Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 1452/13

POSTANOWIENIE

Dnia 20 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu, Wydział II Cywilny Odwoławczy w składzie: Przewodniczący: SSO Urszula Kubowska - Pieniążek (spr.)

SSO Elżbieta Sobolewska - Hajbert

SSO Monika Kuźniar

po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2013 r. we Wrocławiu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku B. W.

przy udziale R. W.

o podział majątku wspólnego

na skutek apelacji uczestnika postępowania

od postanowienia Sądu Rejonowego w Oławie VI Zamiejscowego Wydziału Cywilnego

w Strzelinie

z dnia 29 maja 2013 r.

sygn. akt VI Ns 8/13

uchyla zaskarżone postanowienie, znosi postępowanie w części co do czynności dokonanych od dnia 1 stycznia 2013 r. i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Oławie.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Oławie VI Zamiejscowy Wydziału Cywilny w Strzelinie postanowieniem z dnia 29 maja 2013 r. wydanym w sprawie VI Ns 8/13 w punkcie I ustalił, iż w skład majątku wspólnego wnioskodawczym B. W. i uczestnika postępowania R. W. wchodzi udział w 1/2 w prawie własności działki budowlanej wraz z rozpoczęta budową, położonej w S., stanowiącej działkę nr (...) o powierzchni 766 m , dla której Sąd Rejonowy w Oławie prowadzi księgę wieczystą nr (...) - o wartości 104 617,04 zł oraz udział w lA w prawie własności działki nr (...) o powierzchni 248 m , stanowiącej drogę wewnętrzną położonej w S., dla której Sąd Rejonowy w Oławie prowadzi księgę wieczystą nr (...) - o wartości 11 250 zł (jedenaście tysięcy dwieście pięćdziesiąt złotych); w punkcie II ustalając, iż udziały stron w majątku wspólnym są równe; w punkcie III dokonując podziału majątku wspólnego stron w ten sposób, że nieruchomość opisaną w punkcie I. a i I. b postanowienia przyznał na własność uczestnika postępowania R. W., w punkcie IV zasądził od uczestnika postępowania R. W. na rzecz wnioskodawczym B. W. tytułem spłaty jej udziału w majątku wspólnym kwotę 57 933,52 zł płatną w terminie sześciu miesięcy od daty prawomocności niniejszego postanowienia z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności; w punkcie V zasądził od uczestnika postępowania R. W. na rzecz wnioskodawczyni B. W. kwotę 500 zł tytułem połowy opłaty sądowej, w punkcie VI nakazał wnioskodawczyni B. W., aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Oławie) kwotę 212,19 zł tytułem brakujących wydatków na koszty opinii biegłego oraz w punkcie VII nakazał uczestnikowi postępowania R. W., aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Oławie) kwotę 1 809,45 zł tytułem brakujących wydatków na koszty opinii biegłego.

Orzeczenia, to w pierwszej części punktu I, w punkcie IV, V i VII zaskarżył uczestnik postępowania, wnosząc o ich zmianę wedle treści wskazanej w uzasadnieniu apelacji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Postępowanie przed Sądem I instancji dotknięte było nieważnością z uwagi na sprzeczność składu orzekającego z przepisami prawa (art. 379 pkt 4 k.p.c).

Zgodnie z art. 378 § 1 k.p.c, Sąd drugiej instancji rozpoznaje sprawę w granicach apelacji; w granicach zaskarżenia bierze jednak z urzędu pod uwagę nieważność postępowania. Okoliczności powodujące nieważność postępowania Sąd bierze pod rozwagę z urzędu w każdym stanie sprawy, bada zatem także, czy skład Sądu jest zgodny z prawem, tj. czy decyzja o przeniesieniu na nowe miejsce służbowe sędziego zasiadającego w składzie Sądu została podjęta zgodnie z prawem, a w szczególności we właściwym trybie i przez

uprawniony podmiot. Wedle treści art. 374 k.p.c. sąd drugiej instancji może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym w razie cofnięcia pozwu, cofnięcia apelacji albo jeżeli zachodzi nieważność postępowania.

Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 17 lipca 2013 r., III CZP 46/13, LEX nr 1350216, stwierdził: „Decyzja Ministra Sprawiedliwości o przeniesieniu sędziego na inne miejsce służbowe wydana na podstawie art. 75 § 3 w zw. z art. 75 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (jednolity tekst: Dz. U. z 2013 r. poz. 427) - jeżeli jest zgodna z prawem - wywołuje skutek od chwili doręczenia jej sędziemu".

Przewidziane w art. 75 § 3 w z art. 75 § 2 pkt 1 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych uprawnienie do przeniesienia sędziego na inne miejsce służbowe przysługuje wyłącznie Ministrowi Sprawiedliwości, w związku z czym nie może być przekazane innej osobie, w tym sekretarzowi lub podsekretarzowi stanu. Decyzja o przeniesieniu na inne miejsce służbowe podjęta przez inną osobę, także „z upoważnienia" Ministra Sprawiedliwości, jest wadliwa (bezprawna), a sędzia, którego ona dotyczy, nie może wykonywać władzy jurysdykcyjnej w Sądzie (na obszarze jurysdykcyjnym), do którego został „przeniesiony". Skład orzekający z jego udziałem jest sprzeczny z przepisami prawa w rozumieniu art. 379 pkt 4 k.p.c.

Decyzja o przeniesieniu sędziego Małgorzaty Majewskiej na nowe miejsce służbowe w Sądzie Rejonowym w Oławie VI Zamiejscowym Wydziale Cywilnym w Strzelinie, w związku ze zniesieniem Sądu Rejonowego w Strzelinie od 1 stycznia 2013 r., została wydana przez podmiot nieuprawniony bowiem podpisana została przez Podsekretarza Stanu Wojciecha Hajduka, która to okoliczność znana była Sądowi Okręgowemu z Urzędu.

W tej sytuacji, podzielając stanowisko wyrażone przez Sad Najwyższy w wyżej powołanej uchwale oraz przywołaną w jej uzasadnieniu argumentację, Sąd Okręgowy we Wrocławiu na podstawie art. 386 § 2 k.p.c. uchylił w całości zaskarżony wyrok, zniósł postępowanie w zakresie czynności dokonanych od dnia 1 stycznia 2013 r. (i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Z powodu nieważności postępowania przed Sądem I instancji bezprzedmiotowa była ocena zarzutów sformułowanych w złożonych przez strony apelacjach.