Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 29 czerwca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Patrycja Bogacińska - Piątek

Sędziowie:

po rozpoznaniu sprawy 29 czerwca 2018r. w G.

na posiedzeniu niejawnym

w sprawie T. K.

przeciwko Przedsiębiorstwu Usługowo - Handlowo - Produkcyjnemu (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

o wynagrodzenie za pracę

na skutek zażalenia pozwanego Przedsiębiorstwo Usługowo - Handlowo - Produkcyjnego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Z.

z dnia 17 kwietnia 2018r. sygn. akt IV P 648/17

p o s t a n a w i a: oddalić zażalenie.

(-) SSO Patrycja Bogacińska - Piątek

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 17 kwietnia 2018 roku Sąd Rejonowy w Z. oddalił wniosek pozwanej o zwolnienie od kosztów sądowych.

W uzasadnieniu sąd pierwszej instancji podał, że pozwana w żaden sposób nie wykazała, aby nie mogła uiścić kwoty 30 złotych. Samo ogłoszenie w grudniu 2016 roku upadłości z możliwością zawarcia układu nie skutkuje automatycznym przyjęciem trudnej sytuacji materialnej pozwanej. Nadto postępowanie w niniejszej sprawie trwa od października 2016 roku i strona pozwana mogła zgromadzić w tym czasie kwotę 30 złotych na opłatę od apelacji.

Powyższe postanowienie zostało zaskarżone przez pozwaną, która w zażaleniu domagała się zmiany zaskarżonego postanowienia i zwolnienia jej w całości od ponoszenia kosztów sądowych w postaci opłaty od apelacji, ewentualnie uchylenia zaskarżonego postanowienia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji. Pozwana rozstrzygnięciu zarzuciła:

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego postanowienia przez przyjęcie, że pozwana jest w stanie uiścić opłatę od apelacji, podczas gdy sytuacja majątkowa pozwanej jest tego rodzaju, iż winna prowadzić do orzeczenia o zwolnieniu od przedmiotowych kosztów;

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego postanowienia przez przyjęcie, iż pozwana nie przytoczyła i nie wskazała faktów uzasadniających zwolnienie jej z kosztów sądowych, podczas gdy pozwana załączyła dokumenty, z których jednoznacznie wynika, że nie posiada ona dostatecznych środków finansowych na uiszczenie opłaty od apelacji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

zażalenie nie jest zasadne.

Sąd pierwszej instancji prawidłowo ustalił stan faktyczny i zastosował przepisy prawa. Zarzuty zawarte w zażaleniu są chybione.

Zgodnie z art. 103 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity Dz. U. z 2018 roku, poz. 300), sąd może przyznać zwolnienie od kosztów sądowych osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej niebędącej osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną, jeżeli wykazała, że nie ma dostatecznych środków na ich uiszczenie. Słusznie zatem Sąd Rejonowy uznał, że na pozwanej spoczywał ciężar dowodu w zakresie wykazania braku środków pieniężnych, co wynika z brzmienia powołanego przepisu.

Sąd Okręgowy podziela ocenę s pierwszej instancji, że okoliczności powołane przez stronę pozwaną we wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych nie mogłyby uzasadniać jego uwzględnienia. Ogłoszenie upadłości nie prowadzi automatycznie do zwolnienia strony z kosztów sądowych. Jak wynika z rachunku zysków i strat na dzień 31 grudnia 2017 roku pozwana prowadzi działalność i uzyskuje przychody ze sprzedaży. W ocenie Sądu Okręgowego strona pozwana w ramach planowania swoich wydatków powinna uwzględnić także ewentualne prowadzenie spraw sądowych i zachować pewną kwotę na ten cel. Orzecznictwo wyraźnie wymaga tego od podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Inne wydatki związane z działalnością strony pozwanej nie mają pierwszeństwa przed kosztami sądowymi. Nie jest uprawnione twierdzenie, że opłaty sądowe mogłyby zostać uiszczone przez stronę pozwaną tylko, gdyby pozostawały jej jakieś wolne środki.

Należy mieć również na uwadze, co podkreślił Sąd Rejonowy, że postępowanie w niniejszej sprawie toczy się pewien czas – odpis pozwu doręczono pozwanej 25 marca 2016 roku, a apelacja została wniesiona 17 kwietnia 2018 roku - wobec czego strona pozwana w tym czasie miała możliwość przewidzenia, że może powstać konieczność podjęcia czynności procesowych, takich jak wniesienie apelacji, w związku z czym należało zabezpieczyć odpowiednie środki pieniężne – w niniejszej sprawie 30 zł. Nie jest to kwota przekraczająca możliwości pozwanej.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

(-) SSO Patrycja Bogacińska - Piątek