Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 14 września 2018 roku

Sąd Apelacyjny w Krakowie w II Wydziale Karnym w składzie:

po rozpoznaniu w sprawie

P. M. s. J.

wniosku obrońcy o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 19 września 2017 roku, sygn. akt IX Ka 904/17, zmieniającym wyrok Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 20 marca 2017 roku, sygn. akt II K 1414/16

na podstawie art. 430 § 1 k.p.k. w zw. z art. 120 § 1 k.p.k. w zw. z art. 545 § 1 k.p.k.

postanawia:

złożony wniosek pozostawić bez rozpoznania.

UZASADNIENIE

Do Sądu Apelacyjnego w Krakowie wpłynął datowany na 21 lutego 2018 r., osobisty wniosek skazanego P. M. o wznowienie postępowania w jego sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Kielcach z 19 września 2017 roku, sygn. IX Ka 904/17, zmieniającym wyrok Sądu Rejonowego w Kielcach z 20 marca 2017 roku, sygn. II K 1414/16 (vide k. 3-4). Wskazanym orzeczeniem P. M. skazano na karę 1 roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 177 § 1 k.k. w zw. z art. 178 § 1 k.k. oraz na podstawie art. 47 § 3 k.k. orzeczono wobec niego nawiązkę w wysokości 10 000 złotych, a na postawie art. 42 § 2 k.k. i art. 43 § 1 k.k. - środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat.

Zarządzeniem z 28 marca 2018 r., wydanym przez przewodniczącego Wydziału II Karnego Sądu Apelacyjnego w Krakowie, P. M. wezwano do uzupełniania braku formalnego wniosku przez sporządzenie go i podpisanie przez adwokata lub radcę prawnego w terminie 7 dni od doręczenia zarządzenia, pod rygorem uznania wniosku za bezskuteczny (vide k. 9).

W odpowiedzi na powyższe zarządzenie adw. T. K. pismem z 12 kwietnia 2018 r. zgłosił się do sprawy jako obrońca P. M. przedkładając pełnomocnictwo oraz to samo pismo, które uprzednio złożył skazany, opatrując je własnym podpisem i pieczątką (vide k. 11 i n.).

W związku z powyższym, wskazując szczegółowo powody, ze względu na które pismo obrońcy nie może być uznane za spełniające wymóg przymusu adwokacko-radcowskiego obowiązujący w postępowaniu o wznowienie postępowania, upoważniony sędzia tut. Sądu zarządzeniem z 27 czerwca 2018 r. wezwał obrońcę skazanego do uzupełnienia braku formalnego wniosku w terminie 7 dni pod rygorem uznania złożonego pisma za bezskuteczne. W uzasadnieniu tego zarządzenia dokładnie wskazano na czym polega brak (vide k. 44-46).

W odpowiedzi na powyższe zarządzenie, przy piśmie z 19 lipca 2018 r., w którym podano, że obrońca w wykonaniu powyższego zarządzenia przedkłada własne pismo procesowe (vide k. 48), do tut. Sądu zostało złożone kolejne pismo obrońcy oznaczone – tak, jak obydwa poprzednie - jako „Wniosek o wznowienie postępowania w sprawie”.

Porównanie treści tego pisma złożonego przez obrońcę skazanego w odpowiedzi na zarządzenie z 27 czerwca 2018 r. (k. 44-46) ze wcześniej złożonymi pismami, tj. wnioskiem skazanego z 21 lutego 2018 r. oraz poprzednim pismem przedłożonym przez obrońcę także datowanym na 21 lutego 2018 r., co do którego stwierdzono, że nie spełnia wymogu przymusu adwokacko-radcowskiego jednoznacznie wskazuje, że obrońca - pomimo wezwania go o to - nie usunął braku pisma oznaczonego jako „Wniosek o wznowienie postępowania w sprawie”.

Przedłożone pismo, porównane z poprzednim od strony graficznej oraz merytorycznej, wskazuje jednoznacznie, że pismo aktualnie przedłożone jest treściowo tożsame z pismami uprzednio złożonymi. Jedyna zmiana polega tu na rezygnacji z pierwszej osoby liczby pojedynczej.

Nadto pismo przedłożone przez obrońcę opatrzone jest datą 21 lutego 2018 r., kiedy to adw. T. K. nie był jeszcze upoważniony do reprezentowania skazanego P. M. w niniejszym postępowaniu. Jak to już wskazano powyżej, obrońca zgłosił się do sprawy i przedłożył pełnomocnictwo podpisane przez skazanego przy piśmie z 12 kwietnia 2018 r., po wezwaniu P. M. do uzupełnienia braku formalnego przez sporządzenie i podpisanie wniosku, którym ma być zainicjowane postępowanie wznowieniowe przez adwokata lub radcę prawnego.

W zarządzeniu z 27 czerwca 2018 r., wzywającym obrońcę do usunięcia braków formalnych złożonego pisma, wskazano szczegółowo, że zgodnie z orzecznictwem sądowym, jak i wypowiedziami doktryny w wypadkach, w których wniesienie środka zaskarżenia (a takim jest wniosek o wznowienie postępowania) obwarowane jest przymusem adwokacko-radcowskim, obowiązek sporządzenia takiego środka przez adwokata lub radcę prawnego nie może polegać na odwołaniu się do treści własnoręcznego pisma skazanego lub innej strony, której jest obrońcą lub pełnomocnikiem, ani na podpisaniu tekstu, który sporządziła sama strona, ani też na wyrażeniu w odrębnym piśmie akceptacja kasacji sporządzonej przez stronę, ani wreszcie na skopiowaniu pliku zawierającego takie pismo (w odniesieniu do kasacji obrońcy zob. np. postanowienie SN z 30.09.1996 r., sygn. V KZ 47/96, OSNKW nr 11-12/1996, poz. 88 oraz aprobujące glosy do tego postanowienia autorstwa A. Murzynowskiego, OSP nr 3/1997, s. 165 i n. oraz T. Grzegorczyka, Palestra nr 5-6/1997, s. 267 i n. oraz postanowienie SN z 20.10.1998 r., sygn. III KZ 109/98, OSNKW nr 11-12/1998, poz. 57. Bliżej zob. B. Nita-Światłowska: Przymus adwokacko-radcowski przy wnoszeniu środków zaskarżenia w postępowaniu karnym – część I, Palestra nr 1-2/2017, s. 39 i n.). Konieczne jest tu wniesienie przez podmiot profesjonalny własnego wkładu intelektualnego do treści takiego środka zaskarżenia (por. postanowienia SN: z 20.10.1998 r., sygn. III KZ 109/98, OSNKW nr 11-12/1998, poz. 57; z 27.01.2005 r., sygn. IV KK 385/04, LEX nr 199639; z 15.12.2010 r., sygn. IV KZ 73/10, OSNwSK 2010, poz. 2532. Zob. też D. Świecki: Komentarz do art. 526 k.p.k., LEX.). Wprowadzony przez ustawodawcę przymus adwokacko-radcowski w wypadku wniosku o wznowienie postępowania ma na celu doprowadzenie do sytuacji, w której profesjonalista – adwokat lub radca prawny weryfikuje zasadność przesłanek wznowienia postępowania, a w wypadku, gdy nie podziela stanowiska swojego mocodawcy o zasadności sporządzenia wniosku – odmówienia jego sporządzenia wraz z podaniem powodów. Stąd właśnie akcentowana powyżej, jak również w zarządzeniu wzywającym do uzupełnienia braków formalnych, konieczność wniesienia przez adwokata lub radcę prawnego własnego wkładu intelektualnego do sporządzonego wniosku o wznowienie postępowania. Podpisanie wniosku o wznowienie postępowania przez adwokata lub radcę prawnego stwarza wprawdzie domniemanie, że został on sporządzony przez podmiot profesjonalny, a nie np. przez samą stronę, jednak jeżeli forma lub treść wniesionego środka zaskarżenia nasuwają wątpliwości, co do tego, czy został on sporządzony przez osobę uprawnioną, sąd powinien wezwać tę osobę do złożenia stosownego oświadczenia lub uzupełnienia braku formalnego.

W niniejszej sprawie z przyczyn podanych powyżej, oczywiste jest, że pismo przedłożone tut. Sądowi w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia braku formalnego, oznaczone jako „Wniosek o wznowienie postępowania w sprawie”, w którym zrezygnowano z ujęcie redakcyjnego w pierwszej osobie liczny pojedynczej, chociaż podpisane jest przez adw. T. K., to nie zostało przez niego sporządzone.

Ze względu na powyższe, stwierdzając, że obrońca nie usunął w wyznaczonym mu terminie braku formalnego pisma, orzeczono jak powyżej.

SSA Barbara Polańska-Seremet SSA Barbara Nita-Światłowska SSA Krzysztof Marcinkowski