Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 26 lutego 2014 roku

Sąd Okręgowy w Łodzi w V Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia S.O. Wojciech Cerski

Sędziowie: S.O. Zbigniew Mierzejewski (sprawozdawca)

S.O. Jarosław Bolek

Protokolant: sekr. sąd. Katarzyna Matecka

przy udziale Prokuratora Marii Sałaty

po rozpoznaniu w sprawie przeciwko M. C. i A. K. (1) oskarżonym o czyn z art. 270 § 1 k.k. i inne

zażalenia Prokuratora Rejonowego Ł.

na postanowienie Sądu Rejonowego dla Łodzi Widzewa w Łodzi z dnia 4 lutego 2014 roku, sygn. akt II K 261/13

w przedmiocie zawieszenia postępowania

na podstawie art. 437 § 1 i 2 k.p.k. oraz art. 438 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 113 k.k.s.

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 4 lutego 2014 roku, sygn. akt II K 261/13 Sąd Rejonowy dla Łodzi Widzewa w Łodzi zawiesił postępowanie w sprawie przeciwko M. C. i A. K. (1) oskarżonym o czyn z art. 270 § 1 k.k. i inne.

Postanowienie Sądu Rejonowego zaskarżył zażaleniem Prokurator Rejonowy zarzucając mu:

1) obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na jego treść tj.:

- art. 114 a k.k.s., polegającą na pominięciu powyższego przepisu jako podstawy zawieszenia postępowania mimo, iż z uzasadnienia decyzji Sądu wynika, że to właśnie toczące się postępowanie przed organami podatkowymi i sądem administracyjnym były przyczyną uznania, że zachodzą długotrwałe przeszkody uniemożliwiające prowadzenie postępowania,

- art. 2 § 1 pkt 4 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. poprzez naruszenie zasady rozstrzygnięcia sprawy w rozsądnym terminie, przejawiające się w braku podjęcia jakichkolwiek czynności procesowych, zmierzających do merytorycznego rozpoznania sprawy przez okres 10 miesięcy od wpłynięcia aktu oskarżenia w kwietniu 2013 roku,

2) błędy w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, które miały wpływ na jego treść, polegające na:

- niesłusznym przyjęciu przez Sąd, że decyzje podatkowe dla firmy (...) M. C. w zakresie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za 2006 roku oraz w zakresie rozliczenia podatku VAT za 2007 rok są jeszcze nieprawomocne, gdy tymczasem Sąd ustalił jedynie, że w sprawach zakończonych wydaniem wyżej wymienionych decyzji nastąpiło wznowienie postępowań przez Dyrektora Izby Skarbowej w Ł., co nie oznacza jednak, iż decyzje prawomocne i ostateczne wydane wobec (...) M. C. zostały uchylone, gdyż samo wznowienie postępowania ma na celu zbadanie zasadności przesłanek zgłoszonych przez podatnika i może skończyć się np.: decyzją o odmowie uchylenie decyzji podatkowych dotychczasowych,

- niesłusznym uznaniu przez Sąd, że fakt wznowienia postępowania w sprawach dotyczących decyzji podatkowych dla firmy (...) M. C. w zakresie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za 2006 rok oraz w zakresie rozliczenia podatku VAT za 2007 rok stanowi długotrwałą przeszkodę uniemożliwiającą przeprowadzenie postępowania, podczas gdy Sąd ma prawo do samodzielnego wyliczenia uszczuplonej należności publicznoprawnej oraz dokonania ustaleń, czy doszło w związku z tym do wypełnienia znamion zarzucanych oskarżonemu przestępstw karnoskarbowych nie czekając na ustalenia innych organów (art. 8 § 1 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s.) zwłaszcza, że zarzuty stawiane oskarżonemu M. C. w punktach III i VI aktu oskarżenia mają oparcie także w wynikach opinii biegłych z zakresu badania pisma, stwierdzających fałszerstwo faktur VAT i oświadczeń o przeznaczeniu oleju na cele opałowe, które to dokumenty były podstawą do niezasadnego zastosowania przez M. C. obniżonej stawki podatku akcyzowego lub służyły oskarżonemu przy dokonywaniu rozliczeń podatkowych jako rzekome dowody zakupu przez jego firmę lub sprzedaż przez nią oleju napędowego,

- niesłusznym uznaniu przez Sąd, iż nieprawomocność decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia 16.10.2013 roku, dotyczącej rozliczeń firmy (...) z firmą (...) stanowi istotną cześć materiału dowodowego, a jej prawomocność i treść ma wpływ na odpowiedzialność oskarżonego na gruncie k.k.s., podczas gdy w rzeczywistości decyzja ta dotyczy rozliczenia w zakresie podatku VAT za 2006 rok, która to kwestia pozostaje poza zakresem zarzutów stawianych oskarżonemu M. C.,

- błędnym przyjęciu, że w sytuacji gdy toczy się przed innym sądem tj. Sądem Rejonowym dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi postępowanie karne (sygn. akt IV K 662/07) przeciwko m.in. A. K. (2) i G. M. stanowi to przeszkodę do prowadzenia m.in. postępowania przeciwko M. C. (i A. K. (1)), gdyż A. K. (2) i G. M. będą mogli w niniejszym postępowaniu skorzystać jako świadkowie z prawa odmowy złożenia zeznań, co istotne utrudni zebranie materiału dowodowego, podczas gdy nie można takiej sytuacji zakładać a priori bez wysłuchania tych osób zwłaszcza, że w sprawie 2 Ds. 1739/12 G. M. składał już zeznania nie korzystając z prawa do odmowy złożenia zeznań, nadto M. C., (a tym bardziej A. K. (1)) nie zarzuca się działania wspólnie i w porozumieniu z tymi osobami i sam fakt równoległego prowadzenia postępowania przeciwko innym osobom, których czyny powiązane są pośrednio z częścią jednego z czynów zarzucanych M. C. nie stanowiły przeszkody dla samodzielnego rozstrzygnięcia przez Sąd w niniejszej sprawie kwestii odpowiedzialności oskarżonych.

Podnosząc powyższe zarzuty prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie prokuratora w zakresie wniosku o uchylenie zaskarżonego postanowienia było zasadne.

W szczególności nie można było podzielić argumentacji Sądu Rejonowego jakoby podstawą zawieszenia postępowania mógł być fakt toczącej się innej sprawy o sygn. akt IV K 662/07 Sądu Rejonowego dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi przeciwko A. K. (2) i G. M., którzy występują w przedmiotowej sprawie jako świadkowie, z uwagi na ewentualną możliwość skorzystania przez te osoby z prawa do odmowy składania zeznań.

Okoliczność ta w żadnym razie nie może zostać uznana za długotrwałą przeszkodę uniemożliwiająca prowadzenie postępowania w rozumieniu art. 22 § 1 k.p.k.

Brak było także jakichkolwiek przeszkód utrudniających prowadzenie postępowania przeciwko A. K. (1), której zarzucono wyłącznie popełnienie przestępstwa z art. 270 § 1 k.k.

Odmiennie natomiast można byłoby ocenić fakt wznowienia postępowania podatkowego dotyczącego decyzji, w oparciu o które ustalono wartość uszczuplonego podatku akcyzowego w zakresie zarzutów stawianych M. C. w pkt. III i V, o ile okoliczność ta zostałaby należycie rozważona przez Sąd Rejonowy i poprzedzona wyłączeniem sprawy przeciwko A. K. (1) do odrębnego rozpoznania.

Zarzut przewlekłości postępowania podniesiony przez prokuratora w zażaleniu mógłby być ewentualnie podniesiony w ramach skargi na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, ewentualnie w skardze administracyjnej skierowanej do prezesa sądu dotyczącej braku podejmowania w sprawie jakichkolwiek czynności.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak na wstępie.