Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 165/18 upr.

Na rozprawie dnia 6 lipca 2018

Za powoda nikt się nie stawił zawiadomiony prawidłowo.

Pozwany nie stawił się pomimo należytego zawiadomienia go o terminie rozprawy, nie złożył żadnych wyjaśnień – ani też nie żądał przeprowadzenia rozprawy w jego obecności. Przewodniczący ogłosił wyrok zaoczny.

Przewodniczący SSR Alina Kowalewska

Protokolant sekretarka Agnieszka Ulatowska

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 lipca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Alina Kowalewska
Protokolant:	sekretarka Agnieszka Ulatowska

po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2018 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa P. (...) N. S. (...) z siedzibą we W.

przeciwko K. P.

o zapłatę

Oddala powództwo.

SSR Alina Kowalewska

Sygn. akt I C 165/18 upr.

UZASADNIENIE

Powód P. (...) z siedzibą we W. wniósł w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozew o zapłatę kwoty 1.964,96 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty przeciwko pozwanemu K. P.. Domagał się jednocześnie zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu powołując się na umowę cesji wierzytelności z dnia 29.05.2017 r. podniósł, iż jest następcą prawnym pierwotnego wierzyciela – (...) z siedzibą w L., z którym pozwany w dniu 26.02.2015 r. zawarł umowę pożyczki nr (...). Powód wskazał, iż na dochodzoną kwotę składa się należność główna w wysokości 1.902,92 zł oraz skapitalizowane odsetki w kwocie 62,04 zł.

Postanowieniem z dnia 03.01.2018 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 2209081/17 przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Giżycku wobec stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

Pozwany K. P. mimo należytego zawiadomienia go o terminie rozprawy nie stawił się, nie złożył żadnych wyjaśnień ani też nie żądał przeprowadzenia rozprawy w jego obecności.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 16.11.2017 r. powód P. (...) z siedzibą we W. sporządził wyciąg z ksiąg rachunkowych nr (...), z którego wynika, że na mocy umowy z dnia 29.05.2017r. nabył od pierwotnego wierzyciela (...) z siedzibą w L. szereg wierzytelności, w tym wierzytelność przysługującą w stosunku do pozwanego K. P. w wysokości 1.964,96 zł, na którą składa się należność główna w kwocie 1.902,92 zł oraz odsetki w wysokości 62,04 zł.

( dowód : umowa sprzedaży wierzytelności w ramach transakcji sekurytyzacji – k. 19-32, wyciąg z ksiąg rachunkowych – k. 14)

(...) S.A. z siedzibą we W. działając w imieniu i na rzecz powoda P. (...) z siedzibą we W. wezwał pozwanego K. P. do zapłaty do dnia 02.11.2017 r. kwoty 2.019,18 zł.

( dowód: wezwanie z dnia 26.10.2017r. – k. 33)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie mogło podlegać uwzględnieniu.

Na mocy dyspozycji art. 6 k.c. na powodzie spoczywa obowiązek udowodnienia roszczenia. Powód, reprezentowany w niniejszej sprawie przez profesjonalnego pełnomocnika, winien zatem wykazać nie tyle samo przejście wierzytelności, ale także jej istnienie i wysokość.

Analiza dokumentów przedstawionych w sprawie wskazuje, iż powód nie przedstawił żadnych dowodów na poparcie tezy o istnieniu i wymagalności dochodzonego roszczenia. Wykazał jedynie, iż nabył od pierwotnego wierzyciela – (...) z siedzibą w L. wierzytelność przysługującą mu w stosunku do pozwanego, na dowód czego przedłożył umowę cesji wierzytelności oraz wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu, który to jego zdaniem dowodził także istnienia wierzytelności.

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem Sądu Najwyższego, który w niniejszej sprawie Sąd podziela, wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszy potwierdza jedynie sam fakt nabycia wierzytelności, przy czym nie stanowi on dowodu na skuteczne zawarcie umowy przejścia wierzytelności oraz jej istnienia i wysokości (zob. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 01.10.2009 r., sygn. akt III CZP 65/09, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca 2013 r., sygn. akt CSK 329/12).

Nadto, powód w przedmiotowej sprawie nie przedłożył umowy pożyczki, będącej źródłem zobowiązania powoda, wobec czego Sąd nie mógł zweryfikować treści zawartych w wyciągu z ksiąg rachunkowych i uznać roszczenia powoda za uzasadnione.

Mając przedstawione racje na uwadze i na podstawie przywołanego przepisu Sąd oddalił powództwo.

Wydany wyrok jest wyrokiem zaocznym, bowiem zgodnie z art. 339 § 1 k.p.c. jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze w niej udziału, sąd wyda wyrok zaoczny. Pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę, mimo iż został skutecznie na nią wezwany, w związku z czym wydanie wyroku zaocznego stało się konieczne.

I C 165/18

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE