Sygn. akt II K 97/16
D. Z. (1) został oskarżony przez prokuratora Prokuratury Okręgowej w Gdańsku o to, że:
I. W dniu 13.04.2014 roku w M. w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru dokonał przy użyciu benzyny silnikowej zniszczenia i uszkodzenia rzeczy o łącznej wartości strat 30.000 zł na szkodę A. C. (1) i P. C. i tak:
- w dniu 13.04.2014 roku w M. dokonał zniszczenia rzeczy w postaci samochodu marki R. (...) o nr rej. (...) o wartości 17.000 zł poprzez jego spalenie przy użyciu benzyny silnikowej na szkodę A. C. (1) i P. C.
- w dniu 13.04.2014 roku w M. dokonał zniszczenia rzeczy w postaci drzwi wejściowych w budynku przy ul. (...) w M. poprzez ich spalenie i uszkodzenia części elewacji w/w budynku oraz fragmentu kostki betonowej położonej na nieruchomości pod wyżej wskazanym adresem poprzez opalenie w/w rzeczy o łącznej wartości strat 13.000 zł przy użyciu benzyny silnikowej na szkodę A. C. (1) i P. C.,
tj. o przest ępstwo z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.
II. W dniu 13.04.2014 roku w M. groził A. C. (1) i P. C. popełnieniem przestępstwa na ich szkodę – pozbawieniem życia i zniszczeniem rzeczy tj. Budynku przy ul. (...) w M. w ten sposób, iż sporządził farbą w sprayu na ścianie w/w budynku, na murkach prowadzących do garażu i nad drzwiami garażu napisy o treści: pal się kurwo, zdechniesz pedofilu, zdychaj i gnij śmieciu, dziś auto jutro dom szmato, a groźba ta wzbudziła w zagrożonym uzasadnioną obawę, iż zostanie spełniona -
tj. o przest ępstwo z art. 190 § 1 k.k.
S ąd uznał za udowodnione następujące fakty:
Zarzucane oskarżonemu czyny zostały popełnione w okresie od godz. 23:00 dnia 12 kwietnia do godz. 1:00 dnia 13 kwietnia 2014 r.
Dowody:
- zeznania pokrzywdzonej A. C. (2) ńskiej – k. 2-4, 70v, 630, 878v-79v
- zeznania pokrzywdzonego P. C. – k. 36-38v, 108-09, 654-55, 901v-03
- zeznania świadka H. Ż. – k. 100v, 880
- zeznania świadka W. S. – k. 102v, 880
- zeznania świadka D. T. – k. 121v, 880v
- zeznania świadka T. L. – k. 355v, 880v-81
W inkryminowanym czasie D. Z. (1) przebywał na terenie poligonu wojskowego w D., gdzie w hotelu oficerskim od godz. 21 do ok. godz. 2 w nocy brał udział w imprezie z okazji 40-tych urodzin kolegi S. G..
Dowody:
- wyja śnienia oskarżonego – k. 657, 729, 877v-78
- zeznania świadka S. Z. – k. 625-26, 881v-2
- zeznania świadka P. M. (1) – k. 582v-83, 903v-04
- zeznania świadka J. K. (1) – k. 589-90, 904
- zeznania świadka S. G. – k. 904v-05
- zeznania świadka M. C. – k. 905v-06, 1058v-59
- zeznania świadka J. S. – k. 601-02, 906-07
- zeznania świadka P. S. – k. 907
- zeznania świadka M. B. – k. 939-40
- zeznania świadka M. T. – k. 941
- zeznania świadka J. K. (2) – k.941v
-zeznania świadka P. M. (2) – k. 952v-53
- zeznania świadka J. K. (3) – k. 953-54v
- zeznania świadka J. O. – k. 1012
- zeznania świadka G. B. – k. 1059-60
- zeznania świadka B. J. – k. 1138v-39v
- zeznania świadka R. W. – k. 1181
- fotografie – k. 925
- oględziny danych zdjęcia – k. 940
S ąd zważył, co następuje:
Przeprowadzone podczas rozprawy na wniosek oskarżonego dowody w pełni potwierdziły wyjaśnienia D. Z. (1) i wykazały, iż oskarżony nie mógł popełnić zarzucanych mu czynów, gdyż w tym czasie przebywał w innej, znacznie oddalonej od M. miejscowości. Z zeznań świadków wynika, iż oskarżony od godziny wieczornych dnia 12 kwietnia 2014 r. brał udział w imprezie urodzinowej, odbywającej się na terenie kasyna oficerskiego poligonu w D.. Należy wskazać, iż zeznania świadków różnią się w wprawdzie w szczegółach (co jest oczywiste z uwagi na upływ czasu, jak i fakt, iż zeznawali oni na okoliczność przebiegu imprezy zakrapianej alkoholem), przesłuchane osoby zgodnie podawały jednak, iż D. Z. od początku do końca zabawy był obecny w budynku i nigdzie nie wyjeżdżał, co znajduje potwierdzenie w fotografiach, robionych na różnych etapach imprezy. Ostanie zdjęcie, na którym widoczny jest oskarżony, zostało wykonane o godz. 1:19:55. Wprawdzie w mowie końcowej prokurator sugerował, iż dane te mogły zostać spreparowane, jednak na poparcie tej hipotezy nie przedstawił żadnego dowodu, a tym samym Sąd nie miał powodu do przyjęcia, iż tak rzeczywiście było. Przedstawione przez prokuratora dowody miały charakter poszlakowy (wynikało z nich jedynie, iż nie można wykluczyć D. Z. jako autora napisów, że zakupił on spray, którego puszkę zabezpieczono na miejscu zdarzenia oraz że w pobliżu przejeżdżał samochód serwisowany przez oskarżonego), nie wytrzymują one jednak konfrontacji z w/w dowodami potwierdzającymi, że w czasie działania sprawcy D. Z. znajdował się kilkaset kilometrów dalej. Nie można oczywiście wykluczyć, iż oskarżony działał w porozumieniu ze sprawcą, któremu wcześniej przekazał pojazd i farbę, tak samo jednak prawdopodobna jest możliwość działania sprawcy „na własną rękę” – poza czystymi domysłami brak jakichkolwiek dowodów przemawiających za którąś z tych hipotez. W konsekwencji należy przyjąć, iż przedstawione przez oskarżyciela dowody nie tylko nie udowodniły w sposób nie budzący wątpliwości sprawstwa D. Z., lecz to właśnie oskarżony przedstawił świadków i fotografie, które kategorycznie wykluczyły jego obecność w M. w inkryminowanym czasie.
W tej sytuacji Sąd był zobligowany do wydania wyroku uniewinniającego, zaś koszty procesu – zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 632 pkt 2 k.p.k. – ponosi Skarb Państwa.