Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 maja 2018 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Milczarek

Protokolant – st. sekr. sądowy Sylwia Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2018 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: J. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 4 września 2017 r., znak: (...)

w sprawie: J. S.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

1)  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonej J. S. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 29 czerwca 2017 r. do dnia 28 czerwca 2019 r.,

2)  stwierdza, że organ rentowy ponosi odpowiedzialność za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwy podpis.

Sygn.akt VIU 1532/17

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z 4 września 2017 roku organ rentowy odmówił ubezpieczonej prawa do renty. Od tej decyzji ubezpieczona J. S. złożyła odwołanie domagając się zmiany decyzji i przyznania jej prawa do renty. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na stanowisko komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, która uznała, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy. Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny. Ubezpieczona złożyła wniosek o rentę 9 czerwca 2017 roku. Do 28 czerwca 2017 roku ubezpieczona korzystała ze świadczenia rehabilitacyjnego. Lekarz orzecznik orzeczeniem z 20 lipca 2017 roku stwierdził, że ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy do 30 września 2018 roku, natomiast komisja lekarska w orzeczeniu z 7 lipca 2017 roku stwierdziła, że ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy. Przepraszam z orzeczeniu z 25 sierpnia 2017 roku komisja lekarska orzekła, że ubezpieczona jest niezdolna do pracy. W związku z tym Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych w celu ustalenia stanu zdrowia ubezpieczonej, która w trakcie swojej kariery zawodowej przez 7 lat pracowała, jako masarz, przez 1 rok pracowała, jako pracownik fizyczny, a przez 16 lat pracowała, jako sprzątaczka. Biegli w swojej opinii z 6 grudnia 2017 roku i to biegli z, z zespołu, który składał się ze specjalisty medycyny przemysłowej, specjalisty reumatologa, specjalisty neurologa i specjalisty psychiatry rozpoznali u ubezpieczonej następujące schorzenie. Łuszczycowe zapalenie stawów w okresie zaostrzenia, chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa, dyskopatię, zespół bólowy szyjno barkowy i lędźwiowo krzyżowy objawowy z okresami zaostrzeń, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia subdepresyjno lękowe i uzależnienie od bendy..., bendo..., benzodiazepiny. Oceniając na podstawie dokumentacji lekarskiej oraz na podstawie badania przedmiotowego badania ubezpieczonej biegli stwierdzili, że badana je..., badana jest okresowo częściowo niezdolna do pracy zgodnej z poziomem kwalifikacji od ustania świadczenia rehabilitacyjnego na okres dwóch lat. Jako przyczynę tej niezdolności biegli wskazali okres zaostrzenia łuszczycowego zapalenia stawów. Biegli podzielili opinię lekarza orzecznika, nie zgodzili się natomiast z orzeczeniem komisji lekarskiej. Ponieważ organ rentowy do tej opinii zgłosił zastrzeżenia biegli na zlecenie Sądu wydali opinię uzupełniającą z 5 kwietnia 2018 roku wyjaśniając, że stwierdzone zaostrzenie łuszczycowego zapalenia stawów trwa od półtora roku, kiedy to ubezpieczona wznowiła leczenie u ra..., reumatologa. Nasiliły się bóle wielostawowe kręgosłupa i stawów kończyn górnych i dolnych. Biegli piszą, jaki lek włączono do leczenia. Biegli wskazali, że w badaniu przedmiotowym obecnie są objawy neurologiczne z odcinka szyjnego ILS kręgosłupa na podłożu zmian dyskopatycznych w odcinku lędźwiowym. Stwierdzili bolesność w stawach łokciowych, osłabienie siły mięśniowej dłoni, w kończynach dolnych zmiany w postaci ograniczenia rotacji wewnętrznej w stawie biodrowym prawym, obrzęki i tarcia torebkowe w stawach kolanowych, rozległe zmiany łuszczycowe na stopach z zajęciem skóry podeszwowej oraz paznokci. Też stwierdzili chód utrudniony z powodu zmian na stopach i dolegliwości bólowych kręgosłupa. Mimo długiego leczenia biegli uznali upośledzenie funkcji i podtrzymali dotychczasową opinię. Ubezpieczona zgodziła się z wnioskami opinii biegłych, organ rentowy również nie zgłosił do tej opinii zastrzeżeń, a wręcz pełnomocnik na organie, na rozprawie stwierdził, że podziela pogląd i wnioski opinii biegłych. W związku z tym Sąd Okręgowy tę opinię biegłych uznał za miarodajną dla oceny stanu zdrowia ubezpieczonej. Oczywiście dowód z opinii biegłych podlega ocenie Sądu przy zastosowaniu zasad z artykułu 233 paragraf 1 kodeksu postępowania cywilnego na podstawie właściwych dla jej przedmiotu kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego podstaw, u podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania, ale biorąc pod uwagę te kryteria i to, że organ rentowy zgodził się z wnioskami opinii biegłych Sąd uznał, że ta opinia może być podstawą wyrokowania i na tej właśnie opinii oparł swoje orzeczenie. Stosownie do artykułu 57 Ustawy o emeryturach i rentach z funduszu ubezpieczeń społecznych renta przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie określone w tym przepisie przesłanki. Jedną z nich jest istnienie niezdolności do pracy, bo pozostałych przesłanek organ nie kwestionował. Zgodnie z artykułem 12-ym tej ustawy niezdolną do pracy zarobkowej w rozumieniu ustawy jest osoba, która jest całkowicie lub częściowo niezdolna do pracy i utraciła tą zdolność z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. W myśl tego przepisu częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem kwalifikacji. I właśnie taka sytuacja zachodzi w niniejszej sprawie, ponieważ biegli stwierdzili, że ubezpieczona analizując to w kontekście wykonywanych przez nią zawodów, a właściwie czynności nie jest zdolna obecnie do wykonywania tego zatrudnienia, czasowo na okres wskazany w opinii biegłych. W związku z powyższym Sąd Okręgowy wobec braku zastrzeżeń organu rentowego również uznał, że zaistniały podstawy do zmiany tego, tej decyzji i dlatego kierując się też treścią artykułu 100 ustęp 2 Ustawy o emeryturach i rentach z funduszu ubezpieczeń społecznych, który pozwala na przyznanie renty dopiero po wyczerpaniu świadczenia rehabilitacyjnego na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 kodeksu postępowania cywilnego zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonej prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy właśnie od dnia 29 czerwca 2017 roku do 28 czerwca 2019 roku, a ponieważ biegli dysponowali tą samą dokumentacją medyczną, którą dysponował organ rentowy Sąd ustalił odpowiedzialność organu rentowego za nie ustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji na podstawie artykułu 118 ustęp 1a Ustawy o emeryturach i rentach z FUS, co oznacza, że jak wyrok się uprawomocni i organ wyda nową decyzję to będzie spłata tej renty wraz z odsetkami, ale wyrok nie jest prawomocny, każda ze stron ma prawo składać wniosek o uzasadnienie wyroku...