Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 czerwca 2018 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Elżbieta Domagalska

Protokolant – st. sekr. sąd. Anna Żebrowska, sekr. Anna Rogojsza, p.o. sekr. Sylwia Laskowska, sekr. Joanna Kucharska

w obecności oskarżyciela z (...) Skarbowego w O. Tomasza Adamowicza, Wioletty Połońskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20.03.2017r., 30.08.2017r., 25.10.2017r., 29.11.2017r., 28.03.2018r., 09.05.2018r., 06.06.2018r. sprawy

1.  A. R. (2)

syna A. i A. z d. J.

ur. (...) w K.

oskarżonego o to, że:

będąc Prezesem Zarządu, tj. osobą odpowiedzialną za sprawy gospodarcze i (...) Sp. z o.o. z/s w S. poprzez swoje działanie polegające na zawarciu umowy o dzierżawę powierzchni w lokalu (...) w G. przy ul. (...), w dniu 27 stycznia 2016 r. urządzał gry na automacie (...) (...), w miejscu do tego nieprzeznaczonym i bez wymaganego zezwolenia, naruszając dyspozycję określoną w art. 14 ust. 1 oraz 23a ustawy z dnia 19.11.2009r. o grach hazardowych (Dz. U. 2015.612 ze zm.),

tj. o czyn z art. 107§1kks w zw. z art. 9§3kks

2.  A. R. (3)

syna J. i D. z d. Z.

ur. (...) w K.

oskarżonego o to, że:

poprzez wynajęcie powierzchni w lokalu (...) w G. przy ul. (...), na zainstalowanie i eksploatację automatów H. S. bez numeru - 2 szt., M. C. bez numeru oraz (...) (...) w dniu 27 stycznia 2016 r. urządzał gry na ww. automatach w miejscu do tego nieprzeznaczonym i bez wymaganego zezwolenia, naruszając dyspozycję określoną w art. 14 ust. 1, art. 23a ust. 1, w zw. z art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (Dz. U. 2015.612 ze zm.),

tj. o czyn z art. 107§1kks

1.  Oskarżonego A. R. (2) uznaje za winnego tego, że w dniu 27 stycznia 2016r. w G. w lokalu (...) przy ul. (...) urządzał gry na automacie (...) (...) w miejscu do tego nieprzeznaczonym i bez wymaganego zezwolenia naruszając przepisy art. 14 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19.11.2009r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 z późn. zm.) w ten sposób, że będąc Prezesem Zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G., tj. osobą odpowiedzialną za sprawy gospodarcze i finansowe spółki zawarł umowę najmu powierzchni w tym lokalu, na podstawie której Spółka (...) wstawiła tam automat (...) (...), tj. popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 107§1kks w zw. z art. 9§3kks i za to na podstawie art. 107§1kks w zw. z art. 23§1 i 3 kks skazuje go na karę grzywny w wysokości 100 (sto) stawek dziennych przy przyjęciu, że wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 120 (sto dwadzieścia) złotych.

2.  Oskarżonego A. R. (3) uznaje za winnego tego, że w dniu 27 stycznia 2016r. w G. w lokalu (...) przy ul. (...) na automacie (...) (...) zainstalowanym przez (...) Sp. z o. o. z siedzibą w G. na który wynajął tej spółce powierzchnię lokalu oraz dwóch automatach H. S. bez numeru i automacie M. C. bez numeru urządzał gry w miejscu do tego nieprzeznaczonym i bez wymaganego zezwolenia naruszając przepisy art. 14 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19.11.2009r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 z późn. zm.), tj. popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 107§1kks i za to na podstawie art. 107§1kks w zw. z art. 23§1 i 3 kks skazuje go na karę grzywny w wysokości 80 (osiemdziesiąt) stawek dziennych przy przyjęciu, że wysokość stawki dziennej jest równa kwocie 80 (osiemdziesiąt) złotych.

3.  Na podstawie art. 30§5 kks orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dwóch automatów do gier H. S. bez numeru wraz z przynależnościami, automatu do gier M. C. bez numeru wraz z przynależnościami, 5 sztuk kluczy do automatów i pieniędzy w kwocie 399,30 zł, tj. dowodów rzeczowych zapisanych w wykazie dowodów rzeczowych na karcie 172 akt sprawy pod pozycją 1-3 i 6.

4.  Na podstawie art. 230§2 kpk w zw. z art. 113§1kks nakazuje zwrócić A. R. (3) umowę najmu powierzchni użytkowej wraz z protokołem instalacji, tj. dowody rzeczowe zapisane w wykazie dowodów rzeczowych na karcie 172 akt sprawy pod pozycją 5.

5.  Na podstawie art. 633 kpk w zw. z art. 113§1kks oraz art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz. U. z 1983r., Nr 49 poz. 223 z późn. zm.) zasądza na rzecz Skarbu Państwa tytułem opłaty sądowej od oskarżonego A. R. (2) kwotę 1.200 (jeden tysiąc dwieście) zł, a od oskarżonego A. R. (3) kwotę 640 (sześćset czterdzieści) zł i od każdego z nich kwotę 130 (sto trzydzieści) złotych stanowiącą ½ pozostałych kosztów sądowych.

Sygn. akta II K 427/16

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. R. (3) prowadził działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Handlowo – Usługowo – Produkcyjne (...) i jednym z miejsc, w jakich ją prowadził był lokal położony w G. przy ul. (...). W dniu 02.07.2012r. zawarł umowę najmu powierzchni użytkowej z (...) Sp. z o. o. z siedzibą w G. reprezentowaną przez jednoosobowy zarząd w osobie A. R. (2). Na mocy tej umowy (...) Sp. z o. o. na wynajętej jej powierzchni 6 m ^{( 2)} miała zainstalować swój automat do gier i płacić wynagrodzenie w kwocie 500 zł miesięcznie, zaś A. R. (3) zobowiązał się m.in. do stałego dostarczania energii elektrycznej pozwalającej na niezakłóconą pracę automatu, ochronę automatu przed uszkodzeniem lub zniszczeniem oraz swobodnego dostępu do automatów w godzinach otwarcia lokalu. W dniu 29.06.2015r. w związku z przedmiotową umową w lokalu tym został zainstalowany przez pracownika serwisu spółki (...) automat do gier (...) (...). Poza tym automatem A. R. (3) w lokalu zainstalowane miał jeszcze dwa automaty do gier H. S. i automat do gier M. C.. Wszystkie te automaty obsługiwały zatrudnione przez A. R. (3) pracownice M. Z. i D. K.. Otwierały one lokal, pilnowały porządku i wypłacały wygrane pieniężne grającym osobom oraz kasowały przy pomocy kluczy punkty kredytowe.

W dniu 27.01.2016r. funkcjonariusze Służby Celnej przeprowadzili kontrolę lokalu o nazwie (...) przy ul. (...) w G. należącego do A. R. (3) i na każdym z wyżej wskazanych automatów zainstalowanych w tym lokalu kontrolujący przeprowadzili eksperyment procesowy polegający na odtworzeniu przebiegu gry. Odnośnie wszystkich gier wyniki przeprowadzonego eksperymentu wykazały ich losowy charakter, gdyż jak stwierdzono pozostawały one poza sferą oddziaływania grającego i jego zdolności psychomotorycznej. Stwierdzono również komercyjny charakter gier, gdyż konieczne było uiszczenie określonej kwoty pieniężnej, aby uzyskać możliwość ich przeprowadzenia oraz możliwość uzyskania wygranych pieniężnych wypłacanych przez obsługę, a nadto możliwość uzyskania wygranej w postaci punktów kredytowych, które pozwalały na prowadzenie dalszej gry bez konieczności ponownego kredytowania gotówką.

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o zeznania świadków D. B. k.757v-758, B. W. k.789-790, M. Z. k.17-18, T. G. k.13-14 oraz protokół z przebiegu przeprowadzonego w drodze eksperymentu procesowego odtworzenia przebiegu gry na automacie k.6-12, protokół przeszukania lokalu k.21-23, umowę najmu powierzchni użytkowej k k.24, protokół instalacji k.25, protokół oględzin automatów do gry z dokumentacją fotograficzną k.29-36, 109-110, wydruk z KRS k.105-107, wypis z (...) k.122.

Oskarżony A. R. (4) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu (k.150-151). Utrzymywał, że urządzenie (...) (...) (...) jest symulatorem i nie podlega pod ustawę hazardową, gdyż nie przynosi żadnego dochodu, nie można na nim niczego wygrać (żadnych punktów czy pieniędzy) zaś gry na nim nie mają charakteru losowego ponieważ są czasowe i po upływie wykupionego czasu wszystko się kasuje. Wyjaśnił, że wiedzę odnośnie tego, iż przedmiotowe urządzenie nie podlega pod ustawę hazardową posiada z opinii sporządzonej przez biegłego sądowego z listy Prezesa SO w S.otrzymanej wraz z tym urządzeniem. Podał nadto, że z publikacji, z jaką się zapoznał oraz zgodnie z orzeczeniami sądów i prokuratur nie można stosować przepisów technicznych o grach hazardowych.

Oskarżony A. R. (3) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił dalszych wyjaśnień (k.756v).

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonych, bowiem przeczy im zebrany w sprawie materiał dowodowy.

Z zeznań świadków D. B. (k.757v-758) i B. W. (k.789-790) wynika, że w dniu 27.01.2016r. wspólnie z A. C. i L. G. przeprowadzili kontrolę w lokalu (...) znajdującym się w G. przy ul. (...). Kiedy weszli do lokalu zastali tam 4 automaty do gier i przy jednym z nich był grający mężczyzna. W lokalu tym była też obecna zatrudniona tam do obsługi kobieta, która oświadczyła, iż zainstalowane w lokalu automaty same nie wypłacają wygranych tylko ona je wypłaca z pieniędzy otrzymywanych od jej pracodawcy, które przechowuje w kasetce. Z zeznań świadków tych wynika, że przeprowadzono wówczas eksperyment polegający na przeprowadzeniu gry na tych automatach.

Relacje tych świadków korespondują z zeznaniami świadka T. G., który wówczas grał na jednym z automatów (k.13-14). Podał on, że kiedy przebywał dnia 27.01.2016r. w lokalu (...) przy ul. (...) w G. weszli tam funkcjonariusze Służby Celnej i okazując legitymacje służbowe poinformowali kobietę z obsługi lokalu o przystąpieniu do kontroli. W związku z tym zakończył on wówczas grę, a kobieta z obsługi wypłaciła mu kwotę 100 zł, gdyż automat, na którym grał sam nie wypłaca wygranych pieniężnych. Zeznał, iż jego gra polegała na tym, że po wrzuceniu do automatu pieniędzy nacisnął jedynie przycisk start i nie miał wpływu na to jak ułożą się symbole na obracających się bębnach.

Sąd dał wiarę zeznaniom wyżej wskazanych świadków, bo były spójne, logiczne, korespondowały ze sobą i nie zawierały żadnych treści wskazujących na nieprawdziwość ich relacji.

Z zeznań świadka M. Z. złożonych w postępowaniu przygotowawczym wynika, że była zatrudniona przez A. R. (3) od trzech i pół roku i zajmowała się w tym lokalu utrzymywaniem porządku oraz wypłatą wygranych pieniężnych z gier na automatach (k.17-18). Jak podała, w lokalu tym na zmianę z nią pracowała zatrudniona też przez A. R. (3) D. K., z którą przekazywały sobie wzajemnie klucze do lokalu i klucze do kasowania kredytów na tych automatach. Wszelkimi sprawami związanymi z tym automatami zajmował się A. R. (3) i od niego otrzymywały pieniądze na wypłatę wygranych przeważnie w kwocie 2.000 zł, bo żaden z automatów wygranych pieniędzy nie wypłacał. Twierdziła, że tego dnia grał tylko jeden mężczyzna, któremu wypłaciła kwotę 100 zł. Zeznaniom tym Sąd dał wiarę, bo były spójne, logiczne i korespondowały z zeznaniami świadków D. B., B. W. i T. G.. Za nieprawdziwe natomiast uznano zeznania świadka M. Z. złożone w niniejszej sprawie na rozprawie (k.757-757v). Zaprzeczała wówczas, by wypłacała klientom lokalu wygrane pieniężne i twierdziła, że trzymane przez nią w kasetce pieniądze były na wypadek, gdy klient chciał rozmienić swoje pieniądze. Zaprzeczała, by mówiła, iż wydane przez nią kontrolującym klucze służyły do kasowania kredytów. Zaprzeczała, by tej treści zeznania składała w postępowaniu przygotowawczym. Jej zeznania na rozprawie były niespójne, nielogiczne i nie potrafiła racjonalnie wyjaśnić zachodzących w jej zeznaniach sprzeczności. W ocenie Sądu relacje świadka z postępowania przygotowawczego były szczere i prawdziwe, natomiast później kiedy zdała sobie sprawę, że mogą one wskazywać na popełnienie przestępstwa przez A. R. (3) to kierując się źle pojętą lojalnością zeznawała na rozprawie nieprawdziwie chcąc go uchronić przed odpowiedzialnością karną. W tym miejscu warto też dodać, iż D. B., która przesłuchiwała świadka M. Z. w postępowaniu przygotowawczym zeznała, iż przesłuchanie to odbyło się zgodnie z obowiązującymi przepisami i wszystko co świadek powiedziała odnotowane zostało w protokole.

Za wiarygodne uznano zeznania świadków A. C. i L. G. choć nic istotnego nie wniosły one do sprawy poza potwierdzeniem faktu, że tego dnia w G. brali udział w kontroli lokali, w których urządzano gry na automatach (k.806v). Nie pamiętali oni jednak przebiegu tej konkretnej kontroli.

Zebrane w sprawie dokumenty, w szczególności protokół z przebiegu przeprowadzonego w drodze eksperymentu procesowego odtworzenia przebiegu gry na automacie k.6-12, protokół przeszukania lokalu k.21-23, protokół oględzin automatów do gry z dokumentacją fotograficzną k.29-36, 109-110, zostały sporządzone przez uprawnione osoby i nie budzą żadnych wątpliwości.

Przeprowadzony eksperyment procesowy odtworzenia przebiegu gry na automatach zainstalowanych w Lokalu (...) w G. przy ul. (...) wykazał, że uczestnik gry po jej opłaceniu uruchamiał start, co prowadziło do obracania się bębnów w sposób niezależny i nieprzewidywalny dla grającego.

Ocena techniczna automatu (...) (...) (...) sporządzona przez M. S. (1) i M. S. (2) reprezentujących Środkowopomorski Zespół (...) nie miała znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, gdyż stwierdzała stan techniczny tego urządzenia na dzień 11.08.2011r., zaś zdarzenie będące przedmiotem niniejszego postępowania miało miejsce w dniu 27.01.2016r.

Z opinii biegłego sądowego z zakresu badania automatów do gier Z. S. wynika, że wszystkie cztery przedmiotowe automaty do gier posiadają konstrukcję popularnych automatów hazardowych eksploatowanych wcześniej w większości jako tzw. automaty o niskich wygranych, a ich oprogramowania są standardowe. Wszystkie te automaty mają charakter komercyjny, co wynika z możliwości ich kredytowania monetami we wrzutniku monet lub banknotami w akceptorze banknotów, nie wypłacają wygranych, nie stwierdzono w nich adaptacji wprowadzających do gry elementy zręcznościowe, a wynik gry na nich nie zależy od zręczności gracza i ma charakter losowy (k.817-830, 1133-1135). Opinia ta jest jasna, spójna, logiczna, została wydana przez osobę posiadającą specjalistyczną wiedzę w swej dziedzinie i treść jej nie budzi wątpliwości, w tym treść opinii odnosząca się do oceny technicznej z dnia 11.08.2011r. automatu (...) (...) (...) sporządzonej przez Środkowopomorski Zespół (...) w S. (k.792-793).

Jak wykazało postępowanie dowodowe A. R. (4) w dniu 27 stycznia 2016r. w G. w lokalu (...) przy u. (...) urządzał gry na automacie (...) (...) (...) w miejscu do tego nieprzeznaczonym i bez wymaganego zezwolenia naruszając przepisy art. 14 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19.11.2009r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 z późn. zm.) w ten sposób, że będąc Prezesem Zarządu (...) Sp. z o. o. z siedzibą w G., tj. osobą odpowiedzialną za sprawy gospodarcze i finansowe spółki zawarł umowę najmu powierzchni w tym lokalu, na podstawie której Spółka (...) wstawiła tam automat (...) (...) (...). Zachowaniem tym wyczerpał on znamiona przestępstwa skarbowego z art. 107§1 kks w zw. z art.9§3 kks.

Zebrane dowody wykazały, że A. R. (3) w dniu 27 stycznia 2016r. w G. w lokalu (...) przy ul. (...) na automacie (...) (...) (...) zainstalowanym przez (...) Sp. z o. o. z siedzibą w G., na który wynajął tej spółce powierzchnię lokalu oraz dwóch automatach H. S. bez numeru i automacie M. C. bez numeru urządzał gry w miejscu do tego nieprzeznaczonym i bez wymaganego zezwolenia naruszając przepisy art. 14 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19.11.2009r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 z późn. zm.). Zachowaniem tym wyczerpał on znamiona przestępstwa skarbowego z art. 107§1 kks.

Wina umyślna oskarżonych nie budzi wątpliwości, o czym świadczą okoliczności zdarzenia. Są oni osobami dorosłymi, poczytalnymi, więc w pełni zdawali sobie sprawę ze swego zachowania. Osoba prowadząca działalność gospodarczą zobligowana jest do zapoznania się z przepisami dotyczącymi tej działalności, w tym przypadku w szczególności przepisami ustawy o grach hazardowych, gdzie zgodnie z art. 2 ust. 6 o charakterze gry na automacie w rozumieniu ustawy może decydować jedynie wskazany tam podmiot, a nie rzeczoznawca. W przedmiotowej sprawie czyny zarzucane oskarżonym zostały popełnione w dniu 27.01.2016r., tak więc po wejściu w życie ustawy z dnia 12.06.2015r. o zmianie ustawy o grach hazardowych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1201), która to ustawa w szczególności art. 14 ust. 1 została notyfikowana Komisji Europejskiej w dniu 05.11.2014 r. pod nr 214/0537 PL. Nie ulega wątpliwości, że oskarżeni A. R. (5) i A. R. (3) prowadząc działalność o takim profilu byli zobowiązani do zweryfikowania legalności podjętych przez siebie działań tym bardziej, że w związku z wejściem w życie w dniu 03.09.2015r. zmian w ustawie o grach hazardowych wprowadzonych ustawą z dnia 12.06.2015r., którą notyfikowano Komisji Europejskiej, prowadzona była kampania medialna w tym zakresie, a ponadto nagłośnione były informacje związane z zatrzymywaniem nielegalnych urządzeń.

Czyn o znamionach określonych w art. 107§1 kks ma charakter blankietowy, tzn. odpowiedzialność karno-skarbowa na podstawie tego przepisu ma miejsce wyłącznie w sytuacji, gdy sprawca dopuszcza się zachowań opisanych w tym przepisie, czyniąc to jednak wbrew przepisom innej ustawy. Wypełnieniem jego treści są więc normy wynikające z innego aktu prawnego o randze ustawowej, wbrew którym sprawca daną grę urządza lub prowadzi. W przedmiotowej sprawie wypełnieniem blankietowej normy art. 107§1 kks są przepisy ustawy z dnia 17.11.2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 201, poz. 1540 z późn. zm.) w brzmieniu nadanym ustawą o zmianie ustawy o grach hazardowych z dnia 12.06.2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 1201), która weszła w życie w dniu 03.09.2015 r. W myśl art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych grami na automatach są gry o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawiera element losowości. Zarówno wykładnia językowa, logiczna jak i celowościowa art. 2 ust. 2 ustawy o grach hazardowych w ocenie Sądu prowadzi do konkluzji, iż wystarczy stwierdzenie występowania elementu przypadkowości wpływającej bezpośrednio na wynik gry, aby zakwalifikować daną grę do gier losowych w rozumieniu przepisów ustawy o grach hazardowych. Wprowadzenie różnych elementów dodatkowych takich jak element wiedzy, zręczności, oznaczenia na urządzeniu braku losowości czy zakończenia gry po określonym wykupionym czasie, mających stworzyć pozory braku losowości, nie pozbawia gry charakteru losowego, jeżeli w konsekwencji gra zależy od przypadku. Ponadto o tym, czy mamy do czynienia z automatem losowym nie decyduje wypłacanie wygranej przez sam automat. Zgodnie z art. 3 tej ustawy urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach jest dozwolone wyłącznie na zasadach określonych w ustawie. Przepis art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych w brzemieniu nadanym wyżej wskazaną ustawą, która weszła w życie w dniu 03.09.2015 r. stanowi, że działalność w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości oraz gier na automatach może być prowadzona na podstawie udzielonej koncesji na prowadzenie kasyna gry. Wedle natomiast przepisu art. 14 ust. 1 ustawy w brzemieniu nadanym wyżej powołaną ustawą z dnia 12.06.2015 r. urządzanie gier cylindrycznych, gier w karty, w tym turniejów gry pokera, gier w kości oraz gier na automatach jest dozwolone wyłącznie w kasynach gry na zasadach i warunkach określonych w zatwierdzonym regulaminie i udzielonej koncesji lub udzielonym zezwoleniu, a także wynikających z przepisów ustawy. Przepis art. 23a ust. 1 tej ustawy przewiduje natomiast, że automaty i urządzenia do gier z wyjątkiem terminali w kolekturach gier liczbowych służących wyłącznie do urządzania gier liczbowych, mogą być eksploatowane przez podmioty posiadające koncesję lub zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier losowych lub gier na automatach oraz przez podmioty wykonujące monopol państwa po ich zarejestrowaniu przez naczelnika urzędu celno-skarbowego.

W opisie czynu zabronionego określonego w art. 107§1 kks ustawodawca posłużył się znamionami „urządzanie” i „prowadzenie”. Pojęcia te nie posiadają definicji legalnej w przepisach ustawy o grach hazardowych i wywołują rozbieżności interpretacyjne. W doktrynie przyjmuje się, że w wypadku urządzania chodzi o zaprowadzenie czy uruchomienie działalności hazardowej w określonym miejscu: kasynie, salonie, punkcie. Prowadzenie zaś dotyczy działalności już uprzednio urządzonej. W judykaturze administracyjnej ugruntowało się natomiast stanowisko, zgodnie z którym urządzanie gier hazardowych to ogół czynności i działań stanowiących zaplecze logistyczne dla umożliwienia realizowania w praktyce działalności w zakresie gier hazardowych, w szczególności zorganizowanie i pozyskanie odpowiedniego miejsca na zamontowanie urządzeń, przystosowanie go do danego rodzaju działalności, umożliwienie dostępu do takiego miejsca nieorganicznej licznie graczy, utrzymanie automatów w stanie stałej aktywności umożliwiającym ich sprawne funkcjonowanie, wypłacanie wygranych, obsługa urządzeń, zatrudnienie i odpowiednie przeszkolenie personelu zapewniające graczom możliwość uczestniczenia w grze. Jest to przestępstwo powszechne, które można popełnić wyłącznie umyślnie w obu postaciach zamiaru, tj. w zamiarze bezpośrednim lub ewentualnym (patrz m.in. G. Łabuda, Komentarz do art. 107 kks, opublikowany w Lex Omega; Kodeks karny skarbowy, Komentarz - Zgaliński Igor – WKP 2018; wyrok WSA w Kielcach z 22.09.2016 r., II SA/Ke 553/16, LEX nr 2151067; wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 08.09.2016 r., II SA/Go 321, LEX nr 2121466).

Wymierzając karę oskarżonym Sąd miał na uwadze rozmiar ujemnych następstw czynów oskarżonych, rodzaj i stopień naruszenia ciążącego obowiązku, motywację i sposób zachowania się oskarżonych, ich właściwości i warunki osobiste, sposób życia przed popełnieniem tych przestępstw i zachowanie się po ich popełnieniu. Zapoznanie się z przepisami prawnymi dotyczącymi prowadzonej działalności gospodarczej i ich przestrzeganie jest jednym z podstawowych obowiązków osoby prowadzącej działalność. Oskarżeni naruszyli ten obowiązek kierując się chęcią łatwego zysku. Z drugiej jednak strony należało uwzględnić, że wiodą oni ustabilizowany tryb życia i wcześniej nie byli karani za przestępstwa. Mając na uwadze wszystkie te okoliczności uznano za odpowiednią dla oskarżonego A. R. (2) karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych przy przyjęciu, że wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 120 zł, zaś dla oskarżonego A. R. (3) za odpowiednią uznano karę grzywny w wymiarze 80 stawek dziennych przy przyjęciu, że wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 80 zł. Ustalając wysokość stawki dziennej w przypadku każdego z oskarżonych uwzględniono jego dochody, warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. W ocenie Sądu wymierzona każdemu z oskarżonych kara jest adekwatna do stopnia winy sprawcy i spełni swe cele zapobiegawczy i wychowawczy.

Zgodnie z treścią art. 30§5 kks orzeczono przepadek na rzecz Skarbu Państwa dwóch automatów do gier H. S. bez numeru z przynależnościami, automatu do gier M. C. bez numeru z przynależnościami, 5 sztuk kluczy do automatów i pieniędzy w kwocie 399,30 zł stanowiących dowody rzeczowe w niniejszej sprawie.

Na podstawie art. 230§2 kpk w zw. z art. 113§1 kks nakazano zwrot A. R. (3) jako osobie uprawnionej umowy najmu powierzchni użytkowej wraz z protokołem instalacji stwierdzających ich zbędność dla dalszego postępowania.

O opłacie i pozostałych kosztach sądowych rozstrzygnięto w oparciu o art. 633 kpk w zw. z art. 113§1 kks oraz art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz. U. z 1983r. Nr 49 poz. 223 z późn. zm.).