Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 801/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 listopada 2018r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Katarzyna Antoniak

Protokolant

st. sekr. sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2018r. w S.

odwołania J. N.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 31 sierpnia 2017 r. Nr (...)

w sprawie J. N.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o prawo do renty socjalnej

I.  oddala odwołanie;

II.  odstępuje od obciążania J. N. kosztami postępowania.

Sygn. akt: IV U 801/17 UZASADNIENIE

Decyzją z 31 sierpnia 2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.4 ustawy z 27 czerwca 2003r. o rencie socjalnej odmówił J. N. prawa do renty socjalnej wskazując, że u ubezpieczonego nie stwierdzono całkowitej niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył J. N., reprezentowany przez pełnomocnika, zarzucając jej błędne ustalenie, że mimo zaburzeń słuchu (niedosłuch obustronny mieszany) nie jest całkowicie niezdolny do pracy, podczas gdy prawidłowa ocena stanu faktycznego prowadzi do wniosku, że jest całkowicie niezdolny do pracy. Wskazując na powyższe ubezpieczony wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie mu prawa do renty socjalnej (odwołanie k.1-3 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie i zasądzenie od ubezpieczonego na rzecz organu rentowego kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych wskazując, że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 17 sierpnia 2017r., która nie stwierdziła u ubezpieczonego całkowitej niezdolności do pracy, a odwołanie nie daje podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.5-7 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 13 czerwca 2017r. wpłynął do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. wniosek J. N. o ustalenie prawa do renty socjalnej (wniosek o rentę socjalną z 13 czerwca 2017r. k.1-2 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 13 lipca 2017r. ustalił, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy (orzeczenie lekarza orzecznika z 13 lipca 2017r. k.4 akt rentowych za w/w wnioskiem). Na skutek sprzeciwu ubezpieczonego od powyższego orzeczenia lekarza orzecznika ubezpieczony skierowany został na badanie przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 17 sierpnia 2017r. stwierdziła, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy (sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS k.8-11 akt rentowych – tom dokumentacji medycznej i orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 17 sierpnia 2017r. k.7 w/w akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 31 sierpnia 2017r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty socjalnej (decyzja z 31 sierpnia 2017r. k.8 akt rentowych).

Ubezpieczony ma 35 lat. W dniu 19 czerwca 1998r. ukończył szkołę podstawową, a następnie przez jeden rok – w roku szkolnym 1998/1999 uczęszczał do klasy pierwszej (...) Szkoły Zawodowej w S., w zawodzie ciastkarz (świadectwo ukończenia szkoły podstawowej i zaświadczenie (...) Szkoły Zawodowej w S. z 12 stycznia 2011r. k.5-7 akt o rentę socjalną za wnioskiem z 19 stycznia 2011r.). W okresie od 11 czerwca 2007r. do 31 maja 2009r., a następnie od 8 czerwca 2009r. do początku 2011r. ubezpieczony był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) Sp. Jawnej U. S., R. G. w miejscowości G. na stanowisku operatora ładowarki (świadectwo pracy z 1 czerwca 2009r. i zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z 11 stycznia 2011r. k.7-11 akt o rentę z tytułu niezdolności do pracy za wnioskiem z 19 stycznia 2011r., wyjaśnienia ubezpieczonego k.49v akt sprawy).

W 1994r. - w 11. roku życia ubezpieczony przebył uszopochodne ropne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Z tego powodu był hospitalizowany w Centrum (...), gdzie przeszedł operację radykalną ucha lewego. Od tego czasu pozostaje pod opieką Poradni Laryngologicznej z powodu nawracających ropotoków z ucha lewego. W 2012r. ubezpieczony był operowany na ucho prawe z powodu przewlekłego zapalenia ucha. Badania audiometryczne wykazują u ubezpieczonego głuchotę ucha lewego oraz niedosłuch mieszany ucha prawego do 50dB. W związku z niedosłuchem na ucho prawe ubezpieczony nosi aparat słuchowy. Taki stan laryngologiczny ubezpieczonego uniemożliwia ubezpieczonemu pracę w hałasie, na wysokości oraz w charakterze kierowcy zawodowego i sprowadza na niego częściową niezdolność do pracy. Ubezpieczony może pracować na stanowisku przystosowanym do niepełnosprawności, może wykonywać proste prace fizyczne. Przebyte ropne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych nie pozostawiło u ubezpieczonego następstw neurologicznych, które skutkowałyby całkowitą niezdolnością do pracy (opinia biegłych laryngologa H. A. i neurologa P. J. k.16-17 i 20 akt sprawy oraz opinia biegłego z zakresu medycyny pracy L. M. k.28 akt sprawy, a także opinie uzupełniające w/w biegłych k.60-61 i 67 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego J. N. podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.4 ust.1 ustawy z 27 czerwca 2003r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2003r., Nr 135, poz.1268 ze zm.) renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało: przed ukończeniem 18. roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej – przed ukończeniem 25. roku życia albo w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej. W myśl art.5 ustawy ustalenia całkowitej niezdolności do pracy dokonuje się na zasadach i w trybie określonych w ustawie z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.), przy czym zgodnie z art.12 ust.2 tej ostatniej ustawy całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej ubezpieczonemu prawa do renty socjalnej wymagało ustalenia, czy ubezpieczony jest osobą całkowicie niezdolną do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało w w/w okresach. W tym celu Sąd zasięgnął opinii biegłych z zakresu laryngologii-audiologii, neurologii oraz lekarza medycyny pracy. Ze złożonych opinii wynika, że w wieku 11 lat ubezpieczony przebył uszopochodne ropne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, następstwem którego jest głuchota ucha lewego ubezpieczonego oraz niedosłuch mieszany ucha prawego do 50dB korygowany z powodzeniem aparatem słuchowym. Taki stan zdrowia ubezpieczonego skutkuje w ocenie biegłych częściową niezdolnością ubezpieczonego do pracy, gdyż z uwagi na uszkodzenie narządu słuchu ubezpieczony nie może pracować w hałasie i na wysokości. Brak jest natomiast w przekonaniu biegłych podstaw do orzeczenia u ubezpieczonego całkowitej niezdolności do pracy, gdyż może on wykonywać prace przystosowane do swojej niepełnoprawności, w tym proste prace fizyczne niewymagające kwalifikacji zawodowych. Analizując zgromadzone w sprawie opinie Sąd doszedł do przekonania, że stanowią one wiarygodne dowody w sprawie. Opinie wydali specjaliści z zakresu medycyny, w tym specjalista z zakresu audiologii specjalizujący się w leczeniu schorzeń narządu słuchu. Przed wydaniem opinii biegli zapoznali się z dokumentacją medyczną ubezpieczonego i przeprowadzili badanie. Opinie są rzeczowe i należycie uzasadnione. Należy zauważyć, że ubezpieczony nie posiada wyuczonego zawodu, niemniej przez kilka lat wykonywał pracę operatora ładowarki zdobywając w tym zakresie pewne umiejętności praktyczne. Praca operatora ładowarki wiąże się z przebywaniem w hałasie, stąd też zasadne jest stwierdzenie biegłych, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy (niezdolny do pracy zgodnej ze zdobytymi praktycznymi kwalifikacjami). W świetle rzeczowo uzasadnionych opinii biegłych brak jest jednak podstaw do ustalenia, że ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy. Mimo dysfunkcji narządu słuchu, korygowanej aparatem słuchowym, ubezpieczony nie utracił zdolności do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a tylko utrata zdolności do wykonywania jakiejkolwiek pracy uzasadnia takie ustalenie (vide: powyższa definicja ustawowa). Wiek ubezpieczonego i jego ogólny stan zdrowia uprawnia do stwierdzenia, że ubezpieczony może wykonywać prace przystosowane do jego niepełnosprawności, w tym proste prace fizyczne.

Sąd nie podzielił zarzutów pełnomocnika ubezpieczonego zgłoszonych do opinii, po ich uzupełnieniu przez biegłych (vide: pismo z 13 listopada 2018r. k.79-80 akt sprawy). W złożonym piśmie pełnomocnik skupił się na kwestii możliwości przekwalifikowania zawodowego ubezpieczonego, co w okolicznościach sprawy nie ma rozstrzygającego znaczenia. Wskazanie przez biegłą z zakresu audiologii w uzupełniającej opinii, że ubezpieczony może się przekwalifikować, czy też zdobyć nowe kwalifikacje zawodowe nie jest bezzasadne, jeśli zważyć, że ubezpieczony jest osobą młodą, a korzystanie z aparatu słuchowego pozwala mu na dobre porozumiewanie się z otoczeniem (vide: opinia uzupełniająca biegłej H. A. k.61 akt sprawy). Niemniej jednak nawet przy przyjęciu, że ubezpieczony nie nabędzie nowych kwalifikacji ,tj. nie ukończy szkoły, czy kursu zawodowego uprawniającego go do wykonywania zawodu uwzględniającego jego niepełnosprawność, to w dalszym ciągu aktualne jest stwierdzenie, że ubezpieczony nie utracił zdolności do wykonywania jakiejkolwiek pracy, w tym prostych prac fizycznych nie wymagających kwalifikacji zawodowych np. pracy na stanowisku portiera, szatniarza, czy innej pracy nieskomplikowanej pracy nie wymagającej dobrego słuchu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477.14§1 kpc odwołanie ubezpieczonego oddalił.

Z uwagi na sytuację bytową ubezpieczonego, który pozostaje bez pracy, Sąd na podstawie art.102 kpc odstąpił od obciążania ubezpieczonego kosztami postępowania.