Sygn. akt III Ca 1974/17
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 sierpnia 2017 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi:
1. zasądził od pozwanego Česka P. S. z siedzibą w P. - Česka (...) Spółka Akcyjna Oddział w Polsce z siedzibą w W. na rzecz powoda R. B.:
a) kwotę 10.834,58 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 29 kwietnia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty,
b) kwotę 369 złotych;
2. zasądził od pozwanego Česka P. S. z siedzibą w P. - Česka (...) Spółka Akcyjna Oddział w Polsce z siedzibą w W. na rzecz powoda R. B. kwotę 2.230,60 złotych;
3. oddalił powództwo w pozostałym zakresie;
4. nakazał pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych:
a) od pozwanego Česka P. S. z siedzibą w P. - Česka (...) Spółka Akcyjna Oddział w Polsce z siedzibą w W. – kwotę 1.494,57 złotych
b) od powoda R. B. – kwotę 274,15 złotych.
Powyższy wyrok w zakresie uwzględniającym żądanie zapłaty kwoty 2.700,82 złotych z tytułu kosztów naprawy wraz z ustawowymi odsetkami oraz w zakresie kosztów procesu, zaskarżył apelacją pozwany.
Skarżący podniósł następujące zarzuty:
- naruszenia art. 233§ 1 k.p.c. przez brak wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego i dokonania jego oceny z pominięciem istotnej jego części tj. decyzji pozwanego z postępowania likwidacyjnego o wypłacie odszkodowania z tytułu kosztów naprawy pojazdu w wysokości 2.700,82 zł i błędne uznanie, że pozwana ww. nie wypłaciła, co miało istotny wpływ na wynik sprawy, gdyż doprowadziło do uznania, iż pozwana nie wypłaciła ww. kwoty;
- naruszenia art. 325 k.p.c. w zw. z art. 328 § 2 k.p.c. polegające na sprzeczności sentencji wyroku z jego uzasadnieniem tj. nieuwzględnieniu w sentencji wyroku faktu zapłaty w toku postępowania likwidacyjnego przez stronę pozwaną na rzecz strony powodowej kwoty 2.700,82 zł z tytułu kosztów naprawy, w sytuacji gdy w uzasadnieniu wyroku Sąd ustalając stan faktyczny prawidłowo ustalił, iż ww. kwota została przez pozwaną wypłacona powodowi;
- naruszenia art. 227 k.p.c. w zw. z art. 229 k.p.c., polegające na pominięciu przez sąd pierwszej instancji w sentencji wyroku faktu, iż strona pozwana wypłaciła poszkodowanemu w toku postępowania likwidacyjnego kwotę 2.700,82 zł z tytułu kosztów naprawy, który to fakt był bezspornym i przyznanym przez obie strony postępowania co w konsekwencji doprowadziło do nieuwzględnienia tej kwoty w zasądzonym stronie powodowej przez sąd odszkodowaniu;
- naruszenia art. 361 § 1 k.c. w zw. z art. 822 § 1 i 2 k.c. poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 10.103,96 zł z tytułu kosztów naprawy wraz z ustawowymi odsetkami w sytuacji, kiedy strona pozwana wypłaciła poszkodowanemu w toku postępowania likwidacyjnego kwotę 2.700,82 zł z tytułu kosztów naprawy.
W oparciu o powyższe zarzuty pozwany wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa w zaskarżonej części oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów postępowania za obie instancje według norm przepisanych.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja jest zasadna i skutkuje zmianą zaskarżonego wyroku.
Sąd Rejonowy poczynił w sprawie prawidłowe ustalenia faktyczne, które Sąd Okręgowy przyjmuje za własne, jednakże dokonał częściowo niewłaściwej oceny żądania pozwu.
Podniesione przez pozwanego zarzuty apelacyjne, choć zostały ujęte w dość złożonej konfiguracji poprzez powołanie się na naruszenie odpowiednich przepisów prawa materialnego i procesowego, w istocie kwestionują uwzględnienie w wyroku i zasądzenie na rzecz powoda kwoty 2.700,82 złotych z tytułu kosztów naprawy pojazdu, która zdaniem skarżącego została już uprzednio dobrowolnie wypłacona powodowi w postępowaniu przedsądowym.
Ustosunkowując się do tej kwestii, należy przyznać rację pozwanemu. Okolicznością bezsporną w przedmiotowej sprawie jest fakt, że w toku postępowania likwidacyjnego powodowi wypłacono kwotę 2.700,82 złotych z tytułu kosztów naprawy pojazdu. Fakt ten został przyznany już w pozwie i nie był kwestionowany na dalszym etapie niniejszego postępowania. Powyższe znalazło również potwierdzenie w prawidłowych ustaleniach Sądu Rejonowego, a także w rozważaniach prawnych zawartych w uzasadnieniu wyroku, jednakże nie znalazło właściwego odzwierciedlenia w sentencji tegoż wyroku. Sąd I instancji opierając się bowiem na opinii biegłego z zakresu budowy i eksploatacji pojazdów, który określił uzasadnione koszty naprawy pojazdu na poziomie 10.103,96 złotych, kwotę tę w całości zasądził na rzecz powoda nie pomniejszając jej o kwotę 2.700,82 złotych wypłaconą już uprzednio przez pozwanego.
Przesądza to o słuszności zarzutów apelacji i skutkuje wydaniem orzeczenia reformatoryjnego poprzez obniżenie zasądzonej w punkcie 1 wyroku kwoty 10.834,58 złote do kwoty 8.133,76 złote. W konsekwencji skorygować należało także koszty postępowania przed Sądem I instancji stosownie do jego wyniku.
Z tych względów na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok.
O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w związku z § 2 pkt 3 i § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 roku (Dz.U.2015.1804. ze zm.). Na koszty te złożyła się kwota 450 złotych kosztów zastępstwa procesowego.