Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 7 września 2017 r. w sprawie VIII Ka 247/17 w przedmiocie uznania M. S. winnego zarzucanego mu czynu, tj. wyprowadzenia majątku spod egzekucji komorniczej art. 300 k.k., gdzie w uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał na pozorność umowy pożyczki w kwocie 60.000,00 zł zawartej pomiędzy upadłym a jego córką na podstawie której to umowy dokonano przeniesienia własności nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu, czym upadły M. S. wypełnił przesłanki do oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości,

3)  przeoczenie faktu, iż długi upadłego M. S. nie zostaną umorzone w stosunku do wierzyciela W. Z. ze względu na prawomocne orzeczenie Sądu karnego (VIII Ka 247/17). Uzasadnienie przeoczonego orzeczenia wskazuje, iż Sąd Okręgowy nie mógł orzec o obowiązku spełnienia świadczenia w okresie próby z uwagi na istniejące orzeczenie Sądu Rejonowego w postaci prawomocnego nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym (art. 491 21 p.u.i.n.).

W oparciu o powyższe zarzuty skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do merytorycznego rozpoznania, ewentualnie o uchylenie orzeczenia i rozpoznanie przez Sąd Okręgowy przedmiotowego wniosku w oparciu o art. 491 4 w zw. z art. 491 10 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie wierzyciela nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy prawidłowo przyjął, iż wobec treści art. 491 10 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe, brak jest podstaw do uwzględnienia ponownego wniosku wierzyciela o umorzenie postępowania upadłościowego. Należy mieć bowiem na uwadze, iż umorzenie postępowania stanowi reakcję na naruszenie przez dłużnika obowiązków prawnych, które obciążają go w związku ze złożeniem wniosku o ogłoszenie upadłości i prowadzeniem postępowania. Tytułem przykładu powyższy przepis wskazuje na utrudnianie działań syndyka, w szczególności przez zatajenie majątku lub niezbędnych (z punktu widzenia czynności podejmowanych w toku postępowania) dokumentów.

Wbrew stanowisku skarżącego bezpośredniego wypływu na toczące się postępowanie upadłościowe nie mają zapadłe wyroki karne wobec upadłego oraz członków jego rodziny. Nie ulega wątpliwości, iż powoływane przez skarżącego orzeczenia sądu karnego potwierdzają wskazywaną przez niego okoliczność, że upadły podejmował działania zmierzające do wyłączenia spod egzekucji cennych nieruchomości wchodzących w skład jego majątku, działania te nie mogą jednak stanowić wystarczającej podstawy do umorzenia postępowania upadłościowego, albowiem działania te ze strony M. S. miały miejsce przed ogłoszeniem upadłości. Jedynie zaś postawa upadłego w trakcie upadłości może stanowić podstawę do oceny, czy występują podstawy do umorzenia postępowania. Z akt sprawy nie wynika zaś, aby upadły w trakcie niniejszego postępowania w jakikolwiek sposób utrudniał prowadzenie postępowania upadłościowego. Jak wynika bowiem z treści odpowiedzi syndyka na zażalenie (k. 411-412), po ogłoszeniu upadłości dłużnik wydał syndykowi na jego żądanie cały posiadany wówczas przez siebie majątek. Jeśli zaś chodzi o majątek, którego upadły wyzbył się przed upadłością to syndyk zgłosił swój udział w toczącej się sprawie przed Sądem Okręgowym w Białymstoku z powództwa W. Z. o unieważnienie czynności, które spowodowały wyzbycie się mienia przez dłużnika, jak również w sprawie o uznanie za bezskuteczną umowę rozdzielności majątkowej pomiędzy małżonkami S..

Nie ma też racji skarżący twierdząc, iż Sąd Rejonowy nie jest wiązany wytycznymi Sądu Okręgowego. Zgodnie z art. 386 § 6 k.c. ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w uzasadnieniu wyroku sądu drugiej instancji wiążą zarówno sąd, któremu sprawa została przekazana, jak i sąd drugiej instancji, przy ponownym rozpoznaniu sprawy. Biorąc zaś pod uwagą, iż od czasu orzekania w przedmiocie poprzedniego wniosku o umorzenie, w niniejszej sprawie nie zaszły żadne nowe i istotne okoliczności wpływające na kwestię umorzenia postępowania upadłościowego, wyrażone stanowisko sądu odwoławczego w postanowieniu VII Gz 234/17 pozostaje nadal aktualne.

Reasumując, w niniejszym postępowaniu w dalszym ciągu nie ziściła się żadna z przesłanek stanowiących podstawę umorzenia postępowania upadłościowego, stąd też postępowanie to winno być nadal prowadzone.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzeczono jak w sentencji.