Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 czerwca 2018 r.

Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w Szczecinie, Wydział V Karny w składzie:

Przewodnicząca: SSR Joanna Kasicka

Protokolant: Hanna Zielska

przy udziale Prokuratora prokuratury Rejonowej Szczecin – Niebuszewo w Szczecinie – Zenona Staniszczaka

po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2018 r.

sprawy:

D. F., córki A. i T. z domu K., urodzonej (...) w S.

skazanej prawomocnymi wyrokami:

1) Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 30 maja 2012 r. (V K 1201/11), za przestępstwo z art.278§1 i 5 kk w z art.12 kk, popełnione w okresie od 20 stycznia 2011 r. do dnia 1 czerwca 2011 r., na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby, przy czym prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 8 sierpnia 2017 r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary, i która to kara nie została dotychczas wykonana

2) Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 19 listopada 2015 r. (V K 1407/13), za przestępstwo z art.56 ust.1 i 3 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.12 kk w zw. z art.65§1 kk, popełnione w okresie od 2010 r. do 3 kwietnia 2013 r., na karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 10 złotych każda, która to kara pozbawienia wolności jest wykonywana od dnia 11 stycznia 2018 r.

I. Na podstawie art.85 kk, art.86§1 kk, art.89§1b kk łączy orzeczone wyrokami opisanymi w punktach 1) – 2) kary pozbawienia wolności i wymierza karę łączną 2 (dwóch) lat i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

II. na podstawie art. 577 § 1 kpk wskazuje, iż zaliczeniu na poczet kary łącznej podlega okres pozbawienia wolności w dniu 5 kwietnia 2013 r.

III. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. B. kwotę 147,60 (stu czterdziestu siedmiu złotych i sześćdziesięciu groszy) tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu.

IV. zwalnia skazaną od ponoszenia wydatków postępowania w sprawie o wydanie wyroku łącznego.

VK 93/17

UZASADNIENIE

D. F. została skazana prawomocnymi wyrokami:

1) Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 30 maja 2012 r. (V K 1201/11), za przestępstwo z art.278§1 i 5 kk w z art.12 kk, popełnione w okresie od 20 stycznia 2011 r. do dnia 1 czerwca 2011 r., na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby, przy czym prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 8 sierpnia 2017 r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary, i która to kara nie została dotychczas wykonana

2) Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 19 listopada 2015 r. (V K 1407/13), za przestępstwo z art.56 ust.1 i 3 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.12 kk w zw. z art.65§1 kk, popełnione w okresie od 2010 r. do 3 kwietnia 2013 r., na karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 10 złotych każda, która to kara pozbawienia wolności jest wykonywana od dnia 11 stycznia 2018 r.

dowód: odpisy wyroków k.15-21, 23

Z posiadanych informacji wynika, że w/w była też karana sądownie wyrokiem z dnia 2.03.2006 r. przez Sąd Rejonowy w Szczecinie za przestępstwo z art.59 ust.1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczecinie z dnia 31.01.2007 r. za przestępstwo z art.270§1 kk.

dowód: karta karna k.8-10

Zachowanie skazanej w czasie odbywania kary nie budzi zastrzeżeń. Jest ona dobrze przystosowana do warunków izolacji, nie była wyróżniana nagrodami ani karana dyscyplinarnie. Nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej. Wobec popełnionych przestępstw jest werbalnie krytyczna.

dowód: opinia, k. 25-28

Wszystkie dowody zgromadzone w sprawie zasługują na uwzględnienie, mają one charakter dokumentarny i zostały wytworzone w sposób prawem przewidziany.

Jeden z wyroków podlegających łączeniu uprawomocniły się po 1 lipcu 2015 r., a zatem mają do nich zastosowanie nowe reguły łączenia kar. W tym konkretnym przypadku nie ma zastosowania art.4§1 kk, gdyż stare zasady nie są korzystniejsze dla skazanej.

Dolną granicą kary łącznej jest, zgodnie z art. 86 § 1 kk, kara najsurowsza. W tym wypadku jest to kara 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Górną granicą kary łącznej jest suma kar jednostkowych. Zgodnie z art. 85 § 1 kk łączenie dotyczy kar wymierzonych i podlegających wykonaniu. Biorąc pod uwagę treść art. 89§1b kk należało przyjąć, że miesiąc kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jest równoważny 15 dniom bezwzględnego pozbawienia wolności. A zatem górną granicą kary łącznej, którą sąd mógł orzec wobec skazanej była kara 2 lat 6 miesięcy pozbawienia wolności.

W odniesieniu do D. F. sąd zastosował częściowo zasadę kumulacji, a częściowo zasadę absorpcji. Przestępstwa, których wyrok dotyczy są różnorodzajowe, popełnione z różnych pobudek. Sama skazana był również karany sądownie za inne czyny (wyrokiem z dnia 2 marca 2006 r., wyrokiem z dnia 31 stycznia 2007 r.). To przemawiało za koniecznością kumulowania kar. Z drugiej jednak strony przestępstwa te zostały popełnione w bliskim odstępstwie czasowym, przy czym nie były to przestępstwa o bardzo wysokim stopniu społecznej szkodliwości. To pozwalało na zastosowanie w części zasady absorpcji. Warto zwrócić uwagę, że z jednej strony opinia o skazanej nie jest negatywna, z drugiej jednak wskazuje na dobre przystosowanie się jej do warunków izolacji.

Sąd wskazał również okres podlegający zaliczeniu na poczet orzeczonej kary łącznej (art.577 kpk).

Orzeczenie o kosztach sąd wydał na podstawie art. 624 k.p.k. uznając, że skazana nie ma możliwości ich uiszczenia.

Orzeczenie o wynagrodzeniu obrońcy za pomoc prawną udzieloną z urzędu sąd podjął na podstawie § 17 ust. 5 w zw. z § 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu nie znajdując podstaw do podwyższenia stawki.

Kierując się wyżej wskazanymi motywami Sąd Rejonowy orzekł, jak w części dyspozytywnej wyroku.