Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 26 września 2013 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania W. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 28 lutego 2013 r. Nr (...)

w sprawie W. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala W. O. prawo do emerytury od dnia 01 lutego 2013 r.

UZASADNIENIE

Decyzją z 28 lutego 2013r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił W. O. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy podniósł, że udowodniony staż pracy w warunkach szczególnych obejmuje okresy: od 2 września 1970r. do 31 stycznia 1975r. z tytułu zatrudnienia w Zakładach (...) SA (wyłączając okres służby wojskowej), od 15 sierpnia 1983r. do 31 maja 1988r. z tytułu zatrudnienia w (...) oraz od 5 marca 1991r. do 30 września 1997r. i od 11 września 1998r. do 31 grudnia 1998r. z tytułu zatrudnienia w SP ZOZ, co łącznie stanowi 14 lat, 1 miesiąc i 2 dni.

Odwołanie od w/w decyzji złożył W. O. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że w okresie od 25 października 1989r. do 31 grudnia 1990r. pracował w Przedsiębiorstwie Budownictwa Rolniczego w M. na stanowisku palacza kotłowni. Przedsiębiorstwo powyższe już nie istnieje, w związku z tym nie może uzyskać świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych. Praca, którą tam wykonywał była pracą w warunkach szczególnych. Pomieszczenie kotłowni nie miało wentylacji, było zanieczyszczone spalinami, panowała w nim wysoka temperatura. Kotłownia nie była zmechanizowana i wszystkie prace wykonywane były ręcznie. W świetle powyższego decyzja organu rentowego jest błędna i powinna być zmieniona (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.6).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony W. O. w dniu (...). ukończył 60-ty rok życia. W dniu 4 lutego 2013r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z 4 lutego 2013r. k.1 akt emerytalnych ubezpieczonego). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 26 lat, 7 miesięcy i 3 dni, z czego okresy składkowe wynoszą 26 lat, 1 miesiąc i 26 dni, a okresy nieskładkowe 5 miesięcy i 7 dni. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczony osiągnął staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 14 lat, 1 miesiąc i 2 dni z tytułu zatrudnienia w Zakładach (...) w M., w (...) na stacji M. oraz w (...) Publicznym Zespole (...) w M. (świadectwo pracy w Zakładach (...) w M. k.10 akt emerytalnych ubezpieczonego za wnioskiem z 1 października 2012r., świadectwo pracy w (...) k.14 akt emerytalnych ubezpieczonego za wnioskiem z 1 października 2012r. i świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach w SP ZOZ w M. k.34 akt emerytalnych ubezpieczonego za wnioskiem z 1 października 2012r.).

Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 28 lutego 2013r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 28 lutego 2013r. k.26 akt emerytalnych ubezpieczonego za wnioskiem z 4 lutego 2013r.).

Ubezpieczony był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Budownictwa Rolniczego w M. w okresie od 25 października 1989r. do 31 grudnia 1990r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku palacza (świadectwo pracy z 31 grudnia 1990r. k.16 akt emerytalnych ubezpieczonego za wnioskiem 1 października 2012r.).

Zgodnie z dokumentacją zawartą w aktach osobowych ubezpieczonego, z chwilą przyjęcia do w/w przedsiębiorstwa ubezpieczony został skierowany na kurs palacza co i w dniu 10 stycznia 1990r. uzyskał zaświadczenie kwalifikacyjne w zakresie eksploatacji urządzeń i instalacji energetycznych w postaci kotłów parowych i wodnych (umowa z 26 października 1989r. w sprawie szkolenia i zaświadczenie kwalifikacyjne w zakresie eksploatacji urządzeń i instalacji energetycznych z 10 stycznia 1990r. - w aktach osobowych ubezpieczonego – w kopercie na k.12 akt sprawy).

Przedsiębiorstwo Budownictwa Rolniczego w M. produkowało materiały budowlane. Ubezpieczony pracował jako palacz w kotłowni w ramach zakładu produkcyjnego wytwarzającego elementy betonowe. Ubezpieczony obsługiwał piec parowy na węgiel do suszenia produkowanych elementów. Piec obsługujący produkcję pracował cały rok, był niezautomatyzowany. Ubezpieczony pracował na zamiany w pełnym wymiarze czasu pracy. W okresie zatrudnienia w w/w przedsiębiorstwie nie był delegowany do innych prac (zeznania świadków: A. P. i Z. J. k.16 oraz zeznania ubezpieczonego k.16-16v).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczność niesporna).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie W. O. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych, gdyż poza sporem pozostawało, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek oraz spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w warunkach szczególnych, gdyż oprócz niekwestionowanej przez organ rentowy pracy w takich warunkach w Zakładach (...) w M., w (...) na stacji M. oraz w (...) Publicznym Zespole (...) w M., pracę w warunkach szczególnych wykonywał również na rzecz Przedsiębiorstwa Budownictwa Rolniczego w M.. Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że w okresie zatrudnienia w w/w Przedsiębiorstwie trwającym od 25 października 1989r. do 31 grudnia 1990r., a zatem przez 1 rok, 2 miesiące i 7 dni ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w warunkach szczególnych ,tj. jako palacz kotła parowego typu przemysłowego wykonujący prace nie zautomatyzowane. Praca tego rodzaju zaliczona jest do pracy w warunkach szczególnych o czym stanowi wykaz A dział XIV poz.1 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. O tym, że ubezpieczony wykonywał pracę palacza kotła parowego typu przemysłowego świadczą nie tylko dowody z dokumentów zawartych w aktach osobowych ubezpieczonego, ale również rzeczowe i spójne zeznania świadków – współpracowników ubezpieczonego z okresu jego zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Budownictwa Rolniczego w M. ,tj. A. P. oraz Z. J.. Wynika z nich, że ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował jako palacz pieca parowego na węgiel, w którym suszone były produkowane elementy betonowe. Praca ta odbywała się przez cały rok. Zaliczając okres pracy ubezpieczonego w charakterze palacza do uznanej przez organ rentowy pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 14 lat, 1 miesiąc i 2 dni - nawet przy przyjęciu, że praca ta wykonywana była nie od 25 października 1989r. (data zawarcia umowy o pracę), ale od 10 stycznia 1990r., tj. od momentu uzyskania zaświadczenia kwalifikacyjnego w zakresie obsługi kotłów parowych i wodnych, a zatem przez 11 miesięcy i 21 dni, stwierdzić należało, że ubezpieczony wykazał posiadanie 15-letniego stażu pracy w szczególnych warunkach na dzień 1 stycznia 1999r.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że W. O. przysługuje prawo do emerytury od 1 lutego 2013r. ,tj. od miesiąca, w którym ubezpieczony zgłosił w organie rentowym wniosek o emeryturę.