Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 września 2018 roku

Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Czaplińska

Protokolant: Józef Wierzbicki

przy udziale Prokuratora Krzysztofa Wiśniewskiego

po rozpoznaniu w dniu 17 września 2018 roku sprawy

A. J., syna M. i R. z domu P.,

urodzonego (...) w G.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 23 maja 2016 r. w sprawie o sygn. akt II K 304/16 za ciąg przestępstw z art. 279 § 1 k. k. w zb. z art. 278 § 1 i 5 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. oraz z art. 279 § 1 k. k. w zb. z art. 278 § 1 i 5 k. k. w zb. z art. 276 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. popełnionych w dniu 18 października 2015 roku na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym, a także za przestępstwo z art. 278 § 1 i 5 k. k. w zw. z art. 12 k. k. popełnione w dniu 18 października 2015 roku na karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności oraz 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym; kary jednostkowe połączono i orzeczono karę łączną 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym; kara łączna pozbawienia wolności została odbyta w całości;

2.  Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 14 grudnia 2017 roku
w sprawie o sygn. akt II K 1172/16 za przestępstwo z art. 279 § 1 k. k. w zb. z art. 278 § 1 i 5 k. k. w zb. z art. 276 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. popełnione w dniu 26 marca 2016 roku na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda;

o r z e k a:

I.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 k. k., art. 85 a k. k., art. 86 § 1 k. k., art. 87 § 1 k. k., art. 91 § 2 k. k. łączy karę łączną ograniczenia wolności orzeczoną w wyroku Sądu Rejonowego Gdańsk –Południe w Gdańsku z dnia 23 maja 2016 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 304/16 i karę pozbawienia wolności orzeczoną w wyroku Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 14 grudnia 2017 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1172/16 i jako karę łączną wymierza skazanemu A. J. karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 572 k. p. k. w zw. z art. 85 § 2 k. k. a contrario umarza postępowanie o wydanie wyroku łącznego w zakresie dotyczącym kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem wydanym w sprawie II K 304/16 Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z uwagi na wykonanie w całości orzeczonej kary;

III.  w pozostałym zakresie orzeczenia zawarte w wyrokach ulegających połączeniu podlegają odrębnemu wykonaniu;

IV.  na podstawie na podstawie art. 577 k. p. k. na poczet kary łącznej pozbawienia wolności wymierzonej w punkcie I. sentencji wyroku zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie II K 1172/16 Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku od dnia 3 kwietnia 2016 roku, od godziny 02.00 do dnia 4 kwietnia 2016 roku, do godziny 21.30 oraz okres odbywania kary w sprawie II K 304/16 Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku od dnia 4 czerwca 2018 roku do dnia 17 września 2018 roku;

V.  na podstawie art. 626 § 1 k.p.k. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, które przejmuje na rzecz Skarbu Państwa.

Sygn. akt II K 890/18

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje:

A. J. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 23 maja 2016 r. w sprawie o sygn. akt II K 304/16 za ciąg przestępstw z art. 279 § 1 k. k. w zb. z art. 278 § 1 i 5 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. oraz z art. 279 § 1 k. k. w zb. z art. 278 § 1 i 5 k. k. w zb. z art. 276 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. popełnionych w dniu 18 października 2015 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 1 roku i 3 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, a także za przestępstwo z art. 278 § 1 i 5 k. k. w zw. z art. 12 k. k. popełnione w dniu 18 października 2015 roku na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz 8 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym; kary jednostkowe połączono i orzeczono karę łączną 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym; kara łączna pozbawienia wolności została odbyta w całości;

Dowód: odpis wyroku w sprawie II K 304/16 SR Gdańsk – Południe w Gdańsku – k. 12 - 20; dane o karalności - k. 34 - 36; informacja o pobytach i orzeczeniach – k. 2 – 6

A. J. skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 14 grudnia 2017 roku w sprawie o sygn. akt II K 1172/16 za przestępstwo z art. 279 § 1 k. k. w zb. z art. 278 § 1 i 5 k. k. w zb. z art. 276 k. k. w zb. z art. 275 § 1 k. k. w zw. z art. 11 § 2 k. k. popełnione w dniu 26 marca 2016 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych po 10 złotych każda.

Dowód: odpis wyroku w sprawie II K 1172/16 SR Gdańsk - Południe w Gdańsku – k. 21; dane o karalności - k. 34 - 36; informacja o pobytach i orzeczeniach – k. 2 – 6

Z opinii o skazanym z Aresztu Śledczego w G. wynika, że jest on dobrze przystosowany do warunków izolacji. Wśród współosadzonych funkcjonuje bezkonfliktowo, w stosunku do przełożonych jest regulaminowy, nie przejawia postaw roszczeniowych. Deklaruje przynależność do nieformalnych struktur podkultury przestępczej. Postawę i zachowanie skazanego w trakcie obecnego pobytu w izolacji należy uznać za poprawne, nie był wyróżniany nagrodami ani karany dyscyplinarnie. Karę pozbawienia wolności odbywa w systemie zwykłym. Skazany nie dokonywał samoagresji, nie odnotowano zachowań agresywnych, nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego. Do popełnionych przestępstw jest ustosunkowany krytycznie. Prognoza penitencjarna na dalszy okres pobytu w izolacji więziennej kształtuje się umiarkowanie pozytywnie.

Dowód: opinia o skazanym wraz z informacją o pobytach orzeczeniach – k. 53 - 56

Skazany A. J. był uprzednio dwukrotnie karany przez Sąd.

Dowód: dane o karalności – k. 34 – 36

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, które zostały ujawnione w toku rozprawy, w szczególności w postaci odpisów wyroków, opinii o skazanym wraz z informacją o pobytach i orzeczeniach oraz danych o karalności.

Sąd dał wiarę tym dokumentom uznając, że nie budzą one wątpliwości co do rzetelności i autentyczności zgromadzonych w nich informacji. Zostały one sporządzone przez uprawnione do tego osoby, a żadna ze stron nie kwestionowała ich wiarygodności. Dokumenty ujawnione w toku rozprawy łączą się w spójną i logiczną całość i w ocenie Sądu, pozwalają odtworzyć stan faktyczny niezbędny do rozstrzygnięcia o wniosku skazanego.

Kwestią podlegającą rozważeniu i decydującą o możliwości połączenia kar było ustalenie, czy kary wymierzone za przestępstwa przypisane skazanemu, a objęte wyrokami podlegającymi łączeniu, są karami tego samego rodzaju. W wyrokach wymienionych w punkcie I. sentencji A. J. skazany został na kary pozbawienia i ograniczenia wolności, które - zgodnie z dyspozycją art. 87 § 1 k. k. - podlegają łączeniu. Jednocześnie łącząc te kary Sąd przyjął - zgodnie z treścią wskazanego przepisu – że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności.

W punkcie I. sentencji wyroku łącznego Sąd połączył karę łączną ograniczenia wolności orzeczoną w wyroku wydanym w sprawie Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 23 maja 2016 roku o sygnaturze akt II K 304/16 oraz karę pozbawienia wolności orzeczoną w wyroku Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku z dnia 14 grudnia 2017 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1172/16 i jako karę łączną wymierzył A. J. karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd nie połączył natomiast z wyżej wymienionymi karami kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie o sygnaturze akt II K 304/16 SR Gdańsk – Południe w Gdańsku, albowiem kara ta została odbyta w całości.

Wymierzając karę łączną Sąd nie rozważa ponownie kwestii społecznej szkodliwości czynów, za które zostały orzeczone kary ani też stopnia zawinienia przy popełnieniu wyżej wymienionych czynów. Sąd, zgodnie z art. 85 a k. k., winien mieć na uwadze prewencję indywidualną wobec oskarżonego – w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego – skazanego, jak też względy prewencji generalnej. Ponadto Sąd winien rozważyć kwestię czy przestępstwa, za które zostały orzeczone kary jednostkowe są jedno - czy też różnorodzajowe, czy zostały popełnione w krótkich czy też znacznych odstępach czasu. Przestępstwa objęte wyrokami wskazanymi w punkcie I. sentencji wyroku łącznego są przestępstwami jednorodzajowymi, wymierzonymi przeciwko tożsamym dobrom prawnym (tj. przeciwko mieniu oraz wiarygodności dokumentów) oraz popełnione zostały na przestrzeni stosunkowo krótkiego okresu czasu (od 18 października 2015 roku do 26 marca 2016 roku), co przemawia za celowością zastosowania przy łączeniu kar jednostkowych w przeważającej mierze zasady absorpcji.

Nie ulega jednak wątpliwości, iż względy prewencji zarówno generalnej, jak i indywidualnej nakazują zastosowanie wobec skazanego przynajmniej częściowej kumulacji kar. A. J. - mimo młodego wieku - był już dwukrotnie karany przez sąd. Zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 12 lipca 2000 r.: „ decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej Popełnienie dwóch lub więcej przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji. Absorpcję kar należy stosować bardzo ostrożnie, biorąc pod uwagę negatywną co do sprawcy przesłankę prognostyczną, jaką jest popełnienie kilku przestępstw” (II AKa 171/00, OSA 2001/2/5).

Sąd miał także na uwadze fakt, iż popełnienie dwóch lub więcej przestępstw jest zasadniczo okolicznością obciążającą i w związku z tym kara łączna nie może stanowić niczym nie uzasadnionej premii dla skazanego płynącej jedynie z faktu popełnienia większej liczby przestępstw ( „Kodeks karny-komentarz” pod red. A. Wąska, Gdańsk 2000, t. II, s. 261-263). A za taką właśnie premię należałoby uznać wymierzenie skazanemu kary łącznej z zastosowaniem zasady pełnej absorpcji.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że w badanym przypadku brak jest podstaw do całkowitego zastosowania zasady absorpcji kar jednostkowych. Należy bowiem mieć na uwadze, że A. J. wielokrotnie popełnił przestępstwa. Zachowanie skazanego wskazuje na jego niepoprawność. Uprzednie skazania nie powstrzymały go przed ponownym naruszeniem porządku prawnego. Z tych przyczyn, w ocenie Sądu, przyznanie prymatu zasadzie absorpcji przyczyniłoby się do wzbudzenia u skazanego poczucia bezkarności. Sąd miał na względzie także treść opinii o skazanym z Aresztu Śledczego w G..

Sąd Najwyższy niejednokrotnie podkreślał, iż stosowanie jednej z wyżej wymienionych zasad, absorpcji czy też kumulacji w pełnym zakresie z wyłączeniem zasady przeciwnej, winno mieć miejsce jedynie wyjątkowo. Podzielając ten pogląd, Sąd wymierzył karę łączną pozbawienia wolności przy zastosowaniu zarówno zasady absorpcji, jak i kumulacji.

Z tych przyczyn Sąd uznał, że kara łączna we wskazanym powyżej wymiarze będzie w należyty sposób oddziaływać prewencyjnie na skazanego.

W punkcie II. sentencji wyroku Sąd na podstawie art. 572 k. p. k. w zw. z art. 85 § 2 k. k. a contrario umorzył postępowanie o wydanie wyroku łącznego w zakresie dotyczącym kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem wydanym w sprawie II K 304/16 SR Gdańsk – Południe w Gdańsku z uwagi na wykonanie w całości orzeczonej kary.

Co do pozostałych rozstrzygnięć zawartych w wyrokach podlegających łączeniu, Sąd ustalił, że podlegają one odrębnemu wykonaniu.

W punkcie IV. sentencji wyroku na poczet orzeczonej kary łącznej Sąd zaliczył stosowne okresy pozbawienia wolności.

Ponadto Sąd zwolnił skazanego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych związanych z postępowaniem o wydanie wyroku łącznego, uznając, że nie jest on w stanie ich ponieść.