Sygn. akt I C 1705/15
Dnia 21 kwietnia 2017 r.
Sąd Rejonowy w Koninie I Wydział Cywilny
Przewodniczący SSR Karol Dryjański
Protokolant Karolina Czaja
po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2017 r. w Koninie
na rozprawie
sprawy z powództwa K. S.
przeciwko (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.
o zapłatę
1. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 5.373 zł (pięć tysięcy trzysta siedemdziesiąt trzy złote) z odsetkami ustawowymi od dnia 1 października 2014 r. do dnia zapłaty;
2. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.486 zł (jeden tysiąc czterysta osiemdziesiąt sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;
3. nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Koninie) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych kwotę 1.095,98 zł (jeden tysiąc dziewięćdziesiąt pięć złotych dziewięćdziesiąt osiem groszy).
SSR Karol Dryjański
Sygn. akt I C 1705/15
K. S. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. kwoty 5.373 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 01.10.2014 r. do dnia zapłaty. Ponadto powód wniósł o zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.
W uzasadnieniu powód podniósł, że w wyniku nieprawidłowo wykonanej usługi mycia jego pojazdu marki R. doznał szkody polegającej na zmatowieniu powłoki lakierniczej pojazdu. Usługę wykonano w (...) B. Z.. Wysokość szkody powód określił na 4.635 zł. Ponadto powód zapłacił 738 zł za opinię techniczną dotyczącą szkód w jego pojeździe w wyniku nieprawidłowo wykonanej usługi. B. Z. jest ubezpieczona u pozwanej.
W odpowiedzi pozwany wniósł o oddalenie powództwa i o zasądzenie od powoda kosztów procesu według norm przepisanych. Ponadto pozwany wniósł o zawiadomienie o toczącym się procesie B. Z..
W uzasadnieniu pozwany zarzucił, że zgłoszona szkoda nie pozostaje w związku z zawinionym działaniem lub zaniechaniem ubezpieczonej, a powód został poinformowany, iż myjnia nie bierze odpowiedzialności za zmatowienie lakieru wcześniej nabłyszczanego lub polerowanego auta. Pozwany zarzucił również, że łączna kwota netto za naprawę i opinię prywatną wynosi 5.140,50 zł.
B. Z. wniosła o oddalenie powództwa i o zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.
Zdaniem interwenientki ubocznej powód nie wykazał jakoby wskazywane przez niego uszkodzenia powstały w wyniku korzystania z usług jej myjni. Ponadto interwenientka uboczna zarzuciła, że zgodnie z § 11 regulaminu myjni nie ponosi ona odpowiedzialności za uszkodzenia powstałe wskutek powiększenia się dotychczasowych uszkodzeń. Interwenientka uboczna zakwestionowała również celowość sporządzenia opinii prywatnej na zlecenie powoda, gdyż wycena objęta opinią prywatną możliwa była do uzyskania w jakimkolwiek warsztacie lakierniczym. Z kolei późniejsze lakierowanie mogło jej zdaniem wpłynąć na pogłębienie uszkodzeń w pojeździe powoda.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny.
K. S. jest właścicielem pojazdu marki R. (...).(...) M. o numerze rejestracyjnym (...). Pojazd jest wykorzystywany w ramach prowadzonej przez powoda działalności gospodarczej.
B. Z. prowadzi (...) W zakresie prowadzonej przez siebie działalności, w ramach której prowadzi myjnię, w 2014 r. korzystała z ubezpieczenia u pozwanego na podstawie polisy OC nr (...).
W myjni interwenientki ubocznej znajduje się regulamin, w którym w § 11 wskazano, że myjnia nie ponosi odpowiedzialności za uszkodzenia powstałe wskutek powiększenia się dotychczasowych uszkodzeń, np. odprysk lakieru, matowienie lakieru u wcześniej nabłyszczonego, polerowanego auta itp.
B. Z. prowadzi myjnię od 7 lat.
dowód: bezsporne, regulamin k. 41
W dniu 09.06.2014 r. pojazd należący do powoda został doprowadzony przez pracownika powoda M. R. do myjni B. Z. w celu wykonania usługi mycia pojazdu. W czasie doprowadzenia pojazdu do myjni było około 30º C. Przed doprowadzeniem pojazd nie miał żadnych uszkodzeń ani zarysowań, nie było przebarwień ani zacieków.
M. R. nie okazano regulaminu myjni.
Wykonanie usługi trwało około godziny.
Gdy M. R. wyjechał pojazdem na zewnątrz zauważył w lusterku, że pojazd stał się różowy, a gdy wysiadł zobaczył, że uszkodzenia są na całym pojeździe.
Lakier w pojeździe powoda po wykonaniu usługi stał się matowy. Ślady te były widoczne na całej kabinie oraz na burtach załadowczych, z wyjątkiem burt, które przykrywała plandeka.
Gdy ślady powstałe po wykonaniu usługi nie schodziły pojazd został ponownie doprowadzony do myjni B. Z.. Zaproponowano i przeprowadzono polerowanie lakieru w celu usunięcia następstw usługi z dnia 09.06.2014 r. Nie zdołano usunąć śladów powstałych po wykonaniu usługi w dniu 09.06.2014 r.
B. Z. zaproponowała powodowi odszkodowanie w kwocie 400 zł. Powód nie zaakceptował tej propozycji.
Przebarwienia oraz zacieki w pojeździe powoda były nadal widoczne.
dowód: dokumentacja fotograficzna k. 10, 29, zeznania M. R. k. 72, K. S. k. 72 – 73, B. Z. protokół rozprawy z dnia 21.04.2017 r.
Przyczyną powstania przebarwień, smug i zacieków na powłoce lakierniczej w pojeździe powoda było niedochowanie odpowiednich procedur podczas nakładania środków chemicznych na powłokę lakierniczą zewnętrznych elementów kabiny pojazdu oraz burty lewej skrzyni ładunkowej, w czasie wykonywania usługi mycia pojazdu w myjni należącej do B. Z.. Wskazane ślady powstały wskutek reakcji chemicznej zachodzącej między zastosowanym środkiem a powłoką lakierniczą.
Koszt doprowadzenia pojazdu do stanu sprzed szkody wynosi 5.440,25 zł netto (6.691,51 zł brutto).
dowód: opinia biegłego P. P. k. 78 – 94 i jego uzupełniające zeznania k. 123 - 124
Powód zlecił rzeczoznawcy samochodowemu P. S. wykonanie prywatnej ekspertyzy w celu ustalenia kosztu naprawy przedmiotowego pojazdu. Koszt sporządzenia opinii wyniósł 738 zł. Opinię wykonano do 12.07.2014 r.
dowód: bezsporne, kalkulacja naprawy k. 11 – 18, zgłoszenie szkody k. 19 – 21
Pismem z dnia 12.08.2014 r. powód zgłosił szkodę pozwanemu. Szkoda została zarejestrowana przez pozwanego pod numerem (...).
Pozwany odmówił wypłaty odszkodowania.
dowód: bezsporne, zgłoszenie szkody k. 19 – 21
Sąd dał wiarę zeznaniom M. R., były bowiem spójne i logiczne, znalazły przy tym potwierdzenie w zeznaniach K. S.. Dodać należy, że świadek w krótkim czasie po wykonaniu przedmiotowej usługi przestał być pracownikiem powoda, jest przy tym osobą obcą wobec powoda, nie sposób zatem uznać za prawdopodobne, że zeznania świadka były składane pod wpływem jakiejkolwiek presji ze strony powoda. Nie sposób przy tym wskazać na powody, dla których świadek mógłby być zainteresowany w konkretnym rozstrzygnięciu sprawy.
Sąd uznał za wiarygodne zeznania K. S., były bowiem spójne i logiczne, znalazły przy tym potwierdzenie w zeznaniach M. R.. Zeznania powoda nie były zarazem sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym. Zeznania powoda były zbieżne z wynikami opinii biegłego P. P..
Sąd nie dał wiary zeznaniom B. Z. w części, w której wynikało z nich jakoby również w przypadku usługi z dnia 09.06.2014 r. usługobiorca został zapoznany z regulaminem myjni i szczegółowo ustalił warunki wykonania usługi. Ta część zeznań interwenientki ubocznej była sprzeczna z zeznaniami M. R.. Sąd nie dał również wiary zeznaniom B. Z. w części dotyczącej przyczyn powstania uszkodzeń w pojeździe powoda. W tym wypadku sąd uwzględnił wyniki opinii biegłego P. P.. Dodać należy, że interwenientka uboczna nie powołała żadnego świadka na potwierdzenie jej stanowiska co do okoliczności wykonywania przedmiotowej usługi.
W pozostałym zakresie sąd uznał zeznania B. Z. za wiarygodne, w tej części były bowiem spójne i logiczne, a pozostały materiał dowodowy nie dał podstaw do zakwestionowania ich wiarygodności w tej części.
Sąd uwzględnił wyniki opinii biegłego z dziedziny techniki samochodowej P. P., treść opinii wskazuje bowiem w sposób jednoznaczny na to, że biegły wnikliwie przeanalizował okoliczności istotne dla wyników jego opracowania, a sformułowane przez niego wnioski są zrozumiałe i w logiczny sposób wynikają z ustaleń, które legły u ich podstaw. Pozostały materiał dowodowy nie dał podstaw do zakwestionowania trafności opinii biegłego. Sąd miał nadto na względzie doświadczenie biegłego w sporządzaniu opinii z zakresu objętego zleceniem sądu. Dodać należy, że opinia biegłego nie była kwestionowana przez powoda i pozwanego.
Opinia biegłego była natomiast kwestionowana przez interwenientkę uboczną, która zarzuciła, że biegły wskazał jedynie możliwe przyczyny powstania uszkodzeń w pojeździe powoda, w tym warunki atmosferyczne lub zbyt długi okres oczekiwania między procesami.
Biegły w uzupełniających zeznaniach wskazał zdecydowanie jako główną przyczynę uszkodzenia pojazdu powoda reakcję między preparatem użytym do mycia a lakierem. Biegły bardzo dokładnie i przekonująco uzasadnił wyniki swej opinii i doprecyzował zawarte w niej stwierdzenia. Biegły w sposób zdecydowany podtrzymał wyniki swej opinii. W konsekwencji sąd przy ustalaniu stanu faktycznego uwzględnił również uzupełniające zeznania biegłego.
Pozostałe dokumenty w oparciu o które sąd ustalił powyższy stan faktyczny nie budziły wątpliwości sądu, nie były również kwestionowane przez strony.
Sąd zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 415 kc kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę obowiązany jest do jej naprawienia.
Z kolei z art. 822 § 4 kc wynika, że uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.
Okolicznością bezsporną między stronami był fakt, iż B. Z. w zakresie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej (obejmującej prowadzenie myjni) była w 2014 r. ubezpieczona w zakresie odpowiedzialności cywilnej u pozwanego. Bezsporne było również, że w dniu 09.06.2014 r. w myjni B. Z. wykonywano usługę mycia pojazdu należącego do powoda. Okolicznością bezsporną był także fakt, iż B. Z. prowadzi swą działalność w przedmiotowym zakresie od 7 lat.
W ocenie sądu wyniki postępowania dowodowego potwierdziły zasadność stanowiska strony powodowej, iż w wyniku nieprawidłowo wykonanej usługi mycia jego pojazdu w myjni B. Z. doszło do powstania uszkodzeń pojazdu powoda w postaci przebarwień, smug, zacieków na zewnętrznych elementach kabiny kierowcy i burcie lewej skrzyni ładunkowej.
W szczególności stanowisko strony powodowej znalazło potwierdzenie w wynikach opinii biegłego z dziedziny techniki samochodowej P. P.. Biegły wskazał, że przyczyną powstania przebarwień, smug i zacieków było niezachowanie odpowiednich procedur podczas nakładania środków chemicznych na powłokę lakierniczą zewnętrznych elementów kabiny pojazdu oraz burty lewej skrzyni ładunkowej. Biegły zwrócił przy tym uwagę na charakterystyczne ślady wskazujące na reakcję chemiczną między lakierem a zastosowanym środkiem chemicznym, który najprawdopodobniej nakładany był metodą natryskową na uszkodzone elementy. Jako możliwe przyczyny powstania przebarwień biegły wskazał:
a) niedostosowanie środka chemicznego do powłok lakierniczych jednorazowych,
b) zbyt duże stężenie preparatu,
c) warunki atmosferyczne (wysoka temperatura, która powodowała, iż elementy kabiny oraz burty były ponadnormatywnie rozgrzane wskutek czego po kontakcie z zastosowanym preparatem doszło do reakcji chemicznej),
d) zbyt długi okres oczekiwania między procesami.
W toku uzupełniających zeznań biegły jako główną przyczynę uszkodzenia powłoki lakierniczej wskazał zastosowanie nieodpowiedniego środka chemicznego lub jego zbyt duże stężenie. Temperaturę określił jako czynnik mogący przyczynić się do przyspieszenia procesów reakcji chemicznej między powłoką a środkiem chemicznym. Zbyt długie okresy oczekiwania między procesami nie miałyby znaczenia w razie mycia pojazdu w wodzie lub szamponie.
Należy zwrócić uwagę, że niezależnie od znaczenia poszczególnych czynników przypisywanego przez biegłego dla powstania przedmiotowych uszkodzeń w pojeździe powoda, uwzględnienie każdego z nich było obowiązkiem podmiotu prowadzącego myjnię przy uwzględnieniu jego profesjonalnej działalności w tym zakresie (B. Z. zeznała, że prowadzi myjnię od 7 lat, zatem w czasie wykonania przedmiotowej usługi prowadziła tę działalność już od 4 lat). Jest oczywiste, że podmiot ten obowiązany jest stosować właściwe środki do mycia pojazdów poddawanych tej usłudze. Zarówno zastosowane środki, jak i sposób ich użycia (w tym stężenie stosowanych preparatów i okresy oczekiwania między poszczególnymi procesami usługi) powinien być adekwatny dla należytego wykonania usługi, w tym również dla zapobieżenia powstania jakichkolwiek uszkodzeń w pojeździe poddanym usłudze. Usługodawca nie ma wprawdzie wpływu na panujące w danym czasie warunki atmosferyczne, powinien jednak uwzględnić je, a zwłaszcza ich wpływ na pojazd poddany usłudze, przy wyborze środków i sposobu wykonania usługi mycia pojazdu.
W ocenie sądu odpowiedzialności prowadzącego myjnię nie wyłącza umieszczenie w regulaminie myjni zapisu, iż myjnia nie ponosi odpowiedzialności za uszkodzenia powstałe wskutek powiększenia się dotychczasowych uszkodzeń, np. odprysk lakieru, matowienie lakieru u wcześniej nabłyszczonego, polerowanego auta itp.
W szczególności należy zwrócić uwagę, że przy ocenie sposobu wykonania usługi nie można pomijać profesjonalnego charakteru działalności podmiotu świadczącego usługę. Z tego względu interwenientka uboczna bez względu na zapisy regulaminu myjni była zobowiązana do prawidłowego wykonania usługi mycia pojazdu. Co więcej B. Z. nie wykazała jakoby regulamin ten istotnie został udostępniony stronie powodowej przed przystąpieniem do wykonania usługi i został przez tę stronę zaakceptowany. Świadek M. R. stanowczo zaprzeczył jakoby został zapoznany z tym regulaminem przed rozpoczęciem mycia pojazdu.
Dodać nadto należy, że strona powodowa uprawdopodobniła przedstawioną dokumentacją fotograficzną, iż przedmiotowy pojazd nie był uszkodzony przed wykonaniem usługi z dnia 09.06.2014 r. Fakt ten potwierdził również świadek M. R..
W konsekwencji sądu uznał żądanie strony powodowej za uzasadnione.
W przypadku wysokości żądania powoda sąd miał na względzie wysokość tego żądania (powód domagał się zasądzenia kwoty 5.373 zł łącznie z tytułu kosztów naprawy i opinii prywatnej) oraz wyniki opinii biegłego P. P.. Z opinii biegłego wynika, że koszt naprawy pojazdu powoda wynosi 5.440,25 zł netto. Jest to kwota wyższa od łącznej wysokości żądania zgłoszonego w pozwie. Dodać należy, że opinia biegłego nie była kwestionowana w zakresie wskazanych w niej kosztów naprawy przedmiotowego pojazdu.
W ocenie sądu zasadnym było uwzględnienie żądania powoda również w zakresie zasądzenia kwoty 738 zł z tytułu kosztów opinii prywatnej. Podkreślić należy, że w toku postępowania likwidacyjnego pozwany nie ustalił kosztów naprawy pojazdu powoda. Powód nie jest profesjonalistą w zakresie wyceny szkód w pojazdach, stąd dla uzyskania miarodajnej wyceny zasadnie zwrócił się do rzeczoznawcy. Uzyskana w ten sposób wycena pozwoliła powodowi podjąć racjonalne decyzje co do dalszych działań w stosunku do pozwanego.
O odsetkach sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 kc w zw. z art. 359 § 1 kc, mając na względzie fakt, iż szkoda została zgłoszona pozwanemu w dniu 12.08.2014 r. oraz 30 – dniowy termin do ustalenia odszkodowania przez zakład ubezpieczeń (art. 817 § 1 kc), a zarazem treść żądania w tym zakresie zgłoszonego w pozwie (powód żądał zasądzenia odsetek ustawowych od dnia 01.10.2014 r.).
Mając powyższe na uwadze sąd na podstawie powołanych przepisów orzekł jak w punkcie 1 wyroku.
Zgodnie z art. 98 § 1 kpc strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony (art. 98 § 3 kpc).
Powód poniósł koszty procesu obejmujące:
1) wynagrodzenie pełnomocnika będącego adwokatem w kwocie 1.200 zł,
2) opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł,
3) opłatę od pozwu w kwocie 269 zł.
Łącznie powód poniósł koszty procesu w kwocie 1.486 zł. Powód wygrał sprawę w całości, dlatego też należało w całości uwzględnić jego żądanie zasądzenia zwrotu kosztów procesu od pozwanego.
Mając powyższe na uwadze sąd na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc orzekł jak w punkcie 2 wyroku.
Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28.07.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu.
W toku postępowania powstały koszty sądowe obejmujące należności związane ze sporządzeniem opinii i stawiennictwem na rozprawie biegłego P. P. w łącznej kwocie 1.095,98 zł (991,07 + 104,91). Koszty te nie zostały uiszczone w żadnej części przez strony. Powód wygrał sprawę w całości, dlatego też nieuiszczonymi kosztami sądowymi należało w całości obciążyć pozwanego.
Mając powyższe na uwadze sąd na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych orzekł jak w punkcie 3 wyroku.
SSR Karol Dryjański