Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 września 2018 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Tomasz Kosiński

Protokolant: Bożena Oblińska

w obecności oskarżyciela : ----

po rozpoznaniu dnia 14 września 2018 r. na rozprawie w Legionowie sprawy :

P. L. , syna G. i Z. z d. S. , ur. (...) w L.

obwinionego o to, że :

w dniu 05 grudnia 2017 roku o godz. 15.30 w miejscowości S. ul. (...) gmina S. kierując pojazdem V. (...) o nr rej. (...) przekroczył dozwoloną prędkość na terenie zabudowanym o 38 km/h (88/50km/h),

tj. o wykroczenie z art. 92a k.w.

1.  Obwinionego P. L. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 92a k.w. wymierza mu karę grzywny w wysokości 200 ( dwieście ) złotych ;

2.  Na podstawie art. 119 § 1 k.p.w. zasądza od obwinionego P. L. na rzecz Skarbu Państwa - Kasa Sądu Rejonowego w Legionowie zryczałtowane wydatki w kwocie 100 ( sto ) złotych i 30 ( trzydzieści ) złotych tytułem opłaty.

Sygn. akt II W 293/18

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 05 grudnia 2017 r. o godz. 15.30 w miejscowości S., ul. (...), gmina S. w terenie zabudowanym gdzie obwiązuje ograniczenie prędkości do 50 km/h pełniący służbę radiowozem oznakowanym funkcjonariusz Policji z (...) w L. asp. W. O. po dokonaniu pomiaru prędkości samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) za pomocą laserowego urządzenia pomiarowego (...) (...) nr fabryczny (...) podjął decyzję o zatrzymaniu do kontroli drogowej tego samochodu. Samochód marki V. (...) o nr rej. (...) poruszał się w kierunku miejscowości D. . Powodem zatrzymania samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) do kontroli drogowej był fakt iż kierowca tego pojazdu poruszał się z prędkości 88 km/h i o 38 km/h przekroczył dopuszczalną w tym miejscu prędkość 50 km/h. Kierowcą zatrzymanego pojazdu okazał się po wylegitymowaniu obwiniony P. L. , któremu asp. W. O. okazał dokonany za pomocą laserowego urządzenia pomiarowego (...) (...) pomiar prędkości .

Pomiar prędkości samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) za pomocą laserowego urządzenia pomiarowego (...) (...) nr fabryczny (...) został wykonany przez asp. W. O. z odległości 420 m. Pomiar prędkości samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) został wykonany na prostym odcinku jezdni , a przed tym samochodem nie jechały żadne inne pojazdy .

Laserowe urządzenia pomiarowe (...) (...) nr fabryczny (...) posiadało aktualne w chwili dokonywania pomiaru świadectwo legalizacji ponownej ( k. 2 ) .

Obwiniony P. L. ma ukończone 44 lat , jest żonaty , posiada na utrzymaniu 4 dzieci , prowadzi gospodarstwo rolne z czego uzyskuje dochód w wysokości 1000 zł miesięcznice , nie był karany , nie leczy się odwykowo ani psychiatrycznie .

Sąd powyższy stan faktyczny ustalił na podstawie następujących dowodów: częściowo wyjaśnień obwinionego P. L. ( k. 7 i k. 35 ) , zeznań świadka : W. O. ( k. 11 i k. 35 ) oraz dokumentów w postaci : notatki urzędowej ( k. 1 ) , świadectwa legalizacji ponownej ( k. 2 ) , sprzeciwu od wyroku nakazowego ( k. 23-24 ) i informacji o wpisach w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego ( k. 31 ) .

Obwiniony P. L. staną pod zarzutem , iż w dniu 05 grudnia 2017 roku o godz. 15.30 w miejscowości S. ul. (...) gmina S. kierując pojazdem V. (...) o nr rej. (...) przekroczył dozwoloną prędkość na terenie zabudowanym o 38 km/h (88/50km/h) to jest popełnienia czynu z art. 92 a k.w. .

Obwiniony P. L. w postępowaniu wyjaśniającym i na rozprawie przed Sądem nie przyznał do pełnienia zarzucanego mu czynu ( k. 7 i k. 35 ). Obwiniony P. L. wyjaśnił jaki przebieg miała kontrola drogowa w dniu 05 grudnia 2017 r. w miejscowości S. . Obwiniony wskazał iż przed zatrzymanie do kontroli drogowej jechał z prędkością 60 km/h po prostym odcinku jezdni , a przed nim z taką samą prędkością w odległości ok 15 m jechał inny samochód . Obwiniony wskazał iż tego dnia poruszał się w kolumnie samochodów . Po zatrzymaniu do kontroli drogowej kotrolujący go policjant pokazał mu miernik prędkości na którym tylko były wyświetlone dwie cyfry – 88 ( k. 35 )

Sąd dał pełną wiarę wyjaśnieniom obwinionej P. L. w części w której stwierdził po zatrzymaniu do kontroli drogowej funkcjonariusz Policji okazał mu ręczny miernik prędkości i przed zatrzymaniem do kontroli drogowej poruszał się po prostym odcinku jezdni . W tym zakresie wyjaśnienia obwinionego P. L. są dokładne , spójne , logiczne i korespondują z całością zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, zwłaszcza z zeznanymi świadka : W. O. ( k. 11 i k. 35 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę i dokumentów w postaci : notatki urzędowej ( k. 1 ) i świadectwa legalizacji ponownej ( k. 2 ) .

Na wiarę nie zasługuje natomiast pozostała część wyjaśnień obwinionego P. L. w której stwierdził iż przed kontrolą drogową kierowany przez niego samochód poruszał się z prędkością 60 km/h oraz że jechał w kolumnie samochodów , zaś na okazanym mu laserowym mierniku prędkości były wyświetlone tylko dwie cyfry . W tym zakresie wyjaśnienia obwinionego są wewnętrznie sprzeczne , niejasne i nielogiczne . Należy zauważyć iż zeznań świadka W. O. wynika jaki był przebieg pomiaru prędkości i kontroli drogowej samochodu kierowanego przez obwinionego i że do zatrzymania samochodu obwinionego doszło w terenie zabudowanym . Ponadto z zeznań świadka W. O. wynika iż w momencie wykonania pomiaru prędkości samochodu obwinionego z odległości 420 m przed tym samochodem nie znajdował się żaden inny pojazd i ten samochód jechał jako pierwszy. Świadek W. O. opisał również jakie dane znajdują się po dokonaniu pomiaru na wyświetlaczu laserowego urządzenia pomiarowego (...) (...) który podczas kontroli drogowej został okazany obwinionemu . Ponadto należy wskazać iż z wyjaśnień obwinionego P. L. wynika wprost iż przekroczył on dopuszczalną w tym miejscu prędkość 50 km/h – obwiniony stwierdził iż jechał z prędkością 60 km/h ( k. 35 ) .

Wyżej wskazane fakty podważają prawdziwość wyjaśnień obwinionego P. L. w zakresie jakim Sąd nie dał im wiary .

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka W. O. jako jasnym , dokładnym i precyzyjnym.

Z zeznań świadka W. O. – policjanta który dokonywał w dniu 05 grudnia 2017 r. zatrzymania do kontroli drogowej samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) kierowanego przez obwinionego P. L. wynika jaki przebieg miała kontrola drogowa samochodu obwinionego . Świadek W. O. w swoich zeznaniach opisał jak wyglądał pomiar prędkości samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) kierowanego przez obwinionego P. L. za pomocą laserowego urządzenia pomiarowego (...) (...) . Świadek W. O. wskazał w jaki sposób na prostym odcinku drogi w miejscowości S. , woj. (...) , gdzie obowiązywało ograniczenie prędkości do 50 km/h , dokonał pomiaru prędkości tego samochodu , który w momencie pomiaru znajdował się w odległości 420 m , a przed tym samochodem w momencie pomiaru nie znajdował się żaden inny pojazd . Ponadto z zeznań świadka W. O. wynika iż przed rozpoczęciem kontroli i dokonaniem pomiaru prędkości została dokona kalibracji laserowego urządzenia pomiarowego (...) (...) oraz jakie dane są wyświetlane po dokonaniu pomiaru na wyświetlaczu tego urządzenia ( k. 11 i k. 35 ).

Sąd dał w pełni wiarę dowodom z dokumentów , albowiem dokumenty powyższe zostały sporządzone przez funkcjonariuszy publicznych , nie zainteresowanych rozstrzygnięciem w sprawie , a zatem nie mających logicznego powodu , by przedstawiać nieprawdziwy stan rzeczy w dokumentach . Brak jest na tych dokumentach jakichkolwiek śladów podrobienia bądź przerobienia .

Sąd dał ponadto wiarę wszystkim ujawnionym na rozprawie dokumentom. Ich autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, ani nie stoi w sprzeczności z żadnym innym dowodem, a tym samym nie budzi wątpliwości.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 92a k.w. podlega karze kto, prowadząc pojazd, nie stosuje się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym. Przedmiotami ochrony przepisu art. 92 a k.w. są porządek i bezpieczeństwo ruchu drogowego zagrożone przez niedostosowanie się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym. W tym przypadku porządek ruchu drogowego jest zabezpieczony przez przestrzeganie dozwolonej prędkości poruszania się pojazdu, co niewątpliwie przekłada się na bezpieczeństwo ruchu drogowego. Przepis art. 92a k.w. porządkuje odpowiedzialność za wykroczenia polegające na przekroczeniu przez kierującego pojazdem dopuszczalnej prędkości, co dotychczas było przedmiotem odpowiedzialności bądź z art. 92 § 1, bądź z art. 97, w zależności od tego, czy przekroczenie było określone odpowiednio znakiem drogowym, czy też przepisami ustawy, co wielokrotnie prowadziło do nierównego traktowania osób naruszających wskazane przepisy. W dyspozycji przepisu art. 92 a kw. ustawodawca użył określenia „nie stosuje się do ograniczenia prędkości”, co w tym przypadku oznacza niepodporządkowanie się ograniczeniu prędkości obowiązującemu w ruchu drogowym nakazanemu znakiem drogowym lub wynikającym z przepisów ustawy, nieprzestrzeganie go czy też niestosowanie się do niego. Przy czym pojęcie ograniczenia należy tu interpretować jako ujęcie, zawarcie w pewnych ramach, granicach, co skutkuje tym, że czynność sprawcza w tym wypadku może polegać zarówno na przekroczeniu górnej granicy dozwolonej prędkości, jak i na zejściu poniżej dolnej nakazanej prędkości poruszania się pojazdu po danym odcinku drogi . W praktyce może dojść do rzeczywistego zbiegu komentowanego przepisu z art. 86, jeżeli sprawca, nie stosując się do przepisów ograniczających prędkość, spowodował zagrożenie w ruchu drogowym. Wówczas należy zastosować, zgodnie z treścią art. 9 § 1 k.w. , art. 86 k.w. jako przewidujący surowszą karę. ( za Tomasz Grzegorczyk (red.), Wojciech Jankowski, Monika Zbrojewska Komentarz do Kodeksu Wykroczeń ).

Działanie obwinionego P. L. niewątpliwie wypełniło wszystkie znamiona wykroczeń z art. 92a k.w. w albowiem w dniu 05 grudnia 2017 roku o godz. 15.30 w miejscowości S. , ul. (...) , gmina S. kierując pojazdem marki V. (...) o nr rej. (...) przekroczył dozwoloną prędkość na terenie zabudowanym to jest 50 km/h o 38 km/h jadąc z prędkością 88 km/h . Obwiniony P. L. poruszał się w momencie wykonania pomiary prędkości za pomocą laserowego urządzenia pomiarowego (...) (...) nr fabryczny (...) z prędkością 88 km/h ( wynik pomiaru ) . Pomiar prędkości samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) za pomocą laserowego urządzenia pomiarowego (...) (...) nr fabryczny (...) został wykonany przez asp. W. O. z odległości 420 m. Pomiar prędkości samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) został wykonany na prostym odcinku jezdni w sytuacji gdy przed tym samochodem nie znajdował się żaden inny pojazd . Fakty te wynikają wprost z zeznań świadka W. O. ( k. 11 i k. 35 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę oraz z dokumentów w postaci : notatki urzędowej ( k. 1 ) i świadectwa legalizacji ponownej ( k. 2 ) .

Ponadto należy wskazać iż laserowe urządzenia pomiarowe (...) (...) nr fabryczny (...) posiadało aktualne w chwili dokonywania pomiaru świadectwo legalizacji ponownej ( k. 2 ) .

Z tych względów zarówno okoliczności sprawy , jak i wina obwinionego P. L. nie budzą wątpliwości.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd wziął pod uwagę zarówno okoliczności obciążające jaki i łagodzące.

W powyższej sprawie Sąd nie stwierdził istnienia wobec obwinionego P. L. żadnych okoliczności łagodzących .

W powyższej sprawie Sąd na podstawie na podstawie art. 92 a kw. wymierzył obwinionemu P. L. karę grzywny w wysokości 200 złotych. Sąd uznał , iż grzywna w wysokości 200 zł jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez obwinionego P. L. . Wymierzenie obwinionemu P. L. kary grzywny w wysokości 200 zł spełni zarówno cele zapobiegawcze i wychowawcze , jakie winny być osiągnięte w stosunku do ukaranego .

Na podstawie art. 119 § 1 k.p.w. Sąd zasądził od obwinionego P. L. na rzecz Skarbu Państwa - Kasa Sądu Rejonowego w Legionowie zryczałtowane wydatki w kwocie 100 ( sto ) złotych i 30 ( trzydzieści ) złotych tytułem opłaty.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji .