Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2013r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we W.

w składzie:

Przewodniczący: SSR Barbara Bonczar

Protokolant: Grażyna Mazurkiewicz

po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym w dniu 22 października 2013r. we W.

sprawy z odwołania J. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 21 czerwca 2013r. znak: (...)

w sprawie J. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o zasiłek chorobowy

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. i przyznaje wnioskodawczyni J. M. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 25 maja 2013r. do 31 maja 2013r.

Sygn. akt X U 495/13

UZASADNIENIE

Wnioskodawczyni J. M. wniosła odwołanie od decyzji strony pozwanej z dnia 21 czerwca 2013 r. odmawiającej jej prawa do zasiłku chorobowego za okres od dnia 25 maja 2013 r. do dnia 31 maja 2013 r. W uzasadnieniu odwołania podniosła, że nie otrzymała od strony pozwanej wezwania na badanie do lekarza orzecznika ZUS wyznaczone na dzień 24 maja 2013r. Wnioskodawczyni podniosła, że otrzymała wezwania na dzień 19 kwietnia 2013r., 12 czerwca 2013r., i kolejne na 19 lipca 2013r. i na te badania stawia się.

Strona pozwana Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. w odpowiedzi na odwołanie wniosła o jego oddalenie z uwagi na brak podstaw prawnych do jego uwzględnienia.

W uzasadnieniu wskazała, że stosownie do treści art. 59 ustawy zasiłkowej prawidłowość orzekania o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby oraz wystawiania zaświadczeń lekarskich podlega kontroli. Kontrolę wykonują lekarze orzecznicy ZUS. W razie uniemożliwienia badania lub niedostarczenia posiadanych wyników badań w terminie, zaświadczenie lekarskie traci ważność od dnia następującego po tym terminie. Wnioskodawczyni stała się niezdolna do pracy i otrzymała zwolnienie lekarskie na okres od 10 maja 2013 r. do 31 maja 2013 r.

Strona pozwana podniosła, że wnioskodawczyni nie zgłosiła się w dniu 24 maja 2013 r. na badanie lekarskie do Lekarza Orzecznika ZUS, w ten sposób uniemożliwiła przeprowadzenie oceny zasadności leczenia w ramach zwolnienia lekarskiego. Dwukrotne awizo pozostawione w skrzynce wnioskodawczyni nie zostało przez nią odebrane. Tym samym w świetle powyższej regulacji prawnej zaświadczenie lekarskie straciło ważność i zaskarżoną decyzją z dnia 21 czerwca 2013r. odmówiono wnioskodawczyni prawa do zasiłku chorobowego za okres od 25 maja 2013 r. do 31 maja 2013 r.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni J. M., będąc zatrudnioną w Spółce z o.o. Biuro Ochrony (...) we W. od dnia 03 stycznia 2013 r., przebywała na długotrwałym zwolnieniu lekarskim z powodu niezdolności do pracy. Wnioskodawczyni w spółce była zatrudniona do dnia 30 czerwca 2013r. Strona pozwana podjęła decyzję o dokonaniu kontroli zasadności wystawionego zwolnienia lekarskiego na okres od dnia 10 maja 2013 r. do dnia 31 maja 2013 r.

Strona pozwana wezwała wnioskodawczynię listem poleconym na adres jej zamieszkania we W., ul. (...), na badanie lekarskie wyznaczając termin na dzień 24 maja 2013 r. Wnioskodawczyni nie odebrała przesyłki w dniu, w którym próbowano ją doręczyć za pośrednictwem urzędu pocztowego w dniu 23 maja 2013r. W związku z tym zawiadomienie o konieczności jej odebrania pozostawiono w skrzynce pocztowej w dniu 23 maja 2013r. Ponownie przesyłka była awizowana w dniu 31 maja 2013r. W dniu 07 czerwca 2013r. poczta zwróciła do strony pozwanej przesyłkę z odnotacją „iż nie została podjęta w terminie”. Wnioskodawczyni nie otrzymała pozostawionych w skrzynce zawiadomień. W związku z czym nie stawiła się na wskazane badanie. Strona pozwana wyznaczyła kolejny termin badania w dniu 12 czerwca 2013r. i w dniu 19 lipca 2013 r,. na które wnioskodawczyni stawiła się, a udzielone jej na dalszy okres zwolnienia lekarskie nie były kwestionowane przez lekarza orzecznika ZUS. Wnioskodawczyni na zasiłku chorobowym przebywała przez okres 182 dni i otrzymała od strony pozwanej zasiłki za dalszy okres. Następnie przyznane zostało wnioskodawczyni prawo do świadczenia rehabilitacyjnego. Decyzją z dnia 21 czerwca 2013 r. organ rentowy odmówił wnioskodawczyni prawa do zasiłku chorobowego za okres od dnia 25 maja 2013 r. do dnia 31 maja 2013 r. ponieważ mimo dwukrotnego awiza wezwania na badanie do lekarza orzecznika ZUS wnioskodawczyni nie zgłosiła się na badanie i tym samym uniemożliwiła przeprowadzenie oceny zasadności leczenia w ramach tego zwolnienia lekarskiego.

Dowód: 1) akta zasiłkowe ZUS-u.

2) przesłuchanie wnioskodawczyni - k. 10 as.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawczyni zasługiwało na uwzględnienie z następujących powodów:

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r. Nr 77 poz. 512) zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego. Na równi z niezdolnością do pracy z powodu choroby traktuje się niemożność wykonywania pracy:

1)w wyniku decyzji wydanej przez właściwy organ albo uprawniony podmiot na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;

2)z powodu przebywania w:

a)stacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego w celu leczenia uzależnienia alkoholowego,

b)stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej w celu leczenia uzależnienia od środków odurzających lub substancji psychotropowych;

3)wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów.

Dyspozycja art. 59 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r.o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa – Dz.U. z 2005r. Nr 31,poz.267, daje możliwość i określa zasady kontrolowania prawidłowość orzekania o czasowej niezdolności do pracy.

Strona pozwana korzystając z powołanego przepisu wyznaczyła kontrolne badanie lekarskie celem zbadania zasadności wystawionego zaświadczenia o niezdolności do pracy. Jak wykazało przeprowadzone przed Sądem postępowanie wezwanie na wyznaczone badanie lekarskie strona pozwana wysłała na adres zamieszkania wnioskodawczyni. Przesyłka nie została wnioskodawczyni doręczona, w związku z tym pozostawiono zawiadomienie o konieczności jej odebrania w urzędzie pocztowym w terminie 14 dni. Pomimo dwukrotnego awiza wnioskodawczyni przesyłki nie odebrała, gdyż zawiadomień nie znalazła w swojej skrzynce pocztowej. W tym czasie wnioskodawczyni była w domu i załatwiała jedynie sprawy związane z bieżącym funkcjonowaniem, korzystała z zabiegów. Wnioskodawczyni stawiła się na kolejne wyznaczone przez stronę pozwaną badanie w dniu 12 czerwca 2013r. i w dniu 19 lipca 2013r.

W tym miejscu Sąd z urzędu zauważa, że nawet gdyby wnioskodawczyni odnalazła awiza w swojej skrzynce pocztowej to termin odebrania wyznaczony przez pocztę polską upłynąłby po dniu wyznaczonego na dzień 24 maja 2013r. badania, gdyż przesyłka pozostawała na poczcie do dnia 07 czerwca 2013r. i po tej dacie została zwrócona stronie pozwanej. Niewątpliwie wezwanie to byłoby spóźnione i nawet gdyby wnioskodawczyni je odebrała w terminie 14 dni to nie mogłaby się stawić na wyznaczone na ten dzień badanie. Strona pozwana nie może utożsamiać fakt pozostawienia zawiadomienia o konieczności odebrania przesyłki w terminie 14 dni w urzędzie pocztowym z jej doręczeniem. Takie stanowisko nie znajduje uzasadnienia w żadnym przepisie k.p.a. dotyczącym doręczeń.

Doręczenia normuje dział I, rozdział 8 Kpa. Stosownie do zamieszczonego tam art.44 § 1 pkt 1 wynika, że w przypadku niemożności doręczenia pisma w sposób wskazany w art. 42 i 43 tj. adresatowi lub dorosłemu domownikowi operator pocztowy przechowuje pismo przez okres 14 dni w swojej placówce pocztowej. Zgodnie z § 4 doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1, a pismo pozostawia się w aktach sprawy.

Zdaniem Sądu strona pozwana nie zawiadomiła skutecznie wnioskodawczyni o wyznaczonym na dzień 24 maja 2013r. badaniu przez lekarza orzecznika ZUS. Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie wnioskodawczyni nie została prawidłowo i skutecznie zawiadomiona o terminie badania wyznaczonego na dzień 24 maja 2013r. W tym zakresie Sąd dał wiarę wyjaśnieniom wnioskodawczyni, że nie otrzymała zawiadomień o konieczności odebrania przesyłki w urzędzie pocztowym we właściwym terminie.

Strona pozwana wyznaczając wnioskodawczyni badanie lekarskie przez Lekarza Orzecznika ZUS miała na względzie dokonanie oceny zasadności wystawionego na okres od 10 maja 2013r. do 31 maja 2013r. badania lekarskiego i ustalenie czy istotnie wnioskodawczyni w tym okresie była niezdolna do pracy. Wnioskodawczyni stawiła się na wyznaczone przez stronę pozwaną badanie lekarza orzecznika ZUS w dniu 12 czerwca 2013r. i w dniu 19 lipca 2013r. i nie zostały zakwestionowane wystawione za późniejsze okresy niezdolności do pracy zwolnienia lekarskie. Wnioskodawczyni przebywała na zwolnieniu lekarskim przez okres 182 dni, a następnie strona pozwana przyznała wnioskodawczyni prawo do świadczenia rehabilitacyjnego.

Z tych względów Sąd uznał, że w okresie od 25 maja 2013r. do 31 maja 2013r. wnioskodawczyni była również niezdolna do pracy i zasadne było wystawione za ten okres zwolnienie lekarskie.

W związku z powyższym Sąd na mocy przepisu art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzję strony pozwanej i przyznał wnioskodawczyni prawo do zasiłku chorobowego za okres od 25 maja 2013 r. do dnia 31 maja 2013 r.