Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Aleksandra Mazurek

Sędziowie: SO Michał Chojnowski

SR (del.) Justyna Dołhy (spr.)

protokolant: protokolant sądowy Renata Szczegot

przy udziale prokuratora Ewy Gołębiowskiej

po rozpoznaniu dnia 1 sierpnia 2018 r. w Warszawie

sprawy P. P., syna J. i G., ur. (...) w B. oskarżonego o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie

z dnia 14 września 2017 r. sygn. akt IV K 462/16

zmienia wyrok w zaskarżonej części w ten sposób, że uzupełnia opis czynów przypisanych oskarżonemu w pkt. 1 i 3 wyroku poprzez stwierdzenie, że doprowadził on U. F. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem oraz uzupełnia opis czynu przypisanego oskarżonemu w pkt. 2 wyroku poprzez stwierdzenie, że doprowadził on M. B. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) sp. z o.o. z siedzibą w L.; zwalnia oskarżonego od uiszczenia kosztów sądowych w II instancji, przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa.

SSR (del.) Justyna Dołhy SSO Aleksandra Mazurek SSO Michał Chojnowski

Sygn. akt VI Ka 1541/17

UZASADNIENIE

P. P. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie z dnia 14 września 2017 r. w sprawie o sygn. akt IV K 462/16 został skazany za trzy przestępstwa z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na kary po roku pozbawienia wolności oraz za przestępstwo z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd wymierzył oskarżonemu karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 46 § 1 kk orzekł obowiązek naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonych zaś na podstawie art. 41 § 2 kk zakaz prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie handlu oraz pośrednictwa handlowego na okres 2 lat.

Od powyższego wyroku apelację wniósł prokurator zaskarżając wyrok w zakresie punktów 1, 2 i 3 na niekorzyść oskarżonego.

Oskarżyciel publiczny wyrokowi zarzucił na podstawie art. 427 § 1 i 2 kpk oraz art. 438 pkt 1 kpk obrazę przepisów prawa materialnego tj. art. 286 § 1 kk poprzez jego nieprawidłowe zastosowanie polegające na przypisaniu oskarżonemu w pkt. 1, 2 i 3 wyroku winy za popełnienie czynów z art. 286 § 1 kk przy jednoczesnym pominięciu w opisie czynów znamienia „doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem”, mimo iż wskazanie przedmiotowego znamienia warunkuje odpowiedzialność karną za popełnienie przestępstwa oszustwa.

Podnosząc powyższy zarzut prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uzupełnienie opisów czynów z pkt. 1, 2 i 3 polegające na dodaniu znamienia „doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem”.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Kontrola instancyjna zaskarżonego orzeczenia wykazała, iż apelacji prokuratora nie sposób odmówić słuszności. Sąd Rejonowy bowiem w pkt. 1, 2 i 3 wyroku uznał oskarżonego za winnego popełnienia przestępstw z art. 286 § 1 kk, jednak przyjęte opisy czynów nie oddają w pełni wszystkich znamion tego czynu. Zgodnie z art. 286 § 1 kk odpowiedzialności karnej z tego przepisu podlega ten kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Tymczasem Sąd w pkt. 1 i 2 wyroku użył sformułowań „pobrał” i „powodując straty”, co jeszcze możnaby było uznać za sformułowania spełniające znamię doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, jednak w opisie czynu z pkt. 3 użył tylko sformułowania „pobrał”. W związku z powyższym należało zmienić zaskarżony wyrok poprzez uzupełnienie opisu czynów przypisanych oskarżonemu w pkt. 1 i 3 wyroku poprzez stwierdzenie, że doprowadził on U. F. do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem oraz opis czynu przypisanego oskarżonemu w pkt. 2 wyroku poprzez stwierdzenie, że doprowadził on M. B. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) sp. z o.o. z siedzibą w L..

Sąd Okręgowy wyrok zmienił zatem w zaskarżonej części stwierdzając ponadto, że nie jest on dotknięty innymi wadami, które powinny być brane przez sąd odwoławczy pod uwagę z urzędu. W szczególności, z uwagi na to, że wniosek o sporządzenie pisemnego uzasadnienia wyroku złożył oskarżony, który na rozprawie odwoławczej podnosił, iż został skazany nie za te czyny, ponieważ nie miały one charakteru oszustwa lecz przestępstwa związanego z łapówką należy stwierdzić i podkreślić, że Sąd Rejonowy prawidłowo przeprowadził postępowanie w sprawie. Ustalenia faktyczne zostały poczynione na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy głównej, ocenionego w sposób wszechstronny z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy oraz doświadczenia życiowego. Sąd wywiódł prawidłowy wniosek w przedmiocie winy oskarżonego, brak również podstaw do zakwestionowania wymiaru orzeczonej wobec oskarżonego kary. Orzeczone kary jednostkowe są karami współmiernymi do wagi popełnionych przestępstw, nie przekraczają stopnia zawinienia, uwzględniają w sposób właściwy zarówno stopień społecznej szkodliwości czynów, okoliczności popełnienia przestępstwa, jak i osobowość sprawcy zaś kara łączna wymierzona przez Sąd Rejonowy uwzględnia zbieżność czasową i częściową tożsamość rodzajową przypisanych oskarżonemu czynów i w społecznym odczuciu jest karą sprawiedliwą, która spełni stawiane przed nią cele zarówno w zakresie indywidualnego oddziaływania na sprawcę, jak i w zakresie prewencji generalnej.

P. P. wnosił o dopuszczenie dowodu z akt sprawy Prokuratury Okręgowej w Warszawie prowadzonej pod sygn. PO 1 Ds. 177.2016. Po zapoznaniu się z materiałami wymienionej sprawy stwierdzić należy, że postępowanie to zostało wszczęte na skutek zawiadomienia złożonego przez oskarżonego w toku postępowania sądowego w sprawie IV K 462/16 pod kątem przede wszystkim popełnienia przestępstw przez R. W. z art. 229 § 1 k, a następnie prawomocnie umorzone. Analiza materiałów w postaci zeznań przesłuchanych w tej sprawie świadków, którzy składali również zeznania w sprawie o sygn. akt IV K 462/16 prowadzi do wniosku, że były one spójne, logiczne i zgodne z dokumentami. Tego samego nie można stwierdzić natomiast o depozycjach oskarżonego złożonych w sprawie PO 1 Ds. 177.2016, w których podnosił on, że U. F. miała załatwić R. W. za łapówkę rozszerzenie kontraktu z NFZ, w czym miała brać udział również B. K.. W podziękowaniu zaś oskarżony miał załatwić wprowadzenie U. F. artykułów do sklepów sieci (...) zaś wystawienie przez niego faktury VAT było tylko przykrywką dla łapówki. Porównanie dat wykonania przelewu kwoty 29.000 zł przez R. W., która miała być rzekomo przeznaczona na łapówkę tj. 2 lipca 2015 r. z datą popełnienia przestępstwa na szkodę U. F. i wystawienia na jej rzecz przez oskarżonego faktury VAT tj. 28 listopada 2014 r. prowadzi do jednoznacznego wniosku o wyłącznie instrumentalnym traktowaniu przez oskarżonego postępowania wszczętego przez Prokuraturę Okręgową w Warszawie. Ponadto stwierdzić należy, że działanie oskarżonego na szkodę U. F. charakteryzowało się takim samym modus operandi jak działanie na szkodę Spółki (...), co dodatkowo wyklucza jakikolwiek związek z rzekomymi przestępstwami łapówkarstwa.

Z uwagi na wniesienie apelacji przez oskarżyciela publicznego co do uchybień w zakresie prawa, Sąd uznał za zasadne zwolnienie oskarżonego od uiszczenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa.

SSO Michał Chojnowski SSO Aleksandra Mazurek SSR del. Justyna Dołhy