Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 maja 2018 r.

Sąd Rejonowy w Mrągowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Wojciech Szałachowski

Protokolant: st. asystent sędziego Małgorzata Trypucka

przy udziale Prokuratora Prok. Rej. Adama Popek

po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2018 r. sprawy

E. M. syna Z. i D. z domu M.,

ur. (...) w N.,

oskarżonego o to, że:

W dniu 24 stycznia 2018 roku w miejscowości P. na ul. (...) prowadził na drodze publicznej w ruchu lądowym samochód marki D. (...) o nr rej. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości o zawartości kolejno 0,37 mg/l, 0,36 mg/l, 0,26 mg/l, 0,24 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o przestępstwo z art. 178 a § 1 k.k.

ORZEKA:

I.  Przyjmując, że stopień społecznej szkodliwości czynu oraz stopień zawinienia nie jest znaczny, przy czym ustalając, że stan nietrzeźwości obejmuje wartość 0,26 mg/l - na podstawie art. 66 § 1 i § 2 k.k., art. 67 § 1 k.k. postępowanie karne wobec oskarżonego E. M. warunkowo umarza na okres próby 2 (dwóch) lat;

II.  Na podstawie art. 67 § 3 k.k. i art. 39 pkt 7 k.k. i art. 39 pkt 3 kk zobowiązuje oskarżonego do spełnienia świadczenia pieniężnego na cel społeczny przez wpłacenie kwoty 1.000 (jeden tysiąc) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej oraz orzeka środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku przy czym na podstawie art. 63 § 3 k.k. na poczet orzeczonego zakazu zalicza okres zatrzymania prawa jazdy od 24 stycznia 2018 roku;

III.  Na podstawie art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 100 złotych tytułem opłaty i obciąża go pozostałymi kosztami procesu.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 24 stycznia 2018 roku oskarżony E. M. poruszał się samochodem marki D. (...) o nr rej. (...) w miejscowości P..

Na ulicy (...) oskarżony został zatrzymany do kontroli drogowej i został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Przeprowadzone badania wykazały, że oskarżony E. M. miał o godz. 15:57 – 0,37 mg/l, o godz. 16:12 – 0,36 mg/l, o godz. 16:36 – 0,26 mg/l, zaś o godz. 16:38 – 0,24 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu (d. protokół użycia alkotestu vide k. 2-3).

Oskarżony E. M. przyznał się do popełnienia wykroczenia. Wyjaśnił, iż tego dnia, zadzwonił do niego jego syn P. M., który nie mieszka w P., z prośbą aby sprawdził czy u niego w domu jest ciepło i czy grzejniki grzeją. Kiedyś, gdy mieszkanie było po remoncie była awaria. Myślał, że drugi syn zabierze go do domu. Podjechał pod mieszkanie syna i wypił w nim piwo. Czekał na syna. Jego syn zadzownił, że się spóźni około 40 -45 minut. Wsiadł wtedy do swojego pojazdu i postanowił z ulicy (...) pojechać do N.. Policja zatrzymała go na ulicy (...). Dodał, że od chwili kiedy skończył pić piwo, a zatrzymaniem przez policję mogło minąć około 8-9 minut. Po telefonie syna palił papierosy. Do badania na komendzie policji minęło około 15 minut (d. wyjaśnienia oskarżonego E. M. k. 48v).

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, gdyż są one spójne z innymi zebranymi w sprawie dowodami.

Sąd zważył, co następuje:

Wina oskarżonego nie budzi wątpliwości i znajduje pełne odzwierciedlenie w zebranym w sprawie materiale dowodowym. W świetle złożonych wyjaśnień oskarżonego oraz innych dowodów natury rzeczowej i osobowej, sprawstwo w zakresie zarzucanego mu czynu jest oczywiste.

W tym miejscu wskazać należy, że Sąd przypisał oskarżonemu popełnienie zarzucanego mu czynu z ustaleniem stanu nietrzeźwości na wartość 0,26 mg/l, która to wartość ujawniła się w toku badania stanu trzeźwości analizatorem stacjonarnym w Komendzie Powiatowej Policji w M. (d. k. 2). Wcześniejsze wartości uzyskane przy użyciu urządzenia A. w tej sytuacji nie mogą być miarodajne, z uwagi na wykonanie badań w odstępie dwóch minut, co jest niezgodne z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.

W granicach tych ustaleń okoliczności popełnienia tego przestępstwa, jak i okoliczności dotyczące samego oskarżonego, w przekonaniu Sądu, przemawiają za warunkowym umorzeniem postępowania karnego.

Oskarżony w pełni przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, wyjaśniając w zgodzie z ustalonym stanem faktycznym. Stan nietrzeźwości oskarżonego ustalono na podstawie nie kwestionowanych przez strony i nie budzących wątpliwości, co do miarodajności odczytów, alkometru (vide k. 2-3).

Mając powyższe na uwadze uznano, że okoliczności popełnienia czynu oraz okoliczności dotyczące samego oskarżonego są tego rodzaju, że wskazują na celowość warunkowego umorzenia postępowania w sprawie, gdyż spełnione zostały wszystkie przesłanki określone w art. 66 i 67 k.k., a mianowicie:

- przestępstwo z art. 178 a § 1 k.k. zagrożone jest karą nie przekraczającą 3 lat pozbawienia wolności;

- okoliczności sprawy nie budzą żadnych wątpliwości;

- oskarżony nigdy nie był karany sądownie za przestępstwa kryminalne czy tez kryminalno-skarbowe (d. karta karna k. 12);

- postawa oskarżonego, jego właściwości, warunki osobiste wskazują, że pomimo umorzenia postępowania będzie on przestrzegał porządku prawnego, oskarżony nie był dotąd karany, co wskazuje, że czyn jakiego się dopuścił miał incydentalny charakter, a oskarżony jest człowiekiem właściwie rozumiejącym normy społeczne i prawne, o czym świadczy skrucha jaką wykazał w toku postępowania sądowego.

- społeczna szkodliwość popełnionego czynu i wina nie są znaczne.

Mając przy tym na uwadze, że dla warunkowego umorzenia postępowania wystarczające jest by wina i społeczna szkodliwość „nie były znaczne”, nie zaś aby były „nieznaczne” , to nie ma przeszkód aby przyjąć by w niniejszej sprawie mieściły się one w granicach zakreślonych normą przepisu art. 66 § 1 k.k.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w punkcie I części dyspozytywnej niniejszego wyroku. Ustalając okres próby Sąd miał na uwadze charakter popełnionego czynu, przy uznaniu, że występek oskarżonego wyrażał lekceważenie przez niego prawa i bezpieczeństwa uczestników ruchu, jest przy tym oczywiste, że prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwym, niebezpieczeństwo dla ludzkiego życia i zdrowia (choćby abstrakcyjne) stwarza.

Sąd zobowiązał nadto oskarżonego do spełnienia świadczenia pieniężnego na cel społeczny przez wpłacenie kwoty 1000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, na podstawie art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 39 pkt 3 i 7 k.k. Sąd nadto orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku, z zaliczeniem na podstawie art. 63 § 4 k.k. okresu zatrzymania prawa jazdy. Orzekając powyższy środek karny sąd wskazuje, że orzeczenie takie będzie dla oskarżonego realną dolegliwością, która uświadomi mu naganność czynu którego się dopuścił, a będzie także odstraszała go przed ponownym popełnieniem przestępstwa.

O kosztach orzeczono jak w punkcie III, na podstawie art. 627 k.p.k.