Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W pozwie nadanym w dniu 23 stycznia 2018 roku powód Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty (...) 211 z siedzibą we W. wnosił o zasądzenie w postępowaniu upominawczym od pozwanego A. N. kwoty 77.128,98 złotych ( siedemdziesiąt siedem tysięcy sto dwadzieścia osiem 98/100) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, zasądzenie kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych .

( k. 4-6 )

Ostatecznie na rozprawie w dniu 14 września 2018 roku pełnomocnik pozwanego wnosił o oddalenie powództwa, podnosząc zarzut przedawnienia roszczenia, nieudowodnienia roszczenia gdyż do pozwu i pisma procesowego nie załączono oryginałów dokumentów potwierdzających wysokość udzielonego kredytu i dokumentów potwierdzających przejście kredytu z P. na Raiffeisen Bank gdyż cesja wierzytelności nie została potwierdzona za zgodność, zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej pozwanemu z urzędu.

( dowód : nagranie audio- video z dnia 14 września 2018 roku stanowisko pełnomocnika pozwanego 00:00:42-00:02:07 k.50,50 v., )

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 czerwca 2010 roku pozwany A. N. zawarł umowę kredytu restrukturyzacyjnego z (...) S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce z siedzibą w W..

Wszelkie prawa i obowiązki (...) S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce z siedzibą w W., przeszły w dniu 19 września 2011 roku na rzecz (...) S.A. z siedzibą w W. .

W dniu 31 grudnia 2012 roku doszło do połączenia (...) S.A. z siedzibą w W. z (...) Bank (...) S.A.z siedzibą w W. .

( dowód: umowa o kredyt restrukturyzacyjny zawarta przez pozwanego z (...) S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce z siedzibą w W. Nr (...) k.29-33 )

W dniu 9 stycznia 2011 roku nastąpiło rozwiązanie umowy o kredyt restrukturyzacyjny zawartej przez pozwanego z (...) S.A. Spółką Akcyjną Oddział w Polsce z siedzibą w W. Nr (...) .

( dowód: zaświadczenie k.34 )

W dniu 28 lutego 2011 roku (...) S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce z siedzibą w W. wystawił Bankowy Tytuł Egzekucyjny z tytułu umowy o kredyt restrukturyzacyjny zawartej przez pozwanego z (...) S.A. Spółką Akcyjną Oddział w Polsce z siedzibą w W. Nr (...) mocą którego pozwany miał zapłacić na rzecz powoda kwotę 46.773,98 złotych z tytułu niespłaconego kredytu .

( dowód : Bankowy Tytuł Egzekucyjny o numerze 1999 (...) k.35)

Postanowieniem z dnia 31 marca 2011 roku Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim Wydział I Cywilny nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu .

( dowód : postanowienie Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim w sprawie o sygn. akt I Co 1010/11 k.36,37)

Pozwany nie wywiązał się z zapłaty należności w dniu 26 kwietnia 2013 roku (...) Bank (...) S.A.z siedzibą w W. zawarł z Prokura Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym (...) 211 z siedzibą we W. umowę przelewu wierzytelności, cedując na niego całość praw i obowiązków wynikających z umowy zawartej przez pozwanego z wierzycielem pierwotnym .

( dowód : umowa cesji wierzytelności z dnia 26 kwietnia 2013 roku k.11-14)

Pozwany na dzień 19 stycznia 2018 roku zalega z płatnością kwoty 77.128,98 złotych. (42.109,79 złotych należność główna, 35.019,19 złotych odsetki )

( dowód: wyciąg z ksiąg rachunkowych Funduszu Sekurytyzacyjnego i Ewidencji Analitycznej z dnia 19 stycznia 2018 roku k.10)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Bezspornym w niniejszej sprawie jest okoliczność, iż w dniu 29 czerwca 2010 roku pozwany A. N. zawarł umowę kredytu restrukturyzacyjnego z (...) S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce z siedzibą w W. .

Bezspornym jest również fakt, iż w dniu 9 stycznia 2011 roku nastąpiło rozwiązanie umowy o kredyt restrukturyzacyjny zawartej przez pozwanego z (...) S.A. Spółką Akcyjną Oddział w Polsce z siedzibą w W. Nr (...) .

Powód zaś wystąpił z powództwem o zapłatę w dniu 23 stycznia 2018 roku dlatego też Sąd uznał, iż jego żądanie uległo przedawnieniu. Stąd też Sąd nie badał zasadności powództwa gdyż roszczenie w niniejszej sprawie przedawniło się z dniem 9 stycznia 2014 roku .

Zgodnie z art. 117 § 1 k.c. roszczenia majątkowe, w tym wynikające z umowy kredytu ulegają przedawnieniu z upływem trzyletniego terminu określonego w art. 118 k.c., którego bieg rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.

Ponadto kodeks cywilny w art. 123 § 1 k.c. przewiduje możliwość przerwania biegu przedawnienia przez:

- każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia;

- uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje.

W myśl zaś art. 124 § 1 k.c. termin przedawnienia biegnie na nowo po każdej przerwie z tym, że w wypadku postępowań sądowych bieg ten rozpoczyna się dopiero po ich zakończeniu.

Zgodnie z art. 117 § 2 k.c. po upływie terminu przedawnienia ten przeciwko komu roszczenie przysługuje może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba ze zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia.

W ocenie Sądu Okręgowego w niniejszej sprawie nie doszło do przerwania biegu przedawnienia ze skutkami dla powoda, pomimo tego, iż na skutek działań poprzedniego wierzyciela wystawiono bankowy tytuł egzekucyjny, nadano mu klauzulę wykonalności a nawet wszczęto i prowadzono egzekucję komorniczą.

Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 19 listopada 2014 r., II CSK 196/14 , przerwanie biegu przedawnienia na podstawie art. 123 § 1 pkt 1 KPC następuje, co do zasady, tylko pomiędzy stronami postępowania, jeżeli z istoty łączącego je stosunku prawnego wynika, że są materialnie zobowiązane lub uprawnione, a więc skutek przerwania zachodzi tylko w podmiotowych i przedmiotowych granicach czynności podjętej przez wierzyciela.

Wniosek o wszczęcie egzekucji wywołuje zatem skutek przerwy wtedy, gdy pochodzi od wierzyciela wskazanego w tytule egzekucyjnym, na rzecz którego została wydana klauzula wykonalności; nie jest bowiem wystarczająca tożsamość wierzytelności lecz konieczna jest również identyczność osób, na rzecz których czynność ta została dokonana. Skutki prawne postępowania egzekucyjnego wszczętego na podstawie bankowego tytułu wykonawczego związane są więc tylko z podmiotami w nim uczestniczącymi na podstawie tego tytułu w granicach podmiotowych i przedmiotowych ukształtowanych treścią klauzuli wykonalności.

Nabywca wierzytelności nie będący bankiem nabywa wierzytelność w swej treści i przedmiocie tożsamą z wierzytelnością zbywającego banku, ale nie wchodzi w sytuację prawną zbywcy wywołaną przerwą biegu przedawnienia i rozpoczęciem biegu na nowo. Czynność wszczęcia postępowania egzekucyjnego przez bank wywołuje materialnoprawny skutek przerwy biegu przedawnienia jedynie w stosunku do wierzyciela objętego bankowym tytułem wykonawczym, natomiast nabywca wierzytelności nie będący bankiem, nawet jeżeli nabycie nastąpiło po umorzeniu postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 KPC i rozpoczęciu biegu terminu przedawnienia w stosunku do banku na nowo, nie może się powołać na przerwę biegu przedawnienia wywołaną wszczęciem postępowania egzekucyjnego przez pierwotnego wierzyciela będącego bankiem. Wyjątkowość przywileju wystawiania bankowego tytułu egzekucyjnego prowadzi do wniosku, że skoro nie może on być podstawą egzekucji na rzecz innych osób, niż w nim wskazane za wyjątkiem następstwa prawnego po stronie wierzyciela innego banku, to również materialnoprawne skutki wszczęcia postępowania egzekucyjnego jako czynności wierzyciela - banku prowadzącej do przerwy biegu przedawnienia dotyczą wyłącznie tego wierzyciela i nie dotyczą nabywcy nie będącego bankiem.

W niniejszej sprawie doszło do przedawnienia roszczenia, gdyż roszczenie w niniejszej sprawie przedawniło się z dniem 9 stycznia 2014 roku bowiem w dniu 9 stycznia 2011 roku nastąpiło rozwiązanie umowy o kredyt restrukturyzacyjny zawartej przez pozwanego z (...) S.A. Spółką Akcyjną Oddział w Polsce z siedzibą w W. Nr (...) zaś bieg terminu przedawnienia nie został przerwany.

Wobec powyższego Sąd powództwo w niniejszej sprawie oddalił .

O obowiązku zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanego Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., stosując zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. Skoro bowiem powód przegrał proces w całości, winien zwrócić pozwanemu koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Sąd na podstawie § 8 pkt 6 w zw. z § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U z 2016 r., poz. 1715) zasądził od powoda na rzecz pozwanego wynagrodzenie w kwocie 4.428,00 złotych z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanemu z urzędu.(3.600 złotych + VAT)

SSO Renata Lech

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować zwrot akt w kontrolce terminowości sporządzania uzasadnień;

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem przesłać pełnomocnikowi powoda ;

dnia 1 października 2018 roku

SSO Renata Lech