Sygn. akt: II AKa 19/18
Dnia 19 marca 2018 r.
Sąd Apelacyjny w Katowicach w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: |
SSA Wiesław Kosowski |
Sędziowie: |
SSA Robert Kirejew (spr.) SSO del. Arkadiusz Cichocki |
Protokolant: |
Bartłomiej Wiench |
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Katowicach Jarosława Dunaja
po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2018 r. sprawy
1. A. G. s. A. i B. ur. (...) w M.
oskarżonego z art. 18 § 3 kk w zw z art. 20 § 2 kk w zw z art. 76 § 2 kks i art. 62 § 2 kks w zw z art. 6 § 2 kks w zw z art. 7 § 1 kks i inne
2. K. G. s. K. i K. ur. (...) w K.
oskarżonego z art. 18 § 3 kk w zw z art. 20 § 2 kk w zw z art. 76 § 2 kks i art. 62 § 2 kks w zw z art. 6 § 2 kks w zw z art. 7 § 1 kks i inne
3. S. J. s. Z. i E. ur. (...) w M.
oskarżonego z art. 18 § 3 kk w zw z art. 20 § 2 kk w zw z art. 76 § 2 kks i art. 62 § 2 kks w zw z art. 6 § 2 kks w zw z art. 7 § 1 kks i inne
na skutek apelacji obrońców
od wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach
z dnia 11 sierpnia 2017 roku, sygn. akt XXI K 250/15
1. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób że:
w punktach 2 i 8 z podstawy prawnej skazania eliminuje przepis art. 271 § 1 k.k. i uzupełnia ją o sformułowanie: „w brzmieniu sprzed dnia 1 marca 2017 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k.”;
w punkcie 5 z podstawy prawnej skazania eliminuje przepis art. 271 § 1 k.k., zwrot: „oraz przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k.” zastępuje sformułowaniem: „w brzmieniu sprzed dnia 1 marca 2017 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k.”, a nadto z podstawy wymiaru kary eliminuje przepis art. 286 § 1 k.k.;
w punkcie 12 z podstawy prawnej skazania eliminuje przepis art. 271 § 1 k.k., zwrot: „przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k.” zastępuje sformułowaniem: „w brzmieniu sprzed dnia 1 marca 2017 r. w zw. z art. 4 § 1 k.k.”, a nadto z podstawy wymiaru kary eliminuje przepis art. 286 § 1 k.k.;
w punkcie 15 z podstawy wymiaru kary eliminuje przepis art. 286 § 1 k.k.;
2. w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
3. zasądza od Skarbu Państwa (Sąd Okręgowy w Katowicach) na rzecz adwokatów B. L. – Kancelaria Adwokacka w K. i P. B. – Kancelaria Adwokacka w J. kwoty po 738 (siedemset trzydzieści osiem) złotych, w tym 23 % VAT, tytułem obrony z urzędu udzielonej oskarżonym w postępowaniu odwoławczym;
4. zwalnia oskarżonych A. G., K. G. i S. J. od zapłaty kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.
SSO del. Arkadiusz Cichocki SSA Wiesław Kosowski SSA Robert Kirejew
Sygn. akt II AKa 19/18
Sąd Okręgowy w Katowicach wyrokiem z dnia 11 sierpnia 2017 r., sygn. akt XXI K 250/15, w punkcie 1 uznał A. G. za winnego tego, że w maju 2012 r. w K. i w T., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru, chcąc aby inna osoba popełniła czyn zabroniony, pomagał do wprowadzania w błąd Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. co do istnienia podstaw do zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów w postaci prętów stalowych żebrowanych z firmy (...) A. G. i następnie sprzedaży w formie wewnątrzwspólnotowej dostawy tych towarów z zerową stawką VAT do czeskiej firmy (...) SE z siedzibą w P., w ten sposób, że przekazał B. C. prowadzącej firmę o nazwie Biuro (...) B. C. z/s w T. dane odbiorcy towaru uprzednio nabytego w jego firmie oraz zorganizował za pośrednictwem firmy (...) wykonywanie transportów towarów w postaci prętów stalowych żebrowanych w ramach dostaw wewnątrzwspólnotowych do wymienionej czeskiej firmy do miejscowości S. na terenie Republiki Czeskiej, udokumentowanych fakturami VAT wystawionymi przez (...) to jest fakturami VAT:
z dnia 29-05-2012 numer (...) na sprzedaż prętów Fi 12 o wadze 23950 kilogramów na kwotę 51 732,00 zł
z dnia 29-05-2012 numer (...)na sprzedaż prętów Fi 10 o wadze 24570 kilogramów na kwotę 53 071,20 zł
z dnia 29-05-2012 numer (...) na sprzedaż prętów Fi 12 o wadze 23320 kilogramów na kwotę 50 371,20 zł
z dnia 30-05-2012 numer (...) na sprzedaż prętów Fi 10 o wadze 23100 kilogramów na kwotę 49 896,00 zł
z dnia 30-05-2012 numer (...) na sprzedaż prętów Fi 10 o wadze 24100 kilogramów na kwotę 52 056,00 zł
z dnia 31-05-2012 numer (...) na sprzedaż prętów Fi 10 o wadze 23760 kilogramów na kwotę 51 321,60 zł
z dnia 31-05-2012 numer (...) na sprzedaż prętów Fi 10 o wadze 24975 kilogramów na kwotę 53 946,00 zł,
podczas gdy w rzeczywistości transportów i dostaw takich firma (...) nie wykonywała, a towar objęty wymienionymi fakturami VAT nie był dostarczany w ramach dostaw wewnątrzwspólnotowych do miejscowości S. na terenie Republiki Czeskiej, czym ułatwił wystąpienie przez B. C. w korekcie deklaracji podatku od towarów i usług VAT-7 z dnia 22 czerwca 2012 r. o zwrot nadwyżki podatku VAT naliczonego w kwocie 88 037 zł, w tym w kwocie co najmniej 79 012 złotych z tytułu uprzedniego nabycia towarów objętych wyżej wymienionymi fakturami, narażając na nienależny zwrot podatku VAT w kwocie 79 012 złotych oraz ułatwił wystawienie jej wyżej wymienionych nierzetelnych faktur VAT, czym wyczerpał znamiona przestępstwa skarbowego z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 76 § 2 k.k.s. i 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. i za to na mocy art. 7 § 2 k.k.s. w zw. z art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 76 § 2 k.k.s. wymierzył oskarżonemu A. G. karę 100 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość pojedynczej stawki na kwotę 70 złotych.
W punkcie 2 tego samego wyroku Sąd Okręgowy w Katowicach uznał oskarżonego A. G. za winnego tego, że w maju 2012 r. w K. i w T., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, chcąc aby inna osoba popełniła czyn zabroniony, pomógł do doprowadzenia Naczelnika Urzędu Skarbowego w T., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci zwrotu nadwyżki podatku VAT i wprowadzenia w błąd Naczelnika Urzędu Skarbowego w T., co do istnienia podstaw do zwrotu podatku VAT, w związku z deklarowanymi dostawami wewnątrzwspólnotowymi przez B. C., naliczonego z tytułu nabycia towarów w postaci prętów stalowych żebrowanych z firmy (...), a następnie sprzedaży w formie wewnątrzwspólnotowej dostawy tych towarów z zerową stawką VAT do czeskiej firmy (...) z siedzibą w P., w ten sposób, że przekazał B. C. prowadzącej firmę o nazwie (...) z/s w T. dane odbiorcy towaru uprzednio nabytego w jego firmie oraz zorganizował za pośrednictwem firmy (...) wykonywanie transportów towarów w postaci prętów stalowych żebrowanych w ramach dostaw wewnątrzwspólnotowych do wymienionej czeskiej firmy do miejscowości S. na terenie Republiki Czeskiej, udokumentowanych fakturami VAT wystawionymi przez (...)to jest fakturami VAT:
z dnia 29-05-2012 numer (...)na sprzedaż prętów Fi 12 o wadze 23950 kilogramów na kwotę 51 732,00 zł
z dnia 29-05-2012 numer (...) na sprzedaż prętów Fi 10 o wadze 24570 kilogramów na kwotę 53 071,20 zł
z dnia 29-05-2012 numer (...) na sprzedaż prętów Fi 12 o wadze 23320 kilogramów na kwotę 50 371,20 zł
z dnia 30-05-2012 numer (...) na sprzedaż prętów Fi 10 o wadze 23100 kilogramów na kwotę 49 896,00 zł
z dnia 30-05-2012 numer (...) na sprzedaż prętów Fi 10 o wadze 24100 kilogramów na kwotę 52 056,00 zł
z dnia 31-05-2012 numer (...) na sprzedaż prętów Fi 10 o wadze 23760 kilogramów na kwotę 51 321,60 zł
z dnia 31-05-2012 numer (...) na sprzedaż prętów Fi 10 o wadze 24975 kilogramów na kwotę 53 946,00 zł
podczas gdy w rzeczywistości transportów i dostaw takich firma (...) nie wykonywała, a towar objęty wymienionymi fakturami VAT nie był dostarczany w ramach dostaw wewnątrzwspólnotowych do miejscowości S. na terenie Republiki Czeskiej, czym ułatwił wystąpienie przez B. C. w korekcie deklaracji podatku od towarów i usług VAT-7 z dnia 22 czerwca 2012 r. o zwrot nadwyżki podatku VAT naliczonego w kwocie 88 037 zł, w tym w kwocie co najmniej 79 012 zł z tytułu uprzedniego nabycia towarów objętych wyżej wymienionymi fakturami, w wyniku czego B. C. otrzymała zwrot podatku VAT w kwocie 88 037,00 zł oraz ułatwił wystawienie jej wyżej wymienionych faktur VAT poświadczających nieprawdę co okoliczności mającej znaczenie prawne, a to dokonania sprzedaży towarów nimi objętych do czeskiej firmy (...) z zerową stawką podatku VAT, który to czyn stosownie do przepisu art. 8 § 1 k.k.s. wyczerpuje jednocześnie znamiona przestępstwa skarbowego przypisanego oskarżonemu w punkcie 1, czym wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 271 § 1 w zw. z art. 271 § 3 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 12 k.k. i za to na mocy art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i art. 33 § 1, 2 i 3 k.k. wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość pojedynczej stawki na kwotę 70 złotych.
Sąd Okręgowy w Katowicach na mocy art. 8 § 2 i § 3 k.k.s. stwierdził, że wykonaniu podlegają kary wymierzone A. G. w punkcie 2.
W punkcie 4 opisywanego wyroku A. G. został uznany za winnego tego, że w okresie od grudnia 2012 r. do lutego 2013 r. w T., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru, działając wspólnie i w porozumieniu z K. G. i inną ustaloną osobą, wprowadzał w błąd Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. w ten sposób, że:
w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT -7 z dnia 4 stycznia 2013r., oraz w korekcie deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 z dnia 24 stycznia 2013r. podał nieprawdziwe dane dotyczące wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na kwotę 746 153 zł, w wyniku czego zażądał zwrotu podatku naliczonego nad należnym w kwocie 173 492 złote, w tym podatku VAT w kwocie 167 375 złotych naliczonego z tytułu nabycia towarów w postaci prętów stalowych żebrowanych i oleju rzepakowego z firmy (...) i następnie sprzedaży w formie wewnątrzwspólnotowej dostawy tych towarów z zerową stawką VAT do słowackiej firmy (...) s.r.o. z siedzibą w B. B., czym naraził na uszczuplenie podatku VAT w kwocie co najmniej 167 375 złotych i jednocześnie dla wykazania dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy wystawił 12 nierzetelnych faktur VAT, wskazujących na dokonanie faktycznej sprzedaży towaru nimi objętego do powołanej słowackiej (...), podczas gdy pomimo dokonanych przez spółkę (...) s.r.o. płatności faktycznie spółka ta nie odbierała towarów objętych fakturami wystawionymi przy posłużeniu się danymi firmy (...) na terenie firmy (...) w C., gdzie firma ta pod adresem (...) miała wynajęty plac, a jednocześnie K. G. prowadząc firmę (...) zlecał firmie (...) S. J. wykonanie transportów jedynie do granicy z Republiką Czeską bez konieczności jej przekraczania lub dokonanie kursu powrotnego z C. bez wykonania rozładunku, i w ten sposób wystawił następujące nierzetelne faktury obejmujące dostawę wewnątrzwspólnotową, to jest:
z dnia 07-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 20 w ilości 24500 kilogramów na kwotę 49 980,00 zł do spółki (...)
z dnia 07-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 20 w ilości 24450 kilogramów na kwotę 49 878,00 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24184 kilogramów na kwotę 49 335,36 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24880 kilogramów na kwotę 50 755,20 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 14 w ilości 24410 kilogramów na kwotę 49 796,40 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 32 w ilości 23930 kilogramów na kwotę 48 817,20 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24280 kilogramów na kwotę 49 531,20 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 16 w ilości 24190 kilogramów na kwotę 49 347,60 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż oleju rzepakowego w ilości 24940 litrów na kwotę 99 760,00 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012 r. o numerze (...) na sprzedaż oleju rzepakowego w ilości 24790 litrów na kwotę 99 160,00 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż oleju rzepakowego w ilości 25060 litrów na kwotę 100 240,00 zł do spółki (...)
z dnia 11-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24290 kilogramów 49 551,60 zł (...)
w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT -7 z dnia 5 lutego 2013r., podał nieprawdziwe dane dotyczące wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na kwotę 301 104 zł, w wyniku czego zażądał zwrotu podatku naliczonego nad należnym w kwocie 64 978 złote, w tym podatku VAT w kwocie 64 162 złotych naliczonego z tytułu nabycia towarów w postaci prętów stalowych żebrowanych z firmy (...) i następnie sprzedaży w formie wewnątrzwspólnotowej dostawy tych towarów z zerową stawką VAT do czeskiej firmy (...) z siedzibą w S. M. reprezentowanej przez M. K. (1), czym naraził na nienależny zwrot podatku VAT w kwocie co najmniej 64 162 złotych i jednocześnie dla wykazania dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy wystawił 6 nierzetelnych faktur VAT, wskazujących na dokonanie faktycznej sprzedaży towaru nimi objętego do powołanej czeskiej spółki (...), podczas gdy pomimo dokonanych przez spółkę (...) płatności faktycznie spółka ta nie odbierała towarów objętych fakturami wystawionymi przy posłużeniu się danymi firmy (...) na terenie firmy (...)w C., gdzie firma ta pod adresem (...) miała wynajęty plac, a jednocześnie K. G. prowadząc firmę (...) zlecał firmie (...)wykonanie transportów jedynie do granicy z Republiką Czeską bez konieczności jej przekraczania lub dokonanie kursu powrotnego z C. bez wykonania rozładunku, i w ten sposób wystawił następujące nierzetelne faktury obejmujące dostawę wewnątrzwspólnotową, to jest:
z dnia 29-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych w ilości 24840 kilogramów na kwotę 50 673,60 zł do spółki (...)
z dnia 29-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych w ilości 24630 kilogramów na kwotę 50 245,20 zł do spółki (...)
z dnia 29-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych w ilości 24540 kilogramów na kwotę 50 061,60 zł do spółki (...)
z dnia 28-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24640 kilogramów na kwotę 50 265,60 zł do spółki (...)
z dnia 28-01-2013r o numerze (...)na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 16 w ilości 24180 kilogramów na kwotę 49 327,20 zł do spółki (...)
z dnia 28-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24770 kilogramów na kwotę 50 530,80 zł do spółki (...)
– czym łącznie naraził na nienależny zwrot podatku VAT w kwocie 231 537 zł,
czym wyczerpał znamiona przestępstwa skarbowego z art. 76 § 2 k.k.s. i 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. i za to na mocy art. 7 § 2 k.k.s. w zw. z art. 76 § 2 k.k.s. wymierzono A. G. karę 150 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość pojedynczej stawki dziennej na kwotę 70 złotych.
W kolejnym punkcie wskazanego wyżej wyroku Sąd Okręgowy w Katowicach uznał oskarżonego A. G. za winnego tego, że w okresie od grudnia 2012 r. do lutego 2013 r. w Z., K. i w T., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z i inną ustaloną osobą i K. G., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla siebie, usiłował doprowadzić Naczelnika Urzędu Skarbowego w T., do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci zwrotu podatku VAT w kwocie łącznej 231 537 zł, w ten sposób, że:
w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT -7 z dnia 4 stycznia 2013 r., oraz w korekcie deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 z dnia 24 stycznia 2013 r. podał nieprawdziwe dane dotyczące wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w postaci prętów żebrowanych i oleju rzepakowego na kwotę 746 153 złotych uprzednio zakupionego w firmie (...) z naliczonym podatkiem w kwocie 167 375, z zerową stawką VAT oraz zażądał zwrotu podatku VAT w kwocie 173 492 złote i jednocześnie w celu wykazania dokonania tego rodzaju dostaw wewnątrzwspólnotowych uprzednio wystawił poświadczające nieprawdę faktury VAT co od okoliczności mających znaczenie prawne, to jest faktu sprzedaży towaru nimi objętego do powołanej słowackiej (...), czym wprowadzał w błąd Naczelnika Urzędu Skarbowego w T., co do istnienia podstaw do zwrotu podatku VAT, podczas gdy pomimo dokonanych przez spółkę (...) płatności faktycznie spółka ta reprezentowana przez M. K. (1) nie odbierała towarów objętych fakturami przez niego wystawionymi na terenie firmy (...) w C., gdzie firma ta pod adresem (...) miała wynajęty plac, a jednocześnie K. G. prowadząc firmę (...) zlecał firmie (...) wykonanie transportów jedynie do granicy z Republiką Czeską bez konieczności jej przekraczania lub dokonanie kursu powrotnego z C. bez wykonania rozładunku, i w ten sposób wystawił następujące poświadczające nieprawdę faktury obejmujące dostawę wewnątrzwspólnotową, to jest:
z dnia 07-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 20 w ilości 24500 kilogramów na kwotę 49 980,00 zł do spółki (...)
z dnia 07-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 20 w ilości 24450 kilogramów na kwotę 49 878,00 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24184 kilogramów na kwotę 49 335,36 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24880 kilogramów na kwotę 50 755,20 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 14 w ilości 24410 kilogramów na kwotę 49 796,40 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 32 w ilości 23930 kilogramów na kwotę 48 817,20 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24280 kilogramów na kwotę 49 531,20 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 16 w ilości 24190 kilogramów na kwotę 49 347,60 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż oleju rzepakowego w ilości 24940 litrów na kwotę 99 760,00 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012 r. o numerze (...) na sprzedaż oleju rzepakowego w ilości 24790 litrów na kwotę 99 160,00 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż oleju rzepakowego w ilości 25060 litrów na kwotę 100 240,00 zł do spółki (...)
z dnia 11-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24290 kilogramów 49 551,60 zł (...)
w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT -7 z dnia 5 lutego 2013r., podał nieprawdziwe dane dotyczące wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na kwotę 301 104 zł, w wyniku czego zażądał zwrotu podatku naliczonego nad należnym w kwocie 64 978 złote, w tym podatku VAT w kwocie 64 162 złotych naliczonego z tytułu nabycia towarów w postaci prętów stalowych żebrowanych z firmy (...), i następnie sprzedaży w formie wewnątrzwspólnotowej dostawy tych towarów z zerową stawką VAT do czeskiej firmy (...) z siedzibą w S. M. reprezentowanej przez M. K. (1) i jednocześnie dla wykazania dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy wystawił 6 poświadczających nieprawdę faktur VAT co od okoliczności mających znaczenie prawne, to jest faktu sprzedaży towaru nimi objętego do powołanej czeskiej spółki (...), czym wprowadzał w błąd Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. co do istnienia podstaw do zwrotu podatku VAT, podczas gdy pomimo dokonanych przez spółkę (...), płatności faktycznie spółka ta nie odbierała towarów objętych fakturami przez niego wystawionymi na terenie firmy (...) w C., gdzie firma ta pod adresem (...) miała wynajęty plac, a jednocześnie K. G. prowadząc firmę (...) zlecał firmie (...) wykonanie transportów jedynie do granicy z Republiką Czeską bez konieczności jej przekraczania lub dokonanie kursu powrotnego z C. bez wykonania rozładunku, i w ten sposób wystawił następujące poświadczające nieprawdę faktury obejmujące dostawę wewnątrzwspólnotową, to jest:
z dnia 29-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych w ilości 24840 kilogramów na kwotę 50 673,60 zł do spółki (...)
z dnia 29-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych w ilości 24630 kilogramów na kwotę 50 245,20 zł do spółki (...)
z dnia 29-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych w ilości 24540 kilogramów na kwotę 50 061,60 zł do spółki (...)
z dnia 28-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24640 kilogramów na kwotę 50 265,60 zł do spółki (...)
z dnia 28-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 16 w ilości 24180 kilogramów na kwotę 49 327,20 zł do spółki (...)
z dnia 28-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24770 kilogramów na kwotę 50 530,80 zł do spółki (...)
przy czym zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na fakt, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w T., odmówił mu wypłaty tytułem zwrotu podatku VAT kwoty łącznej 231 537 złotych, stanowiącej mienie znacznej wartości, a czyn ten stosownie do przepisu art. 8 § 1 k.k.s. wyczerpywał jednocześnie znamiona przestępstwa skarbowego przypisanego oskarżonemu w punkcie 4, czym A. G. wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i art. 271 § 1 w zw. z art. 271 § 3 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 12 k.k. oraz przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. i za to Sąd Okręgowy w Katowicach na mocy art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i art. 33 § 1, 2 i 3 k.k. wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość pojedynczej stawki na kwotę 70 złotych.
Nadto Sąd Okręgowy w Katowicach na mocy art. 8 § 2 i § 3 k.k.s. stwierdził, że (spośród kar orzeczonych w punktach 4 i 5) wykonaniu podlegają kary wymierzone A. G. w punkcie 5 wyroku.
W punkcie 7 wskazanego wyroku Sąd Okręgowy w Katowicach uznał oskarżonego A. G. za winnego tego, że w okresie od grudnia 2012 r. do stycznia 2013 r. w Z., K. i w T. w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru, działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą i K. G., chcąc aby inna osoba popełniła czyn zabroniony, ułatwił M. N. wprowadzanie w błąd Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. i narażenie na nienależny zwrot podatku od towarów i usług w ten sposób, że przekazał M. N. sposób realizacji sprzedaży towarów pochodzących z firmy (...), w tym odbiorcę towarów to jest M. K. (1) reprezentującego firmę (...) z siedzibą w B. B., miejsce wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do firmy (...) w C., gdzie firma ta pod adresem (...) posiadała wynajęty plac, sposób organizowania transportu towarów za pośrednictwem firmy zorganizowanej przez K. G., a których odbiorcą miała być wymieniona spółka (...), w wyniku czego w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT -7 z dnia 4 stycznia 2013 r., M. N. podał nieprawdziwe dane dotyczące wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na kwotę 596982 zł i wniósł o zwrotu podatku naliczonego w kwocie 119000 złotych, zawierającej w całości kwotę podatku VAT 127209 złotych naliczonego z tytułu nabycia towarów w postaci prętów stalowych żebrowanych z firmy (...), podczas gdy wewnątrzwspólnotowa dostawa tych towarów z zerową stawką VAT do słowackiej firmy (...) z siedzibą w B. B. nie była faktycznie realizowana, bowiem pomimo dokonanych przez spółkę (...) płatności faktycznie spółka ta nie odbierała towarów objętych fakturami wystawionymi przez M. N. na terenie firmy (...) w C., pod adresem (...), a jednocześnie zlecając firmie (...) transport tych towarów K. G. przekazywał, że towar miał być przewieziony jedynie do granicy z Republiką Czeską bez konieczności jej przekraczania lub na dokonanie kursu powrotnego z C. bez wykonania rozładunku, czym pomógł M. N. do narażenia na nienależny zwrot podatku VAT w kwocie 119000 złotych i ułatwił wystawienie M. N. 12 nierzetelnych faktur VAT wskazujących na dokonanie faktycznej dostawy z zerową stawką podatku VAT towaru nimi objętego do powołanej słowackiej (...), to jest następujących faktur VAT:
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24480 kilogramów, na kwotę 49 939,20 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24820 kilogramów, na kwotę 50 632,80 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 14 w ilości 24330 kilogramów, na kwotę 49 633,20 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 16 w ilości 24580 kilogramów, na kwotę 50 143,20 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 20 w ilości 24070 kilogramów, na kwotę 49 102,80 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 20 w ilości 24708 kilogramów, na kwotę 50 404,32 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 18 w ilości 23890 kilogramów, na kwotę 48 735,60 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24560 kilogramów, na kwotę 50 102,40 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24240 kilogramów, na kwotę 49 449,60 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...)na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24380 kilogramów, na kwotę 49 735,20 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 23800 kilogramów, na kwotę 48 552,00 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24780 kilogramów, na kwotę 50 551,20 zł do słowackiej spółki (...),
czym wyczerpał znamiona przestępstwa skarbowego z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 76 § 2 k.k.s. i 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. i za to na mocy art. 7 § 2 k.k.s. w zw. z art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 76 § 2 k.k.s. wymierzył A. G. karę 100 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość pojedynczej stawki na kwotę 70 złotych.
Z kolei w punkcie 8 wyroku Sąd Okręgowy w Katowicach uznał oskarżonego A. G. za winnego tego, że okresie od grudnia 2012 r. do stycznia 2013 r. w Z., K. i w T. w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z i inną ustaloną osobą i K. G., chcąc aby inna osoba popełniła czyn zabroniony, pomagał do usiłowania doprowadzenia Naczelnika Urzędu Skarbowego w T., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci nienależnego zwrotu podatku VAT w kwocie 119 000 zł i wprowadzenia w błąd Naczelnika Urzędu Skarbowego w T., co do istnienia podstaw do zwrotu podatku VAT w związku z deklarowanymi przez M. N. dostawami wewnątrzwspólnotowymi w ten sposób, że przekazał M. N. sposób realizacji sprzedaży towarów pochodzących z firmy (...), w tym odbiorcę towarów to jest M. K. (1) reprezentującego firmę (...) z siedzibą w B. B., miejsce wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do firmy (...) w C., gdzie firma ta pod adresem (...) posiadała wynajęty plac, sposób organizowania transportu towarów za pośrednictwem firmy zorganizowanej przez K. G., a których odbiorcą miała być wymieniona spółka (...), podczas gdy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w postaci prętów żebrowanych objętych fakturami VAT wystawionymi przez M. N. do powołanej słowackiej (...) nie miała miejsca, bowiem pomimo dokonanych płatności spółka (...) faktycznie nie odbierała towarów na terenie firmy (...) w C., pod adresem (...), a jednocześnie K. G. prowadząc firmę o nazwie (...) zlecał firmie (...) wykonanie transportów jedynie do granicy z Republiką Czeską bez konieczności jej przekraczania lub dokonanie kursu powrotnego z C. bez wykonania rozładunku, w wyniku czego ułatwił M. N. złożenie wniosku o zwrot nienależnego mu podatku VAT w kwocie 119 000 zł zawierającej w całości kwotę podatku VAT 127 209 złotych naliczonego z tytułu nabycia przez M. N. towarów w postaci prętów stalowych żebrowanych z firmy (...), opierając się na stworzonych pozorach dostawy wewnątrzwspólnotowej z zerową stawką VAT do słowackiej firmy (...) z siedzibą w B. B. i ułatwił M. N. wprowadzanie w błąd Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT -7 z dnia 4 stycznia 2013 r., co do faktu dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na kwotę 596 982 zł, z zerową stawką VAT, oraz ułatwił M. N. wystawianie 12 poświadczających nieprawdę faktur VAT co do okoliczności mającej znaczenie prawne to jest wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z zerową stawką VAT do słowackiej firmy (...) z siedzibą w B. B., a to faktur:
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24480 kilogramów, na kwotę 49 939,20 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24820 kilogramów, na kwotę 50 632,80 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...)na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 14 w ilości 24330 kilogramów, na kwotę 49 633,20 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 16 w ilości 24580 kilogramów, na kwotę 50 143,20 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 20 w ilości 24070 kilogramów, na kwotę 49 102,80 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 20 w ilości 24708 kilogramów, na kwotę 50 404,32 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 18 w ilości 23890 kilogramów, na kwotę 48 735,60 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...)na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24560 kilogramów, na kwotę 50 102,40 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24240 kilogramów, na kwotę 49 449,60 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24380 kilogramów, na kwotę 49 735,20 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 23800 kilogramów, na kwotę 48 552,00 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24780 kilogramów, na kwotę 50 551,20 zł do słowackiej spółki (...)
przy czym M. N. zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na fakt, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w T., odmówił mu wypłaty zwrotu naliczonego podatku VAT w związku z dokonaniem dostawy wewnątrzwspólnotowej opodatkowanej zerową stawką VAT. Sąd Okręgowy przyjął, że czyn ten stosownie do przepisu art. 8 § 1 k.k.s. wyczerpuje jednocześnie znamiona przestępstwa skarbowego przypisanego oskarżonemu w punkcie 7, a A. G. wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 271 § 1 w zw. z art. 271 § 3 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 12 k.k. i za to na mocy art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i art. 33 § 1, 2 i 3 k.k. wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość pojedynczej stawki na kwotę 70 złotych.
Następnie Sąd Okręgowy w Katowicach na mocy art. 8 § 2 i § 3 k.k.s. stwierdził, że (spośród kar orzeczonych w punktach 7 i 8) wykonaniu podlegają kary wymierzone A. G. w punkcie 8 wyroku.
Nadto na mocy art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. Sąd Okręgowy w Katowicach rzeczonym wyrokiem wymierzył oskarżonemu A. G. karę łączną 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną 150 stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości pojedynczej stawki na kwotę 70 złotych.
Tym samym wyrokiem, w punkcie 11, Sąd Okręgowy w Katowicach uznał oskarżonego K. G. za winnego tego, że w okresie od grudnia 2012 r. do lutego 2013 r. w Z., K. i w T. w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru, działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą i A. G., chcąc aby inna osoba popełniła czyn zabroniony, ułatwiał A. G. i M. N. wprowadzanie w błąd Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. i narażenie na nienależny zwrot podatku od towarów i usług w ten sposób, że:
przekazał A. G. dane o odbiorcy towarów pochodzących z firmy (...) to jest o M. K. (1) reprezentującym firmę (...) z siedzibą w B. B., miejscu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do firmy (...) w C., gdzie firma ta pod adresem (...) posiadała wynajęty plac, organizował transport towarów pochodzących z jego firmy, a których odbiorcą miała być wymieniona spółka (...), w wyniku czego w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT -7 z dnia 4 stycznia 2013r., oraz w korekcie deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 z dnia 24 stycznia 2013r. A. G. podał nieprawdziwe dane dotyczące wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na kwotę 746 153 zł opodatkowanej zerową stawką podatku VAT i wniósł o zwrot naliczonego podatku VAT w kwocie 173 492 złote, w tym podatku VAT w kwocie 167 375 złotych naliczonego z tytułu nabycia towarów w postaci prętów stalowych żebrowanych i oleju rzepakowego z firmy (...), w tym w kwocie 100 288 zł naliczonego z tytułu nabycia towarów w postaci prętów stalowych żebrowanych z firmy (...), uprzednio nabytych w firmie (...), podczas gdy wewnątrzwspólnotowa dostawa tych towarów z zerową stawką VAT do słowackiej firmy (...) z siedzibą w B. B., nie była faktycznie realizowana, bowiem pomimo dokonanych przez spółkę (...) płatności faktycznie spółka ta nie odbierała towarów objętych fakturami wystawionymi przez A. G. na terenie firmy (...)w C., pod adresem (...), a jednocześnie zlecając firmie (...) transport tych towarów przekazywał, że towar miał być przewieziony jedynie do granicy z Republiką Czeską bez konieczności jej przekraczania lub na dokonanie kursu powrotnego z C. bez wykonania rozładunku czym pomógł do narażenia na nienależny zwrot podatku VAT w kwocie co najmniej 100 288 złotych i ułatwił wystawienie A. G. 9 nierzetelnych faktur VAT, wskazujących na dokonanie faktycznej dostawy z zerową stawką podatku VAT towaru nimi objętego do powołanej słowackiej (...), to jest następujących faktur VAT:
z dnia 07-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 20 w ilości 24500 kilogramów na kwotę 49 980,00 zł do spółki (...)
z dnia 07-12-2012r o numerze (...)na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 20 w ilości 24450 kilogramów na kwotę 49 878,00 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24184 kilogramów na kwotę 49 335,36 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24880 kilogramów na kwotę 50 755,20 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...)na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 14 w ilości 24410 kilogramów na kwotę 49 796,40 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...)na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 32 w ilości 23930 kilogramów na kwotę 48 817,20 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24280 kilogramów na kwotę 49 531,20 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 16 w ilości 24190 kilogramów na kwotę 49 347,60 zł do spółki (...)
z dnia 11-12-2012r o numerze (...)na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24290 kilogramów 49 551,60 zł (...)
przekazał A. G. dane o odbiorcy towarów pochodzących z firmy (...) to jest M. K. (1) reprezentującym czeską firmę (...)z siedzibą w S. M., miejscu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do firmy (...) z siedzibą w S. M. C., gdzie firma ta pod adresem (...) posiadała wynajęty plac, organizował transport towarów pochodzących z jego firmy, a których odbiorcą miała być wymieniona spółka (...), w wyniku czego w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT -7 z dnia 5 lutego 2013 r., A. G. podał nieprawdziwe dane dotyczące wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na kwotę 301 104 zł i wniósł o zwrot podatku naliczonego w kwocie 64 978 złote, w tym podatku VAT w kwocie 64 162 złotych naliczonego z tytułu nabycia towarów w postaci prętów stalowych żebrowanych z firmy (...), podczas gdy wewnątrzwspólnotowa dostawa tych towarów z zerową stawką VAT do firmy (...) z siedzibą w S. M. nie była faktycznie realizowana bowiem pomimo dokonanych przez spółkę (...) płatności, faktycznie spółka ta nie odbierała towarów objętych fakturami wystawionymi przez A. G. na terenie firmy (...) w C., pod adresem (...), a jednocześnie zlecając firmie (...) transport tych towarów przekazywał, że towar miał być przewieziony jedynie do granicy z Republiką Czeską bez konieczności jej przekraczania lub na dokonanie kursu powrotnego z C. bez wykonania rozładunku czym pomógł do narażenia na nienależny zwrot podatku VAT w kwocie 64 162 złotych i ułatwił wystawienie A. G. 6 nierzetelnych faktur VAT, wskazujących na dokonanie faktycznej dostawy z zerową stawką podatku VAT towaru nimi objętego do powołanej czeskiej spółki (...), to jest następujących faktur VAT:
z dnia 29-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych w ilości 24840 kilogramów na kwotę 50 673,60 zł do spółki (...)
z dnia 29-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych w ilości 24630 kilogramów na kwotę 50 245,20 zł do spółki (...)
z dnia 29-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych w ilości 24540 kilogramów na kwotę 50 061,60 zł do spółki (...)
z dnia 28-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24640 kilogramów na kwotę 50 265,60 zł do spółki (...)
z dnia 28-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 16 w ilości 24180 kilogramów na kwotę 49 327,20 zł do spółki (...)
z dnia 28-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24770 kilogramów na kwotę 50 530,80 zł do spółki (...)
przekazał M. N. dane o odbiorcy towarów pochodzących z firmy (...) to jest M. K. (1) reprezentującym firmę (...) z siedzibą w B. B., miejscu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do firmy (...) w C., gdzie firma ta pod adresem (...) posiadała wynajęty plac, organizował transport towarów pochodzących z jego firmy, a których odbiorcą miała być wymieniona spółka (...), w wyniku czego w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT -7 z dnia 4 stycznia 2013 r., M. N. podał nieprawdziwe dane dotyczące wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na kwotę 596 982 zł i wniósł o zwrot podatku naliczonego w kwocie 119 000 złotych, zawierającej w całości kwotę podatku VAT 127 209 złotych naliczonego z tytułu nabycia towarów w postaci prętów stalowych żebrowanych z firmy (...), podczas gdy wewnątrzwspólnotowa dostawa tych towarów z zerową stawką VAT do słowackiej firmy (...) z siedzibą w B. B., nie była faktycznie realizowana, bowiem pomimo dokonanych przez spółkę (...) płatności faktycznie spółka ta nie odbierała towarów, objętych fakturami wystawionymi przez M. N., na terenie firmy (...) w C., pod adresem (...), a jednocześnie zlecając firmie (...) transport tych towarów przekazywał, że towar miał być przewieziony jedynie do granicy z Republiką Czeską bez konieczności jej przekraczania lub na dokonanie kursu powrotnego z C. bez wykonania rozładunku, czym pomógł do narażenia na nienależny zwrot podatku VAT w kwocie 119 000 złotych i ułatwił wystawienie M. N. 12 nierzetelnych faktur VAT, wskazujących na dokonanie faktycznej dostawy z zerową stawką podatku VAT towaru nimi objętego do powołanej słowackiej (...), to jest następujących faktur VAT:
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24480 kilogramów, na kwotę 49 939,20 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...)na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24820 kilogramów, na kwotę 50 632,80 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 14 w ilości 24330 kilogramów, na kwotę 49 633,20 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 16 w ilości 24580 kilogramów, na kwotę 50 143,20 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 20 w ilości 24070 kilogramów, na kwotę 49 102,80 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 20 w ilości 24708 kilogramów, na kwotę 50 404,32 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 18 w ilości 23890 kilogramów, na kwotę 48 735,60 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24560 kilogramów, na kwotę 50 102,40 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24240 kilogramów, na kwotę 49 449,60 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24380 kilogramów, na kwotę 49 735,20 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...)na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 23800 kilogramów, na kwotę 48 552,00 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24780 kilogramów, na kwotę 50 551,20 zł do słowackiej spółki (...)
czym łącznie pomagał do narażenia na nienależny zwrot podatku VAT w kwocie 283 450 zł i czym wyczerpał znamiona przestępstwa skarbowego z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 76 § 2 k.k.s. i 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 7 § 1 k.k.s. i za to na mocy art. 7 § 2 k.k.s. w zw. z art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 76 § 2 k.k.s. wymierzył oskarżonemu K. G. karę 200 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość pojedynczej stawki na kwotę 100 złotych.
W punkcie 12 opisywanego wyroku Sąd Okręgowy w Katowicach uznał oskarżonego K. G. za winnego tego, że w okresie od grudnia 2012 r. do lutego 2013 r. w Z., K. i w T., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z i inną ustaloną osobą i A. G., chcąc aby inna osoba popełniła czyn zabroniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pomagał do usiłowania doprowadzenia Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci nienależnego zwrotu podatku VAT w kwocie łącznej 283 450 zł stanowiącej mienie znacznej wartości i wprowadzenia w błąd Naczelnika Urzędu Skarbowego w T., co do istnienia podstaw do zwrotu podatku VAT w związku z deklarowanymi przez A. G. i M. N. dostawami wewnątrzwspólnotowymi, w ten sposób, że:
prowadząc firmę o nazwie (...) przekazał A. G. dane miejsca dostawy wewnątrzwspólnotowej towarów pochodzących z jego firmy w postaci prętów żebrowanych do firmy (...) z siedzibą w B. B. reprezentowanej przez M. K. (1) do C., gdzie firma ta pod adresem (...) miała wynajęty plac, organizował transport towarów pochodzących z jego firmy, a których odbiorcą miała być wymieniona spółka (...), podczas gdy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w postaci prętów żebrowanych objętego fakturami VAT wystawionymi przez A. G. do powołanej słowackiej (...) nie miała miejsca, bowiem pomimo dokonanych płatności spółka (...) faktycznie nie odbierała towarów na terenie firmy E-Vizia s.r.o. w C., pod adresem (...), a jednocześnie prowadząc firmę o nazwie (...) zlecał firmie (...) wykonanie transportów jedynie do granicy z Republiką Czeską bez konieczności jej przekraczania lub dokonanie kursu powrotnego z C. bez wykonania rozładunku, w wyniku czego ułatwił A. G. złożenie wniosku o nienależny mu zwrotu podatku VAT w kwocie 167 375 złotych, naliczonego z tytułu nabycia towarów w postaci prętów żebrowanych i oleju rzepakowego z firmy (...), w tym w kwocie 100 288 zł naliczonego z tytułu nabycia towarów w postaci prętów żebrowanych z firmy (...), uprzednio nabytych w firmie (...), opierając się na stworzonych pozorach dostawy wewnątrzwspólnotowej z zerową stawką VAT do słowackiej firmy (...) z siedzibą w B. B. i ułatwił wprowadzanie w błąd Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT -7 z dnia 4 stycznia 2013 r., oraz w korekcie deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 z dnia 24 stycznia 2013 r. co do faktu dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na kwotę 746 153 złote z zerową stawką VAT oraz ułatwił A. G. wystawianie 9 poświadczających nieprawdę faktur VAT co do okoliczności mającej znaczenie prawne to jest wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z zerową stawką VAT do słowackiej firmy (...) z siedzibą w B. B., obejmujących pręty żebrowane z firmy (...) uprzednio nabytych w firmie (...), a to faktur:
z dnia 07-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 20 w ilości 24500 kilogramów na kwotę 49 980,00 zł do spółki (...)
z dnia 07-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 20 w ilości 24450 kilogramów na kwotę 49 878,00 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24184 kilogramów na kwotę 49 335,36 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...)na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24880 kilogramów na kwotę 50 755,20 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 14 w ilości 24410 kilogramów na kwotę 49 796,40 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 32 w ilości 23930 kilogramów na kwotę 48 817,20 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24280 kilogramów na kwotę 49 531,20 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 16 w ilości 24190 kilogramów na kwotę 49 347,60 zł do spółki (...)
z dnia 11-12-2012r o numerze (...)na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24290 kilogramów 49 551,60 zł (...)
prowadząc firmę o nazwie (...) przekazał A. G. dane miejsca dostawy wewnątrzwspólnotowej towarów pochodzących z jego firmy w postaci prętów żebrowanych do czeskiej firmy (...) siedzibą w S. M. reprezentowanej przez M. K. (1) do C., gdzie firma ta pod adresem (...) miała wynajęty plac, organizował transport towarów pochodzących z jego firmy, a których odbiorcą miała być wymieniona spółka (...), podczas gdy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w postaci prętów żebrowanych objętych fakturami VAT wystawionymi przez A. G. do powołanej czeskiej spółki (...), nie miała miejsca, bowiem pomimo dokonanych płatności spółka (...), faktycznie nie odbierała towarów na terenie firmy (...), w C., pod adresem (...), a jednocześnie prowadząc firmę o nazwie (...) zlecał firmie (...) wykonanie transportów jedynie do granicy z Republiką Czeską bez konieczności jej przekraczania lub dokonanie kursu powrotnego z C. bez wykonania rozładunku, w wyniku czego ułatwił A. G. złożenie wniosku o nienależny mu zwrot podatku VAT w kwocie 64 162 złotych naliczonego z tytułu nabycia towarów w postaci prętów stalowych żebrowanych z firmy (...) opierając się na stworzonych pozorach dostawy wewnątrzwspólnotowej z zerową stawką VAT do czeskiej spółki (...) z siedzibą w S. M. i ułatwił wprowadzanie w błąd Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT -7 z dnia 5 lutego 2013 r. co do faktu dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na kwotę 301 104 zł złote z zerową stawką VAT oraz ułatwił A. G. wystawienie 6 poświadczających nieprawdę faktur VAT co do okoliczności mającej znaczenie prawne, to jest wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z zerową stawką VAT do czeskiej spółki (...), a to faktur:
z dnia 29-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych w ilości 24840 kilogramów na kwotę 50 673,60 zł do spółki (...)
z dnia 29-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych w ilości 24630 kilogramów na kwotę 50 245,20 zł do spółki (...)
z dnia 29-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych w ilości 24540 kilogramów na kwotę 50 061,60 zł do spółki (...)
z dnia 28-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24640 kilogramów na kwotę 50 265,60 zł do spółki (...)
z dnia 28-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 16 w ilości 24180 kilogramów na kwotę 49 327,20 zł do spółki (...)
z dnia 28-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24770 kilogramów na kwotę 50 530,80 zł do spółki (...)
prowadząc firmę o nazwie (...) przekazał M. N. dane miejsca dostawy wewnątrzwspólnotowej towarów pochodzących z jego firmy w postaci prętów żebrowanych do firmy (...) z siedzibą w B. B. reprezentowanej przez M. K. (1) do C., gdzie firma ta pod adresem (...) miała wynajęty plac, organizował transport towarów pochodzących z jego firmy, a których odbiorcą miała być wymieniona spółka (...), podczas gdy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w postaci prętów żebrowanych objętych fakturami VAT wystawionymi przez M. N. do powołanej słowackiej (...) nie miała miejsca, bowiem pomimo dokonanych płatności spółka (...) faktycznie nie odbierała towarów na terenie firmy (...) w C., pod adresem (...), a jednocześnie prowadząc firmę o nazwie (...) zlecał firmie (...) wykonanie transportów jedynie do granicy z Republiką Czeską bez konieczności jej przekraczania lub dokonanie kursu powrotnego z C. bez wykonania rozładunku, w wyniku czego ułatwił M. N. złożenie wniosku o zwrot nienależnego mu podatku VAT w kwocie 119 000 zł zawierającej w całości kwotę podatku VAT 127 209 złotych naliczonego z tytułu nabycia przez M. N. towarów w postaci prętów stalowych żebrowanych z firmy (...), opierając się na stworzonych pozorach dostawy wewnątrzwspólnotowej z zerową stawką VAT do słowackiej firmy (...) z siedzibą w B. B. i ułatwił M. N. wprowadzanie w błąd Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT -7 z dnia 4 stycznia 2013 r. co do faktu dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na kwotę 596 982 zł, z zerową stawką VAT, oraz ułatwił M. N. wystawianie 12 poświadczających nieprawdę faktur VAT co do okoliczności mającej znaczenie prawne, to jest wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z zerową stawką VAT do słowackiej firmy (...) z siedzibą w B. B., a to faktur:
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24480 kilogramów, na kwotę 49 939,20 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24820 kilogramów, na kwotę 50 632,80 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 14 w ilości 24330 kilogramów, na kwotę 49 633,20 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 16 w ilości 24580 kilogramów, na kwotę 50 143,20 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 20 w ilości 24070 kilogramów, na kwotę 49 102,80 zł do słowackiej spółki E.
z dnia 20-12-2012 o numerze(...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 20 w ilości 24708 kilogramów, na kwotę 50 404,32 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 18 w ilości 23890 kilogramów, na kwotę 48 735,60 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24560 kilogramów, na kwotę 50 102,40 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24240 kilogramów, na kwotę 49 449,60 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24380 kilogramów, na kwotę 49 735,20 zł do słowackiej spółki(...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 23800 kilogramów, na kwotę 48 552,00 zł do słowackiej spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24780 kilogramów, na kwotę 50 551,20 zł do słowackiej spółki (...)
przy czym A. G. i M. N. zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na fakt, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w T. odmówił im wypłaty zwrotu naliczonego podatku VAT w związku z dokonaniem dostawy wewnątrzwspólnotowej opodatkowanej zerową stawką VAT. Sąd Okręgowy przyjął, że czyn ten stosownie do przepisu art. art. 8 § 1 k.k.s. wyczerpuje jednocześnie znamiona przestępstwa skarbowego przypisanego oskarżonemu w punkcie 11, a K. G. wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i art. 271 § 1 w zw. z art. 271 § 3 k.k. przy zastosowaniu art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 12 k.k. przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. i za to na mocy art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i art. 33 § 1, 2 i 3 k.k. wymierzył mu karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość pojedynczej stawki na kwotę 100 złotych.
Następnie Sąd Okręgowy w Katowicach na mocy art. 8 § 2 i § 3 k.k.s. stwierdził, że (spośród kar orzeczonych w punktach 11 i 12) wykonaniu podlegają kary wymierzone K. G. w punkcie 12 wyroku.
Tym samym wyrokiem, w punkcie 14, Sąd Okręgowy w Katowicach uznał oskarżonego S. J. za winnego tego, że w grudniu 2012 r. i w styczniu 2013 r. w Z., M. i w S., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu tego samego zamiaru, chcąc aby inna osoba popełniła czyn zabroniony, pomagał A. G. i M. N. do wprowadzania w błąd Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. i narażenia na nienależny zwrot podatku od towarów i usług w ten sposób, że ułatwiał wprowadzenie w błąd Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. co do faktu dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, pozorując wykonanie transportów obejmujących dostawy wewnątrzwspólnotowe do słowackiej firmy (...) z siedzibą w B. B. oraz do czeskiej firmy (...) z siedzibą w S. M., do miejscowości C., na terenie Republiki Czeskiej gdzie obie wymienione firmy pod adresem (...) posiadały wynajęty plac, polecając kierowcom firmy (...), zawracanie z transportami stali przed granicą z Republiką Czeską, po odczekaniu czasu wskazującego na przejazd do miejsca dostawy lub na dokonanie kursu powrotnego z C. bez wykonania faktycznej dostawy, które to nie wykonane faktycznie dostawy wewnątrzwspólnotowe zostały udokumentowane fakturami VAT z zerową stawką podatku VAT, wystawionymi przez:
1. A. G., to jest:
z dnia 07-12-2012 r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 20 w ilości 24500 kilogramów na kwotę 49 980,00 zł do spółki (...)
z dnia 07-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 20 w ilości 24450 kilogramów na kwotę 49 878,00 zł do spółki E.
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24184 kilogramów na kwotę 49 335,36 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24880 kilogramów na kwotę 50 755,20 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 14 w ilości 24410 kilogramów na kwotę 49 796,40 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 32 w ilości 23930 kilogramów na kwotę 48 817,20 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24280 kilogramów na kwotę 49 531,20 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 16 w ilości 24190 kilogramów na kwotę 49 347,60 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012 r. o numerze (...) na sprzedaż oleju rzepakowego w ilości 24790 litrów na kwotę 99 160,00 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż oleju rzepakowego w ilości 25060 litrów na kwotę 100 240,00 zł do spółki (...)
z dnia 11-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24290 kilogramów na kwotę 49 551,60 zł (...)
z dnia 29-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych w ilości 24840 kilogramów na kwotę 50 673,60 zł do spółki (...)
z dnia 29-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych w ilości 24630 kilogramów na kwotę 50 245,20 zł do spółki (...)
z dnia 29-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych w ilości 24540 kilogramów na kwotę 50 061,60 zł do spółki (...)
z dnia 28-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24640 kilogramów na kwotę 50 265,60 zł do spółki (...)
z dnia 28-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 16 w ilości 24180 kilogramów na kwotę 49 327,20 zł do spółki (...)
z dnia 28-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24770 kilogramów na kwotę 50 530,80 zł do spółki (...);
2. M. N. to jest:
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 10 o wadze 24480 kilogramów na kwotę 49 939,20 zł do spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 12 o wadze 24820 kilogramów na kwotę 50 632,80 zł do spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 14 o wadze 24330 kilogramów na kwotę 49 633,20 zł do spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 16 o wadze 24580 kilogramów na kwotę 50 143,20 zł do spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 20 o wadze 24070 kilogramów na kwotę 49 102,80 zł do spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 20 o wadze 24708 kilogramów na kwotę 50 404,32 zł do spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 18 o wadze 23890 kilogramów na kwotę 48 735,60 zł do spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 10 o wadze 24560 kilogramów na kwotę 50 102,40 zł do spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 12 o wadze 24240 kilogramów na kwotę 49 449,60 zł do spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 12 o wadze 24380 kilogramów na kwotę 49 735,20 zł do spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 10 o wadze 23800 kilogramów na kwotę 48 552,00 zł do spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 10 o wadze 24780 kilogramów na kwotę 50 551,20 zł do spółki (...)
oraz wystawił dokumenty CMR, które dokumentowały dokonanie dostaw wewnątrzwspólnotowych objętych wyżej powołanymi fakturami, w wyniku czego:
A. G. w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 z dnia 4 stycznia 2013 r. oraz w korekcie deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 z dnia 24 stycznia 2013 r. podał nieprawdziwe dane dotyczące wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na kwotę 746 153 zł, i złożył wniosek o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w kwocie 173 492 złote, w tym podatku VAT w kwocie 145 138 złotych naliczonego z tytułu nabycia towarów w postaci prętów stalowych żebrowanych i oleju rzepakowego z firmy (...), których sprzedaż z zerową stawką VAT obejmowały wyżej opisane faktury VAT wystawione przez A. G. na rzez firmy (...),
A. G. w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 z dnia 5 lutego 2013 r. podał nieprawdziwe dane dotyczące wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na kwotę 301 104 zł i wniósł o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w kwocie 64 978 złote, w tym podatku VAT w kwocie 64 162 złote naliczonego z tytułu nabycia towarów w postaci prętów stalowych żebrowanych z firmy (...), których sprzedaż z zerową stawką VAT obejmowały wyżej opisane faktury VAT wystawione przez A. G. na rzez firmy (...),
M. N. w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 z dnia 4 stycznia 2013 r. podał nieprawdziwe dane dotyczące wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na kwotę 596 982 zł i wniósł o zwrot podatku naliczonego w kwocie 119 000 złotych, zawierającej w całości kwotę podatku VAT 127 209 złotych naliczonego z tytułu nabycia towarów w postaci prętów stalowych żebrowanych z firmy (...), których sprzedaż z zerową stawką VAT obejmowały wyżej opisane faktury VAT wystawione przez M. N. na rzez firmy (...),
czym pomógł do narażenia na nienależne zwroty podatku VAT w kwocie łącznej 336 509 złotych i czym wyczerpał znamiona przestępstwa skarbowego z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 76 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. i za to na mocy art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 20 § 2 k.k.s. w zw. z art. 76 § 2 Sąd Okręgowy w Katowicach wymierzył S. J. karę 100 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość pojedynczej stawki na kwotę 60 złotych.
W kolejnym punkcie wyroku Sąd Okręgowy w Katowicach uznał oskarżonego S. J. za winnego tego, że w grudniu 2012 r. i w styczniu 2013 r. w Z., M. i w S., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, chcąc aby inna osoba popełniła czyn zabroniony, pomagał A. G. i M. N. do usiłowania doprowadzenia Naczelnika Urzędu Skarbowego w T., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci nienależnych zwrotów nadwyżki naliczonego podatku VAT w kwocie łącznej 336 509 zł stanowiącej mienie znacznej wartości i wprowadzenia w błąd Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. co do istnienia podstawy do zwrotu podatku VAT, pozorując wykonanie transportów obejmujących dostawy wewnątrzwspólnotowe do słowackiej firmy (...) z siedzibą w B. B. oraz do czeskiej firmy (...) z siedzibą w S. M., do miejscowości C., na terenie Republiki Czeskiej gdzie obie wymienione firmy pod adresem (...) posiadały wynajęty plac, polecając kierowcom firmy (...), zawracanie z transportami stali przed granicą z Republiką Czeską, po odczekaniu czasu wskazującego na przejazd do miejsca dostawy lub na dokonanie kursu powrotnego z C. bez wykonania faktycznej dostawy, które to nie wykonane faktycznie dostawy wewnątrzwspólnotowe zostały udokumentowane fakturami VAT z zerową stawką podatku VAT, wystawionymi przez:
3. A. G., to jest:
z dnia 07-12-2012 r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 20 w ilości 24500 kilogramów na kwotę 49 980,00 zł do spółki (...)
z dnia 07-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 20 w ilości 24450 kilogramów na kwotę 49 878,00 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24184 kilogramów na kwotę 49 335,36 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24880 kilogramów na kwotę 50 755,20 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 14 w ilości 24410 kilogramów na kwotę 49 796,40 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 32 w ilości 23930 kilogramów na kwotę 48 817,20 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24280 kilogramów na kwotę 49 531,20 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 16 w ilości 24190 kilogramów na kwotę 49 347,60 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012 r. o numerze (...) na sprzedaż oleju rzepakowego w ilości 24790 litrów na kwotę 99 160,00 zł do spółki (...)
z dnia 10-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż oleju rzepakowego w ilości 25060 litrów na kwotę 100 240,00 zł do spółki (...)
z dnia 11-12-2012r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24290 kilogramów na kwotę 49 551,60 zł (...)
z dnia 29-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych w ilości 24840 kilogramów na kwotę 50 673,60 zł do spółki (...)
z dnia 29-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych w ilości 24630 kilogramów na kwotę 50 245,20 zł do spółki (...)
z dnia 29-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych w ilości 24540 kilogramów na kwotę 50 061,60 zł do spółki (...)
z dnia 28-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 10 w ilości 24640 kilogramów na kwotę 50 265,60 zł do spółki (...)
z dnia 28-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 16 w ilości 24180 kilogramów na kwotę 49 327,20 zł do spółki (...)
z dnia 28-01-2013r o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych średnicy fi 12 w ilości 24770 kilogramów na kwotę 50 530,80 zł do spółki (...);
4. M. N. to jest:
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 10 o wadze 24480 kilogramów na kwotę 49 939,20 zł do spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 12 o wadze 24820 kilogramów na kwotę 50 632,80 zł do spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...)na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 14 o wadze 24330 kilogramów na kwotę 49 633,20 zł do spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 16 o wadze 24580 kilogramów na kwotę 50 143,20 zł do spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 20 o wadze 24070 kilogramów na kwotę 49 102,80 zł do spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 20 o wadze 24708 kilogramów na kwotę 50 404,32 zł do spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 18 o wadze 23890 kilogramów na kwotę 48 735,60 zł do spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 10 o wadze 24560 kilogramów na kwotę 50 102,40 zł do spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze(...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 12 o wadze 24240 kilogramów na kwotę 49 449,60 zł do spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 12 o wadze 24380 kilogramów na kwotę 49 735,20 zł do spółki E-Vizia s.r.o.
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 10 o wadze 23800 kilogramów na kwotę 48 552,00 zł do spółki (...)
z dnia 20-12-2012 o numerze (...) na sprzedaż prętów żebrowanych o średnicy fi 10 o wadze 24780 kilogramów na kwotę 50 551,20 zł do spółki (...)
oraz wystawił dokumenty CMR, które dokumentowały dokonanie dostaw wewnątrzwspólnotowych objętych wyżej powołanymi fakturami, w wyniku czego:
A. G. w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 z dnia 4 stycznia 2013 r. oraz w korekcie deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 z dnia 24 stycznia 2013 r. podał nieprawdziwe dane dotyczące wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na kwotę 746 153 zł, i złożył wniosek o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w kwocie 173 492 złote, w tym podatku VAT w kwocie 145 138 złotych naliczonego z tytułu nabycia towarów w postaci prętów stalowych żebrowanych i oleju rzepakowego z firmy (...), których sprzedaż z zerową stawką VAT obejmowały wyżej opisane faktury VAT wystawione przez A. G. na rzez firmy (...),
A. G. w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 z dnia 5 lutego 2013 r. podał nieprawdziwe dane dotyczące wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na kwotę 301 104 zł i wniósł o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w kwocie 64 978 złote, w tym podatku VAT w kwocie 64 162 złote naliczonego z tytułu nabycia towarów w postaci prętów stalowych żebrowanych z firmy (...), których sprzedaż z zerową stawką VAT obejmowały wyżej opisane faktury VAT wystawione przez A. G. na rzez firmy (...),
M. N. w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 z dnia 4 stycznia 2013 r. podał nieprawdziwe dane dotyczące wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na kwotę 596 982 zł i wniósł o zwrot podatku naliczonego w kwocie 119 000 złotych, zawierającej w całości kwotę podatku VAT 127 209 złotych naliczonego z tytułu nabycia towarów w postaci prętów stalowych żebrowanych z firmy (...), których sprzedaż z zerową stawką VAT obejmowały wyżej opisane faktury VAT wystawione przez M. N. na rzez firmy (...),
przy czym A. G. i M. N. zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na fakt, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w T. odmówił im wypłaty zwrotu nadwyżki naliczonego podatku VAT w związku z dokonaniem dostawy wewnątrzwspólnotowej opodatkowanej zerową stawką VAT, czym oskarżony S. J. wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na mocy art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i art. 33 § 1, 2 i 3 k.k. Sąd Okręgowy w Katowicach wymierzył oskarżonemu S. J. karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość pojedynczej stawki na kwotę 70 złotych.
Sąd Okręgowy w Katowicach na mocy art. 8 § 2 i § 3 k.k.s. stwierdził też, że (spośród kar orzeczonych w punktach 14 i 15) wykonaniu podlegają kary wymierzone S. J. w punkcie 15 wyroku.
Tym samym wyrokiem z dnia 11 sierpnia 2017 r., sygn. akt XXI K 250/15, Sąd Okręgowy w Katowicach uznał oskarżonego A. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu przestępstwa skarbowego i przestępstwa powszechnego stwierdzając, że wykonaniu podlegają jedynie orzeczone wobec tego oskarżonego kary za przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., a ponadto zasądził od Skarbu Państwa wynagrodzenie na rzecz obrońców wyznaczonych z urzędu, zwolnił oskarżonych A. G. i K. G. od ponoszenia kosztów sądowych za I instancje obciążając nimi Skarb Państwa oraz zasądził od oskarżonego S. J. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe obejmujące wydatki w wysokości 3263,55 złotych oraz opłatę w wysokości 1580 złotych.
Apelacje od tego wyroku wnieśli obrońcy oskarżonych A. G., K. G. i S. J..
Obrońca A. G. zaskarżył wyrok w części dotyczącej tego oskarżonego, tj. w zakresie punktów 1-10 wyroku i zarzucił:
1. naruszenie przepisów postępowania, mające wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, tj. art. 7 kpk w związku z art. 4 i art. 5 kpk, mającą wpływ na treść zaskarżonego wyroku, poprzez dokonanie wadliwej oceny dowodów zebranych w tej sprawie, a dotyczących przypisanych A. G. czynów – szczególnie w zakresie zeznań świadków przesłuchanych w tej sprawie – z których wynika wprost, że przejazdy były realizowane zarówno do C. ul. (...), jak i do S. k/O., że A. G. przez wypełnianie zapisów ręcznych dokumentów CMR, na których już wcześniej znajdowały się czeskie pieczęcie i które były mu wręczane przy oględzinach towaru, swoją świadomością obejmował, iż stal i olej, za który otrzymał zapłatę i za który zapłacił swojemu zbywcy miał zostać przewieziony do kontrahentów – Spółek (...), zaś towar który zbywała B. C. miał zostać i został odwieziony do S. do firmy (...), a zatem oskarżony nie działał w zamiarze popełnienia zarzucanych mu czynów – zarówno w postaci przypisanego mu sprawstwa oraz usiłowania, jak i pomocnictwa do przestępstw, które mieli popełnić B. C. i M. N. oraz usiłowania popełnienia przypisanych mu czynów;
2. naruszenie przepisów postępowania, mające wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, art. 410 kpk i art. 391 § 1 kpk w związku z art. 177 § 1 kk, poprzez niepodjęcie poszukiwań i ustalenia miejsca zamieszkania lub pobytu tych świadków (poza zwykłym w tym zakresie postępowaniem, w postaci skierowania do nich wezwań i poszukiwań przez jednostkę Policji) odczytanie zeznań świadków K. D., a zwłaszcza M. N., wnioskowanych do przesłuchania aktem oskarżenia, pomimo faktu, iż okoliczności, na które świadkowie ci zostali wezwani – mieli istotne, a świadek N. – nawet kluczowe znaczenie dla możliwości przypisania oskarżonemu A. G. zarzuconych czynów, szczególnie w kontekście do już złożonych przez te osoby zeznań i depozycji wyjaśnień oskarżonego składanych w toku całego postępowania, a zwłaszcza różnej treści tych wyjaśnień w toku całego postępowania;
3. obrazy prawa materialnego, a to:
a) art. 8 § 1 kks w związku z art. 18 § 3 kks w związku z art. 76 § 2 kks i art. 62 § 2 kks oraz art. 286 § 1 kk i art. 271 § 1 kk w zw. z art. 271 § 3 kk, co do czynów przypisanych w pkt. 1-2 (objętych pkt. I i II zarzutów) oraz 7-8 (objętych pkt. V-VI zarzutów) zaskarżonego wyroku,
b) art. 8 § 1 kks w związku z art. 76 § 2 kks i art. 62 § 2 kks oraz art. 13 § 1 kk w związku z art. 286 § 1 kk w związku z art. 294 § 1 kk i art. 271 § 1 kk w zw. z art. 271 § 3 kk, co do czynów przypisanych w pkt. 3-4 (objętych pkt. III i IV zarzutów) zaskarżonego wyroku
poprzez przyjęcie idealnego zbiegu przestępstw w miejsce przyjęcia, iż krzyżowanie się podstaw w szczególności z art. 286 § 1 kk (również w kwalifikowanej postaci z art. 294 § 1 kk) oraz art. 271 § 1 kk w związku z art. 271 § 3 kk z przepisami art. 76 § 2 kks i art. 62 § 2 kks pozwala na przyjęcie, iż czyny objęte powołanymi powyżej zarzutami winny być kwalifikowane wyłącznie w oparciu o przepisy szczególne, tj. wskazane przepisy kodeksu karnego skarbowego;
2. rażącą niewspółmierność kary poprzez wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, wbrew przepisom art. 4 § 1 kk i art. 20 § 2 kks w związku z art. 69 § 1 i 2 kk (w brzmieniu obowiązującym w chwili popełnienia zarzucanych czynów) i art. 2 § 2 kks, podczas gdy rozmiar wystarczałby do orzeczenia kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.
Powołując się na te zarzuty obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego A. G. od zarzuconych mu czynów, względnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w zaskarżonym zakresie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.
Obrońca K. G. zaskarżył opisany wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach oskarżonego w części dotyczącej tego oskarżonego i zarzucił w zakresie rozstrzygnięcia o winie:
1) obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść wydanego w sprawie orzeczenia, a mianowicie obrazę przepisu art. 7 k.p.k. oraz przepisu art. 424 § 1 pkt 1) in fine k.p.k. poprzez naruszenie zasady swobodnej oceny dowodów, wyrażające się w sprzecznej z zasadami doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania, wybiórczej, bezkrytycznej i jednoznacznie ukierunkowanej na poniesienie odpowiedzialności karnej przez oskarżonego analizie:
wyjaśnień oskarżonego K. G., w których konsekwentnie nie przyznawał się on do winy w popełnieniu czynu zarzucanego mu w punkcie VII i VIII aktu oskarżenia,
wyjaśnień współoskarżonego S. J., które zmieniały się w toku prowadzonego postępowania, a współoskarżony niekonsekwentnie raz pomawiał oskarżonego K. G. (post. przygotowawcze), by następnie (post. sądowe) odwoływać te pomówienia, przy jednoczesnym nieuwzględnieniu przez sąd – analizując w/w wyjaśnienia – właściwości i warunków osobistych S. J. oraz okoliczności, że w/w miał interes procesowy w pomawianiu oskarżonego K. G.,
dokumentacji obrazującej przebieg czynności handlowych pomiędzy poszczególnymi podmiotami objętymi przedmiotem niniejszego postępowania, która potwierdza jedynie, że pomiędzy w/w firmami dochodziło do transakcji sprzedaży, tudzież wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, przy czym bezspornie dochodziło też do zapłaty za zakupione towary, a zatem transakcje objęte w/w/ dokumentami (przynajmniej w części, w której stroną transakcji był oskarżony K. G.) w istocie miały miejsce, w związku z czym dokumentacja księgowa zgromadzona w sprawie nie posiada jakichkolwiek cech nierzetelności;
a w konsekwencji:
2) błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku, polegający na bezpodstawnym przyjęciu, że oskarżony K. G. swoim zachowaniem wypełnił znamiona czynu zarzucanego mu w punkcie VII i VIII aktu oskarżenia, podczas gdy:
oskarżony K. G. został pomówiony przez współoskarżonego S. J., który jest osobą konfliktową i który w toku toczącego się postępowania zmieniał swoje wyjaśnienia, czyniąc je ostatecznie niespójnymi i niekonsekwentnymi,
brak jest innych dowodów świadczących w sposób bezpośredni (a nawet pośrednio) o popełnieniu przez oskarżonego K. G. czynu zarzucanego mu w punkcie VII i VIII aktu oskarżenia;
w zakresie rozstrzygnięcia o karze:
3) rażącą niewspółmierność orzeczonej kary polegającą na wymierzeniu oskarżonemu K. G. kary bezwzględnej pozbawienia wolności, podczas gdy dla osiągnięcia indywidualno- i ogólno- prewencyjnych celów kary wystarczające byłoby orzeczenie względem oskarżonego kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania;
Obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego K. G. od zarzucanych mu czynów zabronionych, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji, a z ostrożności procesowej, na wypadek nieuwzględnienia powyższych wniosków – o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu K. G. kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.
Obrońca S. J. zaskarżyła powyższy wyrok w części dotyczącej tego oskarżonego, tj. w zakresie punktów 14, 15, 16 i 24 przedmiotowego wyroku i zarzuciła:
1) obrazę przepisów postępowania mającą istotny wpływ na treść wydanego orzeczenia, a to naruszenie dyspozycji art. 7 k.p.k., poprzez przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów i całkowicie dowolną ocenę zgromadzonego materiału dowodowego, co skutkowało bezkrytycznym uznaniem, jako całkowicie wiarygodnych zeznań świadka M. K. (2), który pozostawał w konflikcie z oskarżonym S. J. z uwagi na fakt jego zwolnienia z firmy (...) i które to zeznania stały w sprzeczności z wyjaśnieniami oskarżonego, a także innych przesłuchanych w sprawie świadków, m.in. Z. Z., R. G., S. L., Ł. R., co doprowadziło do poczynienia błędnych ustaleń faktycznych, a w konsekwencji do uznania oskarżonego za winnego zarzucanych mu czynów;
2) błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na jego treść, a to poprzez przyjęcie przez sąd I instancji, iż oskarżony S. J. wiedział, iż zlecany mu transport ma służyć do popełniania przez A. G. i M. N. zarzucanych im przestępstw, a tym samym, że miał on zamiar popełnienie tych czynów im ułatwić oraz że miał on świadomość przestępczego charakteru swojego zachowania, podczas gdy ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż oskarżony świadczył jedynie usługi transportowe w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, dokonywał on dostawy towaru w sposób wskazany przez zleceniodawcę i nie miał on świadomości celu, w jakim transport ten miał zostać wykonany, a swoim zamiarem w żaden sposób nie obejmował chęci dokonania jakiegokolwiek czynu zabronionego czy udzielenia pomocy w jego popełnieniu.
Z ostrożności procesowej, w przypadku nieuwzględnienia przez sąd podniesionych powyżej zarzutów obrońca zarzuciła rażącą niewspółmierność kary wymierzonej oskarżonemu S. J., w ramach której wymierzono mu karę jednego roku pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, podczas gdy z okoliczności sprawy wynika, iż wymierzenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania byłoby wystarczające dla osiągnięcia celów jej zastosowania, zarówno w wymiarze prewencji generalnej, jak i indywidualnej, czemu sąd I instancji dał wyraz wymierzając karę pozbawienia wolności wobec oskarżonego A. S., który w przedmiotowej sprawie stanął pod zarzutami zbliżonymi do tych, postawionych oskarżonemu S. J..
Obrońca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia czynów przypisanych mu w pkt. 14 i 15 skarżonego wyroku, względnie o zmianę kary wymierzonej oskarżonemu w pkt. 15 wyroku i wskazanej do wykonania w pkt. 16 poprzez warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności na okres próby w wymiarze 3 lat, względnie o uchylenie wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi i instancji.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.
Wniesione w tej sprawie apelacje nie były zasadne i dlatego żadna z nich nie została uwzględniona.
Wbrew twierdzeniom zawartym w środkach odwoławczych Sąd Okręgowy orzekający w tej sprawie w pierwszej instancji dokonał w pełni prawidłowej oceny dowodów przeprowadzonych w toku postępowania sądowego, uwzględniając przy tym całokształt zgromadzonego materiału dowodowego. Zaprezentowana w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia analiza poszczególnych dowodów oraz ocena ich wiarygodności zgodna była z regułami prawidłowego rozumowania i nie uchybiała wskazaniom płynącym z doświadczenia życiowego. Tym samym nie doszło, w ocenie sądu odwoławczego, do naruszenia zasad regulujących sądową ocenę dowodów, określonych w przepisie art. 7 k.p.k.
Na podstawie właściwie ocenionych dowodów przedstawionych przez strony, sąd meriti dokonał trafnych ustaleń faktycznych prowadzących do uzasadnionego w realiach tej sprawy wniosku, że w rozpatrywanym przypadku doszło do modelowych wręcz przykładów tzw. karuzelowego obrotu towarami (opisywanego już w literaturze przedmiotu – np. S. Kozub-Skalska: Mechanizm przestępstw karuzelowych i metody ich ograniczenia, Polityki Europejskie, Finanse i Marketing, 2017, nr 17, str. 145 i nast.), tj. działań zmierzających do uzyskania nienależnego zwrotu podatku VAT (nadwyżki podatku naliczonego nad należnym), przy wykorzystaniu opodatkowania zerową stawką tego podatku transakcji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, w którym to procederze wszyscy oskarżeni brali czynny i świadomy udział.
W istotnym dla niniejszej sprawy zakresie mechanizm tzw. karuzelowego obrotu towarami przedstawiał się w taki sposób, że najpierw następował obrót danym towarem między wieloma krajowymi podmiotami gospodarczymi. Był to obrót przeważnie fikcyjny, tzn. towar nie był wydawany, transportowany, przyjmowany i magazynowany przez te podmioty, w przeważających wypadkach nie posiadające infrastruktury i środków pozwalających na prowadzenie rzeczywistej, obarczonej ryzykiem gospodarczym działalności handlowej. Firmy uczestniczące w tym obrocie, prowadzone są częstokroć przez osoby nie mające doświadczenia i kwalifikacji przydatnych dla takiej działalności (tzw. firmy słupy), a ich działania ograniczają się jedynie do dokumentowania rzekomych transakcji handlowych fakturami i powiązanymi z nimi dokumentami wydania oraz przyjęcia towarów. Prowadzi to do stopniowego podwyższania naliczanego podatku VAT i utrudnia wykrycie w toku ewentualnej kontroli skarbowej rzeczywistego źródła pochodzenia towarów. Obrót taki nie ma rzeczywistego uzasadnienia gospodarczego i ekonomicznego, gdyż rzeczywisty nabywca – krajowy lub wewnątrzwspólnotowy – chcąc nabyć dany towar w atrakcyjnej cenie, nie decydowałby się na jego kupno od firmy będącej kolejnym, dalszym ogniwem w łańcuchu pośredników, z których każdy naliczał swoją niewielką prowizję, natomiast działając racjonalnie poszukiwałby towaru w cenie jak najniższej, najlepiej u producenta lub jego bezpośredniego dealera.
W następnej kolejności następowała kluczowa dla całej operacji transakcja sprzedaży towaru za granicę - do innego kraju Unii Europejskiej, czyli wewnątrzwspólnotowa dostawa towaru, na którą podmiot eksportujący wystawiał fakturę z zastosowaniem zerowej w takim przypadku stawki podatku VAT, po czym występował do właściwego Urzędu Skarbowego o zwrot nadwyżki tego podatku, tj. różnicy między podatkiem naliczonym w fakturach kupna towaru, a należnym – czyli zerowym w fakturach dokumentujących wewnątrzwspólnotową dostawę.
Cechą charakterystyczną karuzelowego obrotu towarami, a zarazem ewidentnie odróżniającą ten rzekomy obrót od rzeczywistej działalności handlowej jest fakt, że towary będące przedmiotem transakcji albo w ogóle nie były fizycznie transportowane za granicę, albo po takim przewiezieniu niezwłocznie powracały do kraju. W ten sposób firma będąca ich rzeczywistym finalnym nabywcą uzyskiwała je za cenę pomniejszoną o znaczną część podatku VAT (tego, który podlegał zwrotowi z Urzędu Skarbowego i który dzielony był między uczestniczące w procederze podmioty), zaś same towary mogły trafić do ponownego karuzelowego obrotu.
Jednocześnie temu pozorowanemu obrotowi towarowemu towarzyszyły urealniające go płatności – przeważnie od finalnego nabywcy przez łańcuch pośredników, którzy nie angażowali w transakcje swoich środków finansowych, przy czym płatności następowały zazwyczaj bardzo szybko, bez ich odraczania, a także bez sprawdzania jakości towarów, czy ewentualnego reklamowania ich jakości lub ilości.
Jak zasadnie stwierdził sąd I instancji, wszystkie cechy takiego modelowo opisanego wyżej obrotu karuzelowego towarami wystąpiły w niniejszej sprawie, a oskarżeni świadomie, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w celu osiągnięcia przez siebie korzyści majątkowej uczestniczyli w tym procederze.
Przedmiotem tego postępowania były trzy operacje, które można określić mianem karuzelowego obrotu towarami. W pierwszej z nich jako podmiot dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy stalowych prętów występowała firma (...), która według faktur nabyła je wcześniej od A. G. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...). W kolejnej – podmiotem fakturującym wewnątrzwspólnotowe dostawy prętów żebrowanych oraz oleju rzepakowego była firma (...), która posiadała faktury zakupu tych towarów od prowadzącego działalność gospodarczą jako osoba fizyczna M. N.. Ten natomiast według faktur pręty miał nabyć od K. G. prowadzącego firmę (...), a olej od firm (...) i firmy (...) z P.. W trzecim zestawie kwestionowanych transakcji jako wewnątrzwspólnotowy dostawca występował M. N., który wcześniej miał nabyć stalowe pręty od K. G.. Żadna z wymienionych firm występujących jako wewnątrzwspólnotowi dostawcy, a także firma prowadzona przez K. G. nie posiadały infrastruktury ani środków pozwalających na przyjmowanie i magazynowanie towarów będących według faktur przedmiotem tego obrotu. Firmy te nie angażowały też własnych środków do zakupu towarów objętych kwestionowanymi fakturami. Rzekomi wewnątrzwspólnotowi dostawcy nie organizowali, ani nie pokrywali kosztów transportu tych towarów. Co więcej B. C. prowadziła wcześniej działalność w rzeczywistości jako biuro rachunkowe zajmując się jedynie prowadzeniem rachunkowości innych podmiotów, w tym firmy (...), natomiast działalność gospodarcza M. N. polegała wcześniej na wykonywaniu usług taksówkarskich, w tym na rzecz A. G.. Zarówno B. C., jak i M. N. potwierdzili w swych zeznaniach, że do udziału w tych wewnątrzwspólnotowych dostawach namówił ich właśnie A. G., przy czym oni nie zajmowali się wyszukiwaniem dostawców i odbiorców towarów, ani organizowaniem jego transportu. Z pierwszych wyjaśnień A. G. z postępowania przygotowawczego, w których przyznawał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i którym sąd I instancji zasadnie częściowo dał wiarę wynikało m.in., że poszukiwał on podmiotów mogących występować jako „operatorzy VAT”, co już samo w sobie wskazywało, że udział w transakcjach firm B. C. i M. N. nie miał uzasadnienia gospodarczego, tylko potrzebny był dla dokonywania manipulacji w zakresie podatku od towarów i usług.
Towary w ramach pierwszego z opisywanych obrotów karuzelowych miały trafiać do czeskiej spółki (...) – do jej magazynu w miejscowości Š. koło O., a transport miała wykonywać firma (...), prowadzona faktycznie przez jej męża A. S.. Jak wynikało z postępowania dowodowego w tej sprawie, w 2012 roku firma ta nie posiadała licencji na wykonywanie transportu międzynarodowego. Z drobiazgowo i prawidłowo przeanalizowanych przez Sąd Okręgowy zeznań wielu spośród świadków – kierowców firmy (...) oraz z zapisów sytemu viaTOLL rejestrującego przemieszczanie się poszczególnych samochodów po drogach krajowych wynikało, że w wielu przypadkach transport towarów mających trafić do Š. nie został wykonany, a samochody ciężarowe zawracały na granicy, jedynie wykonując w okolicach przygranicznych postoje – zazwyczaj przez okresy krótsze niż czas umożliwiający dojazd do Š., rozładunek i powrót. Z kolei z zeznań świadka H. W. ze spółki (...), w części, której dał wiarę sąd I instancji wynikało, że jeżeli jakieś towary w ramach tych transakcji w rzeczywistości trafiły do Š., to wkrótce były ekspediowane z powrotem do Polski i finalnie trafiały do firmy (...) w M..
Usługami transportowymi w ramach drugiego i trzeciego z opisanych wyżej karuzelowych obrotów towarami zajmowała się firma (...) S. J.. Jak wynikało z wyjaśnień tego oskarżonego z postępowania przygotowawczego, którym zasadnie sąd meriti w tej części dał wiarę, transporty te zlecał mu K. G., towary nie były rozładowywane, wracały na podstawie innych dokumentów, a sam oskarżony miał świadomość, że osoby organizujące ten proceder wyłudzają podatek VAT (k. 1962-3 akt sprawy). Odbiorcą towarów w tych przypadkach miały być firmy (...) z siedzibą w B. i P. z siedzibą w P. - dzielnica S. M. (był to adres jedynie wirtualny), przy czym jako pełnomocnik obu tych firm występował obywatel polski M. K. (1). Dostawy miały być rozładowywane w C. pod adresem ul. (...). Jak wynika z wiarygodnych danych uzyskanych w drodze wymiany informacji skarbowych ze stroną czeską na wniosek Urzędu Skarbowego w T. (t. III) oraz wyjaśnień A. G. (k. 1925-6), a także wydruków zdjęć, pod tym adresem znajdował się teren ze żwirowym podłożem o wymiarach 45x12 metrów bez jakiejkolwiek infrastruktury przystosowanej do rozładunku i przechowywania prętów, czy też oleju rzepakowego i żaden rozładunek nie mógł się tam odbywać. Również zeznania wielu kierowców pracujących dla (...) oraz zapisy systemu viaTOLL jednoznacznie wskazywały, że towary te bez rozładunku wracały do Polski lub w ogóle nie dojeżdżały pod ten adres, a wiozące je samochody ciężarowe zawracały na granicy, wykonując ewentualnie krótkie postoje w jej pobliżu. Szczegóły w tym zakresie zostały trafnie uwypuklone w pisemnym uzasadnieniu wyroku sądu I instancji, natomiast oskarżeni oraz popierający ich świadkowie, którzy zapewniali, że dostawy i rozładunek w rzeczywistości następowały, nie byli w stanie podważyć przeciwnych dowodów w tym zakresie i w ewidentny sposób rozmijali się z prawdą.
Sąd I instancji przyjmując, że wszyscy oskarżeni dopuścili się przypisanych im czynów nie opierał się na jakichś poszczególnych pojedynczych dowodach, wskazywanych w apelacjach obrońców – jak zeznania świadka M. K. (2) mającego według twierdzeń z apelacji obrońcy S. J. pozostawać z nim w konflikcie, czy wyjaśnieniach mającego być osobą konfliktową S. J. niekorzystnych dla K. G. - przywoływanych w apelacji jego obrońcy, czy też wymienianych w apelacji obrońcy A. G. zeznaniach świadków - kierowców, którzy w pewnych momentach popierali wersję o rzeczywistych dostawach towarów, lecz nie byli w stanie zaprzeczyć danym uzyskanym z systemu viaTOLL. To właśnie konglomerat wszystkich przedstawionych wyżej oraz w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku dowodów i okoliczności oraz ich całościowy ogląd i ocena, a także przede wszystkim mające charakter obiektywny dowody w postaci zapisów systemu viaTOLL wykazywały, że transgraniczny obrót towarami w rozpatrywanych przypadkach był pozorowany, z czego można było wyprowadzić tylko jeden wniosek - że w transakcjach fakturowych objętych niniejszym postępowaniem chodziło wyłącznie o uzyskanie nienależnego zwrotu podatku VAT. Z tych powodów nie mogły zostać uwzględnione merytoryczne zarzuty obrońców oskarżonych kwestionujące prawidłowość dokonanej przez sąd meriti oceny dowodów oraz podnoszące błędy w ustaleniach faktycznych co do przypisania oskarżonym sprawstwa zarzucanych im przestępstw i przestępstw skarbowych, ujęte w punkcie 1 apelacji obrońcy oskarżonego A. G., w punktach 1 i 2 apelacji obrońcy oskarżonego S. J. oraz w punktach 1) i 2) środka odwoławczego wniesionego przez obrońcę oskarżonego K. G..
Nie były też zasadne pozostałe zarzuty odwoławcze podniesione w apelacjach obrońców.
Sąd odwoławczy nie stwierdził naruszenia przepisów postępowania mającego wpływ na treść wydanego orzeczenia przy odczytaniu i ujawnieniu przez sąd I instancji na rozprawie zeznań z postępowania przygotowawczego świadków M. N. i K. D.. Sąd Okręgowy w Katowicach podjął wszystkie niezbędne czynności zmierzające do przesłuchania tych świadków na rozprawach. Nie okazało się to jednak możliwe, gdyż nie można było doręczyć im wezwań, ponieważ nie przebywali pod znanymi sądowi adresami. Z informacji uzyskanych od Policji wynikało, że K. D. prawdopodobnie przebywa w Anglii (k. 2455 t. XIII akt sprawy), a jego aktualnego miejsca pobytu nie zna nawet jego syn (k. 17 załącznika adresowego), a nadto nie przebywa on w jednostce penitencjarnej na terenie kraju (k. 39 załącznika adresowego). Z kolei M. N., który także nie był osadzony w areszcie śledczym lub zakładzie karnym (załącznik adresowy k. 30), według informacji przekazanych przez Policję (k. 2348 t. XII) od około roku nie przebywał w swym ostatnim znanym miejscu zamieszkania, a w systemie PESEL figurował jako osoba bez stałego lub czasowego miejsca zameldowania. W tej sytuacji sąd I instancji nie dysponował realnymi możliwościami skutecznego wezwania lub doprowadzenia wymienionych świadków na rozprawę. Zachodziły natomiast kodeksowe podstawy odczytania protokołów wcześniej złożonych przez nich zeznań i podjęte w tym zakresie decyzje procesowe na rozprawach w dniach 13 marca i 4 kwietnia 2017 r., poza błędnym powołaniem jako ich podstawy prawnej przepisu art. 391 § 1 zamiast art. 391 § 1a k.p.k. (obowiązującego w znajdującym w tej sprawie zastosowanie stanie prawnym sprzed 15 kwietnia 2016 r.), należy uznać za prawidłowe.
Nie doszło również do sugerowanej w apelacji obrońcy oskarżonego A. G. obrazy przepisów prawa materialnego. Zarzut podniesiony w punkcie 3 tego środka odwoławczego i przedstawiona na jego uzasadnienie argumentacja były całkowicie chybione. Podkreślić należy, że sygnalizowany przez obrońcę (zresztą w rozpatrywanej sprawie nietrafnie) stosunek krzyżowania się zakresów zastosowania poszczególnych przepisów ustawy karnej nie daje podstaw do przyjęcia, że zachodzi sytuacja, gdy przepis szczególny wyłącza zastosowanie przepisu o charakterze bardziej ogólnym, a byłaby podstawą do przyjmowania tzw. kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy karnej. Regułę lex specialis derogat legi generali, wskazującą na zaistnienie pozornego zbiegu przepisów ustawy karnej, można byłoby natomiast stosować, gdy przepis szczególny całkowicie zawiera się w przepisie ogólnym będąc od niego węższym w zakresie zastosowania i bogatszym w treść. Niemniej jednak rozważania te w niniejszej sprawie nie mają znaczenia wobec brzmienia przepisu art. 8 § 1 k.k.s. statuującego realny zbieg przestępstw skarbowych z przestępstwami tzw. powszechnymi. Zgodnie z powszechnie akceptowaną w orzecznictwie i doktrynie uchwałą 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 24 stycznia 2013 r. (sygn. I KZP 19/12, OSNKW 2013, z. 2. poz. 13) reguły wyłączania wielości ocen (takie jak np. lex specialis derogat legi generali) nie mają zastosowania do idealnego zbiegu czynów zabronionych, o którym mowa w art. 8 § 1 k.k.s., który wystąpił w tym przypadku. Sąd I instancji postąpił zatem prawidłowo kwalifikując te same czyny oskarżonych jednocześnie jako przestępstwa z kodeksu karnego oraz przestępstwa skarbowe, orzekając następnie w trybie art. 8 § 2 i 3 k.k.s. o tym, które z orzeczonych za te same czyny kar podlegają wykonaniu.
Sąd odwoławczy z urzędu dostrzegł jednak uchybienia w przyjętej przez sąd I instancji kwalifikacji prawnej niektórych przestępstw, wobec czego w trybie art. 455 k.p.k. dokonał neutralnych dla oskarżonych zmian zaskarżonego wyroku w zakresie przepisów stanowiących podstawę skazania i podstawę wymiaru kary. Po pierwsze wyeliminowano z kumulatywnej kwalifikacji prawnej powołanie przepisu art. 271 § 1 k.k., gdy jednocześnie przyjmowano zaistnienie przestępstwa z art. 271 § 3 k.k., gdyż ten ostatni przepis jako szczególny (jedynie ze względów techniki prawodawczej odsyłający - ale tylko i wyłącznie do przepisu art. 271 § 1 k.k.) wyłącza jednoczesne zastosowanie przepisu ogólnego - tj. art. 271 § 1 k.k.
Powołano następnie w podstawach prawnych, gdy przyjmowano zaistnienie przepisu art. 271 § 3 k.k., zastosowanie art. 4 § 1 k.k. i przepisów ustawy karnej w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 marca 2017 r., czyli przed dniem wejścia w życie nowelizacji przepisów kodeksu karnego ustawą z dnia 10 lutego 2017 r. o zmianie ustawy – kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017 r., poz. 244), obowiązującej w dacie orzekania przez sąd I instancji, a mogącej uzasadniać w razie jej zastosowania do czynów oskarżonych surowszą kwalifikację – z art. 271 a § 2 k.k.
Wreszcie z podstaw prawnych wymiaru kary usunięto przepis art. 286 § 1 k.k., gdy stosowano przepis art. 294 § 1 k.k., ponieważ ten ostatni zawiera samodzielnie określone granice wymiaru kary, różne od tych zawartych w przepisie art. 286 § 1 k.k.
Sąd odwoławczy nie uwzględnił podniesionego przez obrońcę oskarżonego A. G. zarzutu rażącej niewspółmierności wymierzonej temu oskarżonemu kary pozbawienia wolności. Sąd Okręgowy w Katowicach orzekł wobec A. G. karę łączną w wymiarze dwóch lat i ośmiu miesięcy, co oznacza, że również przy zastosowaniu przepisów obowiązujących w datach przypisanych oskarżonemu czynów nie było możliwe orzeczenie kary łącznej pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Z kolei przy wymierzaniu kar jednostkowych za poszczególne przestępstwa, których dopuścił się A. G., sąd meriti właściwie wyważył racje przemawiające za zaostrzeniem i łagodzeniem kar jednostkowych określając je na poziomie adekwatnym do stopnia winy oskarżonego oraz uwzględniając znaczny stopień społecznej szkodliwości jego czynów, a swoje stanowisko przejrzyście i przekonująco uzasadnił w pisemnych motywach wydanego wyroku. Trafnie też przy wymierzaniu kary łącznej sąd I instancji zastosował zasadę asperacji z przewagą absorpcji mając na względzie przedmiotowy związek poszczególnych przestępstw, ale także różnice w sposobie działania, odmienności w kwalifikacji prawnej oraz odstęp czasowy między pierwszym i pozostałymi dwoma z przypisanych temu oskarżonemu czynów.
Na uwzględnienie nie zasługiwał także zarzut rażącej niewspółmierności kary wymierzonej oskarżonemu S. J.. W tym przypadku postulowanemu przez obrońcę warunkowemu zawieszeniu wykonania kary 1 roku pozbawienia wolności sprzeciwiała się uprzednia karalność oskarżonego, który krótko przed popełnieniem przypisanego mu przestępstwa odbywał karę pozbawienia wolności, a czynu objętego niniejszym postępowaniem dopuścił się w okresie próby wyznaczonym przy jego warunkowym przedterminowym zwolnieniu z odbycia reszty kary pozbawienia wolności. Przeciwko przyjęciu wobec tego oskarżonego pozytywnej prognozy społeczno-kryminologicznej, niezbędnej dla warunkowego zawieszenia wykonania kary, przemawiały także dane uzyskane w drodze kuratorskiego wywiadu środowiskowego (k. 2544), z których wynikało, że postawa oskarżonego wobec bliskich i sąsiadów w kilku przypadkach odbiegała od zasad poprawnego współżycia społecznego.
Nie uwzględniono również zarzutu w zakresie rozstrzygnięcia o karze podniesionego w apelacji oskarżonego K. G.. Sąd odwoławczy przychylił się do stanowiska sądu I instancji, z którego wynikało, że w odniesieniu do tego oskarżonego pozbawienie wolności z warunkowym zawieszeniem jego wykonania nie spełniłoby wszystkich niezbędnych funkcji kary. Rozstrzygnięciu w zakresie kary wnioskowanemu przez obrońcę sprzeciwiał się sygnalizowany przez sąd meriti wzgląd na wewnętrzną sprawiedliwość wyroku zważywszy, że K. G. pełnił w rozpatrywanych przypadkach rolę organizatorską – on namówił do udziału w procederze A. G., a także zlecał transport towarów i wydawał polecenia dotyczące tego, jak ten transport miał przebiegać. Znaczny stopień społecznej szkodliwości przestępstw polegających na wyłudzaniu podatku VAT, powodujących w ostatnich latach istotne uszczuplenia po stronie Skarbu Państwa, w zestawieniu z osiąganiem przez oskarżonego z tego tytułu znaczącego stałego zysku, bez zaangażowania własnej uczciwej pracy oraz środków sprawiało, że wymierzenie K. G. kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jawiłoby się jako orzeczenie nazbyt łagodne, nie realizujące celów represji karnej, w szczególności w zakresie potrzeb kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.
Z tych wszystkich powodów, poza opisanymi zmianami w zakresie podstaw prawnych skazania i wymiaru kary, zaskarżony wyrok utrzymano w mocy, zwalniając oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych za instancję odwoławczą w oparciu o przepis art. 624 § 1 k.p.k.
SSO del. Arkadiusz Cichocki SSA Wiesław Kosowski SSA Robert Kirejew