Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 25-09-2018 r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Porada-Łaska

Protokolant: sekretarz sądowy Sylwia Marek

po rozpoznaniu w dniu 25-09-2018 r. w Kaliszu na rozprawie

sprawy z powództwa (...) F. (...) z siedzibą w W.

przeciwko J. K.

o zapłatę 20 000,00 zł

I.  oddala powództwo,

II.  zasądza od powoda (...) F. (...) z siedzibą w W. na rzecz pozwanej J. K. kwotę 2.400,00 zł (dwa tysiące czterysta złotych 00/100) powiększoną o należny podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanej z urzędu.

SSR Katarzyna Porada - Łaska

Sygn. akt I C 73/18

UZASADNIENIE

W dniu 13.11.2017 r. powód (...) F. (...) 1 z siedzibą w W., wystąpił z powództwem przeciwko J. K. o zapłatę 20.000 zł wraz z odsetkami (szczegółowo określonymi w pozwie oraz w piśmie procesowym z 8.12.2017 r.), a także o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że na podstawie umowy cesji zawartej w dniu 8.03.2012 r. z (...) Bank S.A., będącym następcą prawnym (...) Bank S.A., nabył wierzytelność przysługującą temu bankowi w stosunku do pozwanej z tytułu umowy pożyczki gotówkowej nr (...) z 12.05.2006 r., która została wypowiedziana przez pierwotnego wierzyciela z uwagi na nie wywiązywanie się przez pozwaną z warunków umowy.

Postanowieniem z 12.03.2018 r. przyznano pozwanej adwokata z urzędu.

Pełnomocnik pozwanej wniósł o oddalenie powództwa, podnosząc zarzut przedawnienia roszczeń powoda.

Zarządzeniem z 16.05.2018 r. (k. 94) zobowiązano powoda do zajęcia stanowiska w przedmiocie zarzutu przedawnienia w terminie 7 dni pod rygorem skutków z art. 230 k.p.c.

W odpowiedzi powyższe w piśmie z 29.05.2018 r. powód podnosił, że zarzut przedawnienia nie skutkuje wygaśnięciem zobowiązania i zaproponował pozwanemu ugodę (k. 98-98v).

Strona pozwana nie wyraziła woli zawarcia ugody i podtrzymała swoje twierdzenia i zarzuty.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwana w dniu 12.05.2006 r., r. zawarła z (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w K. umowę kredytu konsumenckiego gotówkowego nr (...) na kwotę 7.939,45 zł, ze spłatą do dnia 20.05.2011 r., na warunkach określonych umowie.

(dowód: umowa k 35-41)

W związku z nie wywiązaniem się przez pozwaną z umowy pożyczki i zaprzestaniem spłat, G. Bank wystawił przeciwko niej bankowy tytuł egzekucyjny z 11.08.2009 r., znak (...).

(dowód: bankowy tytuł egzekucyjny k 42-43)

Z dniem 4.01.2010 r. nastąpiło połączenie (...) Bank S.A. z (...) Bank S.A., przez przejęcie majątku G. Bank w całości przez (...) Bank, przy czym spółka przejmującą przyjęła nazwę (...) Bank S.A.

(okoliczność niesporna)

W dniu 8.03.2012 r. została zawarta pomiędzy powodem (...) F. (...) 1 z siedzibą w W. a (...) Bank S.A. „Umowa o przelew wierzytelności”, na mocy której G. (...) Bank sprzedał powodowi wierzytelności z tytułu niewykonania umów przez swoich klientów według wykazu stanowiącego załącznik nr 1. do umowy.

(dowód: umowa cesji k 14-17; zawiadomienie o cesji k 44; wezwanie do zapłaty k 45)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przytoczonych wyżej dowodów, których prawdziwość i wiarygodność nie budzi wątpliwości.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest niezasadne i podlega oddaleniu.

Po pierwsze powód nie wykazał posiadania legitymacji czynnej. Nie przedłożył bowiem załącznika do umowy cesji, bądź wyciągu z tego załącznika dokumentującego, iż nabył wierzytelność wobec pozwanej.

Po drugie uzasadniony był zarzut przedawnienia podniesiony przez stronę pozwaną.

Roszczenia powoda były najpóźniej wymagalne w dniu 11.08.2009 r.; wtedy bowiem wystawiono bankowy tytuł egzekucyjny. Zatem pozew należało wnieść najpóźniej w dniu 11.08.2012 r., podczas gdy powód uczynił to w dniu 13.11.2017 r.

Roszczenia powoda jako przedsiębiorcy uległy przedawnieniu z upływem 3-letniego terminu, po myśli art. 118 k.c.

Powód nie odniósł nie do podniesionego przez pozwanego zarzutu, a tym bardziej nie wykazał, iż miały miejsce przerwy w biegu terminu przedawnienia.

Wobec tego orzeczono jak w p. 1 wyroku.

O kosztach postępowania orzeczono w punkcie 2. na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., przy czym na koszty te składa się 2.400 zł tytułem wynagrodzenia dla adwokata, który reprezentował pozwanego z urzędu, powiększone o należny podatek od towarów i usług (§8 ust. 5 w zw. z §4ust.3 rozporządzenia MS z 3.10.2016 r. (Dz. U. z 2016 r., poz. 1714).

SSR Katarzyna Porada – Łaska