Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 sierpnia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Sieradzu I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Przemysław Majkowski

Protokolant : st. sekr. sąd Iwona Bartel

po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2018 r. w Sieradzu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko J. G.

o wydanie ruchomości

1.  nakazuje pozwanemu J. G. aby wydał powodowi (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W. ruchomości w postaci :

a)  ciągnika rolniczego M. F. (...), nr (...), rok prod. 2010,

b)  ładowacza czołowego T. (...) F. M., nr (...), rok prod. 2010,

c)  prasy rolującej F. H. (...), nr (...), rok prod. 2010,

2.  zasądza od pozwanego J. G. na rzecz powoda (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W. kwotę 9.767,00 ( dziewięć tysięcy siedemset sześćdziesiąt siedem ) zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 57/18

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym do Sądu Okręgowego w Sieradzu w dniu 13 lutego 2018 r. powód (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W. wniósł o nakazanie pozwanemu J. G., aby wydał mu przedmioty stanowiące jego własność w postaci: ciągnika rolniczego marki M. (...), nr (...), rok prod. 2010, ładowacza czołowego T. (...) F. M., nr (...), rok prod. 2010, prasy rolującej F. H. (...), nr (...), rok prod. 2010. Ponadto domagał się zasądzenia na jego rzecz kosztów procesu. (pozew i załączniki k. 3-48).

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa podała, że w dniu 28 lipca 2010r. zawarła z pozwanym umowę pożyczki na kwotę 344.870,00 zł. Dla zabezpieczenia spłaty pożyczki przez pozwanego strony w dniu 28 lipca 2010 r. roku podpisały 3 umowy przewłaszczenia, oddzielnie dla ciągnika rolniczego marki M. (...), nr (...), rok prod. 2010, ładowacza czołowego T. (...) F. M., nr (...), rok prod. 2010 i prasy rolującej F. H. (...), nr (...), rok prod. 2010 zgodnie, z którymi powód stał się właścicielem powyższych ruchomości. W treści tych umów strony zastrzegły, że w przypadku spłaty pożyczki straci ona moc i nastąpi zwrotne przeniesienie prawa własności na powoda.

W odpowiedzi na pozew pozwany nie uznał powództwa i wniósł o jego oddalenie. W złożonej odpowiedzi pozwany zarzucił nieważność zawartej umowy pożyczki w części w jakiej przewiduje ona automatyczne przejście na powoda prawa własności ruchomości oraz art. 5 kodeksu cywilnego poprzez żądanie od pozwanego wydania ruchomości stanowiących zabezpieczenie umowy pożyczki w sytuacji gdy wartość tych ruchomości przekracza 200.000,00 zł, a zaległość pozwanego na dzień wypowiedzenia umowy wynosiła 24.699,19 zł. ( odpowiedź na pozew k. 52 -55 ).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

W dniu 28 lipca 2010r. powodowa spółka zawarła z pozwanym umowę pożyczki PO (...) na kwotę 344.870,00 zł. Spłata tej kwoty miała nastąpić w terminach i w wysokościach wskazanych w tabeli stanowiącej załącznik do umowy. Strony postanowiły, że pożyczkodawca będzie mógł żądać natychmiastowego zwrotu pożyczki wraz z należnymi odsetkami między innymi gdy pożyczkobiorca opóźnia się w spłacie rat pożyczki. W celu zabezpieczenia zwrotu kwoty pożyczki powód zastrzegł sobie prawo ustanowienia jednego lub kilku zabezpieczeń. Jako jeden ze sposobów zabezpieczenia wskazano przewłaszczenie mienia pożyczkobiorcy wskazanego przez pożyczkodawcę. Dla zabezpieczenia spłaty pożyczki przez pozwanego, strony w dniu 28 lipca 2010 r. roku podpisały 3 umowy przewłaszczenia, oddzielnie dla ciągnika rolniczego marki M. (...), nr (...), rok prod. 2010, ładowacza czołowego T. (...) F. M., nr (...), rok prod. 2010 i prasy rolującej F. H. (...), nr (...), rok prod. 2010. zgodnie, z którymi powód stał się właścicielem powyższych ruchomości. W treści tych umów strony zastrzegły, że w przypadku spłaty pożyczki straci ona moc i nastąpi zwrotne przeniesienie prawa własności na powoda.

( dowód: umowa pożyczki z załącznikami k. 21 - 25, umowy przewłaszczenia k. 26 -28 )

Na okres obowiązywania umowy pożyczki na opisanych powyżej ruchomościach ustanowiony został zastaw rejestrowy.

( dowód: umowy zastawu rejestrowego dla każdej z ruchomości k. 29 – 34, trzy postanowienia Sądu o wpisaniu każdej z ruchomości do rejestru zastawów k. 35 - 43 )

Z uwagi na brak terminowej spłaty rat pożyczki powód wypowiedział pozwanemu umowę żądając zwrotu całości pożyczonej kwoty oraz przedmiotów przewłaszczenia.

( dowód: oświadczenie o wypowiedzeniu umowy k. 44, potwierdzenie odbioru k. 45,. oświadczenie o przejęciu przedmiotu na własność k. 46, wezwanie do wydania k. 47, potwierdzenie odbioru k. 48 )

Do chwili obecnej pozwany nie wydał powodowi powyższych ruchomości.

( bezsporne)

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie zaoferowanych dowodów z dokumentów złożonych w odpisach, którym sąd w pełni dał wiarę, wobec braku ze strony pozwanego jakichkolwiek dowodów przeciwnych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

W rozpoznawanej sprawie powód domagał się wydania mu opisanych w pozwie maszyn rolniczych, które są jego własnością na podstawie umów przewłaszczenia na zabezpieczenie zawartych do umowy pożyczki z dnia 28 lipca 2010 roku, a znajdują się w posiadaniu pozwanego. Podstawę prawną tak sformułowanego żądania stanowi art. 222 § 1 k.c. Treścią przewidzianego w art. 222 § 1 k.c. roszczenia windykacyjnego, zwanego też roszczeniem wydobywczym, jest przyznane właścicielowi żądanie wydania oznaczonej rzeczy przez osobę, która włada jego rzeczą. Jego istota polega na przywróceniu właścicielowi władztwa nad rzeczą. Tym samym służy ochronie podstawowego atrybutu prawa własności. Jest to roszczenie nieposiadającego właściciela przeciwko posiadającemu nie właścicielowi. Żądanie wydania rzeczy musi mieć swoje źródło w prawie własności. Legitymowanym do wystąpienia z roszczeniem windykacyjnym jest więc właściciel rzeczy, na którym – w myśl art. 6 k.c. - spoczywa ciężar udowodnienia swojego prawa. Biernie legitymowanym jest natomiast osoba, która faktycznie włada cudzą rzeczą bez podstawy prawnej, przy czym powód musi także wykazać, że osoba ta fizycznie włada jego rzeczą, bowiem okoliczność ta stanowi przesłankę skutecznego pozwania w procesie windykacyjnym (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 05.03.2013 roku, 1 ACa 1208/12, LEX nr 1311995, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19.03.2009 roku, IV CSK 437/08, LEX nr 492159).

Przenosząc powyższe uwagi natury ogólnej na kanwę niniejszej sprawy stwierdzić należy, że strona powodowa za pomocą dokumentów w postaci umowy pożyczki PO (...) z dnia 28 lipca 2010 roku oraz umów przeniesienia prawa własności na zabezpieczenie z tego samego dnia, wykazała swoje prawo własności do ruchomości objętych sporem. Pozwany przeniósł własność ciągnika rolniczego marki M. (...), nr (...), rok prod. 2010, ładowacza czołowego T. (...) F. M., nr (...), rok prod. 2010, prasy rolującej F. H. (...), nr (...), rok prod. 2010 na powoda, w celu zabezpieczenia spłaty wierzytelności wynikającej z łączącej strony umowy pożyczki. Fizycznie pozostały one w posiadaniu pozwanego, co było w sprawie okolicznością bezsporną. Umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie miała utracić moc z chwilą zwrotu pożyczki zgodnie z harmonogramem stanowiącym załącznik do umowy z dnia 28 lipca 2010 roku, co było równoznaczne ze zwrotnym przeniesieniem prawa własności na pozwanego. Jednakże pozwany J. G. nie wywiązał się ze swojego zobowiązania i nie regulował w wymaganych terminach należności z tytułu zawartej umowy pożyczki. Takie postępowanie pożyczkobiorcy w myśl umowy z dnia 28 lipca 2010 roku stanowiło podstawę do wypowiedzenia tejże umowy i żądania i natychmiastowego zwrotu pożyczonej kwoty ( pkt. 14 umowy pożyczki ). Pozwany nie zastosował się do wezwania wystosowanego przez powoda w tym względzie. Nie oddał też ruchomości, które stały się własnością pożyczkodawcy. Podnieść także należy – co jest bezsporne w niniejszej sprawie - że ruchomości objęte sporem znajdują się w jego posiadaniu. Stwierdzić zatem należy, że w niniejszej sprawie zaistniały przesłanki wskazane w art. 222 § 1 k.c., zaś pozwany nie udowodnił, aby przysługiwało mu skuteczne względem właściciela prawo do władania określonymi w pozwie maszynami rolniczymi. W przekonaniu Sądu Okręgowego nie ma racji pozwany podnosząc, iż wypowiedzenie umowy pożyczki pociągnęło nieważność zawartej umowy pożyczki w części w jakiej przewiduje ona automatyczne przejście na powoda prawa własności ruchomości oraz art. 5 kodeksu cywilnego poprzez żądanie od pozwanego wydania ruchomości stanowiących zabezpieczenie umowy pożyczki. To pozwany wystąpił do powoda o udzielenie tej pożyczki i dobrowolnie przystał na warunki jej udzielenia oraz żądane zabezpieczenia. Roszczenie oparte na treści art. 222 § k.c. – w realiach niniejszej sprawy - nie przewiduje oceny jego zasadności od wysokości kwoty pozostałej do zapłaty. Trudno także mówić o naruszeniu przez powoda zasad współżycia społecznego wywodzonych na gruncie art. 5 k.c. w sytuacji gdy pozwany w trakcie procesu proponował powodowi zawarcie ugody i sam proponował terminy wpłaty kwoty 30.000,00 zł na poczet swojego zadłużenia, przez co przyznawał istnienie po swojej stronie długu wyższego niż wartość maszyn podawana przez niego w odpowiedzi na pozew, a powód na to przystawał, co stanowiło o przyczynach odraczania terminów rozpraw w niniejszej sprawie. Mimo ugodowej postawy powoda pozwany do daty wyroku nie wpłacił pozwanemu jakiejkolwiek kwoty co świadczy, zdaniem Sądu, jedynie o celowym przewlekaniu procesu przez pozwanego.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 222 § 1 k.c. nakazał pozwanemu, aby wydał powodowi ruchomości dochodzone pozwem

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie, z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony - koszty procesu. Na zasądzone koszty składają się opłata od pozwu w wysokości 4.350,00 zł, zwrot kosztów zastępstwa prawnego w kwocie 5.400,00 zł wyliczony na podstawie § 2 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz kwota 17 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa.