Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 listopada 2017 r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Agnieszka Leszkiewicz

Protokolant: S. N.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 2017 r. w S. sprawy

z powództwa (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko R. K. (1)

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej R. K. (1) na rzecz powoda (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 2.718,43 zł (dwa tysiące siedemset osiemnaście złotych i 43/100);

II.  zasądza od pozwanej R. K. (1) na rzecz powoda (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 1.317,00 zł (jeden tysiąc trzysta siedemnaście złotych i 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 3068/16

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. – reprezentowana przez fachowego pełnomocnika - wytoczył w dniu 21.07.2016 r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko pozwanej R. K. (1) powództwo o zapłatę 2.718,43 zł. (bez odsetek) wraz z kosztami postępowania.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, iż strony zawarły w dniu 06.08.2015 r. umowę kredytu na kwotę 2460 zł., która nie została w całości spłacona, a zatem została wypowiedziana i stała się wymagalna w dniu 28.11.2015 r. Na wartość przedmiotu sporu w wysokości 2.718,43 zł złożyły się należności w wysokości: 2.460,00 zł tytułem niespłaconej kwoty kapitału, 167,07 tytułem odsetek karnych naliczonych wg ustalonej stopy procentowej od kwoty niespłaconego kapitału na dzień 20.07.2016 r., 68,36 zł tytułem odsetek umownych naliczonych za okres od daty zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania wg określonej w umowie stopy procentowej i kwota 23,00 zł tytułem opłat i prowizji. Powód wskazał także, iż w dniu 31.03.2016 r. spółka (...) Spółka Akcyjna Spółka komandytowa została przekształcona w spółkę (...) Spółkę Akcyjną na skutek połączenia na podstawie art. 553 § 1 ksh.

W dniu 08.09.2016 r. Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, natomiast w dniu 12.10.2016 r. postanowienie, w którym postanowił przekazać sprawę do rozpoznania do tut. SR w Słupsku, z uwagi na złożenie sprzeciwu przez pozwaną.

Powód w ustawowym terminie złożył pozew na formularzu urzędowym, podtrzymując dotychczasowe powództwo i okoliczności wskazane w postępowaniu elektronicznym.

W piśmie procesowym z dnia 9.12.2016 r., stanowiącym odpowiedź na sprzeciw powód (...) Spółka Akcyjna w W. (oraz w piśmie z dnia 24.04.2017 r.) wniosła o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda należności dochodzonej pozwem wraz z odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, Nadto wskazał, iż umowa pożyczki zawartej z R. K. (1) opiewała na kwotę 2.460,00 zł, z czego pożyczkobiorca otrzymał do ręki kwotę 1.500,00 zł. Pożyczka miała być spłacona w 12 miesięcznych ratach w wysokościach i terminach wynikających z harmonogramu spłaty.

Pozwana R. K. (1) – reprezentowana przez fachowego pełnomocnika w osobie radcy prawnego – w piśmie procesowym z dnia 02.05.2017 r. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów postępowania. Uzasadniając swoje stanowisko wskazała, iż (...) Spółka Akcyjna nie wykazała w żadnej mierze istnienia faktów prawotwórczych, z których można by wywieść skutki w postaci istnienia wierzytelności w dochodzonej wysokości. R. K. (2) zanegowała wartość niespłaconego przez nią kapitału.

W piśmie procesowym z dnia 25.05.2017 r. powód podtrzymał wszystkie swoje dotychczasowe twierdzenia.

Sąd ustalił, co następuje:

Umową z dnia 06.08.2015 r. powód (działający pod nazwą (...) Spółka Akcyjna Spółka komandytowa z siedzibą w W. KRS (...)) udzielił pozwanej pożyczki w kwocie 2.400,00 zł. Całkowity koszt pożyczki stanowiła kwota 1.095,00 zł, na którą złożyły się: odsetki w wysokości 135,24 zł oraz prowizja za udzielenie pożyczki w wysokości 960,00 zł. Całkowita kwota do zapłaty wyliczona w dacie zawarcia niniejszej umowy wynosiła 2.595,24 zł, zaś wypłacona pozwanej z tytułu umowy została kwota 1.500,00 zł.

Zgodnie z zapisami umowy pożyczka została zawarta na okres od dnia 06.08.215 r. do 19.08.2016 r. Pożyczkobiorca był zobowiązany do spłaty pożyczki w 12 ratach kapitałowo - odsetkowych, płatnych w okresach miesięcznych odo 5 dnia każdego miesiąca, w terminach i wysokości wynikających z harmonogramu spłat.

W dniu 06.08.2015 r. pozwana R. K. (1) złożyła dyspozycję uruchomienia pożyczki nr (...), w której wniosła o uruchomienia pożyczki w łącznej kwocie 2.460,00 zł poprzez dokonanie z rachunku pożyczki przelewu kwoty 1.500,00 zł na rachunek w A. Banku oraz potrącenie przez Pożyczkodawcę kwoty 960,00 zł.

dowód: umowa pożyczki nr (...) – k. 30 – 31 i verte, dyspozycja uruchomienia pożyczki – k. 32, harmonogram spłaty – k. 33.

Strony w umowie pożyczki zgodnie ustaliły, iż za czynności wykonanie na wniosek Pożyczkobiorcy lub w związku z pożyczką Pożyczkodawca pobiera dodatkowe opłaty lub prowizje. Powód posiadał uprawnienie wynikające z § 4 umowy do obciążenia pożyczkobiorcy opłatami za wezwania do zapłaty, przypomnienia i monity, a także opłaty i prowizje, których wysokość została określona w Tabeli Prowizji i Opłat stanowiącej załącznik nr 2 do umowy.

dowód: tabela opłat i prowizji – k. 33 verte.

W dniu 30.09.2015 r. (...) Spółka Akcyjna Spółka komandytowa wystąpił do pozwanej z monitem dotyczącym spłaty zaległej raty pożyczki 216,27 zł, a następnie w dniu 14.10.2015 r. skierowało wypowiedzenie umowy pożyczki z dnia 06.08.2015 r. z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia, liczonego od dnia doręczenia wezwania, wskazując, iż zadłużenie wymagalne z tytułu pożyczki na dzień 14.10.2015 r. wynosi 458,12 zł. (...) S.A. będące akcjonariuszem powoda 02.12.2015 r. wystosował do pozwanej ponownie wezwanie do zapłaty, wskazując iż na dzień 09.12.2015 r. wymagalna kwota do zapłaty wynosiła 2.562,74 zł.

dowód: monit z dnia 30.09.2015 r. – k. 27, wypowiedzenie umowy pożyczki –k. 14.10.2015 r. – k. 28 i verte, wezwanie do zapłaty – k. 29, odpis z KRS nr (...) – k. 20 – 21 i verte.

Na podstawie uchwały wspólników z dnia 07.03.2016 r. (...) Spółka Akcyjna Spółka Komandytowa z siedzibą w W. przekształcona została w spółkę akcyjną prowadzoną pod firmą (...) Spółka Akcyjna.

dowód: odpis pełny KRS (...) – k. 22 – 23 i verte, odpisy KRS (...) z dnia 08.11.2016 r. – k. 14 – 16 i verte, , odpisy KRS (...) z dnia 31.03.2016 r. – k. 17 – 19 verte.

Pozwana nie spłaciła należności wynikającej z umowy pożyczki.

bezsporne

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

W niniejszej sprawie roszczenie dochodzone pozwem było sporne zarówno co do wysokości, jak i co do zasady. Pozwana podniosła bowiem w toku procesu zarzut niewykazania roszczenia, albowiem powód jej zdaniem, nie przedstawił dowodów na zasadność dochodzonego żądania, a co za tym idzie, nie udowodnił faktów prawotwórczych, z których wywodzi dla siebie pozytywne wnioski.

Wobec kwestionowania przez pozwaną w/w okoliczności stanowczego podkreślenia wymagało, że w myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Powyższe miało w niniejszej sprawie takie znacznie, iż to na powodzie spoczywał obowiązkiem wykazania istnienia wymagalnego roszczenia co do wysokości, jak i co zasady. Natomiast na pozwanej spoczywać ciężar dowodowy w zakresie wykazania, iż dokonała spłaty należności dochodzonej pozwem w całości lub w części.

Przechodząc zatem do oceny przedstawionego przez powoda materiału dowodowego (pozwana nie przedstawiła żadnych dowodów, ani nie złożyła wniosków dowodowych, poprzestając jedynie na kwestionowaniu żądania pozwu), Sąd zważył, iż powód niewątpliwie dochodził żądania określonego pozwem na podstawie art. 720 § 1 kc. (umowa pożyczki). Pozwana nie zakwestionowała, iż do zawarcia takiej umowy doszło, nie kwestionowała również swojego podpisu pod umową.

W umowie z dnia 06.08.2015 r. złożonej do akt sprawy wraz z dyspozycją uruchomienia pożyczki, harmonogramem spłat, jak również formularzem informacyjnym zostały określone wszystkie niezbędne elementy, a zatem: wysokość kwoty pożyczki, sposób jej spłaty, wysokość oprocentowania (w ocenie Sądu dopuszczalną na podstawie art. 359 § 21 kc, który ustanowił maksymalną dopuszczalną przez ustawę wysokość odsetek na czterokrotność wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego), jak również wysokość prowizji za udzielenie pożyczki.

Niewątpliwie wykazana została również kwota dochodzonych niniejszym pozwem opłat i prowizji. Z załączonej do umowy pożyczki tabeli opłat i prowizji jednoznacznie wynikało, za jakie czynności i w jakiej wysokości opłaty i prowizje są przez powoda pobierane. Nadto na okoliczność potwierdzenia poniesienia kosztów w wysokości 23,00 zł załączony został monit z dnia 30.09.2015 r., z którego wynikało m.in. iż we wcześniejszym okresie powód wygenerował do pozwanej sms monitorujący. Nadto powód skierował do pozwanej wezwanie do zapłaty z dnia 02.12.2015 r. Zatem żądanie zasądzenia kosztów wezwań i monitów w kwocie 23,00 zł było w pełni uzasadnione.

Sąd zważył również, iż roszczenie wobec pozwanej R. K. (1) stało się wymagalne, wskutek złożenia przez powoda wypowiedzenia z dnia 14.10.2015 r.

Wskazania również wymaga okoliczność, iż pozwana w sprawie ograniczyła się jedynie do twierdzeń, nie zaoferowała natomiast żadnego przeciwdowodu, na ich poparcie.

Sąd uznał, iż zgodnie z art. 5054 § 1 zd. 1 k.p.c. powód nie mógł skutecznie zmodyfikować treści żądania pozwu i rozszerzyć powództwa o żądanie zasądzenia odsetek od dochodzonej należności głównej od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Przepis ten wprowadza odstępstwo od ogólnej zasady wynikającej z treści art. 193 k.p.c., Tak, więc w postępowaniu uproszczonym zmiana powództwa nie jest dopuszczalna. Niedopuszczalne są zmiany pierwotnie zgłoszonego żądania, ani pod względem jakościowym (poprzez wystąpienie z innego rodzaju żądaniem), ani ilościowym (polegającym na zgłoszeniu żądania w wyższej wysokości) ( zob. Komentarz do treści art. 5054 k.p.c., red. Marszałkowska – Krześ 2017, wyd. 20/I).

Zważywszy na powyższe, zasądzono od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.718,43zł, o czym Sąd orzekł na podstawie art. 720 k.c. w zw. z art. 5054 § 1 zd. 1 k.p.c.

W pkt. II wyroku Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. 2015, poz. 1804).

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.

Dn. 1.12.2017 r.