Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 27 kwietnia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Kaliszu w V Wydziale Gospodarczym w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Berczyńska - Bruś

Protokolant: Anna Woźniakowska

po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2018 roku w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa – (...) Spółki Jawnej J. P. Z. w P.

przeciwko – (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w G.

o zapłatę

na skutek sprzeciwu od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 14 grudnia 2017 roku w części nie uchylonej postanowieniem z dnia 29 stycznia 2018 roku

1. zasądza od pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. na rzecz powoda (...) Spółki Jawnej (...) w P. kwotę 589,37 złotych ( pięćset osiemdziesiąt dziewięć złotych trzydzieści siedem groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 26 września 2017 roku do dnia zapłaty, kwotę 506,04 złote (pięćset sześć złotych cztery grosze) oraz odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych liczone od kwot:

- 2 350,00 złotych od dnia 19 maja 2017 roku do dnia zapłaty

- 9 400,00 złotych od dnia 29 maja 2017 roku do dnia zapłaty

2. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 300,00 złotych (trzysta złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych oraz kwotę 3 617,00 złotych (trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

SSR Magdalena Berczyńska - Bruś

Sygn. akt V GC 326/18

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka Jawna (...) w P. pozwem z dnia 26 września 2017r. wniósł o zasądzenie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym od pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. kwoty 12.845,41 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwoty 589,37 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwot: 2.35o zł od dnia 19 maja 2017r. do dnia zapłaty i od kwoty 9.400 zł od dnia 29 maja 2017r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wskazał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedał pozwanemu złom stalowy w ilości 13,82 tony oraz miedź i ścinki złomu w łącznej ilości 500 kg. Umowy zawarto w ramach trzech transakcji handlowych. Powód dostarczył pozwanemu zakupiony towar, zaś pozwany odebrał towar i zaakceptował faktury i dokumenty WZ wystawione przez powoda. Pozwany uregulował fakturę opiewającą na kwotę 20.039 zł dopiero w dniu 30 sierpnia 2017r., choć termin płatności upływał w dniu 9 maja 2017. Pozostałych faktur nie uregulował w jakiejkolwiek części. Powód domagał się ponadto zasądzenia kwoty 506,04 zł stanowiącej rekompensatę za koszty odzyskiwania należności w wysokości 3 x 40 euro, przewidzianej w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych.

Do pozwu załączono trzy faktury VAT , dokumenty WZ i wezwanie do zapłaty.

W dniu 14 grudnia 2017r. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, sygn. akt V GNc 4181/17 zgodnie z żądaniem pozwu.

W dniu 4 grudnia 2017r. wpłynęło do Sądu, przedłożone do akt po wydaniu nakazu zapłaty pismo pełnomocnika powoda, w którym cofnął powództwo w części obejmującej roszczenie o zapłatę kwoty 2.350 zł wynikającej z faktury (...) oraz kwoty 9.400 zł wynikającej z faktury (...). W pozostałym zakresie podtrzymano pozew. W uzasadnieniu pisma pełnomocnik powoda wskazał, że pozwany wpłacił w dniu 28 listopada 2017r. kwotę 2.350 zł na poczet faktury (...), zaś w dniu 29 listopada 2017r. kwotę 9.400 zł na poczet faktury (...). Pełnomocnik powoda za uzasadnione uznał nadal dochodzenie odsetek oraz kosztów postępowania. Do pisma załączono dowody wpłat.

Postanowieniem z dnia 29 stycznia 2018r. Sąd na podstawie art. 332§ 2 k.p.c. uchylił nakaz zapłaty co do kwoty 11.750 zł roszczenia głównego i w tym zakresie umorzył postępowanie.

Nakaz zapłaty stracił moc w wyniku wniesienia przez pozwanego w ustawowym terminie sprzeciwu od nakazu zapłaty. Sprzeciw został wniesiony co do całości nakazu. Pozwany wniósł o oddalenie powództwa ze względu na wygaśnięcie dochodzonej przez powoda wierzytelności w całości oraz wniósł o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów postępowania. Do sprzeciwu załączono dowody wpłat.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał żądanie pozwu w zakresie zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda kwoty 589,37 zł tytułem skapitalizowanych odsetek od kwoty 20.039 zł, odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonych od kwoty 2.350 zł i od kwoty 9.400 zł oraz zwrotu kosztów postępowania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany w dniu 18 kwietnia 2017r. potwierdził odbiór od powoda złomu niskomaganowego w ilości 13.820 kg, zgodnie z zamówieniem nr 314/HZ/17.

Dowód: dokument WZ z 18.04.2017r. (k. 7 akt)

Powód wystawił w dniu 18 kwietnia 2017r. wobec pozwanego fakturę VAT nr (...) z tytułu złomu stalowego w ilości 13,82 tony na kwotę 20.039 zł płatną przelewem w terminie 21 dni, do dnia 9 maja 2017r. W fakturze powołano zamówienie 314/HZ/17.

Dowód: faktura VAT nr (...) (k. 4 akt)

W dniu 27 kwietnia 2017r. pozwany potwierdził odbiór od powoda 100 kg złomu miedzi.

Dowód: dokument WZ z 27.04.2017r. (k. 8 akt)

Powód wystawił w dniu 28 kwietnia 2017r. wobec pozwanego fakturę VAT nr (...) z tytułu zakupu miedzi i ścinek złomu w ilości 100 kg na kwotę 2.350 zł płatną przelewem w terminie 21 dni, do dnia 18 maja 2017r.

Dowód: faktura VAT nr (...) (k. 5 akt)

W dniu 5 maja 2017r. pozwany potwierdził odbiór od pozwanego 400 kg złomu miedzi.

Dowód: dokument WZ z 05.05.2017r. (k. 9 akt)

Powód wystawił w dniu 9 maja 2017r. wobec pozwanego fakturę VAT nr (...) z tytułu zakupu miedzi i ścinek złomu w ilości 400 kg na kwotę 9.400 zł płatną przelewem w terminie 21 dni, do dnia 26 maja 2017r. W fakturze powołano zamówienie 345/HZ/17.

Dowód: faktura VAT nr (...) (k. 6 akt)

W dniu 3 sierpnia 2017r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 61.429 zł, wynikającej z powołanych wyżej faktur oraz faktury nr (...) na kwotę 29.640 zł wraz z wyliczonymi odsetkami w terminie do dnia 10 sierpnia 2017r. pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

Dowód: wezwanie do zapłaty z 3.08.2017r. z dowodem nadania (k. 10 – 11

akt)

W dniu 30 sierpnia 2017r. na rachunek bankowy powoda wpłynęła kwota 20.039 zł z tytułu faktury F 43/4/17/ (...)/02

Dowód: wpływ na rachunek w (...) S.A. z 30.08.2017r. (k. 24 akt)

W dniu 28 listopada 2017r. na rachunek bankowy powoda wpłynęła kwota 2.350 zł z tytułu faktury F 97/4/17/ (...)/02

Dowód: wpływ na rachunek w (...) S.A. z 28.11.2017r. (k. 24 akt)

W dniu 29 listopada 2017r. na rachunek bankowy powoda wpłynęła kwota 9.400 zł z tytułu faktury F 8/5/17/ (...)/02

Dowód: wpływ na rachunek w (...) S.A. z 29.11.2017r. (k. 23 akt)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów. Sąd pominął dowód z zeznań stron na podstawie art. 302 § 1 k.p.c. albowiem strony nie stawiły się na rozprawę, prawidłowo wezwane do osobistego stawiennictwa pod rygorem pominięcia dowodu z ich zeznań.

Sąd zważył co następuje:

Strony łączyły umowy sprzedaży przez które sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art. 535 kodeksu cywilnego).

Powód spełnił obowiązki wynikające z umowy sprzedaży. Pozwany towar odebrał. Obowiązkiem pozwanego była więc zapłata ceny za zakupiony towar. Pozwany nie dochował terminów płatności wynikających z faktur VAT na podstawie których dokonał zakupów.

Przedmiotem postępowania było żądanie pozwu w zakresie nie umorzonym postanowieniem z dnia 29 stycznia 2018r. sprowadzające się do żądania zasądzenia odsetek oraz rekompensaty za koszty odzyskiwania należności.

Uwzględnieniu podlegało żądanie powoda zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia wymagalności faktur.

Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (tj. z dnia 10 maja 2016r. Dz.U. z 2016r. poz.684) w transakcjach handlowych – z wyłączeniem transakcji, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny – wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych, chyba że strony uzgodniły wyższe odsetki, za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, jeżeli są spełnione następujące warunki:

1)  wierzyciel spełnił swoje świadczenie,

2)  wierzyciel nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie.

Przesłanką naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie jest popadnięcie dłużnika w stan opóźnienia. Przepis ten reguluje zasady naliczania odsetek za opóźnienie w stosunku do zobowiązań wynikających z transakcji handlowych, w których termin zapłaty oznaczono w umowie. Podstawy do naliczania odsetek za opóźnienie należy doszukiwać się w treści art. 481 §1 k.c., zgodnie z którym jeżeli bowiem dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Przepis ten stanowił podstawę zasądzenia dalszych odsetek od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty od skapitalizowanej kwoty odsetek należnych od kwoty 20.039 zł.

Uprawnienie powoda do domagania się od pozwanego kwoty 506,04 zł stanowiącej równowartość kwoty 120 euro, stanowiącej koszty windykacji należności wynikających z trzech faktur objętej przedmiotem sprawy, wynika z art. 10 ust.1 ustawy z dnia 8 marca 2013r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz.U. z 28.03.2013r. poz. 203). Ustawa ta wprowadza dwa rodzaje kosztów windykacji jakich może żądać od dłużnika wierzyciel niezależnie od wysokości niezapłaconej wierzytelności. Pierwsze są kosztami zryczałtowanymi i wynoszą równowartość 40 euro, przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym świadczenie pieniężne stało się wymagalne (art. 10 ust. 1 ustawy). Równowartość 40 euro należy się wierzycielowi za każdym razem kiedy dłużnik przekroczy termin zapłaty ustalony w umowie bądź na fakturze, niezależnie od rzeczywiście poniesionych kosztów.

Orzeczenie o kosztach postępowania wydano na podstawie wynikającej z art. 98 k.p.c., zasady odpowiedzialności za wynik sprawy i obciążono nimi w całości pozwanego. Pozwany jest traktowany zgodnie z utrwalonym orzecznictwem jako przegrywający w całości spór albowiem część dochodzonej pozwem należności w zakresie roszczenia głównego uregulował dopiero po wytoczeniu powództwa. Na koszty, których zwrot należy się powodowi od pozwanego złożyła się opłata sądowa od pozwu w kwocie 100 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika powoda ustalone w kwocie 3.600 zł w oparciu o § 2 pkt.5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z dnia 5 listopada 2015r. poz. 1840) wraz z opłatą skarbową w wysokości 17 zł od pełnomocnictwa.

/-/ SSR Magdalena Berczyńska-Bruś