Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 listopada 2013 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2013 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania S. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 9 kwietnia 2013 r. Nr (...)

w sprawie S. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo S. W. do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w okresie od 01 marca 2013 r. do 30 czerwca 2014 r.

Sygn. akt: IV U 637/13 UZASADNIENIE

Decyzją z 9 kwietnia 2013r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił S. W. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u wymienionego nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył S. W. wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Wskazał, że stan jego zdrowia nie pozwala mu na podjęcie pracy fizycznej w charakterze elektromontera, a zmiana przekwalifikowania zawodowego nie jest możliwa z powodu braku ofert pracy (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 28 marca 2013r., która nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony uprawniony był do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 28 lutego 2013r. (decyzja o ustaleniu prawa do renty z 8 marca 2010r. k.124 akt rentowych). W dniu 13 lutego 2013r. S. W. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k.129 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 4 marca 2013r. ustalił, że ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolny do pracy do 31 marca 2015r. (orzeczenie Lekarza Orzecznika z 4 marca 2013r. k.131 akt rentowych).

Na skutek wniesienia przez zastępcę głównego lekarza orzecznika (...) Oddziału w S. zarzutu wadliwości powyższego orzeczenia ubezpieczony skierowany został na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 28 marca 2013r. ustaliła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (zarzut wadliwości do orzeczenia lekarza orzecznika k.132 i orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 28 marca 2013r. k.130 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 9 kwietnia 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 9 kwietnia 2013r. k.137 akt rentowych).

Biegli neurolog i ortopeda w opinii sporządzonej na zlecenie sądu rozpoznali u S. W. stan po złamaniu szyjki kości udowej lewej, po protezoplastyce całkowitej stawu biodrowego, z objawami zużycia wkładu panewkowego, z dolegliwościami bólowymi, zaburzeniami wydolności chodu oraz dolegliwości bólowe przeciążeniowe prawego stawu biodrowego i stwierdzili, że przedmiotowy stan powoduje u ubezpieczonego całkowitą niezdolność do pracy w okresie po 28 lutego 2013r. do 30 czerwca 2014r. Wskazali, że ubezpieczony przebył w przeszłości złamanie szyjki kości udowej lewej leczonej operacyjnie w postaci zespolenia złamania śrubami. W przebiegu pooperacyjnym doszło do jałowej martwicy głowy kości udowej lewej i z tego powodu w 2002r. wykonano całkowitą protezoplastykę lewego stawu biodrowego. Obecnie ubezpieczony skarży się na dolegliwości bólowe stawów lewej kończyny dolnej, w tym stawu biodrowego, stawu kolanowego i pięty, a po dłuższym chodzeniu ma dolegliwości bólowe stawów prawej kończyny dolnej. Badanie wykazuje chód utykający na lewą kończynę dolną, ruchy bolesne, zakresy ruchomości lewego stawu biodrowego: zgięcie do 90 stopni, rotacja wewnętrzna 10 stopni, rotacja zewnętrzna 30 stopni. Badanie RTG stawu biodrowego wykazuje asymetryczne ustawienie głowy endoprotezy w panewce endoprotezy, co świadczy o zużyciu wkładu panewkowego i wymaga dosyć pilnej reoperacji lewego stawu biodrowego. Powyższe powoduje narastające dolegliwości bólowe, nasilające się podczas dłuższego stania i chodzenia. W takim stanie zdrowia, w ocenie biegłych ubezpieczony nie jest zdolny do wykonywania pracy zawodowej. Występują u niego dolegliwości bólowe stawów lewej kończyny dolnej oraz niewydolność chodu. Stan taki utrzyma się do czasu wykonania ponownej operacji stawu biodrowego i pooperacyjnej rehabilitacji trwającej około 6 miesięcy (opinia biegłego neurologa E. K. i biegłego ortopedy K. K. k.8-9 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego S. W. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie poźniej niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u ubezpieczonego istnieje częściowa lub całkowita niezdolność do pracy. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłych neurologa i ortopedy dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczony w dalszym ciągu ,tj. od 1 marca 2013r. do 30 czerwca 2014r. jest osobą niezdolną do pracy, przy czym obecnie - wobec stopnia nasilenia dolegliwości bólowych stawów lewej kończyny dolnej oraz niewydolności chodu, istniejąca u niego niezdolność do pracy jest niezdolnością całkowitą.

Analizując przedmiotową opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez specjalistów z zakresu neurologii i ortopedii, a ponadto poprzedzona została analizą dokumentacji lekarskiej ubezpieczonego i jego badaniem. Opinia jest spójna i logiczna oraz należycie uzasadniona i nie została zakwestionowana przez żadną ze stron.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną opinię i ustalił prawo ubezpieczonego do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w okresie od 1 marca 2013r. do 30 czerwca 2014r.