Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 października 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych,
I Oddział w Ł. odmówił W. M. ponownego ustalenia wysokości emerytury. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że od 3 sierpnia 2013 roku wnioskodawca ma ustalone prawo do emerytury, a jej wysokość została obliczona zgodnie z art.53 ustawy emerytalnej, tj. według zasad dotyczących osób urodzonych przed 1 stycznia 1949 roku. Wskazał, że ze względu na obliczenie emerytury wnioskodawcy na podstawie art.53 ustawy emerytalnej, zmieniony art. 26 ust. 6 ustawą z dnia 16 listopada 2016 roku nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie. (decyzja – k. 86 akta ZUS)

W dniu 10 listopada 2017 roku W. M. odwołał się od powyższej decyzji zaskarżając ją w całości, wnosząc o ponowne obliczenie emerytury na podstawie art. 26 ust. 6 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a w konsekwencji o wypłatę zaległej emerytury za czerwiec 2013 roku w wysokości 1.237,72 zł oraz za lipiec 2013 roku w wysokości 1.237,72 zł. (odwołanie – k. 2)

Odpowiadając na odwołanie pismem z dnia 28 listopada 2017 roku organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. (odpowiedź na odwołanie – k. 4)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W. M. urodził się (...). (niesporne)

Od 3 sierpnia 2013 roku wnioskodawca ma przyznane prawo do emerytury na podstawie art.27 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. (decyzja o przyznaniu prawa do emerytury – k. 63 akta ZUS)

W dniu 2 października 2017 roku W. M. złożył wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalno – rentowego, podnosząc, że zgodnie z ustawą z dnia 16 listopada 2016 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, art.26 ust.6 ustawy emerytalnej umożliwia ponowne obliczenie emerytury ustalonej według zreformowanych zasad z zastosowaniem tablic trwania życia, obowiązujących w dniu, w którym osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn. (wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalno – rentowego – k. 84 – 85 akta ZUS)

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie i jako niezasadne podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 27 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1270) ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r. przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki:

1)  osiągnęli wiek emerytalny wynoszący co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn;

2)  mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 27a.

Natomiast zgodnie z dyspozycją art. 53 wskazanej powyżej ustawy emerytura wynosi:

1) 24% kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, oraz

2) po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych,

3) po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych

- z uwzględnieniem art. 55.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawca wniósł o ponowne obliczenie wysokości emerytury na podstawie dyspozycji art. 26 ust. 6, który stanowi, iż jeżeli jest to korzystniejsze dla ubezpieczonego, do ustalenia wysokości emerytury zgodnie z ust. 1 stosuje się tablice trwania życia obowiązujące w dniu, w którym ubezpieczony osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn.

Wskazać należy, że przepis art.26 ust.6, na który powołuje się wnioskodawca znajduje się w rozdziale 1, działu II ustawy emerytalnej. Tym samym, powyższy przepis stosuje się do osób urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku.

Materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie wykazał, że W. M. urodził się (...) i od 3 sierpnia 2013 roku ma przyznane prawo do emerytury na podstawie art.27 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności nie ulega wątpliwości, że stanowisko organu rentowego jest prawidłowe oraz odpowiada prawu. Z uwagi na wiek wnioskodawcy, w jego przypadku zastosowanie znajdują przepisy dotyczące osób urodzonych przed dniem
1 stycznia 1949 roku, tj. art.27 ustawy emerytalnej i następne.

W konsekwencji, organ rentowy w sposób właściwy przyznał wnioskodawcy prawo do emerytury na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej, który reguluje kwestię ustalania wysokości emerytur z art.27 – 50e ustawy.

Biorąc pod uwagę okoliczność, że art. 26 ust. 6 odnosi się do osób urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku brak jest podstaw prawnych do zastosowania powyższego przepisu
w stosunku do wnioskodawcy.

Tym samym nie zachodzą przesłanki pozwalające na zmianę zaskarżonej decyzji organu rentowego w zakresie ponownego obliczenia wysokości emerytury.

Dlatego też Sąd na podstawie art.477 ¹⁴ § 1 k. p. c. oddalił odwołanie.

K. J.