Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 marca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Puławach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Marek Stachoń

Protokolant _ Anita Szczepanik

Bez udziału oskarżyciela publicznego -

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 marca 2018 roku

sprawy S. S. , syna J. i W. z domu S., urodzonego (...) w K.

obwinionego, o to że w dniu 20 października 2017 roku około godziny 13:40 w miejscowości Ł., woj. (...), dokonał kradzieży paliwa „95 (...) w ilości 37,67 litra o wartości 179,31 zł na szkodę (...) w ten sposób, że zatankował je do pojazdu marki H. o nr rej. (...) a następnie odjechał ze stacji nie płacąc za nie,

tj. o wykr. z art. 119 § 1 k.w.

I.  obwinionego S. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, wyczerpującego dyspozycję art. 119 § 1 k.w. i na podstawie art. 39§1 kw odstępuje od wymierzenia kary;

II.  zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 30 (trzydziestu) złotych tytułem opłaty oraz kwotę 100 (stu) złotych tytułem zryczałtowanych wydatków postępowania.

II W 1371/17

UZASADNIENIE

Komenda Powiatowa Policji w P. złożyła wniosek o ukaranie S. S. za to, że w dniu 20 października 2017 roku około godziny 13:40 w miejscowości Ł. województwa (...) dokonał kradzieży paliwa „95 (...) w ilości 37,67 litra o wartości 179,31 zł na szkodę (...) w ten sposób, że zatankował je do pojazdu marki H. o nr rej. (...), a następnie odjechał ze stacji nie płacąc za nie, tj. o wykroczenie z art. 119 § 1 kodeksu wykroczeń.

Po przeprowadzeniu rozprawy sąd ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 20 października 2017 roku około godziny 13:40 kierujący samochodem marki H. o nr rej. (...) S. S. przyjechał na stację benzynową należącą do (...) i położoną w miejscowości Ł., zatankował 37,67 litra benzyny 95 (...) o wartości 179,31 złotych, po czym udał się do budynku stacji. W budynku stacji skorzystał z toalety i następnie wyszedł z budynku i odjechał ze stacji nie płacąc za paliwo. W dniu 24 listopada 2017 roku S. S. uregulował należność za paliwo. S. S. nie był dotychczas karany, ma jedno dziecko, jest wykształcony i pracuje w (...) w firmie (...) jako (...).

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o nagranie z monitoringu – k. 7, zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia – k. 1-2, paragon – k. 3, protokół oględzin – k. 5-6, oświadczenia – k. 13-14 i dane z Krajowego Rejestru Karnego – k. 23, ponieważ dowody te zostały sporządzone przez uprawnione do tego osoby i w odpowiedniej formie, a żadna z zainteresowanych stron nie zakwestionowała wiarygodności któregokolwiek z dowodów.

Obwiniony nie przyznał się do winy i wyjaśnił, że nie zapłacenie za paliwo nie było spowodowane zamiarem kradzieży, ale roztargnieniem i przemęczeniem. Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego, gdyż po zatankowaniu udał się do budynku stacji, gdzie są kasy, a nie sposób uwierzyć, że osoba wykształcona nie odróżnia załatwiania potrzeby fizjologicznej od płacenia nawet będąc zmęczonym, a poza tym przemęczenie i roztargnienie jakoś nie przeszkadzało obwinionemu, żeby usiąść za kierownicą i kierować samochodem, co wymaga większej koncentracji i lepszej formy psychofizycznej niż płacenie za benzynę.

Wina S. S. nie budzi wątpliwości, ponieważ jest on osobą świadomą swych czynów i nie wystąpiły żadne okoliczności wyłączające jego odpowiedzialność za wykroczenia.

Zabór w celu przywłaszczenia poprzez wlanie do baku swojego samochodu benzyny, a następnie odjechanie ze stacji bez płacenia za benzynę, której wartość na datę czynu nie ¼ najniższego wynagrodzenia stanowi wykroczenie z art. 119 § 1 kodeksu wykroczeń.

Sąd odstąpił od wymierzenia kary obwinionemu biorąc pod uwagę, że jest on osobą dotychczas nie karaną, pracuje, a należność za benzynę po niedługim czasie uregulował, więc sam fakt, że toczyło się przeciwko niemu postępowanie będzie dla niego wystarczającą motywacją do przestrzegania porządku prawnego.

Orzeczenie o kosztach uzasadnia art. 118 § 1, 3 i 4 kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia oraz art. 5 ustawy o opłatach w sprawach karnych w zw. z art. 21 pkt 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych.