Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 września 2018 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Dariusz Firkowski

Protokolant: sekr. sądowy Małgorzata Serafińska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Mirosława Zelenta

po rozpoznaniu w dniu 26 września 2018 r.

sprawy B. B. (1), ur. (...) w G., córki J. i W. z domu S.

oskarżonej z art. 245kk w zw. z art.12 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżoną

od wyroku Sądu Rejonowego w G. z dnia 27 czerwca 2018 r., sygn. akt (...)

I utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok,

II zasądza od oskarżonej B. B. (1) na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze, w tym kwotę 200 ( dwieście ) zł tytułem opłaty za II instancję.

Sygn. akt VII Ka 936/18

UZASADNIENIE

B. B. (1) została oskarżona o to, że w czasie od dnia 18 listopada 2017 roku do dnia 7 lutego 2018 roku w G. oraz innym bliżej nieustalonym miejscu poprzez wielokrotne wysyłanie wiadomości tekstowych sms zawierających groźby bezprawne spowodowania postępowania karnego, wywierała wpływ na K. T. - biegłego sądowego z zakresu szacowania nieruchomości przy Sądzie Okręgowym w Suwałkach wykonującego opinię na potrzeby postępowania sądowego w sprawie nr sygn. akt (...) Sądu Rejonowego w G.

tj. o czyn z art. 245 kk w zw. z art. 12 kk

Sąd Rejonowy w G. wyrokiem z dnia 27 czerwca 2018 r. w sprawie (...)

I oskarżoną B. B. (1) uznał za winną popełnienia zarzucanego jej czynu i za to na podstawie art. 245 kk przy zastosowaniu art. 37a kk w zw. z art. 33§1 i 3 kk skazał ją na karę grzywny w wysokości 100 ( sto) stawek dziennych, przy przyjęciu, że wysokość jednej stawki dziennej grzywny równa jest kwocie 20 (dwadzieścia) złotych.

II zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa 200 (dwieście) złotych tytułem opłaty i obciążył ją pozostałymi kosztami sądowymi w wysokości 70 (siedemdziesiąt) zł.

Powyższy wyrok w całości zaskarżyła oskarżona i zarzuciła mu:

1/ naruszenie prawa materialnego przez zastosowanie tego przepisu do stanu faktycznego polegającego na uznaniu jej winną, iż stosowała groźby wobec biegłej w treści smsów podczas gdy stan faktyczny wg oceny oskarżonej nie zawiera znamion czynu zabronionego z art 245 KK

2/ naruszenie przepisów postępowania tj art 4 k.p.k i 7 k.p.k polegający na dowolnym i sprzecznym z zasadą obiektywizmu ustalenia, że doszło do realizacji znamion przypisanego przestępstwa poczynionych bez wszechstronnej analizy materiału dowodowego i z uwzględnieniem tylko okoliczności niekorzystnych dla oskarżonej.

3/ naruszenie art 424 & 1 k.p.k w zw. z art. 4 i 7 k.p.k przez niedokonanie kompleksowej oceny dowodów pod kątem informacji przekazanych smsami do biegłej a nie gróźb karalnych

4/ błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, przez bezpodstawne przyjęcie, że oskarżona miała zamiar popełnienia przestępstwa tj. w smsach groziła biegłej tym samym wypełniła znamiona przestępstwa z art 245 KK, podczas gdy oskarżona nie miała zamiaru nawet grozić biegłej w treści smsów,

5/ sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego materiału dowodowego przez uznanie, że treść smsów zawiera groźby pod adresem biegłej, podczas gdy oskarżona tylko w smsach zapowiedziała i poinformowała, że złoży doniesienie o przestępstwie przez biegłą tj. poświadczenie nieprawdy w opinii.

Wskazując na powyższe skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie od popełnienia zarzucanego czynu lub o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja oskarżonej nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż Sąd I instancji dokonał prawidłowych ustaleń w zakresie okoliczności stanu faktycznego, jak również zawinienia oskarżonej. Wbrew twierdzeniom skarżącej, dokonana przez Sąd I instancji analiza materiału dowodowego jest jasna, odpowiada dyrektywom określonym w art. 4 k.p.k., a przeprowadzone w oparciu o tę analizę wnioskowanie jest logiczne, zgodne z przesłankami wynikającymi z art. 7 k.p.k. Analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że Sąd I instancji wnikliwe zweryfikował tezy aktu oskarżenia w granicach niezbędnych dla ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia skutkującego uznaniem winy B. B.. Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynikają powody takiego rozstrzygnięcia, a Sąd Okręgowy w pełni podziela przedstawioną tam argumentację . W tej sytuacji nie ma potrzeby ponownego przytaczania całości argumentacji zawartej w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, którą Sąd Okręgowy aprobuje i należy jedynie zaakcentować te elementy, które przemawiają za odmową podzielenia stanowiska skarżącej.

Odnosząc się do zarzutu dotyczącego dokonania dowolnej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, stwierdzić należy, iż ustalony stan faktyczny w niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości. Sąd I instancji prawidłowo, w oparciu o zebrany materiał dowodowy odtworzył przebieg zdarzenia, oceniając dowody w sposób zgodny z zasadami prawa procesowego. Tym samym ustalenia faktyczne w zakresie ustalonego zachowania B. B. nie wykraczały poza ramy swobodnej oceny dowodów albowiem poczynione zostały na podstawie wszechstronnej analizy przeprowadzonych dowodów, których ocena nie wykazuje błędów natury faktycznej czy logicznej, zgodna jest ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego oraz sędziowskim przekonaniem. Tym samym, jak to już wcześniej wskazano, nie może być uznany za trafny zarzut obrazy art. 7 k.p.k. albowiem jest on tylko wtedy skuteczny gdy skarżący wykaże, że sąd orzekający - oceniając dowody - naruszył wskazane zasady.

Analiza pisemnego uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia, wbrew twierdzeniom skarżącej pozwala na poznanie przyczyn, dla których nie dano wiary jej wyjaśnieniom, w których nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Wskazać przy tym należy, że oskarżona faktycznie przyznała, iż to ona po zapoznaniu się z przedmiotową opinią biegłej wysyłała do niej wiadomości tekstowe jak na k.2-6. Przy czym wbrew stanowisku B. B. takie zachowanie nie było prawnie dopuszczalne ale stanowiło czyn zabroniony z art. 245 kk i to niezależnie od tego, czy wywarło ono wpływ na biegłą. W ślad za Sądem I instancji podkreślić należy, że nie może być uznane za dopuszczalne takie zachowanie oskarżonej, która niezadowolona z treści opinii sporządzonej przez biegłą w istocie „dochodziła prawdy” i to nie tylko poprzez wysyłanie wiadomości sms ale zawieranie w ich treści gróźb bezprawnych. Wskazać zatem należy, że oskarżona między innymi pisała, że: „Prokuratura sprawdzi bilingi pani z kim się pani kontaktowała”, „kto dał pani przyzwolenie do wykonania fałszywej opinii”, „za próbę wyłudzenia pieniędzy od nas za fałszywą nieprzydatna opinię grozi kara od 1 roku do 10 lat!!!”, „przy wezwaniu do Sądu na rozprawę w sprawie zarzutów dom opinii pani będzie zeznawać pod przysięgą uprzedzam ze wszystkie pani twierdzenia powiadczajace nieprawdę będą użyte przeciwko pani w sprawie karnej w Prokuraturze”, „dodatkowo wnosimy do Sądu Okręgowego w Suwakach o natychmiastowe wykreślenie pani z listy biegłych-sprawa karna”. Tym samym liczba takich wiadomości o wskazanej treści, stosunkowo długi okres w jakim były wysyłane oraz wielokrotne stwierdzenia o skierowaniu sprawy do Prokuratury lub RPO niezbicie dowodzą, że B. B. w taki sposób nie realizowała swojego uprawnienia do kwestionowania opinii procesie cywilnym, w czasie którego mogła wskazać na ewentualne błędy popełnione przez biegłą podczas opiniowania ale wyczerpała znamiona czynu zabronionego. Przedmiotowe wiadomości tekstowe kierowane były przecież faktycznie poza procesem cywilnym, nie do akt sprawy ale bezpośrednio do biegłej a ich celem było wywarcie wpływu na biegłą sądową z zakresu szacowania nieruchomości przy Sądzie Okręgowym w Suwałkach.

W konsekwencji zebrane dowody, w szczególności treść wiadomości tekstowych adresowanych do biegłej przez oskarżoną w okresie od dnia 18 listopada 2017 r. do dnia 7 lutego 2018 r. wskazuje na to, że B. B. (1) w celu wywarcia wpływu na K. T. biegłej sądowej z zakresu szacowania nieruchomości przy Sądzie Okręgowym w Suwałkach wykonującej opinię na potrzeby postępowania sądowego w sprawie nr sygn. akt (...) Sądu Rejonowego w G., kierowała wobec niej groźby bezprawne spowodowania postępowania karnego. Tym samym oskarżona, która działała z góry powziętym zamiarem dopuściła się występku z art. 245 kk w zw. z art. 12 kk.

Mając powyższe na uwadze zaskarżony wyrok utrzymano w mocy- art.437§1 kpk, art.437pkt2-3 kpk.

Na podstawie art.636§1 kpk i art.3ust.1 i art.8 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądzono od oskarżonej B. B. (1) na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze, w tym kwotę 200 ( dwieście ) zł tytułem opłaty za II instancję.