Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 27 listopada 2018r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Grzegorz Olejarczyk

Protokolant st.sekr.sądowy Elżbieta Marciniak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2018r. w K. sprawy

z powództwa małoletnich: K. M. i N. M.

reprezentowanych przez A. C.

przeciwko A. M.

o alimenty

I.  Oddala oba powództwa.

II.  Zasądza od A. C. kwoty 917,00 (dziewięćset siedemnaście) na rzecz A. M. kosztów zastępstwa procesowego.

SSR Grzegorz Olejarczyk

UZASADNIENIE

A. C. działając w imieniu małoletnich powódek: K. M. i N. M. wniosła o zasądzenie od pozwanego A. M. na rzecz każdej z córek alimentów w kwocie po 500 zł miesięcznie. Jednocześnie domagała się zabezpieczenia roszczenia poprzez zobowiązanie pozwanego do płacenia na rzecz małoletnich powódek tytułem alimentów kwot po 400 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu podała, że w toku postępowania rozwodowego rodzice zawarli porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej, realizacji kontaktów i ponoszenia kosztów utrzymania małoletnich dzieci. Wówczas rodzice ustalili, że będą sprawowali opiekę naprzemienną nad dziećmi i każde z rodziców ponosić będzie koszty utrzymania dzieci w czasie sprawowania opieki. Początkowo rodzice realizowali zawarte porozumienie bez większych problemów. Aktualnie pozwany uchyla się od ponoszenia połowy wydatków związanych z utrzymaniem dzieci poza tymi, które ponosi w trakcie tygodniowych pobytów dzieci u niego np. zakup kosmetyków, ubrań i obuwia dzieciom, opłacenie składek szkolnych (k. 2-4).

Pozwany A. M. w odpowiedzi na pozew domagał się oddalenia powództwa.

W uzasadnieniu podał, że rodzice sprawują opiekę naprzemienną nad dziećmi i każde z nich ponosi koszty utrzymania dzieci. Podniósł, że oprócz kosztów wyżywienia i noclegów dzieci ponosi inne wydatki związane z ich utrzymaniem. Małoletnie córki mają w domu pozwanego swoje kosmetyki i ubrania. Ponadto pozwany organizuje dzieciom wycieczki, kupuje materiały edukacyjne, ponosi połowę kosztów związanych z nauką w szkole, zakupem leków (k. 17-20).

Sąd ustalił, co następuje:

Wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2017r. w sprawie VI RC 9/17 Sąd Okręgowy w Olsztynie rozwiązał przez rozwód małżeństwo stron bez orzekania o winie, wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi stron powierzył obojgu rodzicom ustalając miejsce ich zamieszkania przy matce. Natomiast kontakty ojca z dziećmi będą odbywały się na zasadzie wzajemnego porozumienia stron, a kosztami utrzymania małoletnich córek obciążył oboje rodziców (k. 12).

W toku postępowania rozwodowego strony zawarły porozumienie rodzicielskie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej, utrzymywania kontaktów z dziećmi i ich alimentacji. Wówczas strony ustaliły, że opiekę nad dziećmi będą sprawować naprzemiennie tj. dzieci będą przebywały po jednym tygodniu u każdego z rodziców. Koszty utrzymania dzieci zobowiązali się ponosić wspólnie.

Postanowieniem z dnia 27 września 2018r. w sprawie I. N. 265/18 Sąd Rejonowy w Kętrzynie oddalił wniosek A. C. o zmianę kontaktów A. M. z małoletnimi dziećmi.

A. C. wspólnie z małoletnimi córkami i konkubentem zamieszkuje na stancji w K.. Jest zatrudniona w firmie Hurt- (...)- Usługi (...), gdzie zarabia 1530 zł netto miesięcznie (zaświadczenie pracodawcy k. 47). Dorabia u tego samego pracodawcy również w soboty. Wówczas za jedną sobotę otrzymuje jednorazowo 100zł. Koszt utrzymania wynajmowanego mieszkania określiła na ok. 1300-1400 zł miesięcznie. Pobiera świadczenie wychowawcze 500+, po 250 zł na każdą z małoletnich córek tj. łącznie 500 zł miesięcznie (zestawienie wydatków k. 6-7, zeznania k. 49v).

A. M. wspólnie ze swoją matką zamieszkuje w B.. Jest zatrudniony w firmie Hurt- (...)- Usługi (...), gdzie zarabia 1530 zł netto miesięcznie (zaświadczenie pracodawcy k. 48). Dorabia u tego samego pracodawcy również w soboty. Wówczas za jedną sobotę otrzymuje jednorazowo 100zł. Wspólnie z matką ponosi koszty utrzymania domu. Spłaca kredyt zaciągnięty na kupno samochodu marki O. (...), którego rata wynosi 380 zł miesięcznie. Pobiera świadczenie wychowawcze 500+, po 250 zł na każdą z małoletnich córek tj. łącznie 500 zł miesięcznie (zeznania pozwanego k. 50).

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z dyspozycją art. 133§1 krio rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie może utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Natomiast zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135§1 krio). Natomiast w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego (art. 138 kro).

Bezsporne jest, że małoletnie pozwane nie są w stanie utrzymać się samodzielnie i nie posiadają majątku, wobec tego oboje rodzice obowiązani są do przyczyniania się do łożenia na ich utrzymanie.

Orzekając w niniejsze sprawie, na podstawie całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego, w ocenie Sądu oba powództwa nie zasługiwały na uwzględnienie.

Przede wszystkim podnieść należy, że od 2017r. strony nadal wychowują małoletnie córki w ramach opieki naprzemiennej i wspólnie ponoszą koszty ich utrzymania, zatem dodatkowe obciążanie pozwanego obowiązkiem alimentacyjnym na rzecz małoletnich nie jest uzasadnione. Sąd ocenił, że strony dotychczas bez większych problemów wspólnie pokrywały bieżące wydatki związane z utrzymaniem małoletnich. Ojciec zabierał małoletnie córki na zakupy do galerii w O., organizował córkom wspólny wyjazd na wakacje, a wydatki z tym związane pokrywał we własnym zakresie. Natomiast matka wedle własnych możliwości finansowych zabezpieczała inne potrzeby małoletnich dzieci jak np. zakup odzieży, obuwia.

Między stronami doszło do konfliktu na tle finansowym w maju 2018r., gdy pozwany zażądał zwrotu udzielonej matce małoletnich pożyczki w wysokości 2000 zł na wpłatę kaucji wynajętego przez nią mieszkania w K.. Wówczas matka małoletnich stwierdziła, że pozwany pieniądze jej darował i nie zamierza ich oddać. W zaistniałej sytuacji, pozwany nie dołożył matce na wycieczkę córki K. (zeznania stron k. 49v).

W ocenie Sądu, powyższe okoliczności nie mają wpływu na zakres świadczeń alimentacyjnych każdego rodziców. Wskazać bowiem należy, że od czasu orzekania w sprawie o rozwód nie zmieniły się koszty utrzymania małoletnich, nie zmieniły się również możliwości zarobkowe każdego z rodziców, albowiem nadal pracują u tego samego pracodawcy osiągając zbliżone dochody. Zwiększyły się jedynie koszty utrzymania mieszkania ponoszone przez matkę małoletnich powódek. Niemniej jednak, powyższa okoliczność w żaden sposób nie wpływa na zakres obowiązku alimentacyjnego pozwanego. Każde z rodziców ponosi bowiem różne wydatki związane z własnym utrzymaniem i adekwatnie do własnych podobnych możliwości zarobkowych powinno dalej pokrywać koszty utrzymania dzieci.

Dlatego też Sąd uznał, że był to spór po prostu o pieniądze. Spór nie był związany w żaden sposób z kwestią wychowywania, czy utrzymywania wspólnych dzieci, a do momentu jego powstania miedzy rodzicami nie było wzajemnych pretensji o charakterze majątkowym. Ponadto wskazać także należy, że moment wytoczenia powództwa o alimenty zbiega się ze wzrostem zobowiązań finansowych matki dzieci, która wynajęła stancję droższą w utrzymaniu, aniżeli poprzednia jej stancja (jak podaje pozwany ten fakt był powodem odmowy zwrotu 2000 zł). W ocenie Sądu pozwany nie ma obowiązku finansować kolejnych decyzji finansowych matki dzieci, która oprócz małoletnich powódek zajmuje stancję także ze swoim pracującym konkubentem.

Jak wyżej sąd podkreślił pozwany wielokrotnie łożył na utrzymanie powódek więcej, aniżeli ich matka, a mimo to nie domagał się zwrotu poniesionych zwiększonych nakładów. Podwyższenie alimentów spowodowałoby obciążaniem go kolejnymi kosztami, co wpłynęłoby na poprawę sytuacji materialnej wyłącznie matki dzieci.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, na podstawie art. 138 kro Sąd oba powództwa oddalił (pkt. I wyroku).

Na podstawie art. 98§1 kpc w zw. z §2 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tj. Dz. U. z 2018r. poz. 265) zasądzono od A. C. na rzecz A. M. kwotę 917 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (pkt II wyroku).

SSR Grzegorz Olejarczyk