Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 października 2018 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 30 października 2018 r. w Szczytnie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego w G.

przeciwko A. Z.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 1219/18

UZASADNIENIE

Powód E. D. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w G. wniósł pozew domagając się zasądzenia od pozwanej A. Z. kwoty 9.570 zł z odsetkami umownymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazano, że przedmiotowa wierzytelność powstałą w wyniku zawarcia przez stronę pozwaną z (...) S.A. w O. w dniu 21.08.2017 r. umowy pożyczki. Pozwana nie wywiązała się z warunków umowy pożyczki. Umowa została wypowiedziana i z dniem 26.03.2018 r. kwota stała się wymagalna. W dniu 30.08.2017 r. wierzyciel pierwotny dokonała przelewu przysługującej mu od strony pozwanej wierzytelności na rzecz powoda.

Pozwana nie stawiła się na termin rozprawy, nie złożyła odpowiedzi na pozew, nie ustosunkowała się do żądań pozwu.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 21.08.2017 r. (...) S.A. we O. zawarł z pozwaną umowę pożyczek ratalnej. Kwota pożyczki wynosiła 5.000 zł, całkowity koszt pożyczki – 6.165,41 zł, całkowita kwota do zapłaty przez pozwaną – 11.165,41 zł. Okres, na który została udzielona pożyczka określony został na 48 miesięcy. (umowa k.13-24)

W dniu 6.09.2017 r. (...) S.A. we O. sporządził pismo adresowane do pozwanej, informujące o przelewie wierzytelności z tytułu umowy pożyczki na rzecz powoda. Pismem datowanym na dzień 27.02.2018 r. powód wezwał pozwaną do zapłaty zaległości w kwocie 539,43 zł w terminie do dnia 13.03.2018 r., a pismem z dnia 26.03.2018 r. wypowiedział pozwanej umowę pożyczki. (dowód: dokumenty k. 8-12)

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z normą art. 339 k.p.c. jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. W tym przypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba, że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Przewidziane w art. 339 § 2 k.p.c. domniemanie prawdziwości twierdzeń powoda dotyczy wyłącznie strony faktycznej wyroku i nie obowiązuje w zakresie prawa materialnego. Domniemanie to zastępuje jedynie postępowanie dowodowe i to tylko wówczas gdy twierdzenia powoda nie budzą uzasadnionych wątpliwość. Wobec tego, że działanie z art. 339 § 2 k.p.c. nie rozciąga się na dziedzinę prawa materialnego, obowiązkiem sądu rozpoznającego sprawę w warunkach zaoczności jest rozważenie, czy w świetle przepisów prawa materialnego twierdzenia strony powodowej uzasadniają uwzględnienie żądania. (por. Wyrok SN z dnia 31.03.1999 r. (...) 176/97)

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dokumenty przedłożone przez stronę powodową. W świetle przedstawionych przez powoda dowodów jego twierdzenia o okolicznościach przytoczonych w pozwie budzą wątpliwości.

Zgodnie z art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Po myśli art. 509 § 2 k.c. wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Jak stanowi art. 510 § 1 k.c. umowa sprzedaży, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Zgodnie z treścią art. 511 k.c. jeżeli wierzytelność jest stwierdzona pismem, przelew tej wierzytelność powinien być również pismem stwierdzony.

Powództwo podlega oddaleniu, ponieważ powód nie udowodnił by przysługiwała mu względem pozwanej wierzytelność dochodzona pozwem.

Z przedstawionych przez stronę powodową dokumentów wynika jedynie, że pozwana w dniu 21.08.2017 r. zawarła z (...) S.A. we O. umowę pożyczek ratalnej zgodnie, z którą otrzymała pożyczę w kwocie 5.000 zł, całkowity koszt pożyczki wynosił - 6.165,41 zł a całkowita kwota do zapłaty przez pozwaną – 11.165,41 zł. Powód przedłożył jedynie pismo zawierające (...) S.A. we O. z dnia 6.09.2017 r. adresowane do pozwanej, informujące o przelewie wierzytelności z tytułu umowy pożyczki na rzecz powoda oraz sporządzone przez powoda pisma z dnia 27.02.2018 r. stanowiące wezwanie pozwanej do zapłaty zaległości w kwocie 539,43 zł w terminie do dnia 13.03.2018 r. i z dnia 26.03.2018 r. wypowiedzenie pozwanej umowę pożyczki. Przy czym nie przedstawił żadnych dowodów by pisma te zostały wysłane pozwanej.

W ocenie Sądu, powód zatem nie przedstawił wiarygodnych dokumentów, z których wynikałoby, że skutecznie nabył wierzytelność w stosunku do pozwanej. Nie przedłożył umowy przelewu wierzytelności. Oświadczenie wierzyciela nie jest, w ocenie Sądu, wystarczające do przyjęcia, że doszło do skutecznego przelewu wierzytelności. Nie wynika z niego czy umowa wierzytelności została zawarta w formie pisemnej, kiedy została zawarta i czy została zawarta przez podmioty uprawnione do reprezentowania stron umowy.

Z powyższych przyczyn, wobec braku dowodów na nabycie przez powoda wierzytelności w stosunku do pozwanej a zatem braku legitymacji czynnej, na podstawie powołanego przepisu art. 720 k.c. powództwo zostało oddalone.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

3.(...)